Love friend ฉันร้ายเพราะรัก><

( นิว )
      ตึก!! ตึก!!! ตึก!!!!!!!! 
     หัวใจของผมเต้นอีกแล้วเป็นอะไรของมันว่ะเนี่ย แล้วเมื่อไรมันจะเอาหน้าออกไปไกลๆหน้าผมสักที แถมยังจะมากอดผมอีก หน้าอกของผมแนบเนื้อกับหน้าอกของคนตรงหน้า มันจะได้ยินเสียงหัวใจของผมไหมเนี่ย  ตึก!! ตึก!!!  เต้นแรงขึ้นอีกแล้วครับท่าน ' มึงจะเต้นแรงไปถึงไหนว่ะ ไอ่อามมันเป็นผู้ชายนะโว้ยยยยย ' ไอ่อามมันจับคางผมเชิดมองหน้ามัน เราสองคนสบตากันอยู่นาน   ไม่ไหวๆ ผมหลบสายตาของอามเลี่ยงไปมองทางอื่นแทน ท่าผมมองนานกว่านี้ผมคง ตายแน่ๆ
สายตาของไอ่อามตอนนี้มันดูจริงจังมากแต่ก็ดูเท่ไปอีกแบบน่ะ ไม่ ไม่∼ เราคิดอะไรของเราอยู่เนี่ย
 
     " นิวกูบอกความรู้สึกของกูที่กูมีให้กับมึงหมดแล้ว แล้วมึงอะไรนิว มึงรู้สึกกับกูแบบไหน มึงบอกมาเลยนิว กูยอมรับทุกตอบของมึง " เอ่อ แล้วกูจะเริ่มยังไงให้มึงเข้าใจกูว่ะ
 
        ' อาม...กูเข้าใจความรู้สึกมึงดีเพราะกูก็เป็นแบบมึง กูชอบมึง ไม่สิ กูรักมึงนะ รักมากด้วย กูรักมึงมาตลอดตั้งแต่ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก แต่กูคิดว่าคนหล่อๆอย่างมึงคงไม่มาชอบคนทีเป็นผู้ชายอย่างกูหรอก กูคิดแบบนั้น เพราะกู....กลัวว่ากูต้องเจ็บปวดมากแน่ๆ ถ้ามึงไม่รัก กูตกใจมากเลยนะตอนที่มึงมาบอกว่า มึงรักกู กูดีใจมากเลยนะมึงรู้ไหม' ผมคิดในใจ
 
     " อื้ม...ก็ได้...." ผมก็จะบอกความรู้สึกของผมที่มีให้ต่อมันเหมือนกัน มันปล่อยมือที่จับความผมไว้แล้วมารัดที่เอวผมมันรัดแน่นกว่าเก่าอีกแหะ
 
     " กูจะบอกแล้วนะ" มันพยักหน้ารั่วๆ
 
     " กู...ก็.รักมึง " ผมก้มหน้าแล้วพูดเบาๆมันทำหน้า งง?
 
     " มึงพูดอะไรของมึงเนี่ยนิว พูดไม่เห็นได้ยิดเลย " ไอ่สัสสสส กูคนมันเขินนิ่หว่ะ แล้วผมก็ค่อยสูบลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดออกไปว่า
 
     " กูก็รักมึงเหมือนกัน ได้ยินชัดยังล่ะ " พอผมพูดเสร็จหน้าที่นิ่งตึงอยู่เมื่อกี้นี้ แต่ตอนนี้แม้งยิ้มหน้าบานเชียว เวลามึงไม่ยิ้มมึงก็หล่ออยู่แล้ว เวลามันยิ้มแม้งยิ่งหล่อเข้าไปเยอะ มึงจะหล่อไปถึงไหนว่ะเนี่ย
 
