Not crazy yet 18+ {ยังไม่บ้าหรอกนะ:)}

 กลับมาเขียนต่อแล้วน้า ถ้ายังติดตามกันอยู่ก็เมนต์หน่อยน้าจ้ะ 

Shavay part 

เช้าแล้ว ผมค่อยๆลืมตาที่หนักอึ้ง เอ๊ะ!! ทำไมรู้สึกอึดอัดจังวะ/ ผมพลิกตัวไปอีกข้างของเตียงแล้วก็พบว่า ตอนนี้ผมไม่ได้นอนคนเดียวอีกแล้ว ือปลาหมึกของพายุไต่มากอดผมแบบนี้ทั้งคืนเลยเหรอวะ

”อ้าว ตื่นแล้วเหรอ” หน้าร้ายๆยิ้มกริ่มยียวน 

“ปล่อยผมครับ” ผมพูดก้วยเสียงราบเรียบ พยายามสะกดอารมณ์เก้อเขินออกไป

”ขอกอดต่อไม่ได้เหรอ” คนจัวโตพูดเสียงเหมือนประโยคคำสั่งในที

”คุณจะบ้าเหรอ มากอดผุ้ชายด้วยกัน” พอจบประโยคเจ้าของบ้านก็ผละออกไป นอนฝั่งตัวเอง

”ถ้านายไม่ฝันร้ายฉันก็ไม่กอดหรอก”

”ฝัน? ผมฝันอะไร ผมจำไม่ได้หรอกนะ”

”ช่างเถอะ นายไม่ไปเรียนเหรอชเว ไปอาบน่ำก่อนสิ เอ๊ะ!  ฟรือว่าจะอาบด้วยกัน” คนหน้าคมพูดก่อนจะส่งสายตากรุ้มกริ่มาให้ ผมได้แต่เบือนหน้าหนีแล้วไปจัดการเสื้อผ้าอาบน้ำ

9.00น.

”พี่เชว~><“ เสียงใสๆของคิมน้องสาวน่ารักของผมเรียกก่อนจะเข้ามากอดหมับที่ต้นขาผม

”ว่าไง คิม”

”พาไปโรงเรียนหน่อย หนูคิดถึงครู คิดถึงโรงเรียน”

เออว่ะ ผมลืมไปเลยว่าน้องๆต้องไปโรงเรียน

”แล้วยูจินอยู่ไหนล่ะ” ผมถามพลางมองหาไอน้องชาย

”พี่ยูจินไม่รู้อยู่ไหนครับ สงสัยติดสาว” น้องชายคนเล็กบอกสมทบ ปากเล็กๆของจุนจอกเลอะคราบช็อกโกแลตนิดๆ 

“เหรอ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปนะ ปากมอมเชียว” ผมพูดแล้วไปเลียคราบเล็กๆตรงมุมปากให้น้องชาย

”ไปด้วยกันสิ” เสียงทุ้มๆของพายุพูดแทรกขณะที่เจ้าตัวลงบันไดมา วันนี้ใส่ชุดนิสิตด้วย แต่สภาพหลุดลุ่ยแบบนี้ทุเรศลุกตาผมมากกว่า/

“ไม่เป็นไรครับไม่อยากรบกวน” ผมปฏิเสธเสียงนิ่ง ผมไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณใครหรอกนะ

”ขอบคุณครับพี่เขย พาผมไปส่งด้วยนะครับ”

เสียงเล็กของจุนยอกเรียกพายุให้ไปส่ง ผมตกใจมากที่จุนยอกเข้ากับคนน่ากลัวแบบนั้นได้ แล้วเฮ้ย พี่เขยเรอะ หมายความว่าไงเนี่ย

”ไปกันเถอะ”คนตัวใหญ่พูดแล้วจูงมือจุนยอกกับคิมเดินผ่านผมไป อย่างกับเป็นพี่ชายซะเอง