เจ้าชายเย็นชากับสาวจอมซื่อบื้อ [True Love]

มินนี่กับไลท์ก็ได้เดินทางต่อจนไปถึงเมืองหลวงของพ่อมินนี่ผู้เป็นราชาปกครองแคว้นนี้......
มินนี่และไลท์ตัดสินใจเดินทางเข้าวังหลวงเพื่อปกป้องพ่อของมินนี่และแคว้นแห่งนี้ให้พ้นจากเนื้อมือของคิ้วป้ายและแมตซิโมโย่
 
หยุดนะ!เจ้าเป็นใครกันปล่อยเจ้าหญิงเดี๋ยวนี้นะ เจ้าโจรถ่อย![เสียงทหารในวันหลวงวิ่งเข้ามาพร้อมกันจำนวน50-100คน]
 
พวกเจ้าหน่ะ หยุดเดี๋ยวนี้!นี่คือคนที่ช่วยข้าเอง และอีกอย่างเขาเป็นเพื่อนของข้า ไม่สิ เขาคือคนรักของข้าต่างหาก ^^ [มินนี่พูดแบบวางฟอร์มมากๆ รู้สึกตัวเองเท่ห์ชะมัด]
 
ขอบใจมากนะมินนี่ โชคดีจริงๆเลยที่เธอเป็นเจ้าหญิง ไม่งั้นชั้นคงต้องแย่แน่ๆ = = [โล่งอก]
 
จากนั้นมินนี่ก็ได้พาไลท์เข้าไปหาพระราชาในฐานะคู่รักของมินนี่...
 
คาราวะพระราชาครับผม!ข้าจอมโจรprincessได้พาตัวเจ้าหญิงมาคืนให้ท่านครับ >< [พูดถูกไหมหว่า แต่ช่างมันเถอะหวังเอาหน้าเผื่อได้เงินได้กินของอร่อยๆ]
 
ลุกขึ้นเถอะท่านจอมโจรที่มีชื่อเสียง ข้าได้ยินชาวบ้านเล่าเรื่องของท่านเกี่ยวกับการปราบปีศาจบาโฟ และเรื่องอื่นๆอีกมากมาย นับถือท่านจริงๆ ^^
 
เอ๋?ปราบปีศาจบาโฟ คือไรอะไลท์ งงมากๆ นายไปปราบปีศาจอะไรตอนไหน? = = [มินนี่งงมากเพราะตัวเองไม่เคยได้ยินเลย]
 
พอดีตอนนั้นชั้นหลงทางหน่ะ เลยหลงเข้าไปหมู่บ้านปลกๆและมีปีศาจบาโฟอยู่ที่นั่น โชคดีชั้นเลยปราบมันได้หน่ะ แหะๆ ^^!
 
จริงสิค่ะ ท่านพ่อ!ท่านรู้เรื่องเกี่ยวกับจอมมารที่จะมายึดครองแคว้นของท่านหรือยัง ข้ามีเรื่องนี้จะมาเล่าให้ท่านฟัง!
 
อืมมมม...พ่อรู้มานานแล้วล่ะ เกี่ยวกับจอมมารคิ้วป้าย แต่พ่อคิดไม่ถึงว่ามันจะกล้าลงมือแย่งชิงตัวลูกสาวพ่อไป ยังไงก็ขอบใจเจ้ามานะมินนี่
 
เอาล่ะถ้ายังไง พวกเจ้าทั้งสองคนไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดียวพ่อจะเตรียมการรับมือกับพวกมารพวกนั้นเอง ยังไงก็ขอให้ท่านช่วยข้าอีกแรงนะ จอมโจรprincessเพราะข้าก็ไม่เหลือยอดฝีมือแล้วตอนนี้ [ถูกคิ้วป้ายสังหารหมดเกลี้ยง]
 
จากนั้นไลท์และมินนี่ก็ได้พักผ่อนอยู่ที่พระราชวังของพระราชาแห่งแคว้น โดยที่ฝ่ายพรรคมารก็ได้เตรียมการบุกเข้ามาเช่นเดียวกัน
 
