"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน
เขียนโดย 
NimNim
วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.51 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) คืนแรกของบ้านใหม่-//-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ถ้าไม่เรียกนายจะทำไมล่ะ!!"
ฉันกระแทกเสียงใส่กลบเกลื่อนกับความน่าอายเมื่อกี้
"ทำไมน่ะเหรอฉันก็จะ.."
เคนตะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จมูกฉันจะชนกับจมูกเคนตะ..
-//- ใกล้เข้ามาเรื่อยๆเรื่อยๆ-///-
จนริมฝีปากเราแตะกันนิดหน่อยเคนตะเริ่มเอามือของเขามาวางที่ใบหน้าของฉัน
ก่อนจะระเรงการจูบที่นุ่มนวลของเขา
เคนตะขยี้ปากฉันไปเรื่อยๆจนกระทั่งฉันเริ่มหายใจไม่ออก 0///0
"อั้น อ๋ายไอไอ้ออก" (ฉันหายใจไม่ออก)
แต่เคนตะยังไม่ยอมหยุดเขายังละเลงริมฝีปากฉันไปเรื่อยๆ ...
จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออก..
"นาย!!!! นายจูบฉันทำไม!!!"
"ก็ฉันเตือนเธอแล้วนี่ฉันขอให้เธอเรียกฉันว่าพี่ดีๆแล้วนะ:) "
กรี๊ดดดดดT///T ฉันจะฆ่านายยย! 0///0
"แล้วใครอนุญาติให้นายมา..เอ่อจูบฉันล่ะ!"
"หืมม?~ เธอไม่ผลักฉันออกเองนี่แถมยังให้ฉันจูบตั้งนานด้วย~
ว้าวว~ริมฝีปากเธอนี่หวานชะมัด~~ "
โอ้ยยย-///- ฉันชาไปหมดแล้วนะแถมยังมาพูดว่าริมฝีปากหวานอีก-///-
หึย!ไอ้คนขี้โกง>///<!!
"จำไว้ เด็กดื้ออย่างเธอต้องเจอบทลงโทษถูกแล้ว"
"แต่บทลงโทษก็ไม่ควรเป็นจูบนี่!อีกอย่างฉันเป็นน้องนายนะ!"
"แต่เธอไม่เคยเรียกฉันว่าพี่นี่:) "
"ก็มัน..ก็..มัน.."
"หึหึ จำไว้นะเด็กดื้อ ถ้ายังดื้อบทลงโทษของเธอคือจูบนี่แหละ!"
หน็อยไอ้บ้า! โรคจิต-//- ฉันด่าในใจ.
"เออ..วันนี้เธอนอนห้องฉันไปก่อนนะเพราะห้องใหม่
ยังไม่ทำความสะอาด"
"หะ..หาาา!! นี่มันไม่ตลกนะนายจะให้ฉันไป
นอนห้องนายได้ยังไงฉันเป็นผู้หญิงนะ!"
"มันไม่มีทางเลือกแล้วนี่-__-"
มาอีก ละไอ้บทหน้ามึนเนี่ย! ToT แล้วไหงทำไมต้องไปนอน
ห้องไอ้คุณชายหน้ามึนเล่าา!! ตอบ!
"จะนอนไม่นอนฉันมีเวลาไม่มาก"
"....." เอาไงดี-3-
"..3.."
"..2.."
"..1..''
"เออ!! นอนก็ได้-*-!"
"ก็แค่นั้น เอาล่ะเดินตามฉันมา"
หลังจากที่เคนตะพูดเส็จฉันก็เดินขึ้นบันไดไปตามเคนตะ ห้องของเขาอยู่ทางฝั่งขวา
ทันทีที่เดินเข้าไปในห้อง.. =0= หา! นี่ห้องหรือพระราชวังวะเนี่ยใหญ่เอาโล่เลยเรอะ
"ทำหน้าอย่างกับไม่เคยเห็น-__-"
"ก็ไม่เคยเห็นน่ะสิ-*- นี่ห้องหรือวังเนี่ย"
"-__- ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"
"อือ"
ฉันตอบสั้นๆจากนั้นเคนตะก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ.. ฟู้ว~ น่าเบื่อจังหาอะไรเล่นดีกว่า~
โอ้ะนั่นมันอะไรน่ะ. นกแก้วเหรอ? เคนตะเนี่ยนะเลี้ยงสัตว์ -0- ฉันเดินไปที่กรงของนกแก้วเหมือนมันจะหลับแหะ ลองแตะดูดีกว่า-.,- ฮิฮิ.. จะแตะละนะ.. ฮึบบ!
