friend or love เพื่อนหรือคนรักกันที่ฉันคิดกับเขา

"ไอ้บ้า!!!!!นายมาบ้านฉันแล้วนายยังมาแย่ง first kissของฉันไปอีก ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ฉันเกลียดนาย><"ฉันด่าเขาเขาไปตรงๆแล้วชี้นิ้วไปตรงหน้าเข้าทำถ้าสะดุ้งนิดๆที่เห็นฉันชี้หน้าของเขาอย่างกับจะจองเวรจองกรรมกันยังไงอย่างงั้นด้วยสายตาที่อาฆาต

ก๊อกๆๆๆๆ

"นารุโกะ อยู่ในห้องรึป่าว"ซ่วยแล้วไง...ทำไงดีล่ะเนี่ยถ้าโดนจับได้ต้องโดนพี่เข้าตวาดจนหูชาอีกแน่ๆ ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ฉันเดินวนห้องตัวเองไปมาเป็นวงกลมทำให้คนที่อยู่บนเตียงสงสัยแต่ในระหว่างนั้นเอง....

แอ๊ด

"ไง ซาสึเกะ"

"อ่า รบกวนด้วยนะ"

"อื่อ นารุโกะเป็นอะไร"

"ยัยนั้นเป็นบ้า"

"ไม่ใช่ยะ"แล้วไอ้รบกวนนี่หมายควายว่าอะไร....แล้วคุยเรื่องอะไรกันฉันไม่รู้เรื่องเลยซักนิด

"เอ่อ...พี่"

"จริงสิ วันนี้ ซาสึเกะจะมานอนค้างบ้านเราสองสามวันน่ะ..."

"ว่าไงนะ!!!!!!!!!!!!"ฉันตะโกนลั่นห้องตัวเองโดยตะโกนใส่หูพี่ของตนพี่เขาเอามือขึ้นมาอุดหู

"ก็อย่างที่เธอได้ยินนั้นแหละ พ่อแม่ซาสึเกะไม่อยู่บ้านอีกอย่างบ้านเขาก็อยู่แถวนี้นี่ พ่อเขาเลยบอกว่าฝากเขาให้หน่อย"เฮ้อ....ทำไมจะต้องเป็นตอนนี้ด้วยนะแต่เดี๋ยวทำไมไม่ให้เขาเฝ้าบ้าน เอ้อลืมไป บ้านเขาก็ใหญ่เท่าๆกับฉันนี่นา(มั้ง)เอาน่าทนหน่อยแค่สองสามวันเองนี่นาไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนี่นา (คิดในแง่ดีไป ก็ไม่ดีนะ นารุโกะ)

"ยังไงก็ให้เขานอนห้องเธอแล้วกันนะ"

"อะไรนะ พี่เพน...ห้องพี่เพนออกจะกว้างกว่าหนูนะ"

"อ๋อเหรอ ห้องพี่เป็นเตียงเดี่ยวลืมแล้วรึไง ถ้าให้นอนเบียดกันพี่อึดอัดตายก่อนวัย"

"ก็ยังดีกว่านอนไม่ได้"

"ไม่เอา...ฉันจะนอนห้องนี้ตกลงนะ...โอเค"ไอ้หมอนี่นี่มันพูดเองเออเองชัดๆยังไม่ทันได้พูดอะไรคำเลย...เฮ้อ.....ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆแต่จะทำไงได้...ห้องพี่เขากว้างก็จริงแต่ว่าเป็นเตียงเดี่ยวแล้วพี่เขาก็ไม่ชอบนอนเบียดอีกตาย สุดท้ายเขาก็ต้องมานอนกับฉันจนได้ เอาเถอะอย่าเข้าใกล้เขานั้นแหละดีที่สุดแล้ว 

.........

"นี่ๆๆลุกไปอาบน้ำก่อนสิ"

"ไม่เอาขี้เกียจลุก"ลูกคุณหนูเกิน....ฉันเบื่อเขาก็ตรงนี้แหละถ้างั้นก็ไม่เป็นไรปล่อยให้ตัวของนายหนอนขึ้นเหมือนศพไปเถอะน ซาสึเกะ ฉันไม่สนนายแล้ว ขอแค่ว่าฉันได้นอนก็พอแล้ว ฉันเดินไปบนเตียงแล้วเอาผาห่มคลุมตัว

"นารุโกะ อย่าพึ่งปิดไฟ ฉันจะไปอาบน้ำ"

"ไหนว่าขี้เกียจลุก?"

"เมื่อกี้ใช่แต่ตอนนี้ไม่"บางทีหมอนี่ก็เปลี่ยนใจง่ายเกินไปนะ....ช่างเถอะ...ฮ้าววววว....ง่วงซะแล้วสินอนดีกว่า

.......

"นี่เธอนอนแล้วงั้นเหรอ?"