เอาล่ะ...เดี๋ยวชั้นจะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้กินนะ ไลท์และก็เปลี่ยนชุดซะสิ ตอนนี้ชั้นสวยและรวยมาก! 5555+
 
ว่าแต่กินไรดีล่ะ อ๋อ!เค้กสตอเบอร์รี่นะกัน! [มินนี่ชอบกินมาก]
 
แหวะ!ชั้นเกลียดเค้กสตอเบอร์รี่มากๆเลย คราวก่อนก็ไหม้ซะจนขมไปทั้งชิ้น เชิญเธอทำกินไปคนเดียวเถอะ = =
 
แต่ว่าชั้นทำอร่อยมากจริงๆนะ ขอโอกาสชั้นแก้ตัวสักครั้งสิ ชั้นอยู่ที่นี่ฝึกปรือจากห้องครัวชาววังจนชำนาญแล้ว เรียกได้ว่าเชฟ5ดาวมาเองเลย ^^
 
เชอะ!คนอย่างเธอเนี่ยนะ ไม่คิดว่าเป็นการขี้อวดไปหน่อยหรอไง?ยัยบื้อเอ้ย 5555+ [ไลท์แกล้งว่ามินนี่แบบท้าทาย]
 
ตะกี้ว่าไง?ลองพูดอีกทีสิ อย่าลืมสิ อยู่นี่ชั้นเป็นเจ้าหญิงแห่งแคว้นนะ แค่สั่งคำเดียวทหารหลายร้อยคนก็มาเอาตัวนายไปลงโทษแล้ว กล้าดียังไง? [มินนี่ขู่ไลท์เพราะปกติไม่กล้า]
 
เอ่ออออ...ขะะขอออโทษษษด้วยนะมินนี่ เธอทำอาหารอร่อยที่สุดเลย ชั้นชอบอาหารที่เธอทำมากๆเลยล่ะ = =
 
ดีมาก!อย่าให้ชั้นได้ยินอีกนะ ว่านายไม่พอใจอะ ให้มันรู้ซะบ้าง อยู่โลกนั้นนายเอาแต่เป็นหัวหน้าชั้นดีนัก 5555+
 
......ธะะะะเธออออ![ไลท์ถึงกับอึ้งที่มินนี่พูด]
 
ทั้งสองคนต่างหาวิธีกลับไปยังโลกปัจจุบันและก็อยู่เพื่อปกป้องพระราชาและแคว้นแห่งนี้จากจอมมารคิ้วป้ายต่อไป

อีกด้านหนึ่ง ฝ่ายพรรคมารเองก็ได้เดินทางเข้าไปยังวังหลวงเช่นกัน ระหว่างทางแมตซิโมโย่ได้เข่นฆ่าชาวบ้านนับร้อย ไม่เว้นแม้แต่เด็กหรือผู้หญิง...
พระราชาได้ส่งองค์รักษ์ฝีมือดีไปมากมายแต่ก็ไม่รอดกลับมาสักคน จนเข้ามาประชิดวังหลวงในที่สุด
[แมตซิโมโย่พร้อมลูกน้อง]
ย๊าาา!พวกเจ้าบุกโจมตีเข้าวังหลวงได้[แมกซิโมโย่และทหารจำนวนร้อยกว่าคนบุกเข้าวังหลวงทันที]
 
ทหารป้องกันพระราชวังของเราไว้! อย่าให้พวกมันบุกเข้ามา![เสียงพระราชาตะโกนสั่งทหาร]
 
ดาบอาบหิมะ!ฝ่ามือเมฆา![ดาบสีแดงขยายขนาดใหญ่ขึ้น และถูกฟาดฟันลงมาใส่ทหารนับสิบคน]
 
อ๊ากกกก!ช่วยพวกเราด้วย!พวกมันร้ายกาจเหลือเกิน![เสียงทหารร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาณ]
 
ในที่สุดข้าก็เจอท่านสักที ท่านพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ เตรียมตัวตายซะเถอะ!
ฝ่ามือเมฆา![ขณะที่ทหารกำลังสู้กันอยู่นั้น แมตซิโมโย่ซัดฝ่ามือใส่พระราชาทันที]
 
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ เจ้าบ้าเอ้ย!ย๊ะ!เชวี้ยงง! 555+ 
[ไลท์ใช้กระบี่ฟันลมปราณปีศาจออกไปทันที]
 
หนอยยย ตายซะเถอะเจ้าพระราชา!ดาบอาบหิมะ! [แมตซิโมโย่ ฟันดาบอาบหิมะสีแดงเข้าไปหาพระราชาอีกครั้งนึง]
 
เชี้ยงงงงงง!จะทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาสุดหล่อคนนี้ได้ยังไง?