ฟุ่บ.!! โครม!!!! "กรี๊ดดดดดดดดด"
เจ็บหัวชะมัดT^T ไอ้กรงนกมันตกลงมาโดนหัวฉันเต็มๆ
"เห้ยเธอเป็นอะไรรึป่าว"
หลังจากที่ฉันลืมตาก็เห็นว่าเคนตะยังอาบน้ำไม่เส็จแถมยัง.. ยังใส่ผ้าขนหนูผืนเดียว!! 0///0!!
โอ้วมายก็อด นั่นซิกแพ็กของเคนตะหลอ
-///- อ้ายยยหุ่นเซ็กซี่เป็นบ้า~~ จะเป็นลมค่ะ (อาการแพ้ผู้ชายหล่อกำเริบ-.,-)
"นี่!! เจ็บตรงไหนรึป่าว"
เห็นซิกแพ็กนายอาการเจ็บของฉันมันหายไปแล้วอ่ะ-///-
"อ่ะ..เอ่อก็เจ็บนิดหน่อยแถมมึนหัวอีกด้วย-^- "
"ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้ายัยเตี้ยเอ้ยรู้ว่าตัวเองเตี้ยยังจะเขย่งไป
แตะนกอีกนะเธอน่ะฮ่าๆๆ"
เอ๋..เคนตะหัวเราะแล้วนี่..
ฉันนั่งนิ่งจ้องใบหน้าของเคนตะ..
"จ้องอะไรของเธอ- -"
"ห้ะ? ก็ไม่รู้สิเวลานายหัวเราะแบบนั้นแล้วฉันว่ามันดูดีกว่า
หน้ามึนของนายอ่ะ"
"จริงๆแล้วฉันไม่ได้หัวเราะแบบนี้มานานแล้วน่ะ"
"เอ๋..? ทำไมล่ะ"
"ชั่งมันเถอะ.. นอนได้ละ"
เอ้าอะไรของหมอนี่นะ- -
"เดี๋ยวฉันนอนโซฟาเธอนอนเตียงฉันละกัน"
"นายเป็นเจ้าของห้องนี่นาให้ฉันนอนโซฟาดีกว่านะ^^"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"
"แต่ว่าฉัน.."
"เธอจะยอมนอนดีๆหรือจะให้ฉันจูบอีกรอบ-__-"
อะ..ไอ้บ้า!!-//- ฉันอุส่าห์จะลืมแล้วนะ!!! พูดขึ้นมาทำไมมมมT///T
ตอนนี้ฉันนอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้วนะแต่ดูเหมือนเคนตะจะไม่สบายสักเท่าไหร่
- -^ นอนดิ้นไปดิ้นมาเหมือนหนอนเลย 5555. อืม... แต่ก็น่าสงสารนะ..
"นี่นาย... มานอนที่เตียงก็ได้นะ"
ปากของฉันย่อมไปไวกว่าต่อมความคิด.. -..- เฮ้ย.! ไอ้ปากทรยศ! เมื่อกี้ฉันพูดอะไรออกปายย!! T^T เขาจะว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายป้ะเนี่ย
"นอนได้เหรอ?" เคนตะถาม..
"อืมได้สิเตียงกว้างจะตายไป"
พอฉันพูดจบอีตาเคนตะก็รีบตรงมาที่เตียงทันที.. เอ่อ..-///-
ฉันต้องหาอะไรมากั้นแล้วล่ะนอนแบบนี้มีหวังเขินตายพอดี..
พูดจบฉันก็เดินไปเอาหมอนข้างมากั้น
"นายห้ามล้ำเขตฉันเด็ดขาดเลยนะ!!"
"อืม" เคนตะตอบ
"งั้นฝันดีนะ"
พูดจบฉันก็รีบข่มตาลงทันที..ไม่ใช่ไรหรอกกลัวเขิน-//- ..
-----รุ่งเช้า----- (ไวเกิ้นน)
อืมมม.... นิ่มจังงงงง งัวเงียย
ฉันเริ่มลืมตา..ขึ้นมา.. เอ..นิ่มจัง..ฉันยังคงสลึมสลืออยู่..
พอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งฉันก็ตกใจจนเกือบถีบนายเคนตะตกเตียง
"นี่นาย!!! มากอดฉันทำไม!!ไม่ทราบหา!!"
''งืมม...อะไรของเธอออ.."
"-*- ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะเอาแขนออกไปด้วย"
ไม่ต้องสังสัยหลอกตอนนี้ฉันกับเคนตะเรากำลังนอนกอดกันโดย
ที่ฉันอยู่ในอ้อมแขนของหมอนี่ -////-
"ขอนอนต่ออีกแปปนึงน่าาเธอนิ่มดีนี่นาขอกอดอีกแปปดิ"
-///- ไอ้บ้าในเวลานี้ยังมาพูดอีกนะ วันนี้ฉันมีเรียนนะเว้ยยย!! -//-
"ขอกอดบ้าอะไรของนายฉันมีเรียนนะ! วันนี้ฉันเปิดเทอม"
"งืมมม...ไม่ไปไม่ได้หรอ..ขอกอดอีกแปปนึงน่าาานะๆๆ"
สรุปตานี่มันตื่นยังเนี่ย-_-
"ไม่ได้! ฉันมีเรียนตื่นได้แล้ว"
ฟึ่บ!!
"ถ้าฉันตื่นต้องมีข้อแลกเปลี่ยน~ :)"
ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเคนตะกำลังคร่อมฉันอยู่-///-
โอ้ยยตายท่าพิสดารของนายมันทำให้ฉันกำลังจะตายแล้วนะเฟร้ย
-///-
"..ตึกตัก..ตึกตัก.."
เสียงหัวใจฉันดังมากกก หมอนี่จะได้ยินมั้ยเนี่ยย T^T โอ้ยย
"ข้อแรกเปลี่ยนฉันคือ.."
"......"
"วันนี้เธอต้องมากินข้าวกับฉันที่โรงอาหาร เข้าใจ้?"
ห้ะ? แค่เนี้ย!?
"แต่ฉันอยากกินกับเพื่อนนี่นา.. -3-"
"และอีกหนึ่งข้อ..เธอต้องกลับบ้านกับฉันทุกวัน!! เข้าใจใช่มั้ย!!"
"เออๆๆรู้แล้วๆ-//- สั่งมากจริง
แล้วเมื่อไหร่นายจะลุกออกจากฉันสักที-/-"
ฉันเขินจนหูแดงแล้วนะยะ -////-
"เครๆ สัญญาแล้วนะ :)"
"เอออ-//-"
ฟุ่บ !! ก่อนเคนตะจะลุกออกไป นั้น..
เครตะกลับยื่นน่าเข้ามาใกล้ๆและ.. chu..~
0/////0 เคนตะจุ๊ปที่ปากฉันเบาๆแล้วลุกออกไปอาบน้ำทิ้งให้ฉันนั่งเอ๋ออยู่คนเดียว..
0////////0 ไอ้คนฉวยโอกาศเอ้ย!! ทำแบบนี้ได้ไงเนี่ย ถ้าแฟนนายรู้เข้าจะไม่ด่าฉันตายเรอะ.. ฉันก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่หลอกนะว่ามีแฟนยังแต่หน้าตาหล่อขนาดนี้ต้องมีชัวร์ๆ
แหละมั้ง.. ฉันส่ายหัวไปมาก่อนจะลุกออกจากเตียง
เฮ้อ.. อะไรของหมอนั่นนะ-//- ฉันเป็นน้องเขานะ.... แล้วทำไม..ถึงจูบกับฉันล่ะ..
ฉันเอามือแตะริมฝีปากตัวเอง.. อ้ากกกคิดแล้วเขิน.. หน้าฉันแดงไปหมดแล้ว..
ไหนจะกอดเมื่อเช้าอีก.. โอ้ยยย-//////////- พอๆๆ
หยุดคิดๆๆ>< ฉันจะต้องไม่รักเคนตะท่องไว้ๆๆ จำไว้นะลิกะห้ามหวั่นไหวเด็ดขาด..
..เพราะเขาเองก็คงทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนแหละมั้ง... เขาทั้งหล่อทั้งรวยใครๆก็อยากได้มาครอบครองเท่านั้นแหละ..
ส่วนฉันในสายตาเขาก็เป็นได้แค่น้องไม่มีอะไร..ไม่มีเลย...
ติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^
แก้ไขให้แล้วนะตะเองงเดี๋ยวอ่านไม่ออก-3-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