"..."หลับได้ตลอดเวลาไม่รู้ตอนทำงานจะหลับรึป่าวแต่ก็ชั่งสิไม่เห็นต้องแคร์ยัยนี่เลยซักนิดนี่....

"ฝันดี นารุโกะ"

....................

"งึมๆ???อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"ฉันตลอดสุดเสียงก่อนที่คนข้างๆจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วลุกขึ้นนั่งแล้วเอามือแคะขี้หูของตัวเอง

"อะไรของเธอเนี่ยตื่นมาก็โวยวายแต่เช้าเลย"

"ก...ก็นายมานอนกอดฉันทำไมเล่าพอเลยนะต่อไปนี้เราอยู่ห่างๆกันเลย"

"อ๋อเรื่องนี้เองงั้นเหรอ แต่ฉันว่ามันก็ดีนะ^^"ดีบ้านนาย ฉันว่ามันเลวร้ายที่สุดดีนะที่ฉันไม่ชกหน้านายไปด้วยไม่งั้นนายได้หัวขว่ำไปบนพื้นแน่ๆ

"ดีตรงไหน"

"ก็ตรงที่ฉันได้เห็นเธอนอนไง น่ารักดีนะ^^รู้ตัวรึเปล่า"

"พอเลยไอ้โรคจิตนับตั้งแต่นี้เราห่างกันเลย....ไอ้โรคจิตเอ่ย"บรื่อ เริ่มโรคจิตตั้งแต่เช้าเลยแหะ ฉันล่ะปวดหัวกับคนผนี้จริงเลย ทำไมในโลกนี้จะต้องมีคนโรคจิตกันด้วยนะไม่เข้าใจเลยจริงๆเฮ้อ....

..............................

ถึงจะไหม้ไปครึ่งตัวแต่ก็ออกมาดีเหมือนกันนะประสบการณ์กับการทำคุกกี้ครั้งแรกนี่มันก็อยากสุดเลยแหะ โอ๊ะ O_o จู่ๆอีตาซาสึเกะมันก็หยิคุกกี้ที่ฉันทำเสร็จใหม่ๆเข้าปากเขา

"นี่ มันไหม้นะนั่นน่ะ"

"ไม่แคร์ ฉันชอบของหวานๆขมๆ อร่อยดี^^"คงจะอร่อยน่าดูเลนะ เอ้ย ไม่ใช้สิ ที่ฉันอยากรู้คือทำไมนายถึงหยิบของคนอื่นไปกินอย่างนี้ล่ะ

"งั้นฉันให้ฟรีถือซะว่าเป็นอาหารเช้า"ถ้าเขาชอบมันก็ให้ไปสิถึงจะเสียดายก็เถอะ...แต่เขาก็ได้มะเร็งไปฟรีด้วยไม่ว่ากันนะ นายบอกเองว่าชอบกินหวานๆขมๆ โอเคร ไม่ว่ากัน=w=#เออเองซะงั้น- -

"นารุโกะ พี่ได้กลิ่นขนม...อะไรอะ ไม่เหลือซักชิ้นเลยโหดร้าย"เอ้ยลืมพี่เขาไปซะสนิทเลย

"ก็หนูเห็นว่ามันไหม้เลยให้เขาไป...เฮ้อ....เอาเป็นว่าเดี๋ยวหนูทำให้พี่โดยเฉพาะเลยแต่.."

"แต่อะไร???"

"พี่ต้องบอกหนูก่อนว่าพี่..."อะจะ=[]=ยัยน้องนี่รู้ด้วยงั้นเหรอว่าฉันคบกับโคนันอยู่ถึงจะแค่วนเดียวก็ตามน่ะนะแต่ยัยนี่รู้ได้ไงเนี่ยก็ในเมื่ออกไปข้างนอก.....เฮ้อ

"อย่าแม้แต่จะพูดนะ"

"เป็นเรื่องน่าอายตรงไหน"

"ไว้ถ้าเธอมีคนที่ใช่แล้วจะรู้เอง-v-"

"พี่ก็พูดอย่างนี้ตลอดแหละ"ไม่เข้าใจว่าสองคนนี้พูดเรื่องอะไรแล้วไป้ที่เพนบอกหมายความว่าไงแล้วว่าแต่.....ฉันกินคุกกี้แบบนี้เข้าไปได้กันนะมีหวังฉันเป็นมะเร็งแหงๆ....แต่ว่าลองกินแบบนี้มันก็ไม่เลวดีเหมือนกันนะลองกินดูครึ่งขมครึ่งหวานคิดได้ยังไงแต่ยังไงมันก็ยังอร่อยอยู่ดีนั้นแหละ

"นารุโกะเรื่องนั้น...อีกสองวัน..."

"!!!!....อื่อ...หนูเตรียมใจไว้แล้ว อย่างน้อยมันก็ทำให้หนูได้เจอแม่ที่แท้จริงของหนู"แม่ที่แท้จริง?หมายความว่าไง?

                            ...................................................