โรงเรียนเขย่าขวัญ (18+)

แล้วฉันจะไปหาไอ้ตุ๊กตานั่นที่ไหนดีล่ะ? ทำไมมันวุ่นวายจังนะตุ๊กตาผีรึไง? ถึงบอกให้เธอวิ่งไล่ฆ่าคนอื่นแบบนี้ 
ไปทางไหนดีฟร้ะ! ขวาร้ายซ้ายดี ไปขวาก่อนก็แล้วกัน
ฉันตัดสินใจเดินไปทางขวาซึ่งมีแต่ความมืดรอคอยฉัน ให้ตาย!อะไรกันนี่ไฟฉายก็ไม่มียังจะต้องมาติดในที่นี่อีก
"ฮึกๆๆ ฮืออ" อยู่ๆเสียงร้องไห้ก็ดังขึ้นมาซึ่งเสียงนั้นคุ้นหูมากแต่มันก็ทำให้ฉันหวาดกลัวอยู่ดี
"นะ..นั่นไผน่ะ!" ฉันพูดปนสำเนียงบ้านเกิดออกมา
"เอ๋? เมย์!!!" 
"เห้ย บิวแกมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย!?"
"ก็ตอนนั้นฉันวิ่งหนีผีที่ถือมีดตัวนั้นฉันวิ่งติดเกียร์แล้วก็มาโผล่ที่นี่ไม่รู้ว่าทุกคนหายไปไหนเหมือนกัน"
"แกใช่บิวตัวจริงรึเปล่า..." ฉันถามบิวที่ไม่รู้ว่าตัวจริงหรือปลอมเพราะฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเหมือนรัชอีก...
"พะ...พูดอะไรน่ะเมย์ฉันบิวไง"
"งั้นตอบคำถาม! ว่าแม่ของเธอชื่ออะไรแล้วคนที่เธอชอบคือใครเธอสนิทกับใครมากที่สุด!"
"เอ่อ..." อยู่ดีๆบิวก็ไม่พูดแล้วก็ก้มหน้า
"ตอบมาสิ!" 
"เหอะ..! รอบคอบจริงๆเลยนะเธอเนี่ย"อยู่ดีๆบิวเริ่มเปลี่ยนไปผมเริ่มฟูฟ้องสกปรกใบหน้าที่ลอกคาบกลายเป็นผีตาขาวโพลนหน้าเละและปากฉีกเสื้อที่เปื้อนเลือดและมีดที่ถืออยู่ในมือ
"ว..ว่าแล้วเชียว"
"ฉันรู้นะว่าในใจแกต้องนึกถึงยัยนั่นอยู่แน่ฉันจะบอกให้เอาบุญก็แล้วกันนะว่ายัยนั่นอยู่ที่ไหน.."
"ไหนล่ะบอกมาสิ!"
สักพักนึงยัยผีตัวนั้นก็เดินหายไปในความมืดและเดินออกมาพร้อมร่างของบิวที่หัวขาด!! และหัวของบิวยังลืมตาพร้อมน้ำตาที่ไหลริน
ก่อนหน้านั้น30นาที..
บิวเดินไปมาและไม่รู้จะไปไหนเลยนั่งหลบอยู่ในความมืดนั้นแต่แล้วบิวก็สัมพัสได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างจะมาหาเธอเธอวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตจนกระทั่ง...
"ฉึก!!" อยู่ดีๆผีที่ไล่ฆ่าทุกคนก็จัดกานเอามีดแทงไปที่คอของบิวและแทงไปทั่วร่างกายบิวได้แต่นอนดิ้นอย่างทุรนทุรายจนกระทั่งสิ้นลมหายใจจากนั้นผีร้ายก็จัดการตัดหัวของบิวพร้อมแปลงกายเป็นบิวแทนเพื่อที่จะได้หลอกล่อทุกคน
เมย์ Talk's
"แกทำกับเพื่อนของฉันได้ยังไง!!" ฉันกำหมัดแน่นและน้ำตาที่ร่วงลงมาอย่างไม่ขาดสาย
"ก็เพื่อนของแกมันโง่ไงล่ะ!"
"แกสิโง่! ที่ฆ่าเพื่อนของฉันแกมันเลวที่สุด!!"
"ไม่! คนที่เลวก็คือพวกแกทุกคนที่กลั่นแกล้งฉันกรี๊ดดดด!!"
"ฉันจะฆ่าแก!!" เธอวิ่งมาอย่างรวดเร็วและง้างมีดที่จะแทงฉัน ตาของฉันเบิกโพลงเมื่อมีมีดที่เริ่มใกล้เข้ามา
"ฉึก!!!"
โปรดติดตามตอนต่อไป