time limit

7.2

เขียนโดย takiya

วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.23 น.

  4 ตอน
  4 วิจารณ์
  6,814 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 16.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) death end

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

...เช้าวันหนึ่งก็คงจะเป็นวันปกติของหลายๆคนแต่สำหรับวันนี้มันมีความหมายมาก

ทำไมนะเหรอ ผมหน่ะแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่และวันนี้ผมก็จะสารภาพรักกับเขา

"มาซาโตะ ลงมากินเข้าได้แล้วลูก"

"ครับแม่"

ผมรีบลงไปกินข้าว และขณะนั้นพ่อก็มักจะอ่านหนังสือพิมท์ อยู่ที่โตะทานอาหารพร้อมกับกาแฟนรสโปรด

"เห้อออ ข่าวทุกวันนี้มันมีแต่อาชญากรรมทั้งนั้นเลยนะ โหดร้ายกันจัง"

ผมไม่ไดสนใจอะไรกับเรื่องพวกนี้หรอก มันอาจจะเป็นเรื่องใกลตัวสำหรับผม คนที่ไม่มีปัญหาอะไรกับใคร

คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง

"อ่า งั้นผมไปก่อนนะครับ"

"ไปดีมาดีนะ"

ขณะเดินไปโรงเรียนผมก็ขุ่นคิดเรื่องจะสารภาพรักยังไงอยู่

"เธอจะคิดยังไงกับเรานะ"

"คิดอะไรเหรอจ๊ะ" เด็กสาวผมสีเหลืองทอง นันต์ตาสีฟ้า กับสีผิวที่ขาว

ที่ทำให้ดูน่ารักยิ่งนัก ใช่เขาคือคนนั้นแหละ

"รุ่นพี่ฮารุนะ เปล่า ครับ เปล่าไม่มีอะไร "ผมรีบกลบเกลื่อนก่อนที่จะดูน่าสงสัยไปมากกว่านี้

"เอ๋~ โกหก มาซาโตะเวลาโกหกน่ะหน้าจะแดงทุกทีเลย"เธอหัวเราะเบาๆพร้อมกับยิ้ม ทำให้ผมทำตัวไม่ค่อยถูกเลย

"แล้วจะบอกได้ไหมว่าคิดอะไรอยู่"เธอทำหน้าจริงจังขึ้นมาแบบผิดปกติ

"อ่าครับ ผมจะบอกรุ่นพี่ครับ รุ่นพี่ช่วยรอผมที่หน้าโรงเรียนด้วยนะครับ"ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าแต่ดูเหมือนรุ่นพี่ฮารุนะจะสนใจเราเหมือนกัน มั้งนะ

"จะชวนไปเดทสินะ จะรอนะ"

"เอ่อ นั่นสิครับ "

ณ โรงเรียน

"เห้ยๆมาซาโตะ วันนี้แกก็เดินมากับรุ่นพี่ฮารุนะอีกแล้วนะ ตกลงพวกนายคบกันยังวะ"เสียงจากเด็กหนุ่มที่นั่งข้างๆที่ดูเหมือนหน้าตาออกกุ้ยๆอยู่ที่ถามด้วยความสงสัย

"ฉันว่าจะสารภาพกันเธอวันนี้แหละ"ผมพูดออกมาอย่างเขินๆหน้าแดงก่ำ และเอามือเกาหัวแก้เขิน

"งั้นโชคดีนะเพื่อน ฮี่ๆเพื่อนตูจะมีแฟนแล้วว"

"อือ ขอบใจนะ"

เลิกเรียน

ผมรีบออกมาจากโรงเรียนมารอเธออยู่ที่หน้าโรงเรียนก่อน ฉันต้องทำไงดีนะต้องเริ่มจากตรงไหนก่อนดี จริงสิชวนเธอไปสักที่แล้วกัน

30นาทีผ่านไป

"อืม ทำอะไรอยู่นะ"ผมเหลือบไปมองนาฬิกาที่ข้อมือ และมองเข้าไปในโรงเรียน

"อ๊ะ นั่นไง"

"โทษทีนะมาซาโตะ พอดีต้องช่วยงานประทานนักเรียนหน่ะ"เธอวิ่งมาพร้อมกับตะโกนเสียงดัง นึกว่าจะได้กินแห้วแล้วสะอีกค่อยยังชั่ว ผมมองไปที่เธอและสังเกตถึงความผิดปกติพร้อมกับคำพูดที่ว่า

"มาซาโตะ ระวังงงง"

"เอี๊ยยยด ครึ้งง!?!"

ผมรู้สึกได้เลยว่ามันมีอะไรบางอย่างที่กระแทกเข้าข้างหลังผมอย่างจัง และกระเด็นไปใกลพอประมาณ เครื่องในและกระดูกแตกละเอียด

น่าทุเรศชะมัด ต้องมาตายในสภาพแบบนี้เหรอยังไม่ได้สารภาพออกไปเลยนะ และไม่อยากให้เธอมาเห็นในสภาพแบบนี้เลยแค่พูดยังแทบไม่ได้ โธ่เอ๊ยยยย

"เธอจะคิดยังไงกับฉันกันนะ?"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา