"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน
-
เขียนโดย NimNim
วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.51 น.
17 ตอน
14 วิจารณ์
19.71K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) ขอคบ..? -/-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ''เดวิด ! =[ ]=!!''
''ไง อลิซ^^ ฉันลงทุนตามเธอมาเชียวนะ ว้าาเซอร์ไพรซ์จังง ''
มันน่าเซอร์ไพรซ์ตรงไหนวะเนี่ย - -
''เดวิด คะ..คือว่ามันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ.. คือแบบ..''
''เอ้าๆ ^^ ใจเย็นคิดคำแก้ตัวไม่ออกขนาดนั้นเลยเหรอไง หืมม ? ^^''
ฟังดูก็เจ็บแสบนิดหน่อยยน่ะนะ - -^
''ยอมรับความจริงเถอะ อลิซเธอควรกลับไปกับเดวิดนะ''
เคนตะหลังจากที่เงียบตั้งนาน - -โอโหว ถ้าเขาไม่พูดฉันนึกว่าเขาเป็นอากาศนะเนี่ย
''ว่าไง ที่รัก^^ อยู่อเมริกาทิ้งเคนตะแล้วมาหาฉัน พอกลับเมืองไทยทิ้งฉันไปหาเขา?''
''..มะ..ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ...'' อลิซ
''พอเถอะ อลิซเลิกทำแบบนี้สักที เธอกับฉันเลิกกันแล้วนะ '' เคนตะ
''แต่ว่า..ฉันยังรักเคนตะอยู่นี่..'' อลิซ
ฉันมองดูเหตุการณ์ที่แสนจะ งง งวย อยู่เงียบๆ
''แต่ที่เธอทำไม่เรียกว่ารักหรอก ตอนนี้ฉันกับลิกะเรารักกันแล้วเธอจะกลับมาทั้งๆที่มีแฟนใหม่ชื่อเดวิดแล้วนี่ อ้อเธอคงยังไม่รู้สินะ ว่าเดวิด เป็นเพื่อนฉันตอนเด็กๆ''
ช็อค ค่ะ =[]=!! เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ !! เอาไปสามคำ! โอ้!-มาย!-ก็อด!
''หา ! นายเป็นเพื่อนของเคนตะหรอ! ทำไมนายไม่เคยบอกฉันเลยเดวิด !''
''เธอไม่เคยถามฉันนี่ - - แล้วก็ไม่เคยเล่าด้วยว่าแฟนเก่าเธอจะเป็นไอ้เคนตะ- -
ถ้าฉันไม่สืบประวัติเธอ ฉันก็คงไม่รู้เลยสินะ..''
โอเคค่ะ สรุปคือ.. ! พี่อลิซ กับ เดวิด เป็นแฟนกัน เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ เคนตะแฟนเก่าอลิซ ! โอเค เยี่ยม ! ฉันเข้าใจชัดแจ่มแจ้งแล้ว T^T เหลือแต่พี่อลิซเท่านั้นว่าจะตัดสินใจยังไง
''เดวิด.. ฉันขอโทษนะ.. ที่ทำแบบนี้..ฮึก..ฉันขอโทษจริงๆ..''
พี่อลิซพูดไป น้ำตาไหลไป ว้าาา สงสารพี่อลิซอยู่เหมือนกันนะ T^T
''เริ่มต้นกันใหม่นะ.. อลิซ ^^''
''อื้ม !... ฉันต้องขอโทษเคนตะกับลิกะด้วยนะ..''
''ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ^^''
ถึงเรื่องที่ผ่านมาพี่อลิซจะพูดจาทำร้ายน้ำใจฉันก็เถอะ T^T แต่ทุกคนมีความสุขแบบนี้ก็โอเคละ
''งั้นฉันกับลิกะขอตัวนะ ''
พูดจบเคนตะก็เดินมาคว้ามือฉัน และพูดอะไรบางอย่างกับเดวิดและอลิซ
''มีความสุขมากๆนะ เว้ยไอ้เดวิด ^^''
''แก ก็เหมือนกันนะ ^^''
แล้วเราก็เดินลงบรรไดมา ย้ำนะคะว่า 'เรา' >___<
''นี่ลิกะ ในเมื่อเรารักกันเราคบกันได้มั้ย..''
