"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

เฮ้ออ...เหนื่อยแล้วนะเนี่ยย เพราะนายแท้ๆไอ้บ้าเคนตะเอ้ยย

อีกอย่างนะรถแท็กซี่ไม่ได้หาง่ายๆเหมือนละครไทยนะยะที่พอทะเลาะกับพระเอก

แล้วจะมีรถมาจอดให้ปุ๊บน่ะ !

เอ้ะ เหมือนฉันจะเห็นเคนตะนะ - - แต่เหมือนไม่ได้มาคนเดียว

เฮ้ย ! นั่นมันพี่อลิซนี่ -3- หน็อยยไอ้เคนตะนี่นายทิ้งฉันแล้วไปกับพี่อลิซเรอะ

ไอ้คนทรยศ ชิ จำไว้ฉันไม่กลับกับนายให้เป็น กขค ก็ได้ฟะ! ดูสิมีหัวเราะซะแก้มปริเลยนะยะ

เอ้ะ แล้วนี่ฉันหงุดหงิดทำไมเนี่ยยย- - โอ้ยยยสวย งง ค่ะ T^T

เอ้ะนั่นแท็กซี่นี่นา รีบขึ้นดีกว่าเจอหน้า2คนนั้นละกัน -*-

      "ลุงคะ ไปหมู่บ้าน XXX ค่ะ"

 

---20 นาทีผ่านไป---

 

      "ลิกะไปไหนมาเนี่ยลูกกลับมาคนเดียวอีก"

 

      "ไปเดินเล่นมาค่ะ แหะๆ เอ่อขอตัวก่อนนะคะแม่ตอนนี้หนูหิวม้ากกมาก"

 

ฉันเดินหนีแม่ขี้เกียจฟังแม่บ่น บลาๆบู้ว -3-

 

ฉันกำลังก้าวเท้าเข้าห้องครัว

      '' เฮ้ย !! เธอ !! //  เฮ้ย !! นาย !! ''

 

ฉันกับเขาพูดขึ้นพร้อมกัน นี่มันอาตี๋นี่นา!!

 

      ''ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่บ้านของฉัน''

เอ๋บ้านของนาย? มันก็บ้านฉันเหมือนกันนี่นา - -

 

      ''เอะอะ เสียงดังอะไรกัน ... อ้าวเคนจิวันนี้นึกยังไงกลับบ้านเนีย''

คุณลุงพูดขึ้น

 

หืม? อาตี๋น้อยของฉันชื่อเคนจิ นี่เอง

       ''พ่อครับ ยัยนี่เป็นใครครับ - -'' อาตี๋ชี้มาทางฉัน

 

      ''ไปพูดแบบนั้นกับเค้าได้ไงเค้าเป็นพี่แกนะเคนจิ

        งั้นพ่อแนะนำละกันนี่ชื่อหนูโอลิกะ พี่สาวของแกเอง''

 

      ''หา? ยัยนี่เนี่ยนะจะมาเป็นพี่สาวผม? ซื่อบื้อเซ่อจะตาย

       อย่าบอกนะว่าผมมีแม่ใหม่''

 

นี่ไอ้ตี๋ฉันเห็นว่าหน้าตาดีหรอกนะยะ ทำไมปากเสียแบบนี้ยะ !!ถ้าไม่ติดว่าหน้าตาดีแม่จะด่าจนหนีกลับประเทศฝรั่งเศษลยคอยดูสิ - -!!

 

       ''นี่เคนจิหนูลิกะเป็นพี่แกนะ เออพ่อจะออกไปธุระ

        กับน้าเจนนิดหน่อยอย่าทะเลาะกันล่ะ''

 

       ''ครับ/ค่ะ''

 

ทันทีที่คุณลุงออกไป ทั้งห้องครัวนี้ก็เงียบราวป่าช้า เอ..ทำไมรู้สึกอึดอัดจังนะ

อ้อฉันลืมบอกไปเลย อาตี๋น้อยนี่เป็นน้องของเคนตะ รู้สึกโลกกลมจัง- - ฉันกับอาตี๋เจอกันที่หน้าห้องน้ำซึ่งตนนั้นฉันเป็นคนเดินตำอาตี๋(อาตี๋อยู่ในตอนที่2ค่ะ)จริงๆแล้วชื่อของเขาก็มีนะแต่ฉันชอบเรียกอาตี๋มากกว่าอ่ะ ชื่อน่ารักแถมยังเหมาะกับหน้าตาด้วย พูดแล้วเขิน-///-

