เจ้าชายเย็นชากับสาวจอมซื่อบื้อ [True Love]
เขียนโดย songhyekyo
วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.
แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) เจ้าชายเย็นชากับสาวจอมซื่อบื้อตอนที่8
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมินนี่กับไลท์ก็ได้เดินทางต่อจนไปถึงเมืองหลวงของพ่อมินนี่ผู้เป็นราชาปกครองแคว้นนี้......
มินนี่และไลท์ตัดสินใจเดินทางเข้าวังหลวงเพื่อปกป้องพ่อของมินนี่และแคว้นแห่งนี้ให้พ้นจากเนื้อมือของคิ้วป้ายและแมตซิโมโย่
หยุดนะ!เจ้าเป็นใครกันปล่อยเจ้าหญิงเดี๋ยวนี้นะ เจ้าโจรถ่อย![เสียงทหารในวันหลวงวิ่งเข้ามาพร้อมกันจำนวน50-100คน]
พวกเจ้าหน่ะ หยุดเดี๋ยวนี้!นี่คือคนที่ช่วยข้าเอง และอีกอย่างเขาเป็นเพื่อนของข้า ไม่สิ เขาคือคนรักของข้าต่างหาก ^^ [มินนี่พูดแบบวางฟอร์มมากๆ รู้สึกตัวเองเท่ห์ชะมัด]
ขอบใจมากนะมินนี่ โชคดีจริงๆเลยที่เธอเป็นเจ้าหญิง ไม่งั้นชั้นคงต้องแย่แน่ๆ = = [โล่งอก]
จากนั้นมินนี่ก็ได้พาไลท์เข้าไปหาพระราชาในฐานะคู่รักของมินนี่...
คาราวะพระราชาครับผม!ข้าจอมโจรprincessได้พาตัวเจ้าหญิงมาคืนให้ท่านครับ >< [พูดถูกไหมหว่า แต่ช่างมันเถอะหวังเอาหน้าเผื่อได้เงินได้กินของอร่อยๆ]
ลุกขึ้นเถอะท่านจอมโจรที่มีชื่อเสียง ข้าได้ยินชาวบ้านเล่าเรื่องของท่านเกี่ยวกับการปราบปีศาจบาโฟ และเรื่องอื่นๆอีกมากมาย นับถือท่านจริงๆ ^^
เอ๋?ปราบปีศาจบาโฟ คือไรอะไลท์ งงมากๆ นายไปปราบปีศาจอะไรตอนไหน? = = [มินนี่งงมากเพราะตัวเองไม่เคยได้ยินเลย]
พอดีตอนนั้นชั้นหลงทางหน่ะ เลยหลงเข้าไปหมู่บ้านปลกๆและมีปีศาจบาโฟอยู่ที่นั่น โชคดีชั้นเลยปราบมันได้หน่ะ แหะๆ ^^!
จริงสิค่ะ ท่านพ่อ!ท่านรู้เรื่องเกี่ยวกับจอมมารที่จะมายึดครองแคว้นของท่านหรือยัง ข้ามีเรื่องนี้จะมาเล่าให้ท่านฟัง!
