รักกูหน่อยนะครับ กูไม่อยากร้าย 1

“ หื่นกูก็ผัวมึงป่ะ? ”
“ เออ! ผัวกูแต่กูไม่ให้เอา! ”
ร่างเล็กพยายามดันตัวเองออกจากตักของร่างสูงที่ตอนนี้กอดเขาไว้แน่นกว่าเดิม
โอ้ย! ไม่น่าหลวมตัวง้อมันเลย มายมิ้นได้แต่คิดในใจ
“ แต่มึงทำน้องกูตื่น ”
“ กูทำตอนไหนไม่ทราบ ”
“ แล้วที่นั่งทับอยู่นี่มันไม่ทำเลยใช่ป่ะ แม่งชอบยั่วกูจัง ”
“ งั้นปล่อยกูลงไปดิ ” คนตัวเล็กยังคงพยายามลุกออกจากตักของรีเรย์แต่ร่างแกร่งยิ่งรั้งมายมิ้นให้เบียดตัวเองมากขึ้นจนคนตัวเล็กรับรู้ได้ถึงความตื่นตัวที่ดุนดันกางเกงยีนของร่างสูง
“ เรย์ปล่อยเหอะเดี๋ยวมีคนผ่านมาเห็น ”
“ ตั้งแต่กูนั่งรอมึงตื่นกูยังไม่เห็นมีรถสักคันผ่านมาเลย ”
รีเรย์ตีหน้ามึนตอบออกไปสองมือก็ลูบไล้ไปทั่วร่างกายคนตัวเล็กจนคนตัวเล็กต้องรีบจับเอาไว้เมื่อมือปลาหมึกกำลังเลื้อยเข้าไปในเสื้อของเค้า
“ ตะ แต่ตัวช่วยอะไรก็ไม่มีแถมที่มึงนั่งอยู่นี้มันพื้นทรายนะ “
ถ้ากูต้องโดนเอาโดยไม่มีตัวช่วยอะไรกูตายแน่ ... ของมึงเล็กซะที่ไหน(?)
“ เรื่องตัวช่วยกูมี ทีนี้ให้เอาได้ยัง ”
“ จะเอากลางพื้นทรายเนี่ยนะ ” คนตัวเล็กพูดเพื่อหาทางถ่วงเวลาไม่ให้ร่างสูงจับกดที่นี้
“ ได้อารมณ์อีกแบบไงแล้วจะให้เอาได้ยังปวดไปหมดแล้วเนี่ย นั่งยั่วอยู่ได้ ”
“ แล้วมึงกอดกูไว้ทำไมล่ะ! ” ร่างบางแว้ดขึ้นเสียงดังเพราะร่างสูงกอดเขาไว้เองยังกล่าวหาว่าเขายั่วอีก
“ ก็จะเอาเมีย ”
“ กูขัดไม่ได้ใช่ป่ะ? ”
“ เปล๊า! ” เสียงสูงนะสัส!
“ ชะ ใช้มือเฉยๆ ไม่ได้เหรอ ”
เมื่อเห็นว่าหลีกเลี่ยงไม่ได้มายมิ้นจึงพยายามต่อรองกับคนที่ตัวเองนั่งทับอยู่
“ จะ-เอา-เมีย ”
รีเรย์พูดช้าๆ เน้นๆ ตรอกย้ำมายมิ้นและเริ่มเอาใบหน้าหล่อไปซุกไซร้ที่ซอกคอระหงส์ส่วนมือที่เคยโดนร่างเล็กจับไว้ตอนนี้เริ่มแทรกขอบกางเกงไปลูบไล้บั้นท้ายเนียนของมายมิ้น
“ อ๊ะ! เรย์มึงอย่ามัวนิ่มอย่างงี้ดิ กะ กูใช้ปากให้ก็ได้แต่กูไม่ให้เอา ”
“ แน่ใจว่าใช้ปากทำแล้วมึงจะไม่เกิดอารมณ์ ”
เสียงแหบพร่าพูดข้างหูมายมิ้นก่อนที่คนพูดจะเริ่มใช้ลิ้นไล้เลียคอขาวส่วนมือก็ยังลูบไล้และบีบเค้นบั้นท้ายของร่างบางไม่หยุด
ฮึ่ย! กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแหละ
“ อ๊ะ! อย่า! ”
ร่างบางร้องขึ้นทันทีเมื่อนิ้วยาวกรีดผ่านรอยแยกตรงช่องทางรักและกำลังจะสอดแทรกเข้าไปข้างใน
“ แน่ใจเหรอว่าใช้ปากแล้วมึงจะไม่เกิดอารมณ์ ”
“ นะ แน่ แน่ใจ ” เอาว่ะ ดีกว่าโดนเอาตรงนี้
“ ทำดิ ”
