นายบอดี้การ์ดตัวร้ายปล้นหัวใจยัยวายร้ายเจ้าเสน่ห์

 
      "นี่เธอ จะจ้องพวกเราอีกนานไหม?"จู่ๆทาโร่ก็ดึงฉันออกมาจากความคิด แต่เดี๋ยวนะจ้องงั้นหรือ? แว๊กกกกก นะ นี่ฉันมองพวกรูปหล่อ เอ้ย!ไม่ใช่ พวกเขาอย่างงั้นเร๊อะ เสียภาพพจน์หมดดีนะที่ในพวกนี้ยังไม่มีใครรู้จักฉันจริงๆ ไม่อย่างนั้น..ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน -///-
     "อ๊ะ! โทษที" 
     "ไม่ต้องขอโทษก็ได้น่า พวกเรารู้ว่าหล่อ เธอจะพูดสิ่งที่เธอคิดเมื่อกี๊ก็ได้พวกเราไม่ถือสา^^"ไอ้ทาโร่จอมหลงตัวเอง(ตั้งฉายาให้เสร็จสรรพ)แต่จะพูดก็ได้ใช่มั้ย ได้
     "พูดได้ใช่มั้ย^^"
     "อืมม^^"
     "ไปตายซะ ไอ้บ้า"ไอ้ทาโร่จอมหลงตัวเองถึงกับช็อกไปเลยอ่ะ แกล้งคนสนุกจริงๆ
 
     
"ฮะๆๆฮ่าๆๆ"คราวนี้พวกเขาทั้งสามก็หัวเราะออกมาอย่างมีสาเหตุ
     "เธอ!"ฉันเห็นทาโร่กำหมัดแน่นเลยอ่ะ โธ่!ทาโร่ผู้น่าสงสาร หน้าแตกยับเยินจนหมอไม่รับเย็บเลยอ่ะ คิ คิ
     "ไปล่ะ ฉันอิ่มแล้ว"
     "เอ๊ะ!อิ่มแล้วเหรอ แต่เธอเพิ่งกินไปได้แค่สามสี่คำเองนะ"โอ๊ย!คุณยิ้มหวานขาาใจคอคุณจะไม่ให้อิสระเสรีกับฉันบ้างเลยรึไง
     "ฉันจำเป็นต้องรายงานนายทุกเรื่องด้วยเหรอ"
     "เปล่าแต่...ขอโทษด้วย"
     "เก็บคำขอโทษนายไว้เถอะ อีกอย่างนายก็ไม่ได้ผิดอะไรนิ ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษนายที่...เผลอตัว"พูดจบฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที ทิ้งให้หนุ่มหล่อทั้งสี่คนสงสัยกับคำพูดเมื่อกี๊
     "ฮึ! โดนเข้าแล้ว เป็นไงล่ะแสบมั้ย">>>ทาโร่
     "อืม แสบมาก">>>น้ำหวาน
     "ยัยนั่นน่าสนใจดีนะ ว่ามั้ย?">>>เซไนค์
     "จริงด้วย ชักสนใจขึ้นมาแล้วสิ">>>บีเรียล
     สี่หนุ่มกำลังพูดถึงหญิงสาวเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงที่แสนจะเจ้าเล่ห์
     ตกดึก...
     ณ คฤหาสน์ บ้านของจีเซล
     "จีเซล"
     "มีอะไรเหรอคะ ป๊า"ป๊าที่เธอบออกไปเมื่อครู่ก็คือ จีโซ พ่อของจีเซล
     "งานที่มอบหมายให้ทำ คืบหน้าบ้างมั้ย?"
     "ยังค่ะ ตอนนี้ยังไม่พบ แต่ก็คงใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่"
     "อย่าวางใจให้มากนักล่ะ ไม่แน่อาจมีอุปสรรคมากมายที่ทำให้ลูกทำภารกิจไม่สำเร็จ"
     "ลูกทราบดีค่ะ"(แต่ดันเผลอไปสร้างศัตรูแล้ว --;)
     "ก็ดี ป๊าไม่อยากให้ลูกทำภากิจล้มเหลวนะ แล้วก็ วันพรุ่งนี้แต่งตัวให้สวยๆนะท่านนายกจะมีงานปาร์ตี้ฉลองวันเกิดลูกชายท่าน ให้เราไปร่วมด้วย^^ "
     "แล้วหนูไม่ไปไม่ได้หรือคะ=_="
     "ไม่ได้นะ งานนี้ถือเป็นงานใหญ่โตเลยนะ ถ้าจีเซลไม่ไปแล้วใครจะไป"ง่า ป๊าทำร้ายจิตใจหนูTT^TT ถ้าหนูไปหนูก็ต้องถูกไอ้ลูกชายนายกลวนลามน่ะสิ ตัวยังกะหมูตอนน่ะพอคิดภาพที่นายนั่นวิ่งเข้ากอดฉัน ฉันล่ะจะอ้วก แหวะ!!
     "..."
     "ตกลงจะไป หรือไม่ไป"ป๊าอย้าทำเสียงแบบนั้นสิ มันกดดันหนูน้าาา
     "...ไป...ก็ได้ค่ะ" ฮือ ฮือ พรุ่งนี้นรกมาเยือนแล้ว
     วันรุ่งขึ้น
     "อรุณสวัสดิ์คร้าบบบ องค์หญิง^^"
     "อรุณสวัสดิ์ นายน้ำหวานบอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกองค์หญิงก็ได้ เรียกจีเซลธรรมดาก็พอแล้ว"
     "อืมม^^"
     "หวัดดี จีเซล"เสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังที่ฉันยืนอยู่ พอหันกลับไปก็เจอกับแก๊งสามหนุ่มหล่อ ซึ่งถ้าพอรวมน้ำหวานก็จะกลายเป็นแก๊งหนุ่มหล่อแห่งเซไนค์ ไฮสคูลเพราะฉันเดินเที่ยวมหา'ลัยกับน้ำหวานเมื่อวานก่อนที่เราจะไปกินข้าวที่โรงอาหาร ฉันว่าไม่มีใครหล่อเทียบเท่าสี่คนนี้แล้ว เอ๊ะ!แต่เดี๋ยวนะ เซไนค์..? เซไนค์..?นั่นมันชื่อของนายรูปหล่ออันดับหนึ่งนี่นา งั้นก็แปลว่านายเซไนค์นั่นก็เป็นผู้บริหารมหา'ลัยนี้อ่ะดิo_0
     "หวัดดี^-^" ฉันตอบพร้อบกับฉีกยิ้มกว้างให้แก๊งสามหนุ่มหล่อ 
     "นี่เรามาเล่นเกมส์กันมั้ย"นายเซไนค์จอมขี้เก๊ก(เพราะเขาชอบวางมาดตลอด)โพล่งออกมา
     "หืมม"ฉันกล่าวด้วยความสนใจ ไอ้เรื่องเกมส์น่ะฉันถนัดนัก^^