อืมมมม...พ่อรู้มานานแล้วล่ะ เกี่ยวกับจอมมารคิ้วป้าย แต่พ่อคิดไม่ถึงว่ามันจะกล้าลงมือแย่งชิงตัวลูกสาวพ่อไป ยังไงก็ขอบใจเจ้ามานะมินนี่
เอาล่ะถ้ายังไง พวกเจ้าทั้งสองคนไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดียวพ่อจะเตรียมการรับมือกับพวกมารพวกนั้นเอง ยังไงก็ขอให้ท่านช่วยข้าอีกแรงนะ จอมโจรprincessเพราะข้าก็ไม่เหลือยอดฝีมือแล้วตอนนี้ [ถูกคิ้วป้ายสังหารหมดเกลี้ยง]
จากนั้นไลท์และมินนี่ก็ได้พักผ่อนอยู่ที่พระราชวังของพระราชาแห่งแคว้น โดยที่ฝ่ายพรรคมารก็ได้เตรียมการบุกเข้ามาเช่นเดียวกัน
เอาล่ะ...เดี๋ยวชั้นจะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้กินนะ ไลท์และก็เปลี่ยนชุดซะสิ ตอนนี้ชั้นสวยและรวยมาก! 5555+
ว่าแต่กินไรดีล่ะ อ๋อ!เค้กสตอเบอร์รี่นะกัน! [มินนี่ชอบกินมาก]
แหวะ!ชั้นเกลียดเค้กสตอเบอร์รี่มากๆเลย คราวก่อนก็ไหม้ซะจนขมไปทั้งชิ้น เชิญเธอทำกินไปคนเดียวเถอะ = =
แต่ว่าชั้นทำอร่อยมากจริงๆนะ ขอโอกาสชั้นแก้ตัวสักครั้งสิ ชั้นอยู่ที่นี่ฝึกปรือจากห้องครัวชาววังจนชำนาญแล้ว เรียกได้ว่าเชฟ5ดาวมาเองเลย ^^
เชอะ!คนอย่างเธอเนี่ยนะ ไม่คิดว่าเป็นการขี้อวดไปหน่อยหรอไง?ยัยบื้อเอ้ย 5555+ [ไลท์แกล้งว่ามินนี่แบบท้าทาย]
ตะกี้ว่าไง?ลองพูดอีกทีสิ อย่าลืมสิ อยู่นี่ชั้นเป็นเจ้าหญิงแห่งแคว้นนะ แค่สั่งคำเดียวทหารหลายร้อยคนก็มาเอาตัวนายไปลงโทษแล้ว กล้าดียังไง? [มินนี่ขู่ไลท์เพราะปกติไม่กล้า]
เอ่ออออ...ขะะขอออโทษษษด้วยนะมินนี่ เธอทำอาหารอร่อยที่สุดเลย ชั้นชอบอาหารที่เธอทำมากๆเลยล่ะ = =
ดีมาก!อย่าให้ชั้นได้ยินอีกนะ ว่านายไม่พอใจอะ ให้มันรู้ซะบ้าง อยู่โลกนั้นนายเอาแต่เป็นหัวหน้าชั้นดีนัก 5555+
......ธะะะะเธออออ![ไลท์ถึงกับอึ้งที่มินนี่พูด]
ทั้งสองคนต่างหาวิธีกลับไปยังโลกปัจจุบันและก็อยู่เพื่อปกป้องพระราชาและแคว้นแห่งนี้จากจอมมารคิ้วป้ายต่อไป
อีกด้านหนึ่ง ฝ่ายพรรคมารเองก็ได้เดินทางเข้าไปยังวังหลวงเช่นกัน ระหว่างทางแมตซิโมโย่ได้เข่นฆ่าชาวบ้านนับร้อย ไม่เว้นแม้แต่เด็กหรือผู้หญิง...
พระราชาได้ส่งองค์รักษ์ฝีมือดีไปมากมายแต่ก็ไม่รอดกลับมาสักคน จนเข้ามาประชิดวังหลวงในที่สุด
[แมตซิโมโย่พร้อมลูกน้อง]
ย๊าาา!พวกเจ้าบุกโจมตีเข้าวังหลวงได้[แมกซิโมโย่และทหารจำนวนร้อยกว่าคนบุกเข้าวังหลวงทันที]
ทหารป้องกันพระราชวังของเราไว้! อย่าให้พวกมันบุกเข้ามา![เสียงพระราชาตะโกนสั่งทหาร]
ดาบอาบหิมะ!ฝ่ามือเมฆา![ดาบสีแดงขยายขนาดใหญ่ขึ้น และถูกฟาดฟันลงมาใส่ทหารนับสิบคน]
อ๊ากกกก!ช่วยพวกเราด้วย!พวกมันร้ายกาจเหลือเกิน![เสียงทหารร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาณ]
ในที่สุดข้าก็เจอท่านสักที ท่านพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ เตรียมตัวตายซะเถอะ!
