Loveyou วุ่นรักไม่กั๊กหัวใจ (Zarry)

( เซน )

หลายวันมานี้ผมรู้สึกดีตั้งแต่มาอยู่บ้านของแฮร์รี่ หมอนั่นทำตามที่ผมสั่งทุกอย่าง อาจจะมีเสียงจิ๊

จ๊ะ เหมือนไม่พอใจบ้าง ผมยาวปะบ่าเป็นลอนสวยเข้ากับใบหน้าหวานของหมอนั่นเป็นอย่างดี ผม

แอบลอบมองอยู่หลายครั้ง ถึงแม้ว่าผมจะอาการดีขึ้นมามากแล้ว แต่ผมก็ยังทำสำออยบอกให้เขา

ทำโน้น นี่ให้เสมอ

ผมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าช่วงนี้ในหัวของผมคิดแต่เรื่องหมอนี่

            “ นี่ แฮร์รี่ ที่จริงนายมานอนบนเตียงกับฉันก็ได้นะ ”

            “ ไม่เป็นไรหรอก ถ้านอนด้วยกันมันคงจะอึดอัดน่าดู ”

            “ นายไม่ขัดใจฉันทุกเรื่องจะได้ไหม ” ผมทำเสียงเข้มแถมตีหน้าโหด

            “ เอ่อ..อะ ” แฮร์รี่ยังคงอ่ำอึ้งอยู่

            “ ฉันแค่รู้สึกไม่สบายใจที่เห็นนายต้องนอนขดตัวอยู่บนโซฟาแคบๆ นั่น ทั้งๆ ห้องนี้มันก็

เป็นห้องของนาย แต่ถ้านายรังเกียจหรือขยักแขยงฉันมากก็ไม่เป็นไรหรอก ฉันเข้าใจ ” ผมนี่ แอบ

ก้มหน้า ตีหน้าเศร้าเล็กน้อย

            “ เอ่อ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ ขอโทษที่ทำให้นายคิดแบบนั้น ” เข้าทางผมล่ะ

            “ ถ้าไม่ใช่แบบนั้น แล้วมันแบบไหนกันล่ะ ”

            “ ไม่ใช่แบบไหนทั้งนั้นแหล่ะ โอเคฉันนอนก็ได้ พอใจแล้วใช่ไหม ”

ผมยิ้มให้หมอนี่ด้วยใบหน้าที่จริงใจ พร้อมกับความคิดที่เจ้าเล่ห์

ในขณะที่แฮร์รี่ออกไปซื้อของข้างนอก ผมก็เดินสำรวจนู่น นี่ นั่นไปเรื่อย ผมค่อยๆดึงลิ้นชักออก

เพื่อสำรวจ เก๊ะแรกที่ผมดึงมันออกมันจะตู้เสื้อผ้าทำเอาผมหน้าแดงไปครู่หนึ่ง

            กางเกงลิงของหมอนี่.....นี่มันหวานได้อีก >/////<

คนบ้าอะไรหน้าหวานแล้วยังมีกางเกงลิงสีออกโทนหวานแบบนั้นอีก มันน่าคิดนะ

ค่อยๆ ไล่เปิดไปเรื่อยๆ จนถึงลิ้นชักที่ข้างเตียง แล้วผมก็สะดุดกึกเข้ากับกรอบรูปๆหนึ่ง

ในนั้นมีผู้ชายสองคนกอดคอกัน ใบหน้าทั้งสองอย่างกับจะแข่งกันยิ้มก็ไม่ปาน นี่ผมหงุดหงิดอะไร

เนี่ย บ้าชะมัด

            แล้วผู้ชายผมบลอนด์ทองเจ้าของตาสีฟ้านี่ล่ะ ใครกัน !!

Dm Talk: อัพช้าไปหน่อย งานมันเย๊อะ /อ้างๆ

ไม่มีไรจะสาธยายเยอะค่ะ เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้ด้วยเด้อ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฟิคชนบนของดรีม ขอบคุณค่ะ

ปล.เม้นท์ให้กันบ้างเน๊อะ ไรท์เหงามาก

ติดตามตอนต่อไปเลยค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่าาาาา