Unname 01

          ปี 5XXX โลกปัจจุบัน เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดที่เรียกกันว่า 'Void' แต่ใช่ว่าโลกได้ตกลงสู่ยุคแห่งการสูญสิ้นของมนุษย์ ยังได้มีที่เหล่าผู้ปลอดเชื้ออาศัย และเป็นที่พักพิงของผู้ปลอดเชื้อแห่งสุดท้ายบนโลก เรียกกันว่า 'อาร์คโทเปีย' ซึ่งตั้งอยู่ที่ 13.7 องศาเหนือ 100.5 องศาตะวันออก ตามพิกัดทางภูมิศาสตร์
 
          ดินแดนแห่งเดียวซึ่งเป็นแหล่งทีู่้ผู้ปลอดเชื้อทั้งโลกมาอาศัย 'อาร์คโทเปีย' เป็นชุมชนที่ล้อมรอบไปด้วยกำแพงสูงกว่า 10 กิโลเมตร ภายในกำแพงเป็นสวรรค์สำหรับผู้ปลอดเชื้อ และเมื่อมองออกไปนอกกำแพงจะพบกับกลุ่มเด็กอายุราว 10 - 20 ปี คอยป้องกันไม่ให้ 'Void' เข้ามายึดครอง ถึงพวกเขาจะดูแลเปราะบาง อ่อนแอ และดูเหมือนว่าจะอันตรายเกินไป แต่ความจริงนั้นพวกเขา คือ 'Brain Child' เด็กที่ธรรมชาติสร้างมาให้สามารถปรับตัวกับไวรัส และแปรเปลี่ยนให้มันเป็นพลังทีจะปกป้องสิ่งที่เขารัก
 
"เขต 7 ขอกำลังเสริมด่วน!" เสียงเด็กผู้ชายกำลังขอกำลังเสริมอย่างร้อนรน เพราะศัตรูนั้นแข็งแกร่ง จนเขากับหน่วยของเขา ต้านไว้ได้ไม่นานนัก
"กำลังเสริม จะไปถึงในอีก 3 นาที จะทำการส่งกำลังเสริม ไป" เสียงผู้หญิงอายุราวๆ 30 ซึ่งเป็นโอเปอเรเตอร์ของกองกำลังสนับสนุน รายงานกลับไป
"รับทราบ!" เด็กผู้ชายตอบกลับ
"ขอตำแหน่ง และรายชื่อการติดต่อของกองกำลังเขต 7 ทั้งหมดด้วย" เสียงของเด็กสาวอายุประมาณ 15 ปี พูดด้วยเสียงเรียบ เหมือนไม่รู้สึกร้อนรนอะไร เสมือนเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมันเป็นเรื่องปกติ
"รับทราบ!" โอเปอเรเตอร์ของกองกำลังสนับสนุน รายงานกลับไปด้วยเสียงที่งงงวย
 
"เอาล่ะ กองปราบที่ 7 ถ้าอยากชนะ ก็จงฟังและทำตามคำสั่งด้วยไม่งั้น ผู้ปลอดเชื้อที่เราปกป้องกันมา 10 ปีจะกลายเป็นอสูรที่ต้องกำจัดทิ้งให้สิ้น" เด็กสาวอายุประมาณ 15 ปี บอกกับเหล่าสมาชิกกองปราบที่ 7 เหมือนกับการขู่ และปลุกใจสู้ไปพร้อมกัน
"หน่วยสนับสนุน ไปตั้งหลักที่โซน D เตรียมพร้อมในอีก 25 วินาที หน่วยจู่โจมแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกไปดักซุ่มโจมตีที่โซน B ใน 10 วินาที อีกกลุ่มตามฉันมา" เด็กสาวออกคำสั่ง และนำกลุ่มจู่โจมกลุ่มที่ 2 ไปลุยกองอสูรไทแรนท์อย่างรวดเร็ว
"รับทราบ!" กองปราบทั้งกองตอบเป็นเสียงเดียวกัน
"โฮกกก~ ปัง!" ไทแรนท์พุ่งมาจากข้างหลังเด็กสาว ตามด้วยเสียงปืนตามมาติดๆ แล้วจากนั้นไทแรนท์ตัวนั้นก็กองลงไปกับพื้นทันที พร้อมรูกระสุนปืนที่หัวที่เด็กสาวยิงอย่างไว
"ต้อนไปเขต C แล้วเตรียมพร้อม" เด็กสาวตะโกนบอกกลุ่มจู่โจมที่ 2 
"ปัง ปัง ปัง ฉึก ฉัวะ" เสียงปืน และคมมีดที่พุ่งไปที่ไทแรนท์รัวไม่ยั้ง จนในที่สุดไม่เหลือไทแรนท์
"เขตที่ 7 ปลอดไทแรนท์แล้ว เย้!" กองปราบที่ 7 พูดเป็นเสียงเดียวกัน ด้วยความร่าเริง
 
