"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

 
เยยยย้ทำการบ้านเส็ดสักทีพรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวกับเขาบ้าง^[++]^ ฮิๆ
 
"ยิ้มหน้าบานเลยนะลิกะ"
 
"แม๋อาตี๋ก็ทำการบ้านเส็ดแล้วก็ต้องดีใจป้ะ นึกว่าวันอาทิตย์จะไม่ได้ไปเที่ยวสะแล้ว
เอ้อว่าแต่ค่าตอบแทนของอาตี๋คืออะไร? "
 
"อ้อ.... :) ค่าตอบแทนคือ... ลิกะต้องไปออกงานกับเค้านะโอเค้?"
 
"หะ..หา!!? ออกงานเนี่ยนะ จะบ้าเรอะเค้าไม่เคยออกงานเลยนะตี๋
เค้าไปก็เป็นตัวถ่วงงานป่าวๆ"
 
"เอาน่าางานที่เค้าว่าเนี่ย พ่อของเราเป็นประทานนะ!!
ลูกก็ต้องออกงานเป็นธรรมดาแล้วลิกะก็เป็นลูก เพราะงั้น! เราต้องออกงานด้วยกัน
เย็นนี้โอเค้!!"
 
"อะ..อื้ออ! .__."
 
"อย่าทำหน้าอมทุกข์แบบนั้นสิ เราไปออกงานประมูลนะ ทำหน้ายิ้มแย้มเข้าไว้ล่ะ"
 
"อื้ออออออก็ได้ จะพยายาม-3-"
 
ตอนนี้เวลา 14:25 นาทีซึ่งอาตี๋บอกฉันว่าเราต้องรีบเตรียมตัวอิฉันอยากรู้ว่าจะเร่งรีบไปไหน- -!!!
แต่ก็นะ... ฉันถูกรากมาอบซาวน่าที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ฉันถูกรากไปนู่นย้ายมานี่บลาๆๆๆ โดยมีไอ้ตี๋คอยคุมสั่งอย่างเผด็จการ! หึยยยย!!!!
 
 
----------ตอนนี้เวลา18:28----------
 
 
ตื่นเต้นจัง-////- ฉันต้องมาออกงานที่คุณลุงเป็นประธานด้วย
อ้อลืมบอกฉันใส่เดรสชมพูอ่อนข้างหน้าสั้นเหนือเข่ามานิดนึง ข้างหลังจะยาวลากกับพื้น-..-
(นึกภาพออกมั้ย?) ใส่รองเท้าส้นสูง(สูงมากกกกกกก)ซึ่งคนอย่างฉันปกติใส่อีแตะเดินก็โอเคละTT แต่อาตี๋บอกว่าพ่อเราเป็นประธานก็
ต้องแต่งให้เหมาะสมกับงาน..-//-ส่วนทรงผมของฉันก็ปล่อยสลวยยาวเป็นลอนๆ .... เอ.. ฉันจะสวยมั้ยนะ.. อาตี๋จะตลกมั้ย?
ถ้าเคนตะเห็นล่ะ? เขาจะชมฉันมั้ย... เอ้ะ!!! คิดอะไรบ้าๆอีกแล้วเคนตะยังไงก็ต้องมางานพ่อของเขาอยู่แล้ว.. แต่ทำไม.. วันนี้ไม่เห็นเขานะ..?อ้ากกกกT///T แล้วฉันจะมานั่งคิดถึงเขาทำไมเนี่ย!! โอ้ยยน้ออ ฉันเดินลงมาบรรไดซึ่งมีอาตี๋และเคนตะยืนอยู่ด้วย0///0!!!!หะ..หา!! เดี๋ยวๆๆ เคนตะมาทำไม!? -///-โอ้ยยฉันอาย จะตายและ T///T
 
"นั่นคุณหนูลิกะหลอคะ><?"
 
คนในบ้าน เอ่อคือฉันไม่กล้าพูดว่าคนใช้เดี๋ยวทำร้ายน้ำใจเขาT^T (จ้า..แม่นางเอก- - โลกเธอชั่งสวย- -) หลังจากที่พี่ส้มพูดเส็จ ทั้งเคนตะและ อาตี๋ก็หันมามองหน้าฉัน.. -//- อายง่าา >//<อย่าจ้องกันนานเส้ ฉันเขินนนนน -////- "-/////////- อ่ะ..เอ่อ มันตลกมากมั้ยอ่ะฉันไม่เคยแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเลย"
ฉันเป็นฝ่ายทักเขา2คนก่อน
"ไม่หลอกลิกะสวยจนเค้าพูดไม่ออก เลยล่ะ^^"
 