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ได้ยินเหมือนฉันม้ายยยยย เคนตะขอคบ ได้ยินเหมือนฉันมั้ย ><
''อื้ม -/- ''
''เป็นแฟนกับพี่แล้วทิ้งพี่ไม่ได้นะ :) ''
''จะรักให้มากๆเลยค่ะ พี่เคนตะน่ามึนนน ''
เราคบกันแล้วนะ... >< เราคบกันแล้ว ! เราต่างยิ้มให้กันก่อนจะขึ้นไปเรียน
.
.
----------เลิกเรียน----------
.
.
ตอนนี้ฉันกับเคนตะ กำลังเดินกลับ้านด้วยกัน -//- เราจับมือกันกลับบ้าน โดยบอกคนขับรถว่าวันนี้จะกลับเอง >< โอ้ยยย เขินนน -////-
''เอากระเป๋ามาาา เดี๋ยวถือให้''
ลิกะจะไม่ทนน -/////-
''ตามใจละกัน - -ถ้ามันหนักอย่ามาโทษลิกะนะ -3-''
''กลับบ้านไป ลิกะต้องนวดให้เคนตะ สิ :) ''
-/////- เช้อออ เอ้ะ.. เราเป็นพี่น้องกันนี่.. คบกันแล้ว.. แต่ว่าพ่อแม่จะว่ายังไงล่ะ..
''กำลังกังวลเรื่องพ่อแม่ล่ะสิ''
อ้ะ ! เขาดูออกด้วย
''เราเป็นพี่น้องกันนี่คบกันแบบนี้พ่อแม่จะไม่ว่าเราหรอกดหรอ..''
''เธอไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก ฉันจะไปอธิบายให้พวกท่านได้ฟังเอง !''
--------------- บ้าน หรือ วัง ก็ไม่รู้สินะ-.,- --------------
''กลับมาแล้วหรอ..''
แม่พูดไปพลางมองมือของเราที่จับกันอย่างแน่น
''น้าเจนครับ คือ.. ผมมีเรื่องจะขอน้าเจนครับ.. ผมรักลูกสาวน้าเจนมากเราสองคนอยากจะขออนุญาติคบกัน น้าเจนจะให้ผมทำอะไรผทยอมหมดครับ ''
''คะ.คบ!กัน!..''
แม่ของฉันทำหน้าแปลกใจก่อนจะพูดว่า..
''กรี๊ดดด แม่เชียร์ตั้งนาน ! >< แม่เห็นกระหนุงกระหนิงกันมาตั้งนานแม่ก็พอจะดูออกแล้วแหละว่าเคนตะต้องชอบลิกะแน่ๆ >< ฮ่าๆๆๆ ! พ่อแพ้พนันแม่แล้ววว !! เยยย้ ><''
หาาาาาาาาาา! พนัน? พนันไรอ่ะ? แล้วที่บอกว่าเชียร์ล่ะ? เอ๋ !! แม่ไม่โกรดเหรอเนี่ย!
''มีอะไรกันเสียงดันไปข้างนอกเลยนะเนี่ย..''
พ่อเลี้ยงของฉันที่พึ่งออกไปดูบริษัทกลับมา..
''เป็นไงล้าาา ฉันบอกคุณแล้วววว ว่าสองคนนี้ต้องคบกันแน่ๆ ! ฮ่าๆๆๆ คุณแพ้พนันฉันแล้ว!''