[แต่ยังไม่ทันถึงพระราชา ไลท์พุ่งกระบี่เข้ามารับไว้ก่อน]
 
เจ้าหนุ่ม!ฝีมือแบบเจ้ากล้าดียังไง มาขวางทางข้า คราวที่แล้วเจ้ารอดมาได้ถือว่าโชคช่วย คราวนี้เจ้าคงได้ตายจริงๆแน่!
 
ก็ต้องลองดูอะนะ ว่าคนแบบเจ้าจะทำอะไรข้าได้ไหม อย่าเอาแต่โม้สิ คิดว่าเปลี่ยนชุดเปลี่ยนทรงผมหน่อย และข้าจะกลัวเจ้าหรือไง 5555+
นี่แหนะ![ไลท์พุ่งแทงกระบี่เข้าหาแมตซิโมโย่ทันที]
 
หนอยยย!ตายซะเถอะ!ดาบอาบหิมะ+กระบี่22![ดาบอาบหิมะสีแดงพุ่งมาอย่างรวดเร็ว เข้ามาตัดคอไลท์เช่นเดียวกัน]
ตายแน่ๆคราวนี้![ดาบของแมตซิโมโย่เข้าไปจะถึงคอไลท์อยู่แล้วว]
 
เฟรี้ยงงงงงงง!มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกนะ เชอะ!

[ไลท์รับกระบี่ได้น่ามหัศจรรย์มากๆ เป็นเพราะวิชา9กระบี่เดียวดาย]
 
อะะะะไรรรกันนนน!เจ้าหนุ่ม เจ้าไปฝึกวิชาแบบนี้มาจากไหน?ดีล่ะ ข้าได้ยินชื่อเสียงจากการปราบปีศาจบาโฟมานาน ถือว่าไม่เสียดายที่ข้าได้สู้กับเจ้า [แมตซิโมโย่เริ่มเอาจริง]
 
คนจริงเข้าไม่พูดกันหรอกนะ มัวแต่พูดพล่ามทำเพลง ข้ารอเจ้าจนเมื่อยแล้ว เจ้าบ้าเอ้ย! [ไลท์กวนประสาทไม่เลิก]
 
ตายซะเถอะ!ดาบอาบหิมะ!
[แมตซิโมโย่โจมตีเต็มกำลัง]
 
โอ้ยยย!แรงเยอะเป็นบ้าเลย ทำไมมันจุกแบบนี้ฟ่ะ? แบบนี้เราแย่แน่ พลังมันเพิ่มขึ้นอีกหรอเนี่ย T-T
 
รับไปอีกทีนะเจ้าหนุ่ม!กระบี่22!
[แมตซิโมโย่ใช้กระบี่ที่มีความเร็วที่สามารถทะลุกระบี่ได้]
 
ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!ยิงไปมั่วๆก่อนเว้ย!แรงมาก!
[มินนี่ใช้วิชาดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจรยิงใส่แมตซิโมโย่]
 
อั่กกก!ดีนะเราหลบไม่ให้โดนจุดตายและกระบี่อิงฟ้าช่วยลดความแรง ทำให้มีแค่บาดแผลเท่านั้น แต่เจ็บชะมัดเลย = =
 
อะไรกันหน่ะ!เจ้าหญิงมินนี่ไปฝึกวิชาแบบนี้มากจากไหนกัน ทำไมถึงรุนแรงขนาดนี้ ดีนะที่ยังใช้ตะกุกตะกักอยู่ ไม่งั้นเราตายไปและ 
 
ทำไมมันยิงออกแค่ครั้งเดียวเองล่ะ?ยิงออกไปอีกสิ นี่แหน่ะๆ ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!ไม่ออกแล้วหรอเนี่ย = =!
 
