snow marry แต่งงานกันเถอะที่รัก

เจ๊นาช่า(เรียกสั้นๆ)ที่เดินออกมาจะบ่นฉันซะหน่อย เรื่องไม่รีบขนของ แต่ก็มีผีจากไหนไม่รู้เข้าสิง ทำให้ตอนนี้นางกรี๊ดจนแก้วร้าวแล้วมั้ง ให้ตายเถอะ! และแล้วเสียงนางก็ทำให้ไปกระทบโสตประสาทการได้ยินของน้าคลอเรียและไวโอลีนเข้าอย่างจัง พอทั้ง2ออกมาก็มองมาทางฉันแล้วก็กรี๊ดไปตามๆกัน  โอ๊ย!! อะไรกันเนี่ย มีตัวอะไรอยู่บนหัวหรือข้างหลังฉันรึป่าวเนี่ย

หมุนซ้าย(((((-_-))

หมุนขวา((-_-))))

   “เฮ้!! นายมาได้ไงเนี่ย” ค้างสิคะ0 [] 0 ฉันว่าตอนนี้ตาฉันคงพอๆกับไข่ห่านหรือใหญ่กว่า(?)    " เดี๋ยวก่อนครับสาวๆ " สำเนียงภาษาอังกฤษและน้ำเสียงอบอุ่นของนายคาร์ลัส ทำให้ทั้งสามคนหยุดกรี๊ดแต่เปลี่ยนไปเป็นหน้าแดงแทน ทำไมต้องเขินกันย่ะ!   

  " ผมขอเข้าไปในบ้านหน่อยได้ไหมครับ " นายคาร์ลัสพูดขึ้น

  " ดะ..ได้ค่ะ เข้ามาเลยค่ะ " น้าคลอเรียพูดขึ้นหลังจากที่ยืนหน้าแดงบิดไปมา ก็เปิดประตูเชิญคาร์ลัสเข้าไปในบ้าน และฉันก็เดินตามไปติดๆ

  “แหม อย่างงี้ล่ะ พูดแทบไม่ทันเลยนะคะ น้า” ฉันแซวน้าคลอเรียตอนกำลังเดินผ่าน แล้วน้าก็ตีแขนฉันเบาๆด้วยความอาย      พวกเราทั้งห้าคนเดินเข้ามาในตัวบ้าน นายคาร์ลัสถือของที่ฉันต้องยกมาวางลงตรงโซฟาพร้อมกับนั่งลง  

  " นั่งสิครับ " คาร์ลัสเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ จะไม่ให้พวกฉันทำตัวกันถูกได้ไงในเมื่อตานี่ทำตัวเหมือนเจ้าของบ้าน   

  " ดูเหมือนพวกคุณมีอะไรจะถามผมนะครับ ถามมาได้เลยครับ " คาร์ลัสพูดขึ้นเมื่อเห็นพวกฉันนั่งเงียบๆ  

  " เอ่อ คุณคาร์ลัสค่ะ คือว่าน่ะค่ะ คุณอยู่แถวนี้หรอค่ะ" ไวโอลีนถามคาร์ลัสทันทีที่คาร์ลัสเปิดโอกาสให้ถาม คาร์ลัสหัวเราะในลำคอก่อนจะตอบ แล้วไวอิน(เรียกง่ายๆ)ก็หลุบหน้าไปเลยอ่า  

  "ครับ ผมพักอยู่แถวนี้และครับ เรื่องนี้น่ะเป็นความลับสุดยอดระหว่างพวกเราทั้งห้าคนเลยนครับ" คาร์ลัสตอบคำถามด้วยน้ำเสียงนุ่มๆพร้อมเอานิ้วชี้มาแตะที่ปากเป็นเชิงห้ามพูด ทำให้ทั้งสามคนถึงกับหน้าแดงกันเลยทีเดียว ฉันไม่มีทางจะหวั่นไหวกับหมอนี่เด็ดขาดเลย ทำไมทั้งสามคนยังทำตัวสบายๆละ ทั้งๆที่หมอนี่พึ่งจะบุกเข้ามาในบ้านน่ะ !  

  " ฉันว่าคุณควรออกไปจากที่นี่ได้แล้วค่ะ ถ้ามีคนมาเห็นคุณอยู่กับพวกฉันมันจะเป็นปัญหาให้พวกฉันน่ะค่ะ"  ฉันพูดขึ้นพร้อมกับไปเปิดประตูเป็นเชิงว่าให้คุณออกไปได้แล้ว ไม่ได้ไล่ จริงๆนะ  

  " ไล่กันกลับอย่างนี้เลยหรอครับ " คาร์ลัสยิ้มมุมปากตอบโต้ฉัน  

  " จริงด้วย ให้คาร์ลัสอยู่ทานข้าวกับพวกเราก่อนจะดีกว่าน่ะ" น้าคลอเรียที่เป็นคนไม่ชอบให้ใครมาอยู่ทานข้าวด้วย(เพราะขี้เกียจทำอาหารเพิ่ม) ไหงเอ่ยชวนคาร์ลัสแบบนี้ล่ะ แต่จะมีหรอที่ฉันจะยอม  

  " แล้วถ้าเกิดมีนักข่าวมาละค่ะ คุณคาร์ลัสจะทำให้พวกเราเดือดร้อนน่ะค่ะ " ฉันพูดขึ้น และนั้นทำให้ทั้งสามคนถึงกับเงียบทันที แน่หล่ะ ฉันรู้ดีทั้งสามคนนี้หน่ะเกลียดความวุ่นวายและนักข่าวมากที่สุด !   

  " เฮ้อ! เข้าใจแล้วครับงั้นวันนี้ผมกลับก่อนน่ะครับ แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาหาใหม่ " นายคาร์ลัสถอนหายใจน้อยๆ พร้อมกับเดินออกไปจากที่นี่ แต่หมอนี่ยังหันมาส่งยิ้มอบอุ่นให้ก่อนไปอีก แต่นั้นไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ที่หมอนั้นพูดว่า พรุ่งนี้จะมาหาใหม่ !!