ZaHaRa นายอสูรผู้เย็นชา

                 ความเดิมตอนที่แล้วเมื่อเด็กหนุ่มซาฮาระได้เดินออกมาจากโรงเตี้ยม ก็พบปีศาจมากมายดักรอเขาอยู่ ซึ่ง เขาก็ได้กัดแขนของตัวเองเพื่อดื่มเลือดของตนจะได้เรียกอสูรซาฮาระออกมาได้และอสูรซาฮารก็ได้จัดการปีศาจจนหมด ไปได้เวลาไม่นานขณะที่เขากำลังดื่มเลือดสดๆอยู่ จอมปีศาจแห่งทะเลทรายนามว่า โอกะมุระ ก็ได้เข้ามาหาอสูรซาฮาระเพื่อฆ่าอสูรซาฮาระแทนน้องของตน

       '' ย้ากๆๆๆๆๆๆๆ ย้ากกๆๆๆๆ ''     ''  ย้าๆๆๆ     ย้าๆๆๆๆ  '' เสียงเสียงของอสูรซาฮาระและปีศาจโอกะมุระ ได้ดังขึ้นและพวกเขาทั้ง 2  ก็ได้วิ่งเข้าหากันและฟาดฟันกันอย่างไม่หยุดยั้งเสียง คำรามของอสูร และเสียง ร้องอย่างบ้าคลั่งของปีศาจ ศึกนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว

'' ฟับ...เป้งๆๆ..ฟับ....กริบ ฟับเป้ง ''  เสียงของดาบของทั้งคู่ ได้ฟาดฟันไส่กันโดยไม่รู้เลยว่าใครกันที่จะชนะ

      '' ไม่เลวนิเจ้าอสูรซาฮาระ  เก่งขึ้นมากตั้งแต่เราได้ปะกันตอนนั้นเมื่อ50ปีที่แล้ว ''

      '' ก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมายแต่ที่คมดาบข้าคมถึงทุกวันนี้ เพราะการแก้แค้นเจ้าเนียวมารุเท่านั้น ''

      '' งั้นเหรอ ''   '' เจ้าคิดว่าเป็นอสูรเพียงตัวเดียวที่เหลือรอดจะต่อกลอนทับปีศาจมหาศาลอย่างนั้นน่ะหรอเจ้าซาฮาระ นายอสูรผู้มีฉายาว่า คมดาบแห่งอสูรที่เย็นชาฆ่าได้ทุกคน อย่างเลือดเย็็นแต่ฉายาเจ้าก็ไม่ได้ทำไห้พวกนั้นหวาดกลัวเจ้าหรอกนะ ''

      '' ข้าไม่ได้ทำไห้พวกมันหวาดกลัวเพราะฉายาหรือสิ่งใดแต่ที่ข้าจะทำไห้มันหวาดกลัวคือตอนก่อนตาย ที่ข้าได้ตัดแขนและขา  ของมันทีละนิดแล้วค่อยปาดคออย่างช้าๆๆ มันทำไห้ข้าอิ่มใจ ''

      '' งั้นเหรอ งั้นก็หมายถึงข้าด้วยสินะ ซาฮาระ ''

      '' พวกปีศาจทุกตนนั่นแหละ เจ้าโอกะมุระรวมทั้งเจ้าด้วย '' 

พวกเข้าได้ต่อสู้กันอย่างหวุดหวิด  เชียดกันไปมาหลายรอบ แต่พวกเขาก็ยังทำบาดแผลไห้กันไม่ได้เลย  สักแผลเดียว และพวกเข้าก็ยังสู้กันต่อไปแบบไม่หยุดยั้ง

        <      1 ชั่วโมงผ่านไป    >

     '' เห้อ  เจ้าเก่งขึ้นมากเสียจิงๆๆเจ้าอสูรซาฮาระ ''

     '' เจ้าก็เหมือนกันโอกะมุระ   งั้นเรามาตัดสินกันเถอะ ''

 บทครั้งสุดท้าย  พวกเขาทั้ง2 คนได้วิ่งเข้าหากัน  อย่างรวดเร็วเพื่อจะตัดสินในดาบเดียว '' ตายเสียเถอะเจ้าอสูร  ซาฮาระ ''  '' เจ้าก็เหมือนกัน  โอกะมุระ   ย้ากๆๆๆ    ย้ากๆๆๆๆ ''