ตายซะเถอะเจ้าหนุ่ม![แมตซิโมโย่โจมตีไลท์]
 
เชรี้ยงงงง!ทำลายกระบี่![วิชา9กระบี่เดียวดาย]
อะไรกันหน่ะ! มันสามารถรับการโจมตีท่าทำลายกระบี่ของเราและโจมตีสวนกลับมาได้ด้วยหรือเนี่ย?

ฮ่าๆๆๆๆๆ ฝีมือแค่นี้เองหรือเจ้าหนุ่ม? อีกอย่างข้าไม่ได้ใช้วิชากระบี่ซะหน่อย มาทำลายกระบี่บ้าบออะไรของเจ้า?
 
ห๊ะ?อะไรนะ ไม่ได้ใช้วิชากระบี่งั้นหรอ แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก[ไลท์คิดในใจพร้อมกับใช้ท่าทำลายดาบนั่นเอง]
 
ทำลายดาบ![เน้นความรวดเร็วสยบเชื่องช้า ซึ่งต้องเร็วกว่า]คราวนี้แหละ เจ้าเสร็จข้าแน่ๆรอบนี้!
[ไลท์พุ่งกระบี่ด้วยความรวดเร็วกว่ากระบี่22ซะอีก]
 
อะไรกันเนี่ย!เจ้ามีวิชาบ้าๆแบบนี้ได้อย่างไรกัน รวดเร็วและรุนแรงมากๆ![แมตซิโมโย่รับกระบี่ด้วยดาบอาบหิมะ]
 
เห็นจุดอ่อนแล้ว!เอาล่ะนะ!ทำลายกระบี่!
[9กระบี่เดียวดาย]
ตายซะเถอะ เจ้าจอมมารแมตซิโมโย่ รับไปซะ เพลงกระบี่เดียวดาย!
 
อ๊ากกกกกกกก!นึกไม่ถึงว่าเพลงกระบี่ของเจ้าจะร้ายกาจเพียงนี้ นอกจากท่านประมุขพรรคมารข้าก็ไม่เคยแพ้ให้กับใครอีก จนมาเจอกับเจ้า
[แมตซิโมโย่ถูกทำลายไม่เหลือแม้แต่วิญญาณ ชุดเกราะ ดาบอาบหิมะ]
 
แต่ยังไม่จบเท่านั้นหัวหน้าทหาร[หักหลัง]ได้จับตัวมินนี่ไว้แล้วสิ และขู่ไลท์ให้ยอมจำนนซะ
 
หยุดนะเจ้าจอมโจรprincessไม่งั้นข้าจะฆ่าเจ้าหญิงมินนี่ซะ ถ้าไม่เชื่อล่ะก็ดูนี่ซะ! [มันดึงชุดของมินนี่ออกเพื่อให้รู้ว่ามันเอาจริง]
 
ว้ายยยยยย!อย่าทำบ้าๆแบบนี้ได้ไหม จะฆ่าก็ฆ่าเลย มาแก้ผ้าชั้นทำไมเนี่ย ยุคนี้มันบ้าจริงๆเลย T-T
[มินนี่ถูกถอดเสื้อช่วงบนออก]
 
เอ่ออออ......ชั้นจะบอกนายว่า นายทำแบบนั้นหน่ะ คิดผิดแล้ว? มีแต่ตายกับตายลูกเดียว = = [ไลท์เคยโดนไปทีนึงถึงกับปลิว ตอนที่จับหน้าอกมินนี่]
 
หนอยยยยย!แกกก!ตายซะเถอะ!ไต่บันไดเมฆ[มินนี่ใช้วิชาตัวเบานี้สลัดออกมาพร้อมกับใส่ชุดกลับเหมือนเดิม]
ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!
[มินนี่ใช้วิชานี้รัวๆเลยเพราะโมโหมาก]
เพลงกระบี่เดียวดาย!เพลงกระบี่หกชีพจร!

[ไลท์และมินนี่ ใช้กระบี่พร้อมกัน]
 
แต่ทันใดนั้นเอง...ได้มีผ้าสีแดงผืนยาวหลายผืนลอยออกมาจากบนฟ้า พุ่งมายังวังหลวง
ใช่แล้ว!นั่นคือ"ต๊กโกวคิ้วป้าย"ได้ลอยเข้ามายืนอยู่ต่อหน้าไลท์และมินนี่ทันที
 
คิดว่าเจ้าชนะแล้วหรือ?แน่ใจหรือว่าพวกเจ้าชนะข้าได้? ฮ่าๆๆๆๆๆๆ [คิ้วป้ายหัวเราะออกมาดังมากๆ]
 
เพลงกระบี่หกชีพจร![มินนี่โจมตีใส่คิ้วป้ายทันที]
เพลงกระบี่เดียวดาย![ไลท์เองก็เช่นกัน]

เชอะ!ฝ่ามือพิชิตมังกร18ท่า!

[คิ้วป้ายร่ายรำฝ่ามือคล้ายมังกรเลื้อยไปมาก่อนจะซัดลมปราณสีทองรูปมังกรออกมาจากฝ่ามือ]
 
โอ้ยยยย!อะไรกันเนี่ย!ทำไมถึงเก่งขนาดนี้ล่ะ ชั้นไม่ไหวและไลท์ที่เหลือฝากด้วยนะ
[มินนี่สลบไปในทันทีเพราะคิ้วป้ายเล็งมาที่มินนี่]
 
เอาล่ะนะ...เหลือแค่เจ้ากับข้าแล้วสินะ สหายเก่าของข้า จอมโจรprincess นึกไม่ถึงว่าเจ้ากับข้าต้องมาเป็นศัตรูกัน
 
มินนี่ๆๆๆๆๆ ไม่เป็นไรใช่ไหม หนอยยยคิ้วป้ายเจ้า! [ไลท์พูดพร้อมหยิบกระบี่มาจากมินนี่]
 
ตายซะเถอะบังอาจมาทำร้ายมินนี่!ทำลายดาบ+ทำลายกระบี่![ไลท์ใช้กระบี่คู่วิเศษโจมตีเข้าไปทันที]
 
เชวี้ยงงงงง!หึๆ! เจ้าอย่าลืมสิว่าวิชาที่เจ้าใช้หน่ะ ใครเป็นคนสอนเจ้า เจ้าคิดจะทำร้ายคนที่ช่วยชีวิตเจ้างั้นหรือ?คนที่สอนเจ้างั้นหรือ?
 
ขะะะข้าาา...เอาเถอะ ถ้างั้นเจ้าเชิญลงมือฆ่าข้าได้เลย สหายคิ้วป้าย [ไลท์ก้มหน้าเตรียมรับชะตากรรม]
 
เจ้ารู้หรือเปล่า?ว่าเจ้าพูดอยู่กับจอมมารที่ฆ่าคนมานับไม่ถ้วนแล้วนะ เจ้าแน่ใจหรือที่พูดกับข้า? [คิ้วป้ายนึกไม่ถึง]
 
เชิญลงมือได้เลยคิ้วป้าย เพราะถึงยังไงหากไม่มีเจ้าข้าคงตายไปนานแล้ว คงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอกอีกอย่างเจ้าดีกับข้ามากๆด้วย ถ้าให้ข้าต่อสู้กับเจ้า ถึงเวลาลงมือข้าคงทำไม่ลง[ไลท์ยังคิดถึงกระบบี่ที่พลั้งมือทำร้ายคิ้วป้ายในตอนนั้น]
 
มังกรพิโรธ![1ใน18ฝ่ามือพิชิตมังกร คิ้วป้ายใช้มันแย่งกระบี่คู่จากมือไลท์]
 
เสร็จข้าล่ะ!กระบี่คู่วิเศษในที่สุดก็เป็นของข้า ลำพังวรยุทธกับกระบี่คู่วิเศษที่ข้ามี ก็สามารถยึดครองแคว้นนี้ได้แล้วสินะ
 
ก่อนที่เจ้าจะตาย ข้าขอถามเจ้าเรื่องนึง จอมโจรprincess
เจ้ารักข้าไหม?
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเจ้าเคยรักข้าบ้างไหม?
 
