Not crazy yet 18+ {ยังไม่บ้าหรอกนะ:)}

 กลับมาเขียนต่อแล้วน้า ถ้ายังติดตามกันอยู่ก็เมนต์หน่อยน้าจ้ะ 
Shavay part 
เช้าแล้ว ผมค่อยๆลืมตาที่หนักอึ้ง เอ๊ะ!! ทำไมรู้สึกอึดอัดจังวะ/ ผมพลิกตัวไปอีกข้างของเตียงแล้วก็พบว่า ตอนนี้ผมไม่ได้นอนคนเดียวอีกแล้ว ือปลาหมึกของพายุไต่มากอดผมแบบนี้ทั้งคืนเลยเหรอวะ
”อ้าว ตื่นแล้วเหรอ” หน้าร้ายๆยิ้มกริ่มยียวน 
“ปล่อยผมครับ” ผมพูดก้วยเสียงราบเรียบ พยายามสะกดอารมณ์เก้อเขินออกไป
”ขอกอดต่อไม่ได้เหรอ” คนจัวโตพูดเสียงเหมือนประโยคคำสั่งในที
”คุณจะบ้าเหรอ มากอดผุ้ชายด้วยกัน” พอจบประโยคเจ้าของบ้านก็ผละออกไป นอนฝั่งตัวเอง
”ถ้านายไม่ฝันร้ายฉันก็ไม่กอดหรอก”
”ฝัน? ผมฝันอะไร ผมจำไม่ได้หรอกนะ”
”ช่างเถอะ นายไม่ไปเรียนเหรอชเว ไปอาบน่ำก่อนสิ เอ๊ะ!  ฟรือว่าจะอาบด้วยกัน” คนหน้าคมพูดก่อนจะส่งสายตากรุ้มกริ่มาให้ ผมได้แต่เบือนหน้าหนีแล้วไปจัดการเสื้อผ้าอาบน้ำ
9.00น.
”พี่เชว~><“ เสียงใสๆของคิมน้องสาวน่ารักของผมเรียกก่อนจะเข้ามากอดหมับที่ต้นขาผม
”ว่าไง คิม”
”พาไปโรงเรียนหน่อย หนูคิดถึงครู คิดถึงโรงเรียน”
เออว่ะ ผมลืมไปเลยว่าน้องๆต้องไปโรงเรียน
”แล้วยูจินอยู่ไหนล่ะ” ผมถามพลางมองหาไอน้องชาย
”พี่ยูจินไม่รู้อยู่ไหนครับ สงสัยติดสาว” น้องชายคนเล็กบอกสมทบ ปากเล็กๆของจุนจอกเลอะคราบช็อกโกแลตนิดๆ 
“เหรอ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปนะ ปากมอมเชียว” ผมพูดแล้วไปเลียคราบเล็กๆตรงมุมปากให้น้องชาย
”ไปด้วยกันสิ” เสียงทุ้มๆของพายุพูดแทรกขณะที่เจ้าตัวลงบันไดมา วันนี้ใส่ชุดนิสิตด้วย แต่สภาพหลุดลุ่ยแบบนี้ทุเรศลุกตาผมมากกว่า/
“ไม่เป็นไรครับไม่อยากรบกวน” ผมปฏิเสธเสียงนิ่ง ผมไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณใครหรอกนะ
”ขอบคุณครับพี่เขย พาผมไปส่งด้วยนะครับ”
เสียงเล็กของจุนยอกเรียกพายุให้ไปส่ง ผมตกใจมากที่จุนยอกเข้ากับคนน่ากลัวแบบนั้นได้ แล้วเฮ้ย พี่เขยเรอะ หมายความว่าไงเนี่ย
”ไปกันเถอะ”คนตัวใหญ่พูดแล้วจูงมือจุนยอกกับคิมเดินผ่านผมไป อย่างกับเป็นพี่ชายซะเอง