เกมพระราชา(ม.2/3)

10.0

เขียนโดย ukulele

วันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.

  8 ตอน
  5 วิจารณ์
  9,536 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เริ่มเกม2/เกมที่ไม่อยากที่จะทำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
พักกลาง
ม.2/3ลงมากินข้าวหลังจากที่เรียนชั่วโมงภาษาอังกฤษ มิวเดินมาตรงกลางโรงอาหาร โดยมีเพื่อนๆห้องตัวเองเดินมาด้วย 
มิว:123 กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด(มิวกริ๊ดลั่นโรงอาหาร จนคนอื่นหันมากันหมด)
ติ๊ดๆ
ผู้ส่ง พระราชา
เลขที่19ได้ปฏิบัติภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ปารินทร์:เสร็จแล้วเนอะหนูมิว
ภูวนาท:ต่อไปจะอะไรว่ะเนี่ยะ(เลขที่22 ชายร่างอ้วนผิวดำ)
ตอนกลางคืนที่ บ้านของผักหนาม นั่งอ่านหนังสืออยู่แต่ก็...
ติ๊ดๆๆ
ผู้ส่ง:พระราชา
เลขที่ 13 ปานเตย กับ เลขที่ 4 ธนวัฒน์ จงเป็นแฟนกันซะ 
ผักหนาม:หื้ม เป็นแฟนกันเอาจริง
เช้าวันต่อมา
ทุกคนเดินมาเรียนที่ห้องภาษาไทย ทุกคนก็บังคับให้อาร์ตกับปานเตยเป็นแฟนกัน แต่ทั้ง2ไม่ยอม
อาร์ต:ไม่เว้ย(ขอหยาบหน่อย)กูไม่เอาหรอก ไอปานเตยอ่ะ 
ปานเตย:กูก็ไม่เอามึงเหมือนแหละ ไอสัส
ครูณัฐพงศ์:อ้าว นักเรียนนั่งที่(นักเรียนทุกคนเข้าไปนั่ง)เดี๋ยววันนี้ครูจะให้....
เหมา:ดูหนังครับ(ภูดิศ เลขที่6ชายร่างเล็กที่สุดในบรรดาผู้ชาย)
พิมพ์:เอาอีกแล้ว
ผักหนาม:ยังไม่หยุดอีกเนอะ
ครูณัฐพงศ์:อือหื้ม ภูดิศเข้ามาก็จะดูเลยเนอะ
ทุกคน:5555(แล้วครูก็เริ่มสอนจนพักกลางวัน ปานเตยกับอาร์ตก็หายไป ทุกคนในห้องแตกตื่นกันหมด)
วิบูลย์:เฮ้ย ปานเตยกับอาร์ตหายไปไหนว่ะ(วิบูลย์เลขที่7 เพื่อนที่ดีสุดสำหรับเรา)
เกลียวไหม:นั่นดิ น้องออยปานเตยไปไหน
น้องออย:เห็นบอกว่าไปห้องน้ำมั่ง(น้องออยเลขที่12)
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด(เสียงกรีดร้องมาจากห้องน้ำ ทุกคนในม.2/3รีบวิ่งไปตามเสียงไปถึงปุ๊บก็เห็นศพ ของปานเตยกับอาร์ตนอนจมเลือด กองอยู่กับพื้น)
ม.2/3:อาร์ต/ปานเตย(ทุกคนต่างตกใจกันหมด)
ติ๊ดๆๆ
ผู้ส่ง:พระราชา
เนื่องจากเลขที่13กับเลขที่4 ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งฉัน ทั้ง2คน จะต้องตาย
กากิ:มันเรื่องจริงหรอว่ะ
ติ๊ดๆๆ
ผู้ส่ง:พระราชา
เลขที่26โจดาจี จงบอกเลิกกับแฟนตัวเอง
เนม:ดาเจ แกจะเลิกกับช่อทิพย์จริงหรอ
ดาเจ:ไม่เลิกเว้ย
ผักหนาม:โจดาจี แกไม่ห่วงชีวิตแกหรอ 
ดาเจ:ฉันยอมตายว่ะ(โจดาจี เริ่มน้ำตาคลอ)
กากิ:ดาเจ จะทิ้งกูไปจริงหรอว่ะ(จะร้องไห้อีกคนหรอค่ะ พี่กากิ)
ดาเจ:แต่กูรักเค้ามากนะ
พิมพ์:ดาเจ
 เออคอมเม้นด้วยสิ ค่ะ นะๆๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา