"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

     
        ----------  kenta talk  ---------
 
เอาตรงๆเลยนะ คือผมเองก็สับสนความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน 
 
โดยส่วนตัวผมนั้นผมคิดว่า ลิกะ น่ารักดีครับเธอเป็นคนที่บ๊อง(มากกก)
 
และไม่ค่อยกลัวคนอะไรเท่าไหร่ทำนองว่าลุย เดี่ยวฉันก็เอา
 
เธอชอบทำหน้ามู่ใส่ผมครับ แต่ผมก็ว่ามันน่ารักดี จริงๆแล้วผมชอบลง
 
มาทานข้าวกับเพื่อนบ่อยนะ... พอตั้งแต่ที่อลิซบอกเลิกผม 
 
เพราะแค่เหตุผลที่ว่าเธอจะไปเรียนเมืองนอก จริงๆแล้วไปเรียนเมืองนอก
 
มันก็ติดต่อกันได้ป้ะครับ? แต่ดูอลิซพูดกับผมสิ แถมยังบอกให้ผมลืมเธออีกต่างหาก
 
แม่งโคตรน้ำเน่าเลยครับ -__- แต่ก่อนผมหัวเราะบ่อยนะบ่อยมากกกกก
 
เลยแหละ  แต่ปัจจุบันใครๆก็บอกว่าผมเงียบผมไม่เหมือนเดิม... 
 
ก็เพราะใครล่ะ! พออลิซบอกเลิกทุกสิ่งทุกอย่างมันกลับดูหน้าเบื่อไปหมด
 
แต่มีวันนึง พ่อเดินเข้ามาบอกผมว่าจะแต่งงานใหม่ แม่เลี้ยงของผมชื่อน้าเจน
 
ซึ่งน้าเจนมีลูกติดมาด้วยอายุก็ไล่เลี่ยพอๆกับผม ทันทีที่พ่อบอกว่าลูกสาวน้าเจน
 
ชื่อลิกะ...  ผมนี่แทบช็อกเลยครับ O O!!  เพราะจริงๆแล้วผมเคยแอบปลื้มลิกะ
 
ตั้งแต่เธออยู่ ม.ต้นแล้วครับผมแอบปลื้มเธอมาก่อนที่จะคบกับ อลิซอีก
 
แต่ช่วงนั้นอลิซก็มาแวะวนเวียนผมบ่อยเหลือเกิน - - มันเลยกลับกลายเป็นว่า
 
ผมเริ่มชอบอลิซขึ้นมาเราเลยได้คบกันแต่พอ ม.6 มานีแหละ 
 
ผมกับอลิซน่ะคบกันมา สองปีเลยนะครับ!  แต่ดูสิ่งที่เธอทำมันเหมือนกับ
 
ระยะเวลา สองปีที่ผ่านมามันไม่มีค่าสำหรับเธอ? ช่วงนั้นผมหมกตัวอยู่แต่ในห้อง
 
ก็เสียใจน่ะสิ ! T T  ผมกำลังอยู่ในช่วงทำใจ แต่พอลิกะย้ายมา... 
 
ความหมอง ของผมลดลงไปเยอะเลยครับเธอชอบทำให้ผมหัวเราะด้วยความโก้ะๆ
 
ของเธอเอง ลิกะเป็นคนแรกเลยนะที่ทำให้ผมแทบลืมอลิซเพียงเวลาวันเดียว
 
มันทำให้ผมมีความรู้สึกแอบชอบเธอขึ้นมาบ้าง...  แต่เมื่อผ่านมาไม่นาน
 
วันนั้นที่ห้างผมเจอกับ อลิซ เธอมาขอรีเทินกับผม ขอคบกันอีกครั้ง ซึ่งผมยังไม่ตอบเธอ
 
ในใจก็คิดอยู่นะ ว่าถ้ากลับไปคบกับเธอมันก็คงดีอีกแบบแต่อีกใจคือ 
 
เธอทำกับผมแบบนั้นแถมยังมีคนอื่นตอนอยู่เมืองนอกด้วย คิดว่าผมจะเสียใจป้ะล่ะ
 
แม่งเจ็บหนักเลยครับ...   แต่ลิกะบอกกับผมว่าเธอหวงผม ผมนี่โคตรเขินเลยครับ
 
ทำอะไรไมถูกแต่ก็ต้องเก็กฟรอมเข้าไว้ จะได้ไม่เสียหน้า -////-
 
แต่คำถามของอลิซเองก็ยังคงค้างในใจผมอยู่เหมือนกัน...
 
 
 
----------อาคารเรียนของเคนตะ----------
 
 
 
 
         ''เคนตะ...''    ผมหันไปมองต้นเสียง.. ให้เดาอลิซแง๋ๆ เออใช่จริงๆด้วย
 
         ''มีอะไร''     ผมตอบแบบเอือมๆ
       
         ''ไม่เอาน่าาาา เคนตะอย่าทำเย็นชากับเราแบบนั้นดิ''  
 
         ''อืมแล้วสรุปมีอะไร? เราต้องเข้าเรียนแล้ว''  ผมชักจะเบื่อแล้วนะ
 
         ''แค่จะมาถามว่า สรุปจะคบกับเราต่อป้ะ? ^^''  
คุณเธอตอบแบบไม่กังวลอะไรเลยครับ
       
         ''อลิซนี่ชั่งกล้าเนอะ ทำแบบนั้นกับเรา
           แล้วยังจะมาขอคบง่ายๆแบบนี้เลย?''
 
        ''ไม่เอาน่าา เราขอโทษนี่ไงเรากลับมาหาเคนตะแล้วไง
           เคนตะจะใจร้ายกับเราขนาดนั้นเลยหลอ.__.''
อลิซทำหน้าอ้อน  (เรียกคะแนนสงสารจากผมนั่นแหละ)
 
       ''อลิซ เราขอโทษนะ..  แต่เราจะไม่ขอตอบตอนนี้ละกัน เราขอตัวนะ''
 
       '' อื้มม ^^!! หวังว่าคำตอบของเคนตะจะไม่ทำให้เราเสียใจนะ :P''
 
ผมไม่ตอบเธอ และรีบเดินออกมาให้เร็วที่สุด ผมกลัวครับ...  ผมกลัว
 
ว่าผมจะใจอ่อนกับเธอแล้วยอมคบกับอลิซ และผมก็กลัวว่าถ้าคบกันมันจะเป็นอีก
 
เหมือนเดิมแล้วถ้าผมคบกับอลิซ...   ลิกะล่ะ...  ลิกะจะรู้สึกอะไรยังไงกับผมมั้ย...
 
 
                                 ผมควรเลือกใคร..?
 
 
 
ติดตามตอนต่อไปเด้อออ ^^ ติชมได้น้าาา ขอบคุณเข่อะ -///-
อาจจะสั้นไปหน่อย... ซอรี่นะค้าาา T^T