you still love me?..ยังทันไหมที่ฉันจะรักนาย
-
เขียนโดย ชิกะจัง
วันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.04 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
5,896 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 16.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เด็กหนุ่มผู้ใสซื่อจนบื้อ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังเลิกเรียนทางเดินไปห้องสมุด
ให้ตายเถอะ ทำไมฉันต้องไปค้นหาข้อมูลของการขับถ่ายทำซากอะไรฉันครวจะได้กับบ้านตั้งนานถ้าไม่เพราะครูให้ไปหาให้เนี้ยแหละ การการโกหกเป็นสาวน้อยแสนดีนี่ก็ลำบากนะ ส่วนยัยไวท์นี่อย่าถามถึงเลย เป็นเพื่อนที่แสนดีมากกก พอครูบอกให้ไปหาข้อมูลยัยนั่นก็ชิ่งกลับบ้านซะก่อนเหอะๆ โลกช่างโหดร้าย
"เห้อ อยู่ไหนล่ะเนี้ย ใอ้หนังสือการขี ไม่สิรักษาภาพลัก หน่อยการขับถ่าย อยู่ไหนน้าา"
ห้องสมุดรึเขาวงกตฟระ ยิ่งเดินยิ่งลึกมันจะใหญ่ไปไหนเนี้ย คนก็ไม่มีหลอนแหะ (รู้สึกว่ามันจะเลิกเรียนแล้วนะยะ) เออ ไห้ตายเหอะ หืมใครอ่ะ
ฉันมองไปที่เด็กผู้ชายที่กำลังอ่านหนังสือกองโตอยู่ แลดูเป็นพวกหนอนหนังสืออ่ะ คนสวยไม่พอใจอ่ะ อีพวกเด็กเนิร์ดไม่รักความงามอิฉันรับมิได้ดอก แต่ไม่ยักรู้ว่าลึกลงไปในห้องสมุดนี่จะมีโต๊ะอยู่อีกแหะ ฉันว่ามีแต่กลางห้องโถงนะ เอ๊ะ หรือฉันจะถูกผีอำ คนสวยชอบมโน โฮะๆ ลองไปถามดีไหมนะ เป็นพวกหนอนหนังสือด้วยสิ เอาเถอะถึงต้องลดระดับไปคุยกับพวกเห่ยๆก็ไม่เป็นไร จะได้รีบกลับ
"เอ่อ ขอโทดนะที่รบกวน คือ.."ฉันทำหน้าแบ๊วๆแลเป็นคุณหนูแสนดี แต่ก็ต้องสตั๊นไป999999วินาที(เว่อร์ไปนะบางที)
"ครับ คุณกำลังรบกวนผม มีอะไรก็รีบพูดจะได้ไหมครับ"เมื่อเขาเอา หนังสือที่บังออกจากหน้าฉันก็ได้เห็นใบหน้าเขา
ผมสีน้ำตาลออนกับใบหน้าหวานๆ ดวงตาโตสีดวงสีน้ำตาลเข้ม ที่ถูกบังด้วยแวนตาทรงวงรี ถึงจะน่ารักคนสวยก็ไม่ยอมกับคำพูดเมื่อกี้หรอกน้าาา อย่าโกดแต่เสดงอาการไม่ได้
"เอ่อ.. ขอโทดนะคือ..ฉันจะมาถามเกี่ยวกับหนังสือ.."ยังแอ๊บอยู่
"เอ๊ะ..จะไม่ได้มาด่าผมหรอกหรอ "
"เอ๊ะ..ป่าวๆ ฉันแค่อยากถาม.."
"ขอโทดครับ ผมนึกว่าจะมาว่าผม เอ่อ คือขอโทดครับๆๆ" ให้ฉันพูดก่อนได้ไหมยะ มโนเองเออเอง แถมฉันยังต้องมาฟังขอโทดอีก บอกตรงคนสวยรำคาญ
"เอ่อ ไม่ต้องขอโทดขนาดนั้นหรอก ฉันผิดเองที่พูดไม่จบ และยังรบกวนคุณอีก"
"ไม่หรอกครับ ผมต่างหากที่พูดโดยไม่ฟังคุณให้จบ"รู้ตัวด้วยหรอยัง เขาพูดเสียงอ่อยๆ
"พอดี ฉันอยากจะถามว่า หนังสือเกี่ยวกับระบบขับถ่ายอยู่ตรงไหนน่ะจ๊ะ "
"อ่่อ ครับๆตามผมมาเลย"
ผ่านไป1ชั่วโมง
หลังจากที่ฉันกับไอ้เด็กเนิร์ดใสซื่อนี่ ช่วยฉันหาหนังสือจนครบเขาก็ช่วยแบกไปไว้ให้ครูที่ห้องจากนั้นก็เขาก็แนะนำตัวว่า ชื่อ อลิซ และหลังจากฉันแนะนำตัวอลิซก็ขอโพยขอพายซึ่งบอกตรงว่าโคตรน่ารำคาญ ย้ำคนสวยรำคาญ จากนั้นเขาก็อยู่รอรถฉัน เป็นเพื่อน เนื่องจากเขากลัวเกิดอันตรายขึ้น คิดว่านะ ตัวเองจะเอาตัวรอดได้ไหมเหอะ แต่เขาก็เป็นคนดีนะ ถึงจะซื่อจนบื้อก้เถอะ
จะว่าไปทำไมถึงมีคนมาว่าเขาด้วยล่ะ เขาก็ดูจะเป็นคนซื่อๆนะ แต่ช่างเหอะไม่ธุระโกงการอะไรของฉันนี่ จากนั้นเราก็แยกกันกลับบ้าน...
ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ
ให้ตายเถอะ ทำไมฉันต้องไปค้นหาข้อมูลของการขับถ่ายทำซากอะไรฉันครวจะได้กับบ้านตั้งนานถ้าไม่เพราะครูให้ไปหาให้เนี้ยแหละ การการโกหกเป็นสาวน้อยแสนดีนี่ก็ลำบากนะ ส่วนยัยไวท์นี่อย่าถามถึงเลย เป็นเพื่อนที่แสนดีมากกก พอครูบอกให้ไปหาข้อมูลยัยนั่นก็ชิ่งกลับบ้านซะก่อนเหอะๆ โลกช่างโหดร้าย
"เห้อ อยู่ไหนล่ะเนี้ย ใอ้หนังสือการขี ไม่สิรักษาภาพลัก หน่อยการขับถ่าย อยู่ไหนน้าา"
ห้องสมุดรึเขาวงกตฟระ ยิ่งเดินยิ่งลึกมันจะใหญ่ไปไหนเนี้ย คนก็ไม่มีหลอนแหะ (รู้สึกว่ามันจะเลิกเรียนแล้วนะยะ) เออ ไห้ตายเหอะ หืมใครอ่ะ
ฉันมองไปที่เด็กผู้ชายที่กำลังอ่านหนังสือกองโตอยู่ แลดูเป็นพวกหนอนหนังสืออ่ะ คนสวยไม่พอใจอ่ะ อีพวกเด็กเนิร์ดไม่รักความงามอิฉันรับมิได้ดอก แต่ไม่ยักรู้ว่าลึกลงไปในห้องสมุดนี่จะมีโต๊ะอยู่อีกแหะ ฉันว่ามีแต่กลางห้องโถงนะ เอ๊ะ หรือฉันจะถูกผีอำ คนสวยชอบมโน โฮะๆ ลองไปถามดีไหมนะ เป็นพวกหนอนหนังสือด้วยสิ เอาเถอะถึงต้องลดระดับไปคุยกับพวกเห่ยๆก็ไม่เป็นไร จะได้รีบกลับ
"เอ่อ ขอโทดนะที่รบกวน คือ.."ฉันทำหน้าแบ๊วๆแลเป็นคุณหนูแสนดี แต่ก็ต้องสตั๊นไป999999วินาที(เว่อร์ไปนะบางที)
"ครับ คุณกำลังรบกวนผม มีอะไรก็รีบพูดจะได้ไหมครับ"เมื่อเขาเอา หนังสือที่บังออกจากหน้าฉันก็ได้เห็นใบหน้าเขา
ผมสีน้ำตาลออนกับใบหน้าหวานๆ ดวงตาโตสีดวงสีน้ำตาลเข้ม ที่ถูกบังด้วยแวนตาทรงวงรี ถึงจะน่ารักคนสวยก็ไม่ยอมกับคำพูดเมื่อกี้หรอกน้าาา อย่าโกดแต่เสดงอาการไม่ได้
"เอ่อ.. ขอโทดนะคือ..ฉันจะมาถามเกี่ยวกับหนังสือ.."ยังแอ๊บอยู่
"เอ๊ะ..จะไม่ได้มาด่าผมหรอกหรอ "
"เอ๊ะ..ป่าวๆ ฉันแค่อยากถาม.."
"ขอโทดครับ ผมนึกว่าจะมาว่าผม เอ่อ คือขอโทดครับๆๆ" ให้ฉันพูดก่อนได้ไหมยะ มโนเองเออเอง แถมฉันยังต้องมาฟังขอโทดอีก บอกตรงคนสวยรำคาญ
"เอ่อ ไม่ต้องขอโทดขนาดนั้นหรอก ฉันผิดเองที่พูดไม่จบ และยังรบกวนคุณอีก"
"ไม่หรอกครับ ผมต่างหากที่พูดโดยไม่ฟังคุณให้จบ"รู้ตัวด้วยหรอยัง เขาพูดเสียงอ่อยๆ
"พอดี ฉันอยากจะถามว่า หนังสือเกี่ยวกับระบบขับถ่ายอยู่ตรงไหนน่ะจ๊ะ "
"อ่่อ ครับๆตามผมมาเลย"
ผ่านไป1ชั่วโมง
หลังจากที่ฉันกับไอ้เด็กเนิร์ดใสซื่อนี่ ช่วยฉันหาหนังสือจนครบเขาก็ช่วยแบกไปไว้ให้ครูที่ห้องจากนั้นก็เขาก็แนะนำตัวว่า ชื่อ อลิซ และหลังจากฉันแนะนำตัวอลิซก็ขอโพยขอพายซึ่งบอกตรงว่าโคตรน่ารำคาญ ย้ำคนสวยรำคาญ จากนั้นเขาก็อยู่รอรถฉัน เป็นเพื่อน เนื่องจากเขากลัวเกิดอันตรายขึ้น คิดว่านะ ตัวเองจะเอาตัวรอดได้ไหมเหอะ แต่เขาก็เป็นคนดีนะ ถึงจะซื่อจนบื้อก้เถอะ
จะว่าไปทำไมถึงมีคนมาว่าเขาด้วยล่ะ เขาก็ดูจะเป็นคนซื่อๆนะ แต่ช่างเหอะไม่ธุระโกงการอะไรของฉันนี่ จากนั้นเราก็แยกกันกลับบ้าน...
ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