ถึงนายจะร้ายก็จะรัก

ผลัก !!! ตุ้บ !!!

ร่างของเด็กชายตัวเล็กบอบบางมากกว่าผมล้มลงไปกองกับพื้น

'โอ๊ตทำอะไรให้ซันอีกแล้วห๊ะ!'

'ป่าวนะฮะก็ไอ่'

'ไอ่...นี่ลูกเรียกเพื่อนว่าไอ่หรอ?'

'ก็ซันมันยั่วโมโหผมก่อนนะฮะ'

ผมแก้ตัว ครับก็ต้องแก้ตัวสินี่ถ้าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับคุณคุณจะบอกแม่ว่าไง

อ๋อพอดีผมจะแย่งไอติมเพื่อนแต่มันไม่ยอมให้ผมเลยต่อยมันให้คว่ำเลยนะคร้าบ

ได้โดนแม่ตีไม่พอ ยังโดนงดข้าวมื้อเย็นอีกแน่ๆ

'ฮึก.. ฮือออ'

สิ้นเสียงร้องไห้แล้วเด็กผู้ชายอายุ 7 ขวบนามว่าซัน ก็ได้วิ่งเข้าบ้านตัวเองพร้อมปาดน้ำตา นางเอกสัสๆไอ่เหี้ยยย! นี่ผมผิดใช่มั้ยก็ใครบอกให้มันไม่แบ่งไอติมให้ผมเองหละ

'โอ๊ต... ไปขอโทษซัน'

'แต่ออม'

'เดี๋ยวนี้'

'ครับ.....'

.

.

.

ปังๆๆ !!!

''โอ๊ตไอ่ลูกบ้าจะไปเรียนมั้ยเปิดเทอมวันแรกยังจะตื่นสายอีก''

อืมม...แสงแดดกระทบกับผ้าม่านสีครีมในห้องนอนของผมมันทำให้รู้สึกอบอุ่นสะจริงๆแต่อะไรวะทำไมแดดมันสว่างจนแสบตาเหมือนกันนะเนี่ยผมจึงหยิบนาฬิกาที่หัวเตียงมาดูทั้งๆที่ยังง่วงอยู่แทบไม่ลืมตา.....แต่

''เหี้ย!!!! 7 โมง 15 นาที''

ผมรีบเด้งตัวขึ้นจากเตียงมาอาบน้ำแต่งตัวให้ตายเถอะครับเปิดเทอมวันแรกของม.ปลาย ผมก็สายสะแล้วถ้าถามว่าทำไมผมไม่ตั้งนาฬิกาปลุกหนะหรอหึ ตั้งไว้แล้วแต่ไม่ตื่นเมื่อคืนดันเล่นเกมส์จนดึก...อ๋อเกือบลืมแนะนำตัวเองผมชื่อโอ๊ตครับ อายุ17ปี แม่ชื่อออม พ่อชื่ออาร์ท มีน้องชายชื่ออาร์มอายุ9ขวบ ให้ตายสิผมคงแนะนำอะไรได้ไม่มากตอนนี้เพราะ !!! อีก 30 นาทีประตูโรงเรียนจะปิดแล้ว

ตึงๆๆๆๆๆ

ไม่ใช่เสียงอะไรหรอกครับเสียงผมวิ่งลงบันไดเองแหละ

''ออมดูไอ่โอ๊ตสิตื่นก็สายแต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย'' พ่อแซวพร้อมกับอ่านหนังสือพิมพ์

''เออ...ก็เหมือนพ่อมันสมัยเอ๊าะๆนั่นแหละ'' แม่ตอบ

''อู๊ววว,,,,'' เสียงผมกับอาร์มร้องพร้อมกัน

''แม่เร็วๆดิ'' 

''อะไร''

''ตังอะตังเร็วๆดิโอ๊ตรีบนะเนี่ย''

''นี่!!ตื่นก็สายทีเรื่องเงินหนะรีบเชียวนะ''

แม่บ่นอุบอิบและยัดเงินใส่มือผม 

''ไปแล้วคร้าบบบ''

''เออรีบเลย ซันรออยู่หน้าบ้านตั้งนานแล้ว''

ผมก็รีบใส่รองเท้านักเรียนพร้อมกับเปิดประตูก็เจอกับเด็กผู้ชายที่ตัวเตี้ยกว่าผมนิดหน่อยผิวขาวตาคมสวย จมูกโด่งเรียวยาว ริมฝีปากบางอมชมพู น่าหมั่นไส้ชิบหายนี่มึงยังเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ชายอยู่หรอ

''ครวยครับ!!มองเชี้ยไรเร็วๆ'' ซันพูดพร้อมกับโยนก้อนหินเล็กๆใส่ผม

''เออ ใจเย็นดิ...ก็รีบอยู่เนี่ย''

.