"อะ..อื้ม! -//- อาตี๋ก็ดูดีเหมือนกัน"
 
"อะแฮ่ม!!!"
ไอ้บ้า! ตกใจหมด- - คนกำลังไปได้สวยเอ้ยไปได้ดีมาอะแฮ่มใส่ทำไมยะมีปันหาเรอะ:/ ฉันบ่นในใจให้ไอ้เคนตะบ้า
 
"ฉันว่ารีบไปดีกว่า" อาตี๋ไม่ตอบแต่เดินออกไปกำลังขึ้นรถ
 
"อะ..อืม!" ฉันตอบแค่นั้นก่อนจะรีบขึ้นรถไป.. เฮ้ออออกำลังจะไปงานสินะ..หน้าอายจัง -0- ฉันจะไปทำงานของคุณลุงล้มมั้ยเนี่ยยยกังวล อ้ะะะะทำไงดี
 
"เป็นอะไรรึป่าวลิกะ" เคนตะทัก
 
"อ่ะ..เอ่อปล่าวหลอก^^ แค่กังวลเฉยๆ แหะๆ" "กังวล?"
 
"อื้มฉันไม่เคยแต่งตัวสวยๆ แบบนี้หลอกนะ ไม่เคยไปงาน กับเขาด้วยซ้ำส่วนใหญ่แม่จะ ไปคนเดียวฉันกลัวว่าถ้าไปด้วย เดี๋ยวจะเป็นภาระท่านน่ะ"
 
"เธอไม่ได้เป็นภาระสักหน่อยนี่  อย่ากังวลไปเลยเธอมีฉันอยู่ทุกคนในงานก็ไม่อะไรมากกับเธอหลอกเชื่อสิ.."
 
"อื้ม^^ ขอบใจนะคะเคนตะซัง" -////- ฉันพูดอย่างสุภาพ
 
"-/////- เอ่อเข้างานกันเถอะ"
 
"อะ..อื้ม!"
 
หลังจากลงมาจากรถ
 
"ลิกะ!! งานนี้ลิกะต้องเดินเข้า พร้อมเค้านะ!"อาตี๋พูด
 
"อะไรวะ ไอ้เคนจิแกจะมาแย่งฉันเรอะ!"เคนตะพูด- -
 
"อะไรของแกไอ้เคนตะ!ฉันมาขอลิกะก่อนแกนะเว้ย!!"
 
"งั้นเอางี้ให้ลิกะเลือก!"
 
"เอ่อ... คือว่าขอโทษด้วยนะเคนตะฉัน สัญญา กับอาตี๋ไว้แล้วน่ะแหะๆ^^"
 
"ใครคือ อาตี๋? - -??" เคนตะถาม
 
"ก็เคนจิไง ฉันว่าเขาชื่ออาตี๋ มันจิ้มลิ้มดีออก-..,- "
 
"สรุปเข้างานได้ยัง!?" เคนจิพูดหลังจากเงียบสักพัก
 
"อะ..อื้ม^^ โทษทีนะเคนตะ"
 
"เดี๋ยวๆ ลิกะต้องเอามือมาควง เค้าไว้แบบนี้"พูดจบอาตี๋ก็เอามือมาควงฉัน
 
"ทำไมต้องควงล่ะ?" ฉันถาม
 
"ก็ลิกะมางานคู่กับเค้าลิกะก็ ต้องเดินควงเค้าเข้างานสิ"
 
"อ้อ..เหรอ แล้วเพื่ออะไรล่ะ- -?"
"โอ้ยยลิกะถามมากจัง- - ควงแบบนี้แหละดีแล้วเขาจะ ได้รู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วไง:)"
 
เจ้าของ.. -//////- ย้ากกกกเขิน>///<
 
"อ่ะๆเข้างานกันๆ" พูดจบอาตี๋ก็เดินควงฉันเข้าไปข้างใน -...- (ดูทะแม่งนิดๆ- - )
 
ว้าววววววงานมันเป็นแบบนี้นี่เองงง เริศมากกกก>< ของกินน่าอร่อยทั้งน้านนแต่ละคนมองมาที่ฉันกับอาตี๋โดยเฉพาะผู้ชายกลุ่มนั้น- -!! มองอยู่ได้มีปันหาอ่อ!ต่อยกันป้าวววห้ะ! จะไฝว์กันมะ!! (เดี๋ยวๆๆไม่ใช่ละ)
 
"ลิกะจะเอาอะไรมั้ย? เค้าจะไปตักมาให้" อาตี๋ถาม
 
"เดี๋ยวเค้าไปเอาเองก็ได้ เชิญอาตี๋ตามสบายเลย"
 