หลังจากที่เงียบตั้งนานอาตี๋ก็เป็นฝ่ายถามฉันก่อน

 

      ''หัวเป็นไงบ้างล่ะ'' 

 

      ''ก็ดีนะ แหะๆตอนนั้นฉันขอโทดนะฉันประมาทไปเองน่ะ''

 

      ''ไม่เป็นไรวันหลังอย่าไป เซ่อเดินตำใครเข้าละกัน''

 

ไอ้ตี๋ แกเคยตายมั้ยยย!! T T หน้าตาหล้อหล่อทำไมพูดแบบเน้ ! ชิตานี่ก็ไม่ต่างกับเคนตะเลยสักนิดหน้าตาดีแต่ปากนี่ทำด้วยอะไรยะะะะ ! -3-

เอ้ะ แล้วทำไมฉันต้องนึกถึง เคนตะด้วยนะ - -

 

       ''คุยอะไรกันเหรอท่าทางสนุกเชียว'' 

 

 อุ้ย!!!!ตายตาตุ่มน้อยหอยสังข์แม่..ตกใจหมด!!

เคนตะโผล่มาตอนไหนเนี่ย - -นึกว่าผีสะอีกโผล่มาดีๆเหมือนชาวบ้านเป็นมั้ยยะ

     

       ''...เคนตะ!!!'' ดูท่าทางเหมือนอาตี๋เองก็ตกใจไม่น้อย- -

     

      ''เฮอะ ยังดีนะที่แกจำชื่อฉันได้'' 

อะไรกันทำไมเคนตะพูดกับน้องแบบนี้นะ - -

 

      ''ฉันก็ไม่ได้อยากจำชื่อแกนักหลอกนะ'' 

อ่าวทำไมสองคนนี้พูดจาแปลกๆนะเป็นพี่น้องกันแท้ๆ

 

    ''ฉันไปก่อนนะไว้เจอกัน''

 

อาตี๋หันหน้ามาพูดกับฉันก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป...

สองคนนี้ไม่ถูกกันรึป่าวนะ? ขณะที่ฉันคิดไปเรื่อยเปื่อย...

 

       ''ไง ลิกะ :) ทำไมออกจากห้างไม่เรียกฉันล่ะ''

 

 เอ๋?ตานี่เห็นฉันด้วยเหรอ ในขณะนั้นเองเคนตะก็เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ

เรื่อยๆ อ่ะ... เอ่อ

นี่มันชิดไปแล้วนะ หน้าของฉันห่างกับหน้าของเค้าไม่กี่เซ็นเองนะเนี่ย

เอาตานี่ออกปายย !! ToT

 

      ''ไงล่ะลิกะ ตอบมาสิครับเดินหนีผมทำไม :)?'' 

 

โอ้ยจะให้ฉันตอบยังไงเล่าถ้าเผลอขยับปากนิดเดียวปากฉันก็จุ๊ปกับนายสิถามได้ -/////-

ฟุ่บ !!  เคนตะปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ สักที ฟู้วววนึกว่าจะตายคาที่นี่สะละ

 

     ''ก็นายไม่ว่างแถมกำลังเดินกับพี่อลิซด้วยนี่''

 

     ''โห ทีอลิซยอมเรียกพี่ ทีฉันไม่เห็นเรียกเลยนะ''

 

นั่นไงมาอีกละไอ้หน้ามึนๆของตานี่มันลอยหน้าลอยตาอีกละ -////-

 

     ''ถ้าไม่เรียกนายจะทำไมล่ะ !!''

 

ฉันกระแทกเสียงใส่กลบเกลื่อนกับความน่าอายเมื่อกี้

   

    ''ทำไมน่ะเหรอฉันก็จะ...'' 

 

เคนตะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จมูกฉันจะชนกับจมูกเคนตะ.. -//-

ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ  เรื่อยๆ -///- และ....

 

 

ติดามตอนต่อไปนะคะ ^^ ติชมได้นะคะขอบคุณค่ะ ^[++]^

เอ้อเกือบลืมไรท์แก้ไขตอนที่หนึ่งกับสองแล้วนะเห็น่ามันติดกัน