ฝ่ามือเมฆา![ขณะที่ทหารกำลังสู้กันอยู่นั้น แมตซิโมโย่ซัดฝ่ามือใส่พระราชาทันที]
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ เจ้าบ้าเอ้ย!ย๊ะ!เชวี้ยงง! 555+
[ไลท์ใช้กระบี่ฟันลมปราณปีศาจออกไปทันที]
หนอยยย ตายซะเถอะเจ้าพระราชา!ดาบอาบหิมะ! [แมตซิโมโย่ ฟันดาบอาบหิมะสีแดงเข้าไปหาพระราชาอีกครั้งนึง]
เชี้ยงงงงงง!จะทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาสุดหล่อคนนี้ได้ยังไง?
[แต่ยังไม่ทันถึงพระราชา ไลท์พุ่งกระบี่เข้ามารับไว้ก่อน]
เจ้าหนุ่ม!ฝีมือแบบเจ้ากล้าดียังไง มาขวางทางข้า คราวที่แล้วเจ้ารอดมาได้ถือว่าโชคช่วย คราวนี้เจ้าคงได้ตายจริงๆแน่!
ก็ต้องลองดูอะนะ ว่าคนแบบเจ้าจะทำอะไรข้าได้ไหม อย่าเอาแต่โม้สิ คิดว่าเปลี่ยนชุดเปลี่ยนทรงผมหน่อย และข้าจะกลัวเจ้าหรือไง 5555+
นี่แหนะ![ไลท์พุ่งแทงกระบี่เข้าหาแมตซิโมโย่ทันที]
หนอยยย!ตายซะเถอะ!ดาบอาบหิมะ+กระบี่22![ดาบอาบหิมะสีแดงพุ่งมาอย่างรวดเร็ว เข้ามาตัดคอไลท์เช่นเดียวกัน]
ตายแน่ๆคราวนี้![ดาบของแมตซิโมโย่เข้าไปจะถึงคอไลท์อยู่แล้วว]
เฟรี้ยงงงงงงง!มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกนะ เชอะ!
[ไลท์รับกระบี่ได้น่ามหัศจรรย์มากๆ เป็นเพราะวิชา9กระบี่เดียวดาย]
อะะะะไรรรกันนนน!เจ้าหนุ่ม เจ้าไปฝึกวิชาแบบนี้มาจากไหน?ดีล่ะ ข้าได้ยินชื่อเสียงจากการปราบปีศาจบาโฟมานาน ถือว่าไม่เสียดายที่ข้าได้สู้กับเจ้า [แมตซิโมโย่เริ่มเอาจริง]
คนจริงเข้าไม่พูดกันหรอกนะ มัวแต่พูดพล่ามทำเพลง ข้ารอเจ้าจนเมื่อยแล้ว เจ้าบ้าเอ้ย! [ไลท์กวนประสาทไม่เลิก]
ตายซะเถอะ!ดาบอาบหิมะ!
[แมตซิโมโย่โจมตีเต็มกำลัง]
โอ้ยยย!แรงเยอะเป็นบ้าเลย ทำไมมันจุกแบบนี้ฟ่ะ? แบบนี้เราแย่แน่ พลังมันเพิ่มขึ้นอีกหรอเนี่ย T-T
รับไปอีกทีนะเจ้าหนุ่ม!กระบี่22!
[แมตซิโมโย่ใช้กระบี่ที่มีความเร็วที่สามารถทะลุกระบี่ได้]
ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!ยิงไปมั่วๆก่อนเว้ย!แรงมาก!
[มินนี่ใช้วิชาดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจรยิงใส่แมตซิโมโย่]
อั่กกก!ดีนะเราหลบไม่ให้โดนจุดตายและกระบี่อิงฟ้าช่วยลดความแรง ทำให้มีแค่บาดแผลเท่านั้น แต่เจ็บชะมัดเลย = =
อะไรกันหน่ะ!เจ้าหญิงมินนี่ไปฝึกวิชาแบบนี้มากจากไหนกัน ทำไมถึงรุนแรงขนาดนี้ ดีนะที่ยังใช้ตะกุกตะกักอยู่ ไม่งั้นเราตายไปและ
ทำไมมันยิงออกแค่ครั้งเดียวเองล่ะ?ยิงออกไปอีกสิ นี่แหน่ะๆ ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!ไม่ออกแล้วหรอเนี่ย = =!