"อืม.. ก็ได้เดี๋ยวเค้าจะรีบกลับมา"
 
พูดจบอาตี๋ก็เดินออกไป.. ว้าววววคนที่นี่มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นดูหุ่นฉันกับหุ่นพวกหล่อนสิ.. มีแต่คนหุ่นเซ็กซี่ทั้งนั้น-.,- ดูฉันเส้!!แบนอย่างกับ ไอโฟน6พลัส T^T แถมยังเตี้ยอีกต่างหากToT เฮ้อออตอนแรกก็มั่นใจว่าตัวเองสวยนะ.. พอเจองี้หุ่นเตี้ยๆเล็กๆอย่างฉันจะไปสู้ สูงๆหน้าอกอย่างกับลูกแตงโมได้ไงT^T โอ้ยคิดแล้วเครียด-...- ไปเดินหาขนมมากินดีกว่าเครียด!! หาไรกินจะได้อารมดี-//- อิ้อิ้
เอ้ะ! เคนตะนี่นาาา ฉันกำลังเดินเข้าไปทัก.. อ่ะ..อ่าว-0-! เมินกันงี้เลยเรอะ- -!!เป็นอะไรของเขาอีกละเนี่ย- - ทั้งที่ตอนนั้นยังคุยกับเราดีๆแท้ๆ เหมือนเคนตะจะเดินไปข้างนอกนะ..
 
"เคนตะ!!!" ฉันตะโกนเรียกดีนะเนี่ยข้างนอกไม่มีใครอยู่
 
"ออกมาทำไม.. ไม่อยู่กับอาตี๋ของ. เธอแล้วเหรอ.."
 
หืมมมม~~~ อาการแบบนี้เรียก..
 
"นั่นแน่..>< หึงก็บอก"ฉันแกล้งแซวไปงั้นแหละคิกๆ
 
"ใช่.. ฉันหึง หึงมากด้วยคนเนี้ยย"
 
พูดเส็จเคนตะก็ชี้นิ้วมาที่ฉัน-////- อ้ากกกกกไอ้บ้า!! ฉันอุส่าจะชนะ! มีการเล่นมุขตอบด้วย-///- โอ้ยยยแพ้อีกแล้ววแพ้ผู้ชายคนนี้อีกแล้ววT////T
 
"หน้ามึนเอ้ยT//T"
 
"โหห~ หน้าแดงจัง:) "
 
หึยยยยยยT//////T!!
 
"มะ..ไม่คุยด้วยแล้ว!! T//T ไอ้บ้าหน้ามึน แบร่:P -///-!!!"
 
ฉันแลบลิ้นก่อนจะออกจากตรงนี้..แต่ว่า.. เคนตะก็คว้ามือมาดึงฉันจนฉันเซไปตามแรง.. กลับกลายเป็นว่าฉันกับเขากำลังกอดกัน! ไม่ได้นะ.. ถ้าคนอื่นมาเห็น..เคนตะต้องเสียหายแน่ๆ!
 
"ปะ..ปล่อยนะเคนตะ! ถ้าคนอื่นมาเห็นล่ะ!!"
 
"ไม่มีใครเห็นหลอก.. ขอกอดแปปนึงดิ ตัวเธอนิ่มจัง.. "
 
"....-/////-....."
 
จากนั้นเคนตะก็ปล่อยให้ฉันเป็นอิสระก่อนจะยิ้มและพูดว่า...
 
"รู้อะไรมั้ย.. ฉันว่าฉันชักจะสนใจ เธออย่างแรงแล้วล่ะสิ.. โอลิกะ.. :) "
 
"สะ..สนใจก็เรื่องของนายสิ! ไอ้บ้ามาบอกทำไม-///- !! "
 
"ฉันมันหน้ามึนจะตายไป ไม่รู้เหรอ~ แล้วก็... หวงเธอมากด้วย นะ :) ...chu ~ "
 
พูดจบเคนตะห็จุ๊บปากเบา -////-โอยยรู้ถึงไหนอายถึงนั่นแน่ๆเลยฉัน>///<
 
"ฉะ..ฉันไม่คุยด้วยแล้ว!-///- ไอ้มึนไอ้. บ้า! "
 
พอฉันพูดเส็จเคนตะก็หัวเราะออกมาดังๆ-////- มันหน้าขำตรงไหนยะ! หึยยไม่อยู่ใกล้แล้ว!! อันตรายวุ้ย! -///-
 
 
"ไปไหนมา ลิกะ!!!..."
 
ฉันหันไปมองตามต้นเสียง..
 
 
ไม่ได้อัพนานขอโทษด้วยน้าาา  ติชมได้นะเคิป^^