นี่แม่ฉันกับพ่อเลี้ยงไปพนันอะไรกันเนี่ย - -
''หาาา ! นี่พวกลูกคบกันแล้วเหอ =[]= ''
''ก็ใช่ไงคะคุณ >< คุณต้องทำตามที่ฉันขอนะคะ อย่าลืมมมมนะจุ๊ปปป ''
''อ้าววว ซวยแล้วไงทีนี้ ฮ่าๆๆๆ ''
พ่อเลี้ยงกับแม่ฉันมุ้งมิ้งชะมัด -//-
''แล้วสรุปพ่อกับน้าเจนไม่ว่าอะไรใช่มั้ยครับทั้งที่เราเป็นพี่น้องกันแต่มาคับกัน''
''จะว่าทำไมเล่า ก็ลูกกับหนูลิกะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันรักกันก็ไม่แปลกเลบนี่''
เหหหหหห -0-! ฉันล่ะคิดมากตั้งนานไหงง่ายแบบนี้ฟระ -0- แต่ก็ดีแล้วแหละตอนนี้ฉันกับเคนตะเราคบกันแล้ว อย่างเป็นทางการ คิคิ ><
''อะไร ทำมทุกคนอยู่พร้อมน่าพร้อมตากันแบบนี้- -มีใครเป็นอะไร- -''
อ้ะ! อาตี๋นี่นาา เอ้ยย ไม่สิเคนจิ นี่นาาา
''แกมาก็ดีละ เคนจิตอนนี้พี่สาวแก จะมาเป็นพี่สะใภ้ละนะ ฮ่าๆๆ ^^''
''หาา ! ไอ้..เอ่อ.. เคนตะกับลิกะ จะแต่งงานกันเหรอ ! ''
''ไม่ใช่น้าาา เราพึ่งคบกัน T//T อายุยังไม่เท่าไหร่เอง ยังไม่แต่งงานกันน้าา '' ฉัน
''..คบกันนานๆนะ ''
พออาตี๋พูดจบก็ขึ้นบ้านปิดประตูเสียงดัง ปัง! เฉยเลยอ่ะ -0- เขาเป็นอะไรอ่ะ.. ใครรู็บอกฉันที
เขาเป็นอารายยยยยยยยย
''เอ.. ในเมื่อที่พวกลูกสองคนคบกันแล้ว เรามาเลี้ยงฉลองกันเนอะ ^^''
แม่ของฉันเปลี่ยนเรื่อง
อืม.. เลี้ยงฉลองเหรอ ก็โอเคนะ >< อิอิ แต่อาตี๋สิเป็นอะไร...
ติดตามตอนต่อไปนะ ^^ ไม่ได้อัพนานละวู้วววว - - ติชมได้น้าาาาา
''ไง อลิซ^^ ฉันลงทุนตามเธอมาเชียวนะ ว้าาเซอร์ไพรซ์จังง ''
มันน่าเซอร์ไพรซ์ตรงไหนวะเนี่ย - -
''เดวิด คะ..คือว่ามันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ.. คือแบบ..''
''เอ้าๆ ^^ ใจเย็นคิดคำแก้ตัวไม่ออกขนาดนั้นเลยเหรอไง หืมม ? ^^''
ฟังดูก็เจ็บแสบนิดหน่อยยน่ะนะ - -^
''ยอมรับความจริงเถอะ อลิซเธอควรกลับไปกับเดวิดนะ''
เคนตะหลังจากที่เงียบตั้งนาน - -โอโหว ถ้าเขาไม่พูดฉันนึกว่าเขาเป็นอากาศนะเนี่ย
''ว่าไง ที่รัก^^ อยู่อเมริกาทิ้งเคนตะแล้วมาหาฉัน พอกลับเมืองไทยทิ้งฉันไปหาเขา?''
''..มะ..ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ...'' อลิซ
''พอเถอะ อลิซเลิกทำแบบนี้สักที เธอกับฉันเลิกกันแล้วนะ '' เคนตะ
''แต่ว่า..ฉันยังรักเคนตะอยู่นี่..'' อลิซ
ฉันมองดูเหตุการณ์ที่แสนจะ งง งวย อยู่เงียบๆ
''แต่ที่เธอทำไม่เรียกว่ารักหรอก ตอนนี้ฉันกับลิกะเรารักกันแล้วเธอจะกลับมาทั้งๆที่มีแฟนใหม่ชื่อเดวิดแล้วนี่ อ้อเธอคงยังไม่รู้สินะ ว่าเดวิด เป็นเพื่อนฉันตอนเด็กๆ''
ช็อค ค่ะ =[]=!! เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ !! เอาไปสามคำ! โอ้!-มาย!-ก็อด!