มายมิ้นขยับตัวออกจากรีเรย์ก่อนจะเลื่อนมือไปปลดกระดุมกางเกงของรีเรย์ที่จ้องมองเขาอย่างโลมเลีย และมายมิ้นก็ต้องตกใจกับขนาดที่ขยายใหญ่ของแท่งร้อนก่อนจะก้มลงใช้ปลายลิ้นไล้เลียตรงส่วนปลายก่อนจะครอบครองแท่งร้อนของรีเรย์ไว้ในโพรงปากได้เพียงครึ่งเดียวจากนั้นจึงขยับรูดขึ้นลงดูดเม้มด้วยริมฝีปากโดยที่มือก็ขยับรูดขึ้นลงในส่วนที่ตนไม่สามารถครอบครองไว้ได้
“ ซี้ดดดด เสียวสัส ”
รีเรย์ครางออกมาอย่างพอใจมายมิ้นจึงเร่งจังหวะรูดขึ้นลงเร็วๆ เพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่เกิดอารมณ์เพราะเสียงครางของรีเรย์ที่กระตุ้นอารมณ์ของมายมิ้นได้พอสมควร
“ อืมมมม อ๊าาาา ”
ยิ่งมายมิ้นขยับรูดเร็วมากเท่าไหร่มือของรีเรย์ก็เริ่มอยู่ไม่เป็นที่ลูบไล้ไปทั่วร่างกายขาวจนมายมิ้นเริ่มตื่นตัวเหมือนกัน
“ อ่าห์ เร็วกว่านี้ ” รีเรย์สั่ง
มายมิ้นก็เร่งจังหวะขึ้นลงเร็วขึ้นอีกสักพักรีเรย์ก็ปลดปล่อยเต็มปากของมายมิ้นจากนั้นร่างเล็กกลืนลงคอ มายมิ้นเดินไปคว้าทิชชู่ในรถมาเช็ดปากและเดินไปเปิดประตูหลังหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดดื่มล้างคอ ความจริงมายมิ้นจะไม่กินน้ำรักของรีเรย์ก็ได้แต่ที่ร่างเล็กยอมกลืนมันลงคอเพราะเขากลัวว่ารีเรย์จะใช้มันเป็นข้ออ้างจัดการเขาตรงนี้
“ อ๊ะ! ” แรงกอดจากด้านหลังทำให้มายมิ้นสะดุ้ง
“ ไม่พอ แค่นี้ไม่พอ ... กูต้องการมึงมากกว่านี้ ” รีเรย์จูบซับไปทั่วลำคอระหงส์ที่ตอนนี้เอียงหน้าหลบสัมผัสของร่างสูง
“ แต่กูทำให้มึงแล้ว กูกลืนมันอีกต่างหาก ”
“ ก็บอกว่าไม่พอและกูไม่ได้บอกให้มึงกลืนนิ ”
“ มึงเอาเปรียบกูอีกแล้วนะ ”
รีเรย์ไม่ฟังคำพูดของร่างเล็กแต่ผลักมายมิ้นเข้าไปที่เบาะหลังก่อนจะจับให้มายมิ้นหันหน้ามาหาตัวเองแล้วก้มจูบที่ริมฝีปากบางนำพาลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวพันลิ้นของอีกฝ่าย ขบเม้มริมฝีปากของมายมิ้นจนกลิ่นเลือดคละคลุ้งในปาก มือก็เลื่อนไปกดเน้นที่กลางกายของร่างเล็กที่ตอนนี้ตื่นตัวเต็มที่แล้วทั้งยังยอมจูบตอบร่างสูง สองมือก็เลื่อนไปขยุ้มกลุ่มผมของรีเรย์เพื่อระบายความเสียว
“ อื้มมมมม ”
มายมิ้นที่จูบตอบรีเรย์ครางออกมาอย่างพอใจ รีเรย์จึงผละออกแล้วเกลี่ยผมที่ปรกหน้าร่างบางออก
“ ไหนบอกว่าแน่ใจ ”
“ มึงล่อลวงกู ” ร่างบางที่นอนหอบหายใจเอ่ยขึ้น
“ แล้วล่อลวงสำเร็จป่ะ? ”
ถามออกไปพร้อมทั้งใช้มือกดเน้นกลางกายคนตัวเล็กจนต้องเผลอครางออกมา
“ อื้มมมม ปิดประตูแล้วจะทำอะไรก็รีบๆ ทำ เปิดแอร์ด้วยกูร้อน ”
มายมิ้นบอกพลางขยับตัวขึ้นนั่งเพื่อให้รีเรย์แทรกตัวเข้ามา รีเรย์ปิดประตูรถแล้วเอนตัวไปด้านหน้าเพื่อสตาร์ทรถจากนั้นจึงเปิดแอร์ตามที่ร่างบางสั่งโดยไม่ลืมหยิบเจลที่ช่องข้างประตูมาด้วยแล้วเอนตัวกลับมาและผลักมายมิ้นให้นอนลงโดยที่มายมิ้นก็ตวัดขาโอบรอบเอวสอบ รีเรย์จัดการถอดเสื้อคนตัวเล็กออกก่อนจะก้มลงไปดูดเม้มยอดอกทั้งสองข้าง
“ อ๊ะ เจ็บ ” คนตัวสูงที่ได้ยินอย่างนั้นกลับขบกัดแรงยิ่งกว่าเดิม
ลากริมฝีปากไปสร้างร่องรอยที่คอเรียว มือก็เลื่อนไปปลดกางเกงของร่างบางที่ยั่วเขา หลังจากที่จัดการถอดกางเกงของร่างเล็กออกแล้วรีเรย์ก็จัดการถอดกางเกงตัวเองออกถึงเข่าแค่นั้น
“ ใส่ถุงเดี๋ยวรถเปื้อน “
“ เปื้อนก็ล้างกูจะไม่ไหวแล้วเนี่ย แม่งยั่วกูทุกเวลา ”
รีเรย์พูดขึ้นอย่างข่มอารมณ์จากนั้นก็รั้งสะโพกบางเข้ามาใกล้แล้วป้ายเจลมาทาที่ช่องทางรักของมายมิ้นและแท่งร้อนของเขาก่อนจะจับแท่งร้อนไปถูไถปากทางเข้าแล้วกดแท่งร้อนเข้าไปครั้งเดียวจนมิดด้ามซึ่งทำให้มายมิ้นถึงกับจุก
“ พร้อมยัง ”
รีเรย์ถามขึ้นหลังจากแช่แท่งร้อนทิ้งไว้สักพักเพื่อให้มายมิ้นปรับตัวเมื่อคนใต้ร่างพยักหน้ารีเรย์จึงขยับสะโพกช้าๆ แต่เน้นๆ
“ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ”
“ อ่าห์ ทั้งแน่นทั้งเสียว ”
รีเรย์จับขามายมิ้นแยกออกให้กว้างกว่าเดิมก่อนจะเร่งจังหวะเข้าออกจนร่างบางสั่นคลอนและสะบัดหน้าไปมาด้วยความซ่าน แล้วก้มลงไปหยอกล้อกับยอดอกทั้งสองข้างไล้ลิ้นเลียเม็ดทับทิมที่แข็งเป็นไตสู้ลิ้นก่อนจะลากลิ้นลงมาที่หน้าท้องแบนราบ
“ อื้อออ อ๊าห์! ”
ปั่บ ปั่บ ปั่บ
“ อ๊ะ อ่าห์ อื้อออ อ๊ะ อ๊ะ จะ จูบ ”
ทันทีที่ร่างเล็กเรียกร้องรีเรย์ก็เลื่อนขึ้นไปประกบปากส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากนุ่ม มือข้างนึงสอดเข้าไปใต้ข้อพับของมายมิ้นเพื่อให้แท่งร้อนของตนกระแทกเข้าไปในตัวมายมิ้นเน้นๆ ส่วนมือข้างที่ว่างก็ขยับรูดขึ้นลงให้ร่างเล็กที่ตอนนนี้กำลังส่งลิ้นเล็กมานัวเนียกับลิ้นร้อนของร่างสูง
“ อื้อออ อ๊ะ อ๊าห์ อ๊าห์ อ๊ะ ฮ่าห์ อื้อ อื้อ ”
มายมิ้นร้องออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อรีเรย์แกล้งเขาด้วยการเร่งกระแทกตัวเข้าออกอย่างแรง
“ อ๊าห์ อ๊าห์ อ๊ะ อึก อ๊าห์ จะ ฮื้ออ ไม่ไหว ”
“ ซี้ดดดด ฮ๊าห์ อ๊ะ อ๊ะ มิ้น เหี้ย! อืมมม ตอดกูถี่ชิบ ”
รีเรย์ครางออกมาก่อนจะเม้มปากเร่งกระแทกตัวเข้าออกแรงๆ พร้อมทั้งเร่งจังหวะรูดขึ้นลงให้คนรักเมื่อรู้ว่าร่างเล็กจะปลดปล่อยแล้ว