คิ้วป้าย...ข้าไม่เคยคิดกับเจ้ามากกว่าสหายที่ดีเลย เจ้าเป็นสหายที่ดีกับข้ามากจริงๆ คราวก่อนข้าไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายเจ้า ขอให้เจ้าโปรดรู้ไว้ด้วย
 
ดีล่ะ งั้นฆ่าจะฆ่าเจ้าหญิงมินนี่นั่นซะ!ย๊าาาาาา!ทำลายลมปราณ![ยังไม่ทันได้ซัดฝ่ามือ]
 
ถ้าเจ้าจะฆ่ามินนี่ ก็ฆ่าข้าด้วย![ไลท์พูดออกมา พร้อมสวมกอดมินนี่]
 
นี่!เจ้า!ได้ๆๆ!ในเมื่อเจ้าอยากตาย จงตายซะ! T-T [คิ้วป้ายหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อได้เห็นรักแท้ต่อหน้า]
ฝ่ามือพิชิตมังกร18ท่า!เพลง9กระบี่เดียวดาย![คิ้วป้ายใช้พลังสูงสุดของวิชาทั้งสอง]
 
ตู้มมมมมมมมม!โครมมมมมมม![พระราชวังถูกทำลายลงทันที คิ้วป้ายไม่ได้ฆ่าไลท์และมินนี่หรือพระราชา]
 
ทะะะทำไมมม เจ้าไม่ลงมือ? ขอบคุณเจ้ามาก! [ไลท์ซาบซึ้งจริงๆ]
 
เอาเถอะ ครั้งนี้ข้าจะถือว่าข้าพลาดเอง...Y-Y

[คิ้วป้ายผมจากสีดำเปลี่ยนเป็นสีขาวทันที เพราะความเสียใจมาก]
ฟิ้ววววววววว! [คิ้วป้ายได้ลอยหายไปพร้อมกับกระบี่คู่วิเศษ]
 
สะะะแสงงงงอะไรหน่ะ?มินนี่ดูสินั่อาจเป็นทางกลับบ้านของเราก็ได้ ไปกันเถอะ[แสงออกมาจากการที่ทำลายพระราชวัง]
 
ใช่เลย คล้ายแสงจากรูหนอนที่เรามาตอนแรกเลย และจอมมารคนนั้นล่ะไลท์?
 
ไม่รู้สิ เขาคงไปไหนสักแห่งล่ะมั้ง แต่เขาคงไม่มาทำชั่วอีกแล้วล่ะ ^^ [ไลท์พูดเพราะมั่นใจในคิ้วป้าย]
 
เอ่อออ....ท่านพ่อค่ะ ข้ามาจากโลกอนาคตโน่นเลยหน่ะ ท่านรู้ป่าว ข้าต้องกลับไปหาพ่อจริงๆของข้าในอนาคตแต่ก็...ขอบคุณท่านพ่อมากๆเลย ที่ดีกับข้ามาตลอดช่วงที่ผ่านมา
 
พ่อรู้มาตั้งนานแล้วล่ะลูกเอ้ย เจ้าหญิงมินนี่ได้ตายไปตั้งแต่5ปีที่แล้วแล้ว ข้าเห็นว่าเจ้าหน้าตาเมหือนลูกข้าและก็นิสัยคล้ายๆกัน ยังไงก็ขอบใจเจ้ามากเช่นกัน ^^
 
ถ้างั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ โชคดีนะทุกคนโชคดีนะท่านพระราชา [ไลท์พูดพร้อมเดินเข้าไปที่แสงนั่น]

[ไลท์และมินนี่กลับสู่โลกของตัวเอง]
 
จากนั้นคิ้วป้ายก็ได้เดินทางไปยังสุสานโบราณและได้ทิ้งกระบี่ไว้พร้อมกับสะลักคำพูดด้วยกระบี่วิเศษนั้นใจความว่า...
 
