โรงเรียนเขย่าขวัญ (18+)

แล้วฉันจะไปหาไอ้ตุ๊กตานั่นที่ไหนดีล่ะ? ทำไมมันวุ่นวายจังนะตุ๊กตาผีรึไง? ถึงบอกให้เธอวิ่งไล่ฆ่าคนอื่นแบบนี้ 

ไปทางไหนดีฟร้ะ! ขวาร้ายซ้ายดี ไปขวาก่อนก็แล้วกัน

ฉันตัดสินใจเดินไปทางขวาซึ่งมีแต่ความมืดรอคอยฉัน ให้ตาย!อะไรกันนี่ไฟฉายก็ไม่มียังจะต้องมาติดในที่นี่อีก

"ฮึกๆๆ ฮืออ" อยู่ๆเสียงร้องไห้ก็ดังขึ้นมาซึ่งเสียงนั้นคุ้นหูมากแต่มันก็ทำให้ฉันหวาดกลัวอยู่ดี

"นะ..นั่นไผน่ะ!" ฉันพูดปนสำเนียงบ้านเกิดออกมา

"เอ๋? เมย์!!!" 

"เห้ย บิวแกมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย!?"

"ก็ตอนนั้นฉันวิ่งหนีผีที่ถือมีดตัวนั้นฉันวิ่งติดเกียร์แล้วก็มาโผล่ที่นี่ไม่รู้ว่าทุกคนหายไปไหนเหมือนกัน"

"แกใช่บิวตัวจริงรึเปล่า..." ฉันถามบิวที่ไม่รู้ว่าตัวจริงหรือปลอมเพราะฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเหมือนรัชอีก...

"พะ...พูดอะไรน่ะเมย์ฉันบิวไง"

"งั้นตอบคำถาม! ว่าแม่ของเธอชื่ออะไรแล้วคนที่เธอชอบคือใครเธอสนิทกับใครมากที่สุด!"

"เอ่อ..." อยู่ดีๆบิวก็ไม่พูดแล้วก็ก้มหน้า

"ตอบมาสิ!" 

"เหอะ..! รอบคอบจริงๆเลยนะเธอเนี่ย"อยู่ดีๆบิวเริ่มเปลี่ยนไปผมเริ่มฟูฟ้องสกปรกใบหน้าที่ลอกคาบกลายเป็นผีตาขาวโพลนหน้าเละและปากฉีกเสื้อที่เปื้อนเลือดและมีดที่ถืออยู่ในมือ

"ว..ว่าแล้วเชียว"

"ฉันรู้นะว่าในใจแกต้องนึกถึงยัยนั่นอยู่แน่ฉันจะบอกให้เอาบุญก็แล้วกันนะว่ายัยนั่นอยู่ที่ไหน.."

"ไหนล่ะบอกมาสิ!"

สักพักนึงยัยผีตัวนั้นก็เดินหายไปในความมืดและเดินออกมาพร้อมร่างของบิวที่หัวขาด!! และหัวของบิวยังลืมตาพร้อมน้ำตาที่ไหลริน

ก่อนหน้านั้น30นาที..

บิวเดินไปมาและไม่รู้จะไปไหนเลยนั่งหลบอยู่ในความมืดนั้นแต่แล้วบิวก็สัมพัสได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างจะมาหาเธอเธอวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตจนกระทั่ง...

"ฉึก!!" อยู่ดีๆผีที่ไล่ฆ่าทุกคนก็จัดกานเอามีดแทงไปที่คอของบิวและแทงไปทั่วร่างกายบิวได้แต่นอนดิ้นอย่างทุรนทุรายจนกระทั่งสิ้นลมหายใจจากนั้นผีร้ายก็จัดการตัดหัวของบิวพร้อมแปลงกายเป็นบิวแทนเพื่อที่จะได้หลอกล่อทุกคน

เมย์ Talk's

"แกทำกับเพื่อนของฉันได้ยังไง!!" ฉันกำหมัดแน่นและน้ำตาที่ร่วงลงมาอย่างไม่ขาดสาย

"ก็เพื่อนของแกมันโง่ไงล่ะ!"

"แกสิโง่! ที่ฆ่าเพื่อนของฉันแกมันเลวที่สุด!!"

"ไม่! คนที่เลวก็คือพวกแกทุกคนที่กลั่นแกล้งฉันกรี๊ดดดด!!"

"ฉันจะฆ่าแก!!" เธอวิ่งมาอย่างรวดเร็วและง้างมีดที่จะแทงฉัน ตาของฉันเบิกโพลงเมื่อมีมีดที่เริ่มใกล้เข้ามา

"ฉึก!!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป