สะดุดรัก นายหน้าหวานจอมป่วน (yaoi 18+ 3P)

อิธาน

        ผมอุ้มเด็กผู้ชายที่สลบไปเพราะจูบมาห้องพยาบาล   ที่ ที่ผมควรหลีกเลี้ยงให้มากที่สุดเพราะครูห้องพยาบาลเป็นพี่ชายผมเอง  แถมยังชอบทุกอย่างแทบจะเหมือนผม  แม้แต่สเปคผู้หญิง เนธานก็ชอบเหมือนผม

         ผมวางคนตัวเล็กที่น้ำหนังแทบจะเหมือนปุยนุ่น กลิ่นหอมอ่อนเหมือนกลิ่นดอกกุหลาบ  ปากอมชมพูหน้าจูบ  ใบหน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิงทั้งที่เป็นผู้ชาย  หัวใจผมเต้นแรงตั้งแต่เด็กคนนี้ เอ่ยขอโทษก่อนจะจูบริมฝีปากผมเบา ๆ แทบจะไม่รู้สึก  แต่หัวใจผมกับเต้นแรงจนมันแทบทะลุออกมาจากอก  ผมพยายามไม่จับเด็กบ้านี้กดต่อหน้าคนอื่นก็บุญเท่าไหร่แล้ว  แถมยังมีหน้ามายั่วผมอีก

          ผมพยายามเก็บความรู้สึกตื้นเต้นไว้ข้างใน  และทำตัวเป็นปรกติมากที่สุดเมื่อผมจับได้คำว่า จูบอย่างดูดดื่ม ผมแทบจะถลาเข้าไปตั้งแต่  ได้ยิน  แต่ก็พยายามทำตัวนิ่งๆ ไม้ให้ใครจับได้  ว่าผมดีใจแค่ไหน

            “นายมาทำอะไรที่นี้”เสียงพี่ชายผมเอง

           “เรื่องของฉัน”ผมตอบอย่างกวนก่อนจะมองหน้าคนสลบต่อตอนนอนก็น่ารัก

           “แล้วนั้นใคร”เนธานเดินมามองคนที่หลับบนเตียงก่อนจะหยุดนิ่ง พร้อมกับมองหน้าผมกับหน้าเด็กนั้นสลับกันไปมา 

              “แฟนนานหรอ”เนธานถาม  แต่สายตายังไม่ล่ะไปจากใบหน้าหวาน 

              “ไม่ แค่รุ่นน้อง”

               “งั้นฉันขอ  ฉันชอบ”เนธานเดินเข้ามาก่อนจะผลักผมออกจากร่างบางพร้อมกับก้มลงหอมแก้มนวนทันที   ริมฝีปากบางกดจูบคนตรงหน้าอย่างห้ามใจไม่อยู่เหมือนพวกโรคจิต  เนธานไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน คงเหมือนกับผมที่หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะตั้งแต่แรกสบตา  ใครก็รู้ว่าผมกับพี่ชายใช้ผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าทิชชู่  แต่ไม่เคยหัวใจเต้นแรงกับใครมาก่อน

        “ไม่ให้  ฉันไม่ให้เด็กคนนี้กับนายเด็ดขาด   ให้ตายก็ไม่ให้เพราะฉันเหมือนจะตกหลุมรักเข้าแล้วเต็มเปา  ฉันไม่เคยใจเต้นแรง  ฉันไม่เคยตื่นเต้นเมื่อต้องเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน และฉันไม่เคยชอบให้ใครเอาหน้าเข้ามาใกล้  แต่กับเด็กคนนี้ไม่ใช่  ฉันแทบอยากจะจับกดลงบนเตียงตอนนี้เลย  ถ้าเป็นไปได้  ห้ามเข้าใกล้เด็กคนนี้เด็กขาด  ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ  เนท ”ผมพูดเสียงต่ำ แต่คนตรงหน้าไม่มีที่ท่าว่าจะกลัวผมแม้แต่นิดเดียวกลับมองมาที่ผมด้วยสายตาที่เหนือกว่า

        “ฉันก็ไม่สนว่านายจะ  ชอบเด็กคนนี้มากขนาดไหน แต่ฉันคิดว่าฉันชอบมากกว่าเพราะ  ตอนนี้ น้องชายฉันตื่นตัวแบบไม่มีสาเหตุ  อยากปดปล่อยออกมาตอนนี้เลย ทั้งที่ฉันไม่เคยเกิดอารมณ์กับใครง่าย ๆ  ถึงมีผู้หญิงมาเดินแก้ผ้าต่อหน้าฉันก็ไม่สน นายก็รู้  แต่คนนี้ไม่ใช่  ฉันไม่ยอม  เหมือนกัน”

          พวกเรามองตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสรุปเหตุผลได้ในที่สุด  ถ้าผมไม่ยอม เนธานไม่ยอม   ก็เอาทั้งสองคนนั้นและใครจะกล้าขัด  แม้แต่พ่อกับแม่ยังไม่มีใครกล้าขัดใจพวกเรา

         “เอาตามนี้ แล้วกัน”ผมสรุป

         “ได้”เนธานตอบ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ ผมพอจะรู้ว่าจะเข้าไปทำอะไร ผม ก้มลงมองหน้าคนร่างบางก่อนจะฝากร้อยไว้บนต้นคอ  ผมสูดลมหายใจเข้าปอดแรง ๆ เพื่อระงับอารมณ์ที่กำลังพรุ่งพล่าน  ถ้านายตื่นมาเมื่อไหร่รับลอง  นายหนีไม่พนหรอ ลูกแกะน้อย

**********************************

           ผมนั่งเฝ้าเด็กคนนี้ตั้งแต่ สามโมงเช้าจนตอนนี้เกือบจะห้าโมงเย็น  มีคนมาดูอาการณ์อยู่สามคนเป็นผู้หญิงหนึ่งผู้ชายสอง  แต่ผมบอกให้กลับไปก่อน  เดียวผมจะไปส่งคนตัวเล็กเอง 

         ร่างบางขยับตัวนิดหน่อยอย่างเกรียดคลาน  ปากอมชมพูเม้นจนเป็นเส้นตรงทั้งที่ยังไม่ลืมตา  ก่อนตากลมโตจะค่อยสำรวจรอบห้องจนมาเจอกับผม ที่นั่งมองหน้าอยู่ก่อนแล้ว  รางบางรีบถอย หลังจนเกือบจะตกเตียง  ใบหน้าหวานมีแววตกใจ 

        “ไม่ต้องทำท่าทางตกใจขนาดนั้นหรอก”

       “ผมขอโทษ”ร่างบางกล่าวขอโทษเบาๆ

      “นายทำอะไรผิด ทำไมต้องขอโทษด้วย”ผมถามพร้อมกับมองหน้าหวานอย่างใสซื่อ

       ร่างบางไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้าผมได้แต่มองอย่างเอ็นดู  จะให้ทำอะไรได้ล่ะครับ จับกดตอนนี้เดียวลูกแกะน้อยก็ตะเลิดไปไกล  เลียงไว้อีกสักสองวัน  ค่อยกินเนื้อคงจะหวานน่าดู

         “จะกลับเลยไหมเดียวฉันไปส่ง”ผมถามร่างบางเงยหน้าขึ้นมามองผม  ก่อนจะพยักหน้าหน่อยๆเป็นเชิงตอบตกลง  “งั้นก็ลุกสิ  หรือจะให้พี่อุ้มไป”

        ได้ผลเมื่อร่างบางรีบกระโดดลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว  ไม่ทันได้พูดอะไรก็เดินนำผมไปก่อน ผมได้แต่มองตามหลัง  “เดินไปอย่างนั้นรู้จักรถ พี่หรอว่ารถสีอะไร”ผมถาม  ได้ผลเมื่อร่างบางหยุดเดิน  พร้อมกับสายหัวไปมา

        “ทำไมไม่พูดเอาแต่พยักหน้า ก้มหน้า ส่ายหัว กลัวพี่กินตับหรือไง”

       “ไม่ครับ”เสียงใสตอบ  พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาจ้องตาเป็นครั้งแรก

       “เราชื่ออะไร  พักอยู่ที่ไหนกับใคร  ตอบ”

       “ชื่อปันปัน  อยู่หอสีฟ้า อยู่คนเดียว”เสียงหวานตอบ ก่อนจะก้มหน้าลงตามเดิม

        “อายหรอที่โดนจูบ”ผมถามออกไปตรงๆ  ได้ผลเมื่อคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมามอง  ผมอย่างไม่พอใจ พร้อมกับทำแก้มป่องอย่างลืมตัว

         “ก็มันเป็นจูบแรงของผมนิ”คนตอบ เสียงสูง “แล้วใครจะรู้ว่าจูบแบบดูดดื่มต้องเอาลิ้นเอามาในปากด้วย”

          “แต่นายเป็นฝ่านมาจูบฉันก่อน”

         “มันเป็นเกม ผมก็แค่ไม่อยากมีปัญหา”

         “งั้นถ้าเขาบอกให้นายมีเซ็กกับผู้ชายนายก็จะทำใช่ไหม”

        “ไม่  ผมไม่ชอบผู้ชาย   ผมชอบผู้หญิง”เสียงหวานตอบทันควัน  ซึ่งคำตอบทำให้คนตัวโตแทบกระชากร่างบางเข้ามาจูบ  เพื่อเป็นการลงโทษที่พูดไม่เข้าหู