''หา ! นายเป็นเพื่อนของเคนตะหรอ! ทำไมนายไม่เคยบอกฉันเลยเดวิด !''
''เธอไม่เคยถามฉันนี่ - - แล้วก็ไม่เคยเล่าด้วยว่าแฟนเก่าเธอจะเป็นไอ้เคนตะ- -
ถ้าฉันไม่สืบประวัติเธอ ฉันก็คงไม่รู้เลยสินะ..''
โอเคค่ะ สรุปคือ.. ! พี่อลิซ กับ เดวิด เป็นแฟนกัน เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ เคนตะแฟนเก่าอลิซ ! โอเค เยี่ยม ! ฉันเข้าใจชัดแจ่มแจ้งแล้ว T^T เหลือแต่พี่อลิซเท่านั้นว่าจะตัดสินใจยังไง
''เดวิด.. ฉันขอโทษนะ.. ที่ทำแบบนี้..ฮึก..ฉันขอโทษจริงๆ..''
พี่อลิซพูดไป น้ำตาไหลไป ว้าาา สงสารพี่อลิซอยู่เหมือนกันนะ T^T
''เริ่มต้นกันใหม่นะ.. อลิซ ^^''
''อื้ม !... ฉันต้องขอโทษเคนตะกับลิกะด้วยนะ..''
''ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ^^''
ถึงเรื่องที่ผ่านมาพี่อลิซจะพูดจาทำร้ายน้ำใจฉันก็เถอะ T^T แต่ทุกคนมีความสุขแบบนี้ก็โอเคละ
''งั้นฉันกับลิกะขอตัวนะ ''
พูดจบเคนตะก็เดินมาคว้ามือฉัน และพูดอะไรบางอย่างกับเดวิดและอลิซ
''มีความสุขมากๆนะ เว้ยไอ้เดวิด ^^''
''แก ก็เหมือนกันนะ ^^''
แล้วเราก็เดินลงบรรไดมา ย้ำนะคะว่า 'เรา' >___<
''นี่ลิกะ ในเมื่อเรารักกันเราคบกันได้มั้ย..''
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ได้ยินเหมือนฉันม้ายยยยย เคนตะขอคบ ได้ยินเหมือนฉันมั้ย ><
''อื้ม -/- ''
''เป็นแฟนกับพี่แล้วทิ้งพี่ไม่ได้นะ :) ''
''จะรักให้มากๆเลยค่ะ พี่เคนตะน่ามึนนน ''
เราคบกันแล้วนะ... >< เราคบกันแล้ว ! เราต่างยิ้มให้กันก่อนจะขึ้นไปเรียน
.
.
----------เลิกเรียน----------
.
.
ตอนนี้ฉันกับเคนตะ กำลังเดินกลับ้านด้วยกัน -//- เราจับมือกันกลับบ้าน โดยบอกคนขับรถว่าวันนี้จะกลับเอง >< โอ้ยยย เขินนน -////-
''เอากระเป๋ามาาา เดี๋ยวถือให้''
ลิกะจะไม่ทนน -/////-
''ตามใจละกัน - -ถ้ามันหนักอย่ามาโทษลิกะนะ -3-''
''กลับบ้านไป ลิกะต้องนวดให้เคนตะ สิ :) ''
-/////- เช้อออ เอ้ะ.. เราเป็นพี่น้องกันนี่.. คบกันแล้ว.. แต่ว่าพ่อแม่จะว่ายังไงล่ะ..
''กำลังกังวลเรื่องพ่อแม่ล่ะสิ''
อ้ะ ! เขาดูออกด้วย
''เราเป็นพี่น้องกันนี่คบกันแบบนี้พ่อแม่จะไม่ว่าเราหรอกดหรอ..''
''เธอไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก ฉันจะไปอธิบายให้พวกท่านได้ฟังเอง !''
--------------- บ้าน หรือ วัง ก็ไม่รู้สินะ-.,- --------------
''กลับมาแล้วหรอ..''
