Love friend ฉันร้ายเพราะรัก><

   ( นิว )
    " นิว!!" ผมกำลังจะเดินไปหน้า รร. ที่ผมนัดกะอามแต่ก้มีเสียงดังเรียกชื่อผมอยู่
มันเป็นเสียงที่คุ้นเคย
    " ไงมึง โต้มึงมีไรว่ะ เรียกเสียงดังเชียว" โต้เพื่อนห้องเดียวกับผม เราก้สนิทกันพอสมควรน่ะ
คับ  เพื่อนของผมแต่ละคนหล่อทั้งนั้นแหละครับดูอย่าง ไอ่อาม ตัวของมันสูงกว่าผมเยอะ ตาคมๆ จมูกก็โด่ง เล่นดนตรีก็เก่ง เล่นกีฬาก็ดี แต่สู้ผมไม่ได้หรอกครับ หึหึหึ  ไอ่โต้อีกคน ผิวขาว หน้าตี้ๆ แบบลูกครึ่งๆ ตามันหวานๆ แถมยังสูงอีก แต่ก้สู้ผมไม่อยู่ดี ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ+( หลงตัวเอง )
     " นิว วันนี้มึงไปซื้อของเป็นเพื่อนกุหน่อยดิ พน. กูต้องส่งแล้ว"
     " งานไรว่ะ" ผม งง.
     " งานวิเชียนไงมึง เหี้ยถ้า พน. ไม่ส่งเตรียมตูดรอเอาไว้เลย "  อจ. วิเชียน มีฉายาหนึ่งว่ะ 
เชียนระย้ำจำแม่น ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้งฉายานี้ให้ 
    "งานอีเปียอ่ะนะ เชี่ย!กุลืมเลยว่ะ ทำไงดีว่ะเนี่ย " ชื่อเล่น อจ.วิเชียนชื่อแม้งไม่เหมาะกับหน้าเลยยยยย 
    "เนี่ยมึงก้ไปพร้อมกุดิ จะได้ส่งพร้อมกัน" มึงเป็นเพื่อนที่แสนดีจริง จิง......เชี่ยแล้วนัดกันไอ่
อามไว้ทำไงว่ะเนี่ย ชั่งมันเหอะ คิดมากไปก้ปวดหัวป่าวๆ ไว้ค่อยโทรบอกมันแล้วกัน
    "เออๆ ไปดิ " ผมไม่ได้ไปตามที่นัดกันไอ่อามหน้า รร.ตอนนี้ผมออกหลัง รร. เพื่อไม่ไห้เจอกับไอ่อาม
 
  ติ้ด!! ตื้ด!! ตื้ด!!---- ไอโพนผมสั่นอยู่ในกระเป่ากางเกง เอาหยิบโทรสับขึ้นมาเพื่อดูว่าใครโทร
มา ผมดูที่หน้าจอ
     "ฮัล..." 
     " ไอ่นิวมึงอยู่ไหน มึงรู้ไหมว่ากุรอมึงมากี่นาทีแล้ว " มันจัดชุดใหญ่ให้ผม  
     " กูถามว่ามึงอยู่ไหน"  
มันลากเสียงยาวใส่ผม
    "เอ่อ.."  
    "อย่าปากนะว่ามึง ลืมนัดของกูไปแล้ว"
เสียงของไอ่อามที่กำลัง โมโหอยู่เมื่อกี้ อยู่ๆเสียงมันก็เบาลง เสียงของมันเหมือนกำลังเศร้า น้อยใจ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไง 
    " นิว คุยกับใครอยู่หรอ เร็วๆดิ กูเหมื่อยแล้ว"
เสียงไอ่โต้เข้ามาแทรกข้างในโทสับ
    " นั้นเสียงใคร นิวตอนนี้มึงอยูที่ไหน ทำอะไรอยู่ หา "  
มันต้องโกธรผมอยู่ชัวร์
    " แค่นี้แหละ เดี๋ยวกูโทรกลับไป โทษทีที่วันนี้ไม่ได้กลับบ้านด้วย พอดีกูมีธุระ"
ผมไม่รอมันตอบอะไร ผมก้ตัดสายมันทันที แล้วผมก้เดินไปซื้อของกับ โต้ต่อ
    
