HERO of Supiaking ศึกสงครามกู้โลก

      "นี้เธอ !" ผมตะโกนลั่นห้องเรียนพร้อมกับยืนขึ้น "นี้ยูคุงนั่งลงก่อน" อาจารย์พูดตะคอกใส่ ผมคิดว่ามันเหลือเชื่อเกินที่อยู่ๆเมื่อเช้าก็เดินชนเด็กใหม่แล้วยังโดนผู้ชายที่ตามเธอมากันสองคนยำผมสะเละเทะเลยดันต้องมาอยู่ห้องเดียวกันแบบนี้อีก เชอะ! "คราบ" พูดจบผมก็นั่งลง      ความเดิมตอนที่แล้วตอนเช้าผมได้กำลังเดินขึ้นห้องเรียนกันเพื่อนของผม แต่ดันมาเจอเด็กสาวปริศนาแถมยังโดนอัดอีก เฮอ~ ชีวิตผมนี้มันช่าง กับมาเข้าเรื่องดีก่า      
     "เอาแนะนำตัวได้แล้ว"อาจารย์พูดจบทั้งสามคนก็แนะนำตัวตามลำดับ "คะชั้นองหญิ....แอะแฮ่ม! เซเรีย คะ เมงุมุ เซเรีย คะฉันอายุ 18 ปีคะชอบวิ่งจ๊อกกิ๊งคะไม่ชอบคนไม่เอาไหน " โธ่เอ่ยดูพูดเข้างั้นเราคงโดนเกรียจตามเคยหละฟะ"ผม โคโจ ครับ โคโจ โลกิ"สะงั้นแค่เนี้ย"อะเอ่อ..เอ่อไม่มีอะไรอีกหรอ โลกิ..คุง!"อาจารย์ถามไอ้บ้าผมน้ำเงินม่วง หน้าตาดีผมก็ยาวลากดิน ชิ  "ครับชอบเดินตามท่าน เซเรียครับ สิ่งที่เกรียจ ผมอยากฆ่าหมอนั้น ครับ" พร้อมชี้มาทางผม เห้ยๆงานนี้ไม่ดีแน่ๆกึ้ย! ตายตายแน่ๆตรู? "พอหน่า โลกิ ฉันไม่คิดมากขนาดนั้นนะ" อ่าเสียงนางฟ้าหละผมรอดจากนรกแล้ว เย้! น้ำตาแทบไหล "แนะนำตัวต่อได้แล้ว" อาจารย์พูดขึ้นมา "ผมชื่อ โคคิ ครับ โคโจ โคคิ แค่นี้ครับ"เจ้าแว่นนี้ก็ดูเป็นมิตรดีอยู่หรอกแต่ติดตรงที่มันต่อยฉันนี้แหละ แล้วพอทั้นสามคนแนะนำตัวเสร็จอาจาร์ก็จัดที่นั่งให้ทั้งสามคนเจ้าแว่นกับหัวม่วงผมยาวนั่งห่างจากผมประมาณเจ็ดที่นั่งแถวริมประตู "อาจารย์คะหนูขอนั่งข้างผู้ชายคนนั้นคะ" หะอะไรนะข้างผมหรอก็จริงที่ข้างๆผมไม่มีคนนั่งแต่ ว่าควรจะนั่งที่อาจาร์บอกสิยัยบ้า "ก็ได้อยู่หรอกนะอาจารย์ไม่ว่าอะไรหรอกแต่เธอคิดดีแล้วหรอ" อะไรเนี้ยยัยนี้ "คะหนูคิดดีแล้ว" ยืนยันว่าจะนั่งให้ได้ว่างั้นเฮอะบ้าไปแล้ว ครึด~เสียงลากโต๊ะ "ยินดีที่ได้รู้จักนะฉัน เมงุมุ เซเรีย เรียกว่าเซเรียก็ได้" ถ้าพูดดีขนาดนี้ถ้าเราทำตัวหยิ่งใส่ก็ยังไงอยู่ "อา..อืม ฉัน ยูรันสุ เอ็น ยูรันสุ เรียกว่า ยู ก็ได้" เป็นไงวิธีทักทายอย่างเท่ "หรอ" เธอตอบกลับมาอย่างเย็นชา  อะ....อะไรกานนนนนนนนี้เธอเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยนี้หว่า?เมื่อกี่นี้ยังเป็นนางฟ้าอยู่เลยแล้วทำไม

     เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงผมก็นั่งอยู่ที่นั่งแล้วทานของว่างกินนมกับขนมปังอยู่นั้นเอง "นี้นายพวกเราสองคนต้องขอโทษเรื่องเมื่อเช้าด้วยนะที่พวกเราชกนายไปยกโทษให้พวกเราด้วยพวกเราคิดว่านายจะมาทำร้ายท่านเซเรียหนะพวกเราก็เลยลืมตัว" ผมตกใจที่อยู่ๆเจ้าแว่นก็เข้ามาขอโทษผมแต่ไม่เห็นเจ้าหัวม่วงเลย "พร่วด....นี้นาย..แค่กๆชั่งเถอะฉันเลิกคิดมากแล้วละฉันไม่โกรธหรอก" หน่อยเกือบตายเพราะอาหารตัวเองสะแล้วสิ  "อางั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อยหละนะฉันชื่อ โคโจ โคคิ เรียกโคคิ ก็ได้..เออนี้ฉันมีเรื่องจะขอร้องนายหน่อย" เอ๊ะ !....อะเด๊ะ " คือพวกเราไม่มีที่พักเลยเลยกะว่าจะขอไปอาสัยอยู่ที่บ้านนายสะหน่อยจะได้หรือปล่าว" เห้ยๆเอาจริงดิอยู่ๆก็ "อืมขอคิดแปบนะ" ก็แปบว่ามันก็ได้อยู่หลอกที่สำคัญคนพึ่งรู้จักกันมาอาศัยอยู่ด้วยมันก็แปลกๆอยู่นะแต่ว่าเราอยู่คนเดียวคงไม่เป็นอะไรมั้ง "อ่างั้นก็ได้" เฮอ~ จนได้สินะเนี้ยเอาเหอะยังไงก็เหง่าๆอยู่วุ่นวายมั้งก็คงดี

                                           โปรดติดตามตอนต่อไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

นะครับก็จบไปสำหลับตอนที่สองถ้ามีอะไรแปลกไปตรงไหนก็ต้องขออภัยด้วย นะครับก็อย่าลืมคอมเม้นกันเยอะๆนะครับว่าเนื้อหาเป็นไงอยากจะให้มีต่อหรือปล่าวหรือไม่ก็สนุกไหมแล้วอีกอย่างนะครับช่วงแลกอาจหน้าเบื่อแต่หลังๆนี้เนื้อหาก็จะน่าตื่นเต้นขึ้นแน่นอน