        “งั้นฉันจะบอกว่าฉันชอบนายล่ะ  และจะทำทุกวิถีทางให้นายมาเป็นของฉัน  โดยไม่สนว่าจะต้องใช้วิธีต่ำทรามขนาดไหน  และฉันอย่างจะบอกให้นายเตรียมตัวรับมือให้ดี อย่ามาตกหลุมรักฉันก็แล้วกันเพราะนายเองที่จะเป็นฝ่ายเสียใจ”ผมพูดอย่างโมโห ก็ใครบอกให้ คนตรงหน้าพูดไม่เข้าหูล่ะ

          ปันปันแทบจะไม่ได้ยินเสียงของคนตรงหน้า  เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุนเมื่ออยู่ดีๆ ก็มีผู้ชายมาบอกรักแถมยังจะทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้ตัวเองอีก  นี้มันเป็นความฝัน  ปันปัน แกตื่นได้แล้ว  ร่างบางเตือนสติตนเองก่อนจะตบหน้าตัวเอง อย่างแรง ได้ผลเมื่อใบหน้าหวานรู้สึกชา

         “ไม่จริงหรอกใช่ไหม พี่แค่อยากแกล้งผม แค่นั้นเองใช่ไหม”ร่างบางพยายามปลอบใจตัวเอง  บังคับเสียงไม่ให้สั่น

       “พี่ไม่ได้แกล้ง  คนอย่างอิธาน พูดจริงทำจริง แล้วระวังตัวไว้ให้ดีอย่าเข้าใกล้ผู้ชายหรือผู้หญิงหน้าไหนไม่อย่างนั้นอย่าว่าพี่ไม่เตือนนะ” ผมพูดเป็นเชิงข่มขู่นิดๆให้รู้ไปสิ  ว่าคนอย่างอิธานพูดจริงทำจริง

         “ผมไม่สนแล้ว”ร่างบางวิ่งออกไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของคนที่อาสาไปส่ง ซึ่งก็คือผมเองที่ได้แต่มองตามหลังบางไปจนลับสายตา  ผมเดินมาขึ้นรถสปอร์ตสีแดงแสบตา ซึ่งเป็นรถคันแรกที่พอแม่ซื้อให้หลังเรียนจบ ปริญญาตรี  ใช้ครับ  ทุกคนฟังไม่ผิด  ผมเรียนจบปริญญาตรี ตั้งแต่อายุ 16  แต่พ่อผมอยากให้ผมใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เหมือนกับเด็กทั่วไป จึงส่งผมมาเรียนโรงเรียนรัฐ  ทั้งที่ที่บ้านผมเปิด มหาลัยเอกชน  โดยพ่อผมเป็นหุ่นส่วนใหญ่หรือเรียกง่ายว่าเจ้าของโรงเรียนนั้นแหละ  แล้วที่พี่ชายผมมาเป็นครูประจำห้องพยาบาลก็เพราะอยากใช้ชีวิตวัยรุ่นเหมือนผมนั้นแหละ  พี่ชายผมจบปริญญาเอก ตั้งแต่อายุ 21 แถมตอนนี้ยังช่วยที่บ้านทำงาน อีก

*****************************************

          ผมกลับมาถึงคอนโดที่อยู่ไม่ไกล มหาลัยมากนัก  ผมทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาสีน้ำตาลเข้มที่อยู่หน้าจอทีวีทันที  ก่อนจะได้ยินเสียงเนธานที่เอ่ยทักพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

           “ลูกแกะน้อยของพวกเราเป็นไงบ้าง”

           “เหมือนจะเคียวง่ายแต่ไม่ง่าย  แต่ไม่ลองก็ไม่รู้”ผมตอบพร้อมกับมองหน้าเนธานอย่างคนเหนือกว่า

          “งั้นเรามาใช้ทางลัดเอาไหม”เนธานเสนอ

         “ยังไง”

         “ก็แค่เอา  ยานี้ให้กินสักเม็ด  สองเม็ด  รับรอง  ลูกแกะน้อยของพวกเราไปไหนไม่รอด”

         “มันจะดีหรอ”ผมถาม

         “หรือนายจะไม่เอา”เนธานมองหน้าผมอย่างไม่เชื่อ

         “เอาสิ พรุ่งนี้รับน้องวันที่สอง  เราลงมือกันได้เลย”ผมยิ้มก่อนจะแย่งยาในมือของเนธานมาถือเอาไว้พร้อมกับเก็บใส่กระเป๋าเรียบร้อย

         เนธานเดินฮัมเพลงเบา ๆ เข้าไปในห้องนอนของตัวเอง  ผมก็เดินฮัมเพลงเข้าไปในห้องนอนของตัวเองเหมือนกัน อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จัง  ผมอยากจะแกล้งลูกแกะตัวน้อยของผมใจแทบขาด

*************************************************