ตายซะเถอะเจ้าหนุ่ม![แมตซิโมโย่โจมตีไลท์]
เชรี้ยงงงง!ทำลายกระบี่![วิชา9กระบี่เดียวดาย]
อะไรกันหน่ะ! มันสามารถรับการโจมตีท่าทำลายกระบี่ของเราและโจมตีสวนกลับมาได้ด้วยหรือเนี่ย?
ฮ่าๆๆๆๆๆ ฝีมือแค่นี้เองหรือเจ้าหนุ่ม? อีกอย่างข้าไม่ได้ใช้วิชากระบี่ซะหน่อย มาทำลายกระบี่บ้าบออะไรของเจ้า?
ห๊ะ?อะไรนะ ไม่ได้ใช้วิชากระบี่งั้นหรอ แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก[ไลท์คิดในใจพร้อมกับใช้ท่าทำลายดาบนั่นเอง]
ทำลายดาบ![เน้นความรวดเร็วสยบเชื่องช้า ซึ่งต้องเร็วกว่า]คราวนี้แหละ เจ้าเสร็จข้าแน่ๆรอบนี้!
[ไลท์พุ่งกระบี่ด้วยความรวดเร็วกว่ากระบี่22ซะอีก]
อะไรกันเนี่ย!เจ้ามีวิชาบ้าๆแบบนี้ได้อย่างไรกัน รวดเร็วและรุนแรงมากๆ![แมตซิโมโย่รับกระบี่ด้วยดาบอาบหิมะ]
เห็นจุดอ่อนแล้ว!เอาล่ะนะ!ทำลายกระบี่!
[9กระบี่เดียวดาย]
ตายซะเถอะ เจ้าจอมมารแมตซิโมโย่ รับไปซะ เพลงกระบี่เดียวดาย!
อ๊ากกกกกกกก!นึกไม่ถึงว่าเพลงกระบี่ของเจ้าจะร้ายกาจเพียงนี้ นอกจากท่านประมุขพรรคมารข้าก็ไม่เคยแพ้ให้กับใครอีก จนมาเจอกับเจ้า
[แมตซิโมโย่ถูกทำลายไม่เหลือแม้แต่วิญญาณ ชุดเกราะ ดาบอาบหิมะ]
แต่ยังไม่จบเท่านั้นหัวหน้าทหาร[หักหลัง]ได้จับตัวมินนี่ไว้แล้วสิ และขู่ไลท์ให้ยอมจำนนซะ
หยุดนะเจ้าจอมโจรprincessไม่งั้นข้าจะฆ่าเจ้าหญิงมินนี่ซะ ถ้าไม่เชื่อล่ะก็ดูนี่ซะ! [มันดึงชุดของมินนี่ออกเพื่อให้รู้ว่ามันเอาจริง]
ว้ายยยยยย!อย่าทำบ้าๆแบบนี้ได้ไหม จะฆ่าก็ฆ่าเลย มาแก้ผ้าชั้นทำไมเนี่ย ยุคนี้มันบ้าจริงๆเลย T-T
[มินนี่ถูกถอดเสื้อช่วงบนออก]
เอ่ออออ......ชั้นจะบอกนายว่า นายทำแบบนั้นหน่ะ คิดผิดแล้ว? มีแต่ตายกับตายลูกเดียว = = [ไลท์เคยโดนไปทีนึงถึงกับปลิว ตอนที่จับหน้าอกมินนี่]
หนอยยยยย!แกกก!ตายซะเถอะ!ไต่บันไดเมฆ[มินนี่ใช้วิชาตัวเบานี้สลัดออกมาพร้อมกับใส่ชุดกลับเหมือนเดิม]
ดรรชนีเทพกระบี่หกชีพจร!
[มินนี่ใช้วิชานี้รัวๆเลยเพราะโมโหมาก]
เพลงกระบี่เดียวดาย!เพลงกระบี่หกชีพจร!
