Love friend ฉันร้ายเพราะรัก><

 ( อาม )

     ผมยืนหงอยอยู่หน้าบ้าน ผมคิดทบทวนไปมาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ผมสินะที่ทำให้นิวร้องไห้ เป็นเพราะผมสิ่นะ ผมโทษตัวเอง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

    " หึ สมควรแล้วล่ะที่โดนมันเกลียด" เสียงทุ้มต่ำของผม สายตาที่เย็นเยือกมองไปที่หน้าต่างบานใหญ่ ห้องของนิว ที่ปกคลุกไปด้วยความมืด 

    " อาม แกไปทำไร กว่าจะเข้าบ้าน ไปคุยกับนิวมาล่ะสิถึงได้นานขนาดนี้" นั้นเสียงพ่อของผมเอง ผมอยู่กับพ่อแค่สองคน แม่เสียไปตั้งแต่ผมยังเล็กมาก 

    " อื้อ.." ผมตอบแบบไร้อารมณ์สุดๆ ตอนนี้ผมเดินตัวเหี่ยวขึ้นห้องของผม ผมกำลังจะเก้าเท้า

พ่อก้พูดขึ้นมาว่า

    " เป็นอะไรล่ะอือ ทะเลาะกับนิวมาล่ะสิ  " พ่อเอามือมาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน

     "ถ้ามีอะไรจะบอกพ่อได้นะ " แล้วพ่อก็ลากผมไปนั่งที่โซฟา พ่อถามผมด้วยความเป็นห่วง

     " ไหนมีอะไรลองบอกพ่อมาสิ เพื่อพ่อจะช่วยแกได้บ้าง" ผมแค่ได้ยินคำนั้น สิ่งที่กลั้นอยู่ตั้งนาน ก้ล่วงออกมา พ่อท่าทางตกใจกับท่าทีของผม ผมกอดผมอย่างแน่น ร้องไห้ตรงอ้อมอกของพ่อ น้ำใสๆ บนหน้าไหลมาไม่ยอมหยุด พ่อเอามือเซ็คน้ะตาของผม ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อฟัง ทุกอย่าง ความรู้สึกของผมก้ด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก้ด้วย พอผมเล่นจบ พ่อก้พูดขึ้นว่า

    " เท่าที่พ่อฟังแกเล่ามานะ พ่อว่าแกคงหลงรักนิวเข้าแล้วล่ะ " 

    " ไม่ใช่หรอกพ่อ ผมกะนิวเป็นกันนะพ่อแล้วยังเป็นผู้ชายเหมือนกันอีก " ผมตอบปฎิเสธทันที

     " ผมจะบอกอะไรแกอย่างหนึ่งนะ ความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ว่า เราเป็นอะไร เพศอะไร    

หรือก่อนหน้านี้จะมีความสัมพันธ์อย่างไร แต่มันขึ้นอยู่ที่ว่า คนสองคนมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน

ถ้าแกรักไอ่นิว แกก็บอกมันไปเลยจะรีรออะไรอยู่ล่ะ หา" ให้กำลังใจผมได้เยอะเลย แต่มีอยู่อย่าง

นึงที่ทำให้กำลังผมถอยทันที 

     " พ่อแล้วนิวจะชอบผมหรอ นิวมันพึ่งบอกให้ผมไปตายอยู่เลย แล้วถ้าผมบอกไป ความเป็นเพื่อนกันก้จะหายไปในเซี้ยววินาทีเลยนะพ่อ " นั้นสิ ความเป็นเพื่อนก้จะหายไป ทุกอย่างพังทลาย คุยด้วยก้ไม่ได้ ทำอะไรก้ทำไมได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็ผมคงทนไม่ไหว ผมของตายยังจะดีกว่าที่ไม่ได้คุยกะนิว ผมคิดในใจ

     " เชื่อพอสิ ลูกแค่ต้องอธิบายความรู้สึกของแกออกไปให้นิวมันรับรู้ ส่วนคำตอบ เจ้าตัวต้องเป็นคนตอบลูกเอง"  ผมรีบวิ่งไปที่หน้าประตูบ้านนิว ก็อก ก็อก ประตูเปิดออก 

     " ไงจ้าอาม มีอะไรหรอกจ้า" นั้นแม่นิวครับ ผมรีบถามแม่นิวทันที

     " คือผมมาหานิวอ่ะคับ นิวอยู่ไหนครับ" 

    " ทะเลาะกันมาใช่หรือจ้ะ น้าเห็นว่าพอนิวเข้าบ้านมาก้รีบขึ้นห้องไปเลยนะจ่ะ พอน้าไปถามว่าเป็นอะไรนิวก้ไม่ตอบ น้าก้เลยเป็นห่วงเหมือนน่ะ" แม่นิวเล่าให้ผมฟัง

    " คับ "." น้าฝากนิวด้วยนะจ้า" จากนั้นผมก้รีบวิ่งขึ้นบันใดไปห้องนิว ผมยืนอยู่หน้าห้องของมัน ผมกำลังจะเอื้อมมือของผมไปเคาะกับประตูที่อยู่ตรงหน้าของผม   

    ก็อก!! ก็อก !!