เกมพระราชา(ม.2/3)

วันต่อมา

วันนี้โจดาจีไม่มาโรงเรียน ทุกคนในห้องก็กังวลเรื่องของโจดาจี

เนม:เฮ้ย พวกเอ็งว่าไอพระราชามันใครว่ะ

ไวท์:นั่นดิ ว่ะ เพื่อนก็ตายไป2คนแล้ว

ผักหนาม:เราว่าน่าจะเป็นใครสักคน1ในห้องเรานะ

น้องออย:แล้วคิดว่าเป็นใครล่ะ

ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:เอาเด็กๆได้ยินมาว่า เพื่อนเสียชีวิตไป2คนหรอ

พิมพ์:ใช่ค่ะ

ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:แล้วพ่อกับแม่เขารู้มั้ย

อำพล:รู้ครับ

ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:แล้วได้เผาศพพวกเค้ายัง(พอมาคำถามนี้ ทุกคนต่างเงียบ)

กาญจนา:ผะ เผาแล้วค่ะ

ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:งั้นเดี๋ยวครูมา(ครูเดินออกจากห้อง)

ตึงนึง

ผู้ส่ง:พระราชา

เนื่องจากโจดาจีเลขที่26 ไม่ได้ทำตามคำสั่งของพระราชา โจดาจีจึงต้องกินยาฆ่าตัวตาย

ม.2/3:เฮ้ย 

สัตพงค์:เฮ้ย ทุกคนแย่แล้ว

เนม:อะไร ไอพงค์

สัตพงค์:ทุกคนฟังดีๆนะ คือ......

กากิ:คืออะไร

สัตพงค์:ดาเจ.............เค้า.....

สมศรี:พูดมาเร็วๆซิ

มิว:เออ กระตุก กระตัก อยู่นั่นแหละไอพงค์

สัตพงค์:โจดาจีตายแล้ว พึ่งเสียชีวิตเมื่อคืน

ม.2/3:ห่ะ (ทุกคนอยู่ในความเงียบ)

วิบูลย์:นี่มันกรณีเดียวกับ ปานเตยกับอาร์ตป่ะ

รัตนา:ก็คงใช่

ตึงนึง

ผู้สั่ง:พระราชา

เลขที่15 กากิ จงไปทำกระจกห้องสมุดใหม่แตก ถ้าไม่ทำภายในคืนนี้ นายจะต้องโดน ฆ่าหั่นศพ

กากิ:กระจกห้องสมุดใหม่ อ่ะน่ะ

เกลียวไหม:เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ๆจะให้ทำแตกเนี่ยะนะ

บุญฤดี:เออ นั่นดิ เงินที่เอามาสร้างก็เป็นเงินของโรงเรียนด้วย

เนม:ถ้าทำกระจกแตกก็มีแต่ซวย 1.ถ้าไม่ทำก็ต้องตาย 2.ถ้าทำจะต้องโดนคุณครูด่า

ไวท์:แกจะเลือกอะไรกากิ

กากิ:ฉันยอมโดนครูด่าดีกว่า ไม่อยากตายเว้ย เดี๋ยวไม่ได้ขอสาวแต่งงาน

พิมพ์:เอิ่ม

ม.2/3:ทุกคน5555

เวลาตอนเที่ยง

ม.2/3เดินมาที่หน้าห้องสมุดใหม่ พร้อมลูกฟุตบอล

กากื:เอาล่ะน่ะ 

1

2

3

ปัก

กากิแตะบอลเข้ากระจกห้องสมุด

เพล้ง

กระจกห้องสมุด แตกกระจัดกระจาย

แชมป์:ทุกคน วิ่ง(ม.2/3 วิ่งหนีกันกระจัดกระจายแต่หนีไม่รอด เพราะครูกิจการวิ่งเข้ามาดึงทัน)

ห้องกิจการนักเรียน

หัวหน้าครูกิจการ:ม.2/3ทำไมถึงทำแบบนี้ รู้มั้ยว่า เงินที่นำมาสร้างห้องสมุดราคา สูง

ครูกิจการอีกคนซึ่งโหดสุดๆ:เดี๋ยว ผมจัดการเอง(หัวหน้ากิจการหลบให้ ครูคนนั้นมาพูดต่ฮ)ขอถามเลย ว่าใครอยู่เบื่้องหลัง

กากิ:ผมเองครับ

ครูกิจการ:ไม่มีใครห้ามเลย

จันทรา:ครูค่ะ มันมี(กำลังจะพูดแต่อรยาแล้วมือปิดปากจันทราทันที)

ผักหนาม:คือพวกเรา ร่วมมือกันค่ะ

พิมพ์:ใช่ค่ะ พวกเราเห็นว่ามันสวยเกินไป ก็เลยทำมันแตก

ครูกิจการ:พวกเธอนี่มันเลว สมฉายาเลยนะ เอาล่ะออกไปได้แล้วตอนเย็นมาพบครูอีก

(ทุกคนแยกย้ายการไปเรียน แต่ก็มีทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องร่วมถึงเพื่อนห้องอื่นมองด้วยสายตาที่)

นิว(รุ่นพี่ที่ฉันเคยชอบตอนม.1คิๆ):พวกน้องๆทำอะไร รู้ตัวบ้างมั้ย

พี่นุช:ใช่ คราวที่แล้วก็เป็น ห้องพยาบาลเก่า แล้วนี่อะไรอีก

กากิ:เพราะความมหมั่นใส้ ของโรงเรียนนี้ไงครับ

นิว:อ๋อ รู้แหละที่ทำแบบนี้ก็เพราะ ไอกฏที่ไม่ให้ไว้ผมยาว ไม่ให้ทำสีผม ไม่ให้แต่งหน้าแต่งตามาโรงเรียน ก็เลยทำลายทรัพย์สินของโรงเรียนว่างั้น

ผักหนาม:ก็คงจะอย่างงั้นล่ะค่ะ พวกเราถึงได้ทำแบบนี้

นิว:ตอนแรกพี่เห็นว่าน้องเป็นคนเงียบๆเรียบร้อย สงบ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคนแบบนี้

ผักหนาม:นี่แหละค่ะ คือธาตุแท้ของหนู พวกเราไม่เรียนกันเถอะ(พวกม.2/3เดินไปเรียน แต่ไม่ได้ไปเรียนแบบสบายๆแต่ถูกด่า โดนว่า นู่นนี้ นั่น เกือบทุกคาบ แล้วมาตอนเย็นก็ต้องไปห้องกิจการต่อ พวกถึง ห้องอื่น)

---------------------------------------------------------------------------------