.

.

ผมกับซันขับรถมาถึงที่ที่ต้องแยกกัน เป็นสวนสาธารณะหลังโรงเรียน

อะๆอย่าพึ่งด่วนสรุปไปว่าผมกับมันเรียนคนละโรงเรียนกันนะครับเราเรียนโรงเรียนที่เดียวกันนี่แหละ

เป็นโรงเรียนชายล้วนแต่อยู่กันคนละห้อง มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นทำให้กลุ่มมันกับกลุ่มผมไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันสักเท่าไหร่หนะสิ

''ไอ่โอ๊ตกูเข้าไปก่อนนะ''

''เอออออ...'' 

แล้วสุดท้ายผมกับมันและคนอื่นๆที่มาสายในวันแรกก็ต้องโดนทำโทษที่มาสาย

วิ่งรอบสนาม5รอบ... แม่นะแม่มาปลุกช้าแท้ๆ 

.

.

.

''หั่นแหน่!!ไอ่โอ๊ตกูเห็นนะเมื่อเช้า'' ไอ่จิมกล่าวทักหลังจากผมก้าวเท้าเข้าห้องเรียน จิมถือว่าเป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทที่โรงเรียนของผม

''เห็นอะไรของมึงวะ''

จิมถือว่าหน้าตาดีเลยทีเดียวแต่มันค่อนข้างผิวเข้ม เพราะเป็นนักว่ายน้ำของโรงเรียนสาวๆโรงเรียนอื่นนี่กรี๊ดมันให้ลั่น ตุ้ด แต๋วก็เช่นกัน

''หึหึหึ...ไอ่โอ๊ตนะไอ่โอ๊ต''

''อะไรของมึงวะสัสจิม เห็นอะไรก็พูดมา''

''โหยใจเย็นเพื่อน กูก็แค่จะแซวมึงเล่นแม่งโดนทำโทษตั้งแต่วันแรกของเทอม''

''แค่เนี้ย''

''เออแค่นี้แหละ..ทำไมมึงมีความลับอะไรกับกูหรอวะเพื่อน''

''ป่าว..'' 

''เห็นปกติมึงแม่งไม่ถูกกับไอ่ซัน..เมื่อเช้าโดนทำโทษด้วยกันวิ่งข้างกันสะสนิทเชียว''

นั่นเพราะพวกมึงยัดเยียดให้กูไม่ใช่หรือไงวะ ผมยังไม่เคยพูดออกไปเลยว่าผมหนะเกลียดซัน

''ก็เปิดเทอมวันแรกกูไม่อยากมีเรื่องตอนเช้า''

ผมตอบปัดๆ พร้อมกับฟุบหัวลงกับโตะไม่น่าเล่นเกมส์จนดึกเลย..ง่วงชมัด

''อ๋อ.. อ่าวโย่ว!!! ไอ่เปรมไอ่ฮอล''

''เออ/อืม'' เปรม หล่อเหลาหน้าตาดีสมองยังดีเป็นที่เรื่องลือ(พวกสมองดี)    

ฮอล หนุ่มหน้าตี๋มาริโอ้ยังเรียกพี่แถมยังรักหมีไม่ใช่สิรักสัตว์(ผู้ชายกะล่อน) 

ส่วนผมกับไอ่จิมก็อย่างที่ทุกคนอ่านผ่านมา....ใช่ครับเพื่อนในกลุ่มผมอาจมีน้อยแต่

ค่อนข้างมีชื่อเสียงเรื่องหน้าตาในหมู่สาวๆ และเป็นบุคคลมีความสามารถเยอะแถมตัวอย่างให้แก่รุ่นน้องผู้ชาย โดยเฉพาะเรื่องดีๆทั้งนั้นเชื่อสิ

วันนี้น่าเบื่อเปิดเทอมวันแรกผมนอนอยู่บ้านก็ได้แท้ๆเพราะแม่งแค่

แนะนำตัวเองซ้ำๆซากๆมาหลายปีก็มีแต่พวกหน้าเดิมๆในห้องเดิมๆ

แล้วก็แจกตารางเรียนแค่นั้น....แต่เหตุผลที่มาวันแรกก็คือ ''รับน้องใหม่'' แค่คิดก็หายง่วง