“ อื้อออ อ๊าห์ อ๊าห์ อ๊าห์ อ๊าาาา ”
มายมิ้นปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องของตัวเองโดยที่รีเรย์ยังกระแทกตัวเข้าออกเน้นๆ สี่ห้าครั้งมายมิ้นก็รู้สึกถึงน้ำที่ฉีดพุ่งอยู่ภายใน
หลังจากที่ปลดปล่อยรีเรย์ก็ก้มลงไปจูบซับที่หน้าผากของมายมิ้นและไม่ลืมที่จะเอ่ยบอกคำที่เขาอยากบอกคนตัวเล็กในทุกวัน
“ กูรักมึง ”
 
# Maimint Talks #
RrrRrr  RrrRrr
“ เรย์โทรศัพท์ ”
ผมเขย่าแขนปลุกคนที่นอนกอดผมให้รับโทรศัพท์ที่แผดเสียงดังลั่นหลังจากที่มันทำให้ผมที่กำลังหลับสบายสะดุ้งตื่น
“ หือออ ”
“ โทรศัพท์ ”
ผมส่งโทรศัพท์ให้เด็กมันก่อนจะหลับตาลงและพลิกตัวไปอีกด้าน
“ ครับแม่ ... เรนฟ้องแม่เหรอ ... ผมยังไม่ได้ทำอะไรใครเลย ... คืนดีกันแล้วครับ ... ตอนนี้เหรอ? ก็นอนอยู่นี้แหละครับ ... ครับ ผมจะใจเย็นกว่านี้ ... ครับ ... ห๊า! ” แรงเขย่าที่แขนทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้นมา
“ อีกห้านาทีคอยเฟสไทม์มาแล้วกัน ... แม่ให้เมียผมเตรียมตัวหน่อยดิ ... ครับ ... ครับ ห้านาทีนะแม่เกินได้ห้ามขาด ... ครับ รักแม่ครับ ”
“ อะไร? ” ผมถามทันทีที่เด็กมันกดวางสายโทรศัพท์แล้ว
“ แม่ แม่อยากคุยกับพี่มิ้น ”
“ ห๊า! ”
“ อีกห้านาทีเดี๋ยวจะโทรมาใหม่ ” ตาสว่างเลยกู!
“ แล้วมึงไม่บอกแม่ว่าจะโทรกลับไปเอง ”
“ ลืม! ”
“ โว๊ะ! ไอ้เหี้ยเอ๊ย! แล้วจะทำอะไรทัน ”
ผมตะคอกใส่เด็กมันพลางเดินเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันก็พออาบน้ำไม่ทันล่ะ
“ พี่มิ้นทำตัวเหมือนลูกสะใภ้ที่เตรียมตัวจะเจอแม่ผัวเลยอ่ะ ”
มือที่กำลังแปรงฟันอยู่ชะงักทันทีที่ผมได้ยินคำนั้น เออว่ะ! กูจะตื่นเต้นทำไมเนี่ย ผมยกนิ้วกลางให้เด็กมันทันทีที่เห็นสายตาล้อเลียนของมันส่งมาให้
ผมล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็เดินออกไปหาเด็กมันที่นอกห้องนอนและเห็นว่าเด็กมันกำลังคุยเฟสไทม์อยู่ มันห้านาทีแล้วเหรอ?
“ พี่มิ้นมาเร็วแม่น้องเรย์อยากเห็นหน้าลูกสะใภ้แล้ว ”
ผมถูกดึงตัวให้นั่งลงข้างๆ รีเรย์ก่อนที่ร่างสูงจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทำให้ผมเห็นหน้าพ่อแม่ของรีเรย์
“ สวัสดีครับ ” ผมยกมือไหว้พ่อแม่ของรีเรย์ตามมารยาทของคนอายุน้อยกว่าต้องเคารพผู้ใหญ่พวกท่านรับไหว้ผมพร้อมทั้งส่งยิ้มมาให้
[แกหลอกพ่อเรื่องที่เมียแกเป็นผู้ชายหรือเปล่าเรย์]
โถ่! พูดมานี้ไม่คิดว่าผมจะอายเลยใช่ป่ะ?
