HERO of Supiaking ศึกสงครามกู้โลก

      ''อรุณสวัสดิ์ อายาม่า''ผมเดินเข้าไปทักเพื่อนของผมหน้าทางเข้าของวิทยาลัยคันโจ อ้อใช้ !

ชื่อของผม เอ็น ยูรันสุ อายุ 18 ปี

     "ไงเป็นไงมั้งหละ" พวกเราคุยกันละหว่างเดินขึ้นห้องเรียนตามปกติ "ก็นะเลื่อยๆอะมีอะไร" ผมก็ตอบตามเคยแต่ดูเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป "นายเนี้ยน้าไม่รู้จักรีแลคสะบ้างเลย" ปกติเพื่อนของผมเข้าจะพูดว่า อ่อเหรอ กวนๆอะไปประมาณนี้ "ยังไงมิทราบขอท่าน" ผมตอบกับไป      "เฮ้อ~ชั้งเหอะยังไงสะนายก็ไม่เคยคุยกับใครนอกจากฉันนี้หน่า" ใช่อายาม่าพูดถูกผมไม่เคยคุยกับใครเลยนอกจากหมอนี้เราสองคนเดินกันมาเกือบถึงห้องเรียน ตุบ ! ผมเดินชนกับผู้หญิงคนนึงซึ่งผู้หญิงคนนี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อน "อะ! ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจจะ " ผมยังขอโทษไม่ทันจบ  ตุบ ! "นี้แก่กล้าดียังไง" ผมมีความรู้สึกหน้าชาเหมือนโดนต่อย ใช่มีผู้ชายสองคนต่อยผมคนละหมัด แล้วก็มีเสียงผู้ขึ้นมาว่า "เจ้าทั้งสองหยุดนะผู้ชายคนนี้เค้าไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรเราสะหน่อยอีกอย่างเขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะชนเราด้วย" เสียงสำเนียงของเธอเหมือพวกองค์หญิงในวังงั้นแหละ "นี้เจ้าเป็นอะไรหรือปล่าว" เธอถามแล้วเอื้อมมือมา      "ฉันไม่เป็นไรอายาม่าไปกันเถอะ" ผมลุกขึ้นแต่ไม่รับน้ำใจของเธอแล้วผมก็เดินจากตรงนั้นมาเราทั้งสองเดินเข้าห้องเรียนแล้วนั่งประจำที่ที่ของตนที่นั่งของผมอยู่แถวหลังสุดข้างหน้าต่างทางซ้ายมือของผมขวามือของอาจารย์ "นี้ยูนายไม่เป็นไรใช้ไหม" อายาม่าถามผม "หุบปากหน่าเจ้าบ้า" ผมพูดอย่างไม่สบอารมณ์ คลึด! เสียงเปิดประตูห้อง      "อ่าว~นักเรียนประจำที่วันนี้ครูมีนักเรียนไหม่เข้ามาให้ทุกคนใด้รู้จักนะเอาเข้ามาได้" พออาจารย์พูดจบ เห้ยๆไม่จริงใช่ไหมเนี้ย สิ่งที่ผมคิดไม่ถึงคือ ? 

                                          โปรดติดตามตอนต่อไป  

----------------------------------------------------------------------------------------

นะครับจบไปสำหลับตอนแรกถ้ามีอะไรแปลกไปตรงไหนก็ต้องขออภัยด้วย นะครับก็อย่าลืมคอมเม้นกันเยอะๆนะครับว่าเนื้อหาเป็นไงอยากจะให้มีต่อหรือปล่าวหรือไม่ก็สนุกไหมแล้วอีกอย่างนะครับช่วงแลกอาจหน้าเบื่อแต่หลังจากนี้สนุกแน่นอนแล้วเจอกันครับ