[ไลท์และมินนี่ ใช้กระบี่พร้อมกัน]
แต่ทันใดนั้นเอง...ได้มีผ้าสีแดงผืนยาวหลายผืนลอยออกมาจากบนฟ้า พุ่งมายังวังหลวง
ใช่แล้ว!นั่นคือ"ต๊กโกวคิ้วป้าย"ได้ลอยเข้ามายืนอยู่ต่อหน้าไลท์และมินนี่ทันที
คิดว่าเจ้าชนะแล้วหรือ?แน่ใจหรือว่าพวกเจ้าชนะข้าได้? ฮ่าๆๆๆๆๆๆ [คิ้วป้ายหัวเราะออกมาดังมากๆ]
เพลงกระบี่หกชีพจร![มินนี่โจมตีใส่คิ้วป้ายทันที]
เพลงกระบี่เดียวดาย![ไลท์เองก็เช่นกัน]
เชอะ!ฝ่ามือพิชิตมังกร18ท่า!
[คิ้วป้ายร่ายรำฝ่ามือคล้ายมังกรเลื้อยไปมาก่อนจะซัดลมปราณสีทองรูปมังกรออกมาจากฝ่ามือ]
โอ้ยยยย!อะไรกันเนี่ย!ทำไมถึงเก่งขนาดนี้ล่ะ ชั้นไม่ไหวและไลท์ที่เหลือฝากด้วยนะ
[มินนี่สลบไปในทันทีเพราะคิ้วป้ายเล็งมาที่มินนี่]
เอาล่ะนะ...เหลือแค่เจ้ากับข้าแล้วสินะ สหายเก่าของข้า จอมโจรprincess นึกไม่ถึงว่าเจ้ากับข้าต้องมาเป็นศัตรูกัน
มินนี่ๆๆๆๆๆ ไม่เป็นไรใช่ไหม หนอยยยคิ้วป้ายเจ้า! [ไลท์พูดพร้อมหยิบกระบี่มาจากมินนี่]
ตายซะเถอะบังอาจมาทำร้ายมินนี่!ทำลายดาบ+ทำลายกระบี่![ไลท์ใช้กระบี่คู่วิเศษโจมตีเข้าไปทันที]
เชวี้ยงงงงง!หึๆ! เจ้าอย่าลืมสิว่าวิชาที่เจ้าใช้หน่ะ ใครเป็นคนสอนเจ้า เจ้าคิดจะทำร้ายคนที่ช่วยชีวิตเจ้างั้นหรือ?คนที่สอนเจ้างั้นหรือ?
ขะะะข้าาา...เอาเถอะ ถ้างั้นเจ้าเชิญลงมือฆ่าข้าได้เลย สหายคิ้วป้าย [ไลท์ก้มหน้าเตรียมรับชะตากรรม]
เจ้ารู้หรือเปล่า?ว่าเจ้าพูดอยู่กับจอมมารที่ฆ่าคนมานับไม่ถ้วนแล้วนะ เจ้าแน่ใจหรือที่พูดกับข้า? [คิ้วป้ายนึกไม่ถึง]
เชิญลงมือได้เลยคิ้วป้าย เพราะถึงยังไงหากไม่มีเจ้าข้าคงตายไปนานแล้ว คงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอกอีกอย่างเจ้าดีกับข้ามากๆด้วย ถ้าให้ข้าต่อสู้กับเจ้า ถึงเวลาลงมือข้าคงทำไม่ลง[ไลท์ยังคิดถึงกระบบี่ที่พลั้งมือทำร้ายคิ้วป้ายในตอนนั้น]
มังกรพิโรธ![1ใน18ฝ่ามือพิชิตมังกร คิ้วป้ายใช้มันแย่งกระบี่คู่จากมือไลท์]
เสร็จข้าล่ะ!กระบี่คู่วิเศษในที่สุดก็เป็นของข้า ลำพังวรยุทธกับกระบี่คู่วิเศษที่ข้ามี ก็สามารถยึดครองแคว้นนี้ได้แล้วสินะ
ก่อนที่เจ้าจะตาย ข้าขอถามเจ้าเรื่องนึง จอมโจรprincess
เจ้ารักข้าไหม?
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเจ้าเคยรักข้าบ้างไหม?