''  ฟับ.....ฟุบ ''  เลือดที่หยดลง มานิดหน่อย ด้านตัวของอสูร ซาฮาระ  และเลือดของ ปีศาจโอะมารุ ก็ได้ไหลช่วงท้องเช่นกันทั้งคู่ ได้ล้มลงกับพื้น  แต่ยังคงเป็น อสูรซาฮาระที่ยืนขึ้นได้

     '' ได้เวลาปิดฉากเจ้าแล้ว โอกะมุระ  เสียงของอสูรซาฮาระพูดอย่างเย็นชาไส่โอกะมุระ ''

     '' ถึงเวลาที่ต้องตายแล้วสินะ คงได้เวลาที่จะต้องตายเสียแล้ว ''

     '' ข้าขอถามเจ้าอย่างหนึ่ง  คนรักของข้า อยู่ที่ไหน ''

     '' คนรักของเจ้าถูกจับกุมด้วยราชาปีศาจเนียวมารุ ไต้ห้องขังของพระราชวัง ''

     '' หลังจากเจ้าตายโอกะมารุ ข้าขะขุดหลุมศพไห้เจ้าอย่างมีเกียรติ เหมือนกับที่เจ้า ได้ฝั้งพวกพ้องของข้าอย่างมีเกียรติ ''

'' ไม่ว่าปีศาจหรืออสูร มันก็ไม่น่าตายทั้งนั้นข้าฝากไห้เจ้าทำไห้โลกนี้ ไม่มี การแบ่งแยกด้วยนะสหาย  ซาฮาระ ''

     '' อื่ม ข้าจะทำ สหาย ''

     '' ลาก่อนโอกะมารุ ''

     '' อืม  ลาก่อนเจ้าอสูร ซาฮาระผู้น่ารังเกียจ ''

'ฟับ ' เสียงตัดต้นไม้แทนคอของโอกะมุระ

      '' ทำไมกันล่ะ เจ้าอสูรซาฮาระ ทำไมไม่ตัดคอข้าเเสีย ''

      '' ข้าจะปล่อยเจ้าไปแต่อย่าไห้พวกปีศาจตนอื่นเห็นเจ้าล่ะ ลาก่อนเจ้าปีศาจนอกรีด hahahaha ''

จบเสียงของทั้ง2  โอกะมุระ ซึ้งเป็นปีศาจได้ถูกอสูรคนนั้นปล่อยไปเขาก็ได้หนีกลับไปรักษาตัว และไม่ยุ่งเกี่ยวกับปีศาจตนอื่นหมดเลย และ เขาก็ได้ ปล่อยข่าวว่าตนโดนอสูรซาฮาระฆ่าตายแล้ว

    '' เจ้าอสูร เมื่อเจ้าต้องการความช่วยเหลือข้าจะเป็นคนไปช่วยเจ้าเอง '' เสียงคำพูดของโอกะมุระ

ส่วนอสูรซาฮาระที่ปล่อยโอกะมุระไปก็ได้  เดินทาง ไปที่แห่งนึงและหลับอยู่ตรงต้นไม้ต้นหนึ่งไกล้ๆหมู่บ้าน ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ด้วยอาการบาดเจ็บทำไห้เขาไปต่อไม่ไหว  และก็ได้กลับร่างเป็นเด็กหนุ่ม ซาฮาระ ทันที

         <         พระราชวังปีศาจ  เนียวมารุ       >

'' ทานเนียวมารุขอรับ  โอกะมุระผู้ครองดินแดนแห่งทะเลทรายได้ตายแล้วขอรับ ด้วยน้ำมือของอสูรซาฮาระขอรับ ''

'' ห้าๆๆๆๆๆ ''  '' มันต้องมาหาข้าแน่นอน  แต่ระหว่างนั้น เจ้าจงไปหามันไห้เจอจัดการได้ก็จงจัดการฆ่ามันทิ้งซะไครฆ่าได้จะมีรางวัลไห้อย่างงาม ''

     '' ขอรับท่านเนียวมารุ ''

     ''  เดี่ยวเราได้พบกัน   เจ้าอสูรผู้รอดชีวิต ''

ติดตามตอนต่อไปนะครับบบบ