     " ชัด - แล้ว - ครับ " มันพูดแบบเน้นๆ และก็ส่งยิ้มหวานให้ผม
 
     " ได้คำตอบแล้วก็ปล่อยสิ มันอดอัด " ผมเชิดหน้าใส่มันนิดๆ มันยิ้มนิดๆ ก่อนที่จะค่อยๆ ปล่อยทั้งสองข้างที่โอบเอวผมไว้เมื่อตะกี้นี้ แล้วผมก็นั่งหันหลังให้มันอยู่นะครับตอนนี้ 
     " เฮ้ยย !! " ไอ่อามมันอยู่ดีดีก็มากอดเอวของผมจากด้านหลัง มันเอาคางมาวางบนไหล่ของผม แล้วก็มากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูว่า
 
     " กูดีใจนะ ที่มึงก็คิดแบบเดียวกับกู กูคิดว่ากูคิดไปคนเดียวซะอีก "  เสียงของมันดูหงอยๆยังไงไม่รู้อ่ะ ผมไม่ชอบเวลาที่มันเป็นแบบนี้เลย
 
     " ก็มึงอ่ะชอบคิดเองเออเองนิ่หว่ะ"
 
     " นั้นสินะ ฮื้อ ฮื้อ "  มันหัวเราะเบาๆอยู่ในลำคอแล้วมันก็เงียบไป ทั้งห้องถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ได้ยินแต่เสียงของลมหายใจของผมกับอาม แล้วความเงียบก็หายไปเมื่อมีเสียงของใครคนนึงที่อยู่ข้างหลังของผม มันทำให้ผมตกใจกับคำพูดของมัน
 
     " กูขอจูบปากมึงได้ป่ะ "  อะไรนะ!! จูบปากผมตกใจม๊ากมาก แล้วผมก็หันหน้าและตัวกลับที่เดิม ฉิบหายยยยย หน้าครับหน้า หน้าของไอ่อามมันใกล้ผมมาก ขณะที่ผมหันไปนั้น จมูกของสองเราก็ชนกัน มันทำให้อีกแค่นิดเดียว ไม่ถึง 2 เซนเลยมั่ง ปากของผมกับอามก็จะชนกัน มันกับผมทำให้ตาโตพร้อมกัน ตัวผมแข็งจนขยับออกไปจากตรงนี้ไม่ได้ เมื่อสติของผมกลับมา สายตาของสองเราก็สบตากันอีก
ครั้ง
     " เอ่อ...." ผมคิดไม่ออกว่าต้องพูดอะไรออกไป หัวสองมันตื้อไปหมด
 
     " มึงฟังชัดๆนะ กู- จูบ- ปาก- มึง- ได้- ป่ะ "  
 
     " ยะ.. อยากจูบ ก็.. ก็จูบสิ " ผมพูดตะกุกตะกะ แล้วหน้าของไอ่อามก้ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อย จนปามของอามประกบทับปากแดงฉ่ำของผม อย่าหนักหน่วยและอ่อนโยน 
 
       " อื้อ...ฮื้อ..."  ผมร้องครามอยู่ในลำคอเบาๆ เพราะปากของผมโดนปิดไปเรียบร้อยเเล้ว ผมเผลออ้างปากแปปเดียว ลิ้นร้อนของอามก็ได้ฉวยโอกาสโดยการสอดแทรกเข้าสำรวจทั่วโพรงปากแสนหวานของผม ลิ้นเกี่ยวพันตวัดไปมา มันเร่าร้อนและหอมหวาน บอกตรงๆนะครับ นี้คือจูบแรกของผมกับอาม แต่ถึงมันจะเป็นครั้งแรก แต่มันกลับทำให้ผมเคลิ้มไปกับไออามผมจูบตอบอามมันทำตาโตใส่ผมทันที
    
 
# เจ๊มาแล้ววว โทษนะที่เจ๊หายไปนานเลย ดีพอติดเรียนการบ้านเยอะมากกกกก#
# เจ๊แต่งตอนLoveๆ ไม่ฟินเท่าไรน่ะ เจ๊แต่งไม่เก่ง#