คิ้วป้าย...ข้าไม่เคยคิดกับเจ้ามากกว่าสหายที่ดีเลย เจ้าเป็นสหายที่ดีกับข้ามากจริงๆ คราวก่อนข้าไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายเจ้า ขอให้เจ้าโปรดรู้ไว้ด้วย
ดีล่ะ งั้นฆ่าจะฆ่าเจ้าหญิงมินนี่นั่นซะ!ย๊าาาาาา!ทำลายลมปราณ![ยังไม่ทันได้ซัดฝ่ามือ]
ถ้าเจ้าจะฆ่ามินนี่ ก็ฆ่าข้าด้วย![ไลท์พูดออกมา พร้อมสวมกอดมินนี่]
นี่!เจ้า!ได้ๆๆ!ในเมื่อเจ้าอยากตาย จงตายซะ! T-T [คิ้วป้ายหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อได้เห็นรักแท้ต่อหน้า]
ฝ่ามือพิชิตมังกร18ท่า!เพลง9กระบี่เดียวดาย![คิ้วป้ายใช้พลังสูงสุดของวิชาทั้งสอง]
ตู้มมมมมมมมม!โครมมมมมมม![พระราชวังถูกทำลายลงทันที คิ้วป้ายไม่ได้ฆ่าไลท์และมินนี่หรือพระราชา]
ทะะะทำไมมม เจ้าไม่ลงมือ? ขอบคุณเจ้ามาก! [ไลท์ซาบซึ้งจริงๆ]
เอาเถอะ ครั้งนี้ข้าจะถือว่าข้าพลาดเอง...Y-Y
[คิ้วป้ายผมจากสีดำเปลี่ยนเป็นสีขาวทันที เพราะความเสียใจมาก]
ฟิ้ววววววววว! [คิ้วป้ายได้ลอยหายไปพร้อมกับกระบี่คู่วิเศษ]
สะะะแสงงงงอะไรหน่ะ?มินนี่ดูสินั่อาจเป็นทางกลับบ้านของเราก็ได้ ไปกันเถอะ[แสงออกมาจากการที่ทำลายพระราชวัง]
ใช่เลย คล้ายแสงจากรูหนอนที่เรามาตอนแรกเลย และจอมมารคนนั้นล่ะไลท์?
ไม่รู้สิ เขาคงไปไหนสักแห่งล่ะมั้ง แต่เขาคงไม่มาทำชั่วอีกแล้วล่ะ ^^ [ไลท์พูดเพราะมั่นใจในคิ้วป้าย]
เอ่อออ....ท่านพ่อค่ะ ข้ามาจากโลกอนาคตโน่นเลยหน่ะ ท่านรู้ป่าว ข้าต้องกลับไปหาพ่อจริงๆของข้าในอนาคตแต่ก็...ขอบคุณท่านพ่อมากๆเลย ที่ดีกับข้ามาตลอดช่วงที่ผ่านมา
พ่อรู้มาตั้งนานแล้วล่ะลูกเอ้ย เจ้าหญิงมินนี่ได้ตายไปตั้งแต่5ปีที่แล้วแล้ว ข้าเห็นว่าเจ้าหน้าตาเมหือนลูกข้าและก็นิสัยคล้ายๆกัน ยังไงก็ขอบใจเจ้ามากเช่นกัน ^^
ถ้างั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ โชคดีนะทุกคนโชคดีนะท่านพระราชา [ไลท์พูดพร้อมเดินเข้าไปที่แสงนั่น]
[ไลท์และมินนี่กลับสู่โลกของตัวเอง]
จากนั้นคิ้วป้ายก็ได้เดินทางไปยังสุสานโบราณและได้ทิ้งกระบี่ไว้พร้อมกับสะลักคำพูดด้วยกระบี่วิเศษนั้นใจความว่า...