[แม่ก็คิดเหมือนพ่อนะเรย์ สวยนะเนี่ยเด็กคนนี้]
“ เอ่อ ผมเป็นผู้ชายครับ ”
ผมรีบบอกก่อนที่พวกท่านจะเข้าใจผมผิดไปมากกว่านี้ ผมหันไปถลึงตาใส่คนข้างตัวที่นั่งหัวเราะอย่างชอบใจ
“ บอกแล้วเมียเรย์สวย ”
[ชื่อมายมิ้นใช่มั้ยลูก] แม่ของรีเรย์ถามผม
“ ครับ ”
[เรนโทรมาบอกแม่เรื่องเมื่อวานแล้วนะเรย์ไม่ได้ทำร้ายมิ้นใช่มั้ยลูก]
“ เรย์ไม่กล้าทำอะไรพี่มิ้นหรอกแม่ เรย์รักของเรย์จนจะคลั่งตายแล้วเนี่ย โอ้ยยย ” ผมยกมือไปหยิกแขนคนพูดมากก่อนจะได้ทีฟ้อง
“ เรย์ชอบบังคับผมครับแม่ เวลาไม่พอใจก็ชอบทำตัวโหดๆ ใส่ผมครับ ”
[ไอ้เรย์ทำไมเป็นคนแบบนี้พ่อสอนกี่ครั้งแล้วอย่าใช้อารมณ์]
“ โถ่! พ่อเรย์ก็นิสัยเหมือนพ่อน่ะแหละ ขี้หึง ขี้หวง ”
[ห้ามย้อนพ่อเขานะเรย์! ส่วนมิ้นต่อไปถ้าเรย์ทำอะไรมิ้นอีกโทรมาบอกแม่เลยนะลูกเดี๋ยววางสายแล้วเอาเบอร์จากเรย์หรือเรนก็ได้แล้วแม่จะเป็นคนจัดการเรย์ให้เอง]
ผมหันไปแลบลิ้นให้คนข้างๆ ที่ตอนนี้นั่งกอดอกทำหน้ายู่อย่างไม่พอใจที่พ่อแม่เข้าข้างผม
“ ชิๆ หลงลูกสะใภ้กันแล้วนิ ”
[ประชดอีกไอ้ลูกคนนี้]
“ เปล่าซะหน่อยก็เรย์น่ะหลงพี่มิ้นยิ่งกว่าพ่อแม่ซะอีก ฮ่าๆ ” ผมตีแขนคนตัวสูงโทษฐานที่พูดอะไรไม่อายผู้ใหญ่
[เออๆ พ่อเชื่อ เดี๋ยวกับแม่จะต้องเข้าประชุมแล้วงั้นแค่นี้ก่อนนะไอ้ลูกชาย เดี๋ยวพ่อแม่กลับไทยเมื่อไหร่ก็พาลูกสะใภ้มาให้เจอตัวจริงด้วย]
“ ครับ แล้วพ่อแม่โทรหาเรนยัง ”
[หึๆ พี่แกน่ะพ่อโทรหาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วและแฟนของพี่แกจะโดนฉันทดสอบทันทีที่ฉันกลับไทย]
ไอ้โฟนตายแน่ๆ เพราะหน้าตาพ่อของรีเรย์ตอนนี้มันเหมือนคนที่กำลังเจอเรื่องสนุก
“ หึๆ จัดหนักๆ นะพ่อ ” และนี้ก็ถอดแบบออกมาซะเป๊ะ
[เออ แค่นี้แหละพ่อกับแม่รักแกนะ รักลูกสะใภ้ด้วยนะพร้อมแต่งแล้วบอกพ่อกับแม่จะได้ไปคุยเรื่องสู่ขอ]
“ O////O ”
“ อายเหรอหน้าแด๊งแดง ” รีเรย์เอานิ้วมาจิ้มแก้มผมอย่างหยอกๆ
“ ไปไกลๆ เลยไอ้บ้า ”
“ อายดิอาย หึๆ พร้อมแต่งบอกนะครับ ”