( อาม )
   พอมันพูดเสร็จมันก้ตัดสายของผมไป รร.ของเราเลิก 15.30น. ผมยืนรอนิวอยู่หน้า รร.
เหมือนทุกวัน แต่มันก้ไม่มาซักที ผ่านไป 30 ผมก้ยังไม่เห็นหัวไอ่นิวเลย ผมอดเป็นห่วงมันไม่ได้
ผมเลย ผมเอาโทสับกดโทรหาไอ่นิว" ไอ่นิวมึงอยู่ไหน มึงรู้ไหมว่ากูรอมึงกี่นาทีแล้ว"
ตอนนี้ผมหงุดหงิดที่มันไม่มาหาผม กลับบ้านพร้อมผม ขณะที่เรากำลังคุยกัน (ผมคุยอยู่ฝ่ายเดียว)
ผมถามมันไปหลายอย่าง แต่คำตอบของไอนิวอามคือการเงียบ มันไม่พูดอะไรเลยแต่อยู่ๆ ก้มีเสียง
ผู้ชายแทรกเข้าในโทสับ " นิวคุยอยู่กับใครหรอ เร็วดิ กูเหมี่อยแล้ว" เมื่อผมได้ยินแบบนั้น
ผมก้เหมือนควบคุบตัวเองไม่ได้ ผมถามมันด้วยอารมณ์ผมตะคอกใส่มันในโทรสับ
" แค่นี้แหละ เดี๋ยวกูโทรกลับไป โทษทีวันนี้ไม่ได้กลับบ้านด้วย พอดีกูมีธุระ" มันตัดสายของผม มันเป็นคนนัดแท้ๆ พอผมมาถึงบ้านแล้ว ผมก้หมกตัวอยู่แต่ในห้อง
 
    " ขอบใจนะ ที่มาส่ง "
นั้นมันเสียงของไอ่นิวนิ่ พึ่งกลับหรอ
    " อื้ม ไม่เป็นไรหรอก "
นั้นใครน่ะ ใครมาส่งมันหรือว่าเจ้าของเสียงแทรกในโทสับ
     " อ่ะ กลับบ้านดีๆล่ะ" ผมรีบเดินออกไปหน้าเดินเจอไอ่นิวกำลังจะล็อกรั้ว
     " ไงวันนี้สนุกไหมล่ะที่ไปกับมันอ่ะ"
     "มัน.. อ๋อ..โต้อ่ะน่ะ" พอผมได้ยินชื่อนั้นผมก้อารมณ์เสียขึ้นพอซะดิ้อๆ
     " ไปทำอะไรกันมาล่ะ ถึงกลับมาดึกขนาดนี้ " ตอนนี้ เที่ยงคืนแล้วครับผม ถ้าเป็นพวกคุณจะคิดว่าไงล่ะคับ
     " กูกับโต้ไป..."
     " ไปเอากันมาใช่ป่ะ ถึงได้กลับมาดึกแบบนี้อ่ะ" นิวยังพูดไม่ทันจบ ผมก้พูดแทรกขั้นมา
      " มึงพูดอะไรอาม"  ทำเป็น งง งั้นหรอ เหอะ ซื่อเกิน อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ
      "มึงคงสนุกมากใช่มั้ย เลยทิ้งกูไปมีเซ็กซ์กะมันอ่ะ กูคงไม่เคยอยู่ในสายตามึงเลยใช่ป่ะ" 
มันทำหน้าตกใจ น้ำตาไอ่อามคลอบ้าวเหมือนจะร้องไห้ออกมา แต่ผมไม่ใจอ่อนหรอก
      " อาม " นิวมันเรียกชื่อผมอย่างอ่อนโยน พยายามจะเอื้อมมือมาแต่ไหล่ผม ผมปัดมือของมัน
ออก " มึงไม่ต้องมาแตะกูเลย ไอ่สัส มึงอยากไปกับมันก้ไปเลย จะไปเอากันที่ไหนก้ไป 
มึงก้ไม่ได้แคร์กูอยู่แล้วนิ่ " ดูสิ..นิวมันจะทำยังไง
        เพี้ย!!  นิวมันตบหน้าของผมอย่างแรง
       " ไอ่เหี้ยเอ๋ย กูไม่ได้ไปเอากับมัน กูไม่ได้ไปมีเซ็กซ์กับมัน ทำไมมึงไม่ฟังกูมั้งว่ะ กู กูเกลียดมึง ได้ยินไหมกูเกลียดมึง จะไปตายที่ไหนก็ไป "  ก่อนมันจะเข้าบ้านไป นิวยืนมองหน้าผมแล้วเอามือปาดน้ำตาบนหน้าตัวเอง ผมตกใจมาก ผมไม่เคยเห็นนิวไปอย่างนั้นมากก่อนเลย น้ำตาที่ไหลรินออกมาจาก ดวงตาคู่นั้น ดวงตาที่ผมเคยหลงไหล ดวงตาที่เคยส่องประกายมองมายังผมอยู่ทุกๆวันแต่วันนี้มันเปลี่ยนไป ดวงตาที่ผมเห็นเมื่อกี้ มันมีแต่ความเศร้าหม่อง มองมาที่ผมพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาจากไอ่นิว คนที่ผมแคร์มากที่สุด ด้วยความโกธรมันทำให้ผมคิดว่า " นิวร้องไห้เพราะผม"