 
"กลับมาแล้ว โอ๊ย!" เด็กสาวร้องออกมาเบาๆ"ไปทำอะไร ในเขตที่ 7 ห้ะ!" เด็กสาวผมสีนํ้าตาลยาว รวบไว้ข้างหลังอย่างเรียบร้อย และใส่แว่น อายุ 19 ปี ดุเด็กสาวด้วยความเหนื่อยใจ
"ไปช่วยไง บูว~" เด็กสาวตอบพร้อมกับแลบลิ้นใส่
"ช่วย หรือ ไปเล่นกันแน่!" เด็กสาวผมสีนํ้าตาลถาม เหน็บแนม
"โถ่ ไปช่วยอยู่แล้ว" ตอบพร้อมถอนหายใจ
"แต่ก็นะสมกับเป็น 'โอเปอเรเตอร์ ภาคสนาม' จริงๆเลยนะครับ ลุยไป คุมไป ถ้าเขาไม่ไปป่านนี้ กองปราบที่ 7 เละไปแล้วล่ะครับ" เด็กหนุ่มผมสีขาวโผลน เข้ามาแทรก
"เฮ้อ พวกเธอนี่จริงๆเลย ให้ตายสิ" เด็กสาวผมสีนํ้าตาล กุมขมับพร้อมถอนหายใจ
"ไงล่ะ ผลงานของ 'มุจินะ โอเปอเรเตอร์ภาคสนาม' คนนี้นะ" เด็กสาวรายงานผลพร้อมความมั่นใจ
"นั้นสิครับ พี่ฮิลด้า ดีแล้วที่พี่มุจินะไป" เด็กหนุ่มบอก เด็กสาวผมสีนํ้าตาล
"กองปราบไม่เละก็จริง แต่ประตูใหญ่ที่เขต 7 มันพังเพราะมีคนเอาต้อนวอยด์นะสิ เบียคุยะไปซ่อมด้วย เพราะ มุจินะต้องไปตรวจสอบวอยด์ พันธ์ใหม่ที่เราเจอในเขต 4 " ฮิลด้าบอกผลความเสียหาย และลากเด็กสาวไปยังศูนย์วิจัย
"คร้าบ~" เด็กหนุ่มตอบไปด้วยเสียงเบื่อหน่าย
 

 
"นี่ ตื่นสิ ตื่นเถอะนะ อย่าทิ้งหนูไว้...คนเดียวนะ" เด็กหญิงอายุราว 7-9 ขวบ ตัวเปรอะไปด้วยเลือดสีแดงสด ที่ล้อมไปด้วยซากสิ่งก่อสร้างและร่างไร้วิญญาณ ได้เขย่าร่างไร้วิญญาณร่างหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าเบาๆ 
"Type Zero!" ชายหนุ่มวัยกลางคนที่เต็มไปด้วยอาวุธและชุดเกราะได้ตะโกนส่งสัญญาณเรียกพรรคพวกให้ตามมา
"ไม่เอานะ...ไม่อยากกลับไปอีกแล้ว...ไม่เอานะ!!!" เด็กหญิงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว แล้วเลือดที่เปื้อนตัว และที่อยู่ตามร่างไร้วิญญาณรอบตัวเธอก็ค่อยๆ ซึมเข้าไปในร่างกายของเธอ
"อ้ากกก!!!" กลุ่มคนที่ตามชายวัยกลางคนมานั้นยังไม่ทันได้ พูด หรือทำอะไรเพียงแค่ก้าวเข้ามาในระยะสายตาของเด็กหญิง ก็ถูกหนามสีดำที่โผล่มาจากซอกของซากเหล่าแทงทะลุร่างอย่างรวดเร็ว
"จง...มี...ชีวิต" ร่างเกือบจะไร้วิญญาณได้ใช้เฮือกสุดท้ายบอกกับเด็กหญิง
"ฮึก...ฮึก" คราวนี้เด็กสาวไม่กล่าวอะไร ไม่ทำอะไร ได้แต่สะอึกสะอื้นและหายไปต่อหน้าต่อตาของชายหนุ่มวัยกลางคนที่เนื้อตัวเต็มไปด้วย เลือดของพรรคพวก