True love is not true.
เขียนโดย Nammmmmm
วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.29 น.
แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ทำไมต้องเป็นนาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันใหม่
ตื่นเช้ามามหาลัยมันเป็นเรื่องที่น่าขี้เกียจมากเลยแหล่ะ เฮ้ยนั้นมันเจสันนิหรือว่าเจสันจะส่งรูปนั้นมาให้ฉัน ฉันก้าวเท้าเดินไปหาเจสันอย่างไม่รอช้าบวกกับคำถามที่ค้างคาอยู่ในสมองว่ารูปนั้นมันตัดต่อหรือป่าว ได้จังหวะเกือบถึงเท่านั้นเเหล่ะ อุ๊บ!!!ฉันสะดุดพื้นที่มันต่างระดับจนล้มลงฮือมีคัยเห็นไหมเนี่ยน่าอายที่สุดเลย เเละเเล้วก็มีมือที่เเขนเต็มไปด้วยรอยสักยื้นมาให้ฉันจับ
"รีบลุกสิ อยากให้พวกนั้นหัวเราะเทอเหรอ"
"ไม่ต้องมายุ่งเลย นายใช่ไหมเจสันนายเป็นคนส่งรูปนั้นมาให้ฉันดูเพื่อนายจะได้ทำให้ฉันเเตกเเยกกับเพื่อนเเละคนรัก"
"รูปอารัยของเทออย่าละเมอหน่อยเลยน๊าฉันมีเบอโทเทอซะทีไหน"
"ถ้าไม่ใช่นายเเล้วจะเป็นใคร!"ตะคอกใส่สุดเสียง
"พิสุทธิ์ไหมล่ะ"
"ได้"
หลังจากคำว่าได้จบลงความเงียบก็มาพร้อมกับโอบเเขนที่เจสันอุ้มมันทำให้ฉันอยากดิ้นจนสุดเเรงเกิด
เเน่นอนว่าเค้าต้องพาฉันไปห้องพยาบาล ไม่น่าล้มเลยอลิช!
"ปล่อยนะเว้ยฉันให้นายพิสุทธิ์ไม่ใช่ให้อุ้มฉัน"
"อย่าอวดเก่งสิ"
"ฉันเดินเองได้เเค่ห้องพยาบาลฉันเดินเองได้!!!!"
ไม่มีคำใดจากปากเจสันที่หลุดออกมาสักคำ โอ้ยเจ็บขายิ่งดิ้นยิ่งเจ็บงั้นฉันไม่ดิ้นเเล้ว ฉันนิ่งอยู่นานจนเจสันอุ้มมาถึงห้องพยาบาล
"เดี๋ยวก็หายเจ็บเเล้วล่ะ"
"นายมาทำดีกับฉันทำไม"
"นี่ฉันน่าเหมือนคนใจร้ายเหรอที่เห็นคนล้มเเล้วไม่ช่วยอ่ะ-..-"
"ใช่!นายมันใจร้ายนิสัยไม่ดีนายมันเฮงซวย"
"พูดงี้หายเจ็บเเล้วสินะก็ดี!"
"เดี๋ยวนายจะไปไหน"
"ปากดีแบบนี้ก็ถือว่าหายเเล้วงั้นเทอก็เดินไปเรียนเองนะ"
"ฉันถามว่านายจะไปไหน"
"ก็ไปเรียนสิค๊าบเเม่หญิง!"
"ไหนว่านายใจดีทิ้งฉันไว้เเบบนี้นายมันใจร้ายชัดๆ"
"ก็เทอเล่นด่าฉันแบบนี้ฉันจะทนอยู่หรอกมั้ง!"
"ก็ฉัน...."
อุ๊บ! :x ปากฉันหุบทันทีเมื่อมีริมฝีปากของเจสันมาช่วยปิด ตาเบิกโตอีกเเล้วเราทำไมใจมันสั่นไหวไอ้ผู้ชายฉวยโอกาส เพลี้ย!! เสียงฝามือของฉันที่ประกบลงบนเเก้มนวลของเจสันอย่างจังมันทำให้เจสันมีเลือดที่ปากเเต่ไอ้นี้มันกลับยิ้มไอ้บ้า
"นายมันฉวยโอกาส"
"ก็เทอพูดมากเองนิ"
"นายมัน....เลวโดนตบขนาดนี้ยังยิ้มได้อีกเหรอเเล้วอย่าคิดนะว่าฉันจะง่ายเหมือนผู้หญิงทุกคนที่นายควง ฉันรักการินคนเดียวนายไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเลยไอ้คนฉวยโอกาส"
ฉันพูดออกมาทั้งน้ำตาฉันไม่เคยให้จูบกับใครเลยเเม้เเต่การินฉันก็ยังไม่เคยเเล้วนี้นายเป้นใครกันทำไมถึงกล้าจูบฉัน นายมันฉวยโอกาส เจสันมองน่าเเล้วบอกกับฉันว่า'ขอโทด'เเล้วเค้าก็เดินหนีปล่อยให้ฉันนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวให้ได้เเบบนี้สิ อลิช แค่จูบก็รักษาไว้ไม่ได้ฉันเเค่อยากจะเก็บจูบไว้ให้คนที่มีรักเเท้ให้ฉันเเค่คนเดียวเเละฉันก็รักเค้านั้นก็คือการินเเต่ทำไมทำไมต้องเป็นเจสันที่ขโมยมันไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