กระบี่อสูรต๊กโกวคิ้วป่าย เมื่อพิชิตทั่วแผ่นดินไร้ผู้ต่อต้าน จึงฝังกระบี่ไว้สถานที่นี้ โอ้อนิจจา เหล่าผู้กล้าอับจนวิธี เสียทีที่กระบี่คมกล้า เป็นที่น่าอนาถใจ
 

ใต้กระบี่แรก[กระบี่อิงฟ้า]ได้สลักอังษรไว้ว่า เกรี่ยวกราดรุนแรง ทำลายล้างทุกสิ่ง เมื่อวัยหนุ่มสาว ใช้ชิงชัยกับเหล่าผู้กล้าแคว้น ลักษณะกระบี่มีความยาวประมาณสี่เชียะ เปร่งประกายฟ้า นับเป็นศัสตราวุธคมกล้า

ถัดมาเป็นแท่งหิน เมื่อยกขึ้นมีข้อความจารึกไว้ว่า ดาบฆ่ามังกร ใช้ก่อนอายุสามสิบ พลั้งมือทำร้ายผู้กล้าฝ่ายธรรมมะ[ไลท์ทำร้ายคิ้วป้าย และคิดว่าคิ้วป้ายคือฝ่ายธรรมะ]ถือเป็นสิ่งอัปมงคล โยนทิ้งลงสู่ก้นหุบเหว

กระบี่เล่มที่สาม เป็นกระบี่สีดำ[กระบี่ประจำตัวคิ้วป้ายเอง]มีน้ำหนักมาก ปลายโค้งมนไม่มีคม กระบี่แบบนี้ไหนเลยใช้ได้คล่องแคล่วถนัดมือ แต่ใต้กระบี่กลับจารึกไว้ว่า กระบี่หนักไร้คม ใช้ได้คล่องแคล่ว ฝีมือการสร้างไม่ประณีต ก่อนอายุสี่สิบใช้พิชิตทั้วแผ่นดิน

กระบี่เล่มสุดท้าย คิดว่าต้องหนักยิ่งกว่ากระบี่ทุกเล่ม แต่พอยกมากลับเบาหวิว ที่แท้เป็นเพียงกระบี่ไม้เปื่อยผุ จารึกไว้ว่า


"หลังอายุสี่สิบปี ไม่ยึดติดกับวัตถุ แม้นจะไผ่หรือหินล้วนคือกระบี่ นับแต่บัดนี้ ข้าไร้กระบี่อยู่เหนือกระบี่"
 
ปริศนาธรรมของกระบี่ทั้ง4นั้นคือ

กระบี่เล่มแรก เกรี่ยวกราดรุนแรง แสวงหาชื่อเสียง ฝึกฝนมุ่งมั่นเพื่อความเป็นหนึ่ง คือช่วงวัยหนุ่มสาว

กระบี่เล่มสอง ฆ่าคนเพื่อไต่เต้าสู่ความเป็นใหญ่ พลั้งมือทำร้ายคนดี จึงทิ้งกระบี่คือวัยสร้างชื่อ

กระบี่เล่มสาม เริ่มเข้าใจโลก หันมาใช้กระบี่หนัก แม้เคลื่อนไหวช้าลงแต่มีเวลาคิดมากขึ้น เพื่อจะได้ไม่พลั้งมือทำร้ายคนดีอีก คือวัยตอนไร้ผู้เปรียบติดแล้ว

กระบี่เล่มสุดท้าย เข้าใจในโลก จึงละทิ้งกระบี่ มีอินทรีย์เป็นเพื่อน ปล่อยวางทุกสิ่ง สิ้นผู้ทัดเทียม


ผู้คนมากมายล้วนเล่าขานกันจนเรื่องราว จากเรื่องราวกลายเป็นนิทาน จากนิทานกลายเป็นตำนาน ตำนานกระบี่อิงฟ้าและดาบฆ่ามังกร ตำนานความรักของจอมมารที่โหดเหี้ยม[ต๊กโกวคิ้วป้าย] วีรบุรุษผู้มาจากโลกอนาคต[ไลท์และมินนี่] มาแก้คำสาปตามคำทำนาย ผู้ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้ปกป้องแคว้นแห่งนี้ อีกตำนานได้สิ้นสุดลง และอีกตำนานกำลังจะเกิดขึ้น ในโลกของความเป็นจริง
 



[ต๊กโกวคิ้วป้าย]
 
 
"THE END"