กระบี่อสูรต๊กโกวคิ้วป่าย เมื่อพิชิตทั่วแผ่นดินไร้ผู้ต่อต้าน จึงฝังกระบี่ไว้สถานที่นี้ โอ้อนิจจา เหล่าผู้กล้าอับจนวิธี เสียทีที่กระบี่คมกล้า เป็นที่น่าอนาถใจ
- ใต้กระบี่แรก[กระบี่อิงฟ้า]ได้สลักอังษรไว้ว่า เกรี่ยวกราดรุนแรง ทำลายล้างทุกสิ่ง เมื่อวัยหนุ่มสาว ใช้ชิงชัยกับเหล่าผู้กล้าแคว้น ลักษณะกระบี่มีความยาวประมาณสี่เชียะ เปร่งประกายฟ้า นับเป็นศัสตราวุธคมกล้า
- ถัดมาเป็นแท่งหิน เมื่อยกขึ้นมีข้อความจารึกไว้ว่า ดาบฆ่ามังกร ใช้ก่อนอายุสามสิบ พลั้งมือทำร้ายผู้กล้าฝ่ายธรรมมะ[ไลท์ทำร้ายคิ้วป้าย และคิดว่าคิ้วป้ายคือฝ่ายธรรมะ]ถือเป็นสิ่งอัปมงคล โยนทิ้งลงสู่ก้นหุบเหว
- กระบี่เล่มที่สาม เป็นกระบี่สีดำ[กระบี่ประจำตัวคิ้วป้ายเอง]มีน้ำหนักมาก ปลายโค้งมนไม่มีคม กระบี่แบบนี้ไหนเลยใช้ได้คล่องแคล่วถนัดมือ แต่ใต้กระบี่กลับจารึกไว้ว่า กระบี่หนักไร้คม ใช้ได้คล่องแคล่ว ฝีมือการสร้างไม่ประณีต ก่อนอายุสี่สิบใช้พิชิตทั้วแผ่นดิน
- กระบี่เล่มสุดท้าย คิดว่าต้องหนักยิ่งกว่ากระบี่ทุกเล่ม แต่พอยกมากลับเบาหวิว ที่แท้เป็นเพียงกระบี่ไม้เปื่อยผุ จารึกไว้ว่า
"หลังอายุสี่สิบปี ไม่ยึดติดกับวัตถุ แม้นจะไผ่หรือหินล้วนคือกระบี่ นับแต่บัดนี้ ข้าไร้กระบี่อยู่เหนือกระบี่"
ปริศนาธรรมของกระบี่ทั้ง4นั้นคือ
- กระบี่เล่มแรก เกรี่ยวกราดรุนแรง แสวงหาชื่อเสียง ฝึกฝนมุ่งมั่นเพื่อความเป็นหนึ่ง คือช่วงวัยหนุ่มสาว
- กระบี่เล่มสอง ฆ่าคนเพื่อไต่เต้าสู่ความเป็นใหญ่ พลั้งมือทำร้ายคนดี จึงทิ้งกระบี่คือวัยสร้างชื่อ
- กระบี่เล่มสาม เริ่มเข้าใจโลก หันมาใช้กระบี่หนัก แม้เคลื่อนไหวช้าลงแต่มีเวลาคิดมากขึ้น เพื่อจะได้ไม่พลั้งมือทำร้ายคนดีอีก คือวัยตอนไร้ผู้เปรียบติดแล้ว
- กระบี่เล่มสุดท้าย เข้าใจในโลก จึงละทิ้งกระบี่ มีอินทรีย์เป็นเพื่อน ปล่อยวางทุกสิ่ง สิ้นผู้ทัดเทียม
ผู้คนมากมายล้วนเล่าขานกันจนเรื่องราว จากเรื่องราวกลายเป็นนิทาน จากนิทานกลายเป็นตำนาน ตำนานกระบี่อิงฟ้าและดาบฆ่ามังกร ตำนานความรักของจอมมารที่โหดเหี้ยม[ต๊กโกวคิ้วป้าย] วีรบุรุษผู้มาจากโลกอนาคต[ไลท์และมินนี่] มาแก้คำสาปตามคำทำนาย ผู้ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้ปกป้องแคว้นแห่งนี้ อีกตำนานได้สิ้นสุดลง และอีกตำนานกำลังจะเกิดขึ้น ในโลกของความเป็นจริง
[ต๊กโกวคิ้วป้าย]
"THE END"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