แม่พูดไปพลางมองมือของเราที่จับกันอย่างแน่น
''น้าเจนครับ คือ.. ผมมีเรื่องจะขอน้าเจนครับ.. ผมรักลูกสาวน้าเจนมากเราสองคนอยากจะขออนุญาติคบกัน น้าเจนจะให้ผมทำอะไรผทยอมหมดครับ ''
''คะ.คบ!กัน!..''
แม่ของฉันทำหน้าแปลกใจก่อนจะพูดว่า..
''กรี๊ดดด แม่เชียร์ตั้งนาน ! >< แม่เห็นกระหนุงกระหนิงกันมาตั้งนานแม่ก็พอจะดูออกแล้วแหละว่าเคนตะต้องชอบลิกะแน่ๆ >< ฮ่าๆๆๆ ! พ่อแพ้พนันแม่แล้ววว !! เยยย้ ><''
หาาาาาาาาาา! พนัน? พนันไรอ่ะ? แล้วที่บอกว่าเชียร์ล่ะ? เอ๋ !! แม่ไม่โกรดเหรอเนี่ย!
''มีอะไรกันเสียงดันไปข้างนอกเลยนะเนี่ย..''
พ่อเลี้ยงของฉันที่พึ่งออกไปดูบริษัทกลับมา..
''เป็นไงล้าาา ฉันบอกคุณแล้วววว ว่าสองคนนี้ต้องคบกันแน่ๆ ! ฮ่าๆๆๆ คุณแพ้พนันฉันแล้ว!''
นี่แม่ฉันกับพ่อเลี้ยงไปพนันอะไรกันเนี่ย - -
''หาาา ! นี่พวกลูกคบกันแล้วเหอ =[]= ''
''ก็ใช่ไงคะคุณ >< คุณต้องทำตามที่ฉันขอนะคะ อย่าลืมมมมนะจุ๊ปปป ''
''อ้าววว ซวยแล้วไงทีนี้ ฮ่าๆๆๆ ''
พ่อเลี้ยงกับแม่ฉันมุ้งมิ้งชะมัด -//-
''แล้วสรุปพ่อกับน้าเจนไม่ว่าอะไรใช่มั้ยครับทั้งที่เราเป็นพี่น้องกันแต่มาคับกัน''
''จะว่าทำไมเล่า ก็ลูกกับหนูลิกะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันรักกันก็ไม่แปลกเลบนี่''
เหหหหหห -0-! ฉันล่ะคิดมากตั้งนานไหงง่ายแบบนี้ฟระ -0- แต่ก็ดีแล้วแหละตอนนี้ฉันกับเคนตะเราคบกันแล้ว อย่างเป็นทางการ คิคิ ><
''อะไร ทำมทุกคนอยู่พร้อมน่าพร้อมตากันแบบนี้- -มีใครเป็นอะไร- -''
อ้ะ! อาตี๋นี่นาา เอ้ยย ไม่สิเคนจิ นี่นาาา
''แกมาก็ดีละ เคนจิตอนนี้พี่สาวแก จะมาเป็นพี่สะใภ้ละนะ ฮ่าๆๆ ^^''
''หาา ! ไอ้..เอ่อ.. เคนตะกับลิกะ จะแต่งงานกันเหรอ ! ''
''ไม่ใช่น้าาา เราพึ่งคบกัน T//T อายุยังไม่เท่าไหร่เอง ยังไม่แต่งงานกันน้าา '' ฉัน
''..คบกันนานๆนะ ''
พออาตี๋พูดจบก็ขึ้นบ้านปิดประตูเสียงดัง ปัง! เฉยเลยอ่ะ -0- เขาเป็นอะไรอ่ะ.. ใครรู็บอกฉันที
เขาเป็นอารายยยยยยยยย
''เอ.. ในเมื่อที่พวกลูกสองคนคบกันแล้ว เรามาเลี้ยงฉลองกันเนอะ ^^''
แม่ของฉันเปลี่ยนเรื่อง
อืม.. เลี้ยงฉลองเหรอ ก็โอเคนะ >< อิอิ แต่อาตี๋สิเป็นอะไร...
ติดตามตอนต่อไปนะ ^^ ไม่ได้อัพนานละวู้วววว - - ติชมได้น้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