ถึงนายจะร้ายก็จะรัก

'รับน้อง'

''อึก!!...กูไปทำอะไรให้พวกมึงวะ'' 

การรับน้องสำหรับพวกคุณคืออะไรครับ...

''มึงไม่ได้ทำผิดอะไรหรอก..แค่หน้าแม่งเหมือนผู้หญิงแบบนี้กูไม่ชอบเว้ยไอ่ตุ้ด''  

จิมพูดพร้อมกับผลักนักเรียนม.4ที่พึ่งย้ายเข้ามาใหม่

ความจริงมันก็แค่คือการหยอกเล่นๆกับพวกที่ทำตัวเด่นๆก็เท่านั้น ถ้าพวกผมเอาจริง

ไอ่คนที่โดนแกล้งอยู่ตอนนี้คงไม่เหลือซาก โดยเฉพาะรอบนี้คนที่ลงมือคือนักกีฬาอย่างไอ่จิม

 ''เค้าเรียกว่ารับน้องเว้ย! มึงโชคดีนะสัสได้เป็นถึงผู้ถูกเลือก 5555''

ไอ่จิมพูดจบและกำลังจะเอามือไปผลักอีกครั้งแต่ถูกไอ่เปรมจับข้อมือไว้สะก่อน

''เปรม'' จิมเอ่ยชื่อเปรมพร้อมกับทำหน้าสงสัย

''.....'' ไอ่เปรมไม่ใช่พวกชอบใช้ความรุนแรงสักเท่าไหร่ นอกเสียจากว่าจะมีเรื่องกับพวกที่มาหาเรื่องมันก่อน แต่ก็ไม่เคยห้ามเวลาเพื่อนจะทำเรื่องชั่วๆเพราะมันบอกว่าไม่ใช่เรื่องของมัน เปรมดันไอ่จิมออกนั่งยองๆแล้วถามนักเรียนใหม่ว่า

''มึง..ชื่ออะไรวะ''

''ชื่อ คิม'' นักเรียนใหม่ตอบเปรมด้วยน้ำเสียงที่กลัวเล็กน้อย

''....จิมคนนี้กูขอละกัน''

พูดจบเปรมก็ไล่ นักเรียนใหม่ที่ชื่อคิมอะไรนั่นให้ไปไกลๆ 

''เหี้ยอะไรของมึงวะ" จิมสบทอย่างอารมณ์เสีย

''กลับเหอะวันนี้กูเซ็งๆวะ'' ผมเอ่ย พร้อมกับกระโดดลงจากเก้าอี้

''เออ..แล้วไอ่ฮอลมันไปไหน'' จิมถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยเพราะเปรมพึ่งปล่อยเหยื่อของมันหลุดมือ

ผมยักไหล่ให้ทำนองว่าไม่รู้แม่ง... แล้วเดินเข้าห้องเรียน

.

.

.

''อ่าวพวกมึงไปไหนกันมา'' ฮอลถาม

''รับน้อง'' จิมตอบด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ

''ไม่ชวนเลยนะครับเพื่อน''

"มึงหายหัวไปไหนหละ" เปรมตอบ

ถึงโต๊ะผมก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูอะไรเรื่อยเปื่อย

หลังจากห้องที่มีเสียงพูดกันดังเหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นชาติคุยกันอยู่

ก็เงียบลงเมื่อไอ่จิมเตะโต๊ะดัง...

ปึง!!!

''กูถามอะไรหน่อยดิ'' จิมจับไหล่เปรมพร้อมกับถามหลังจากที่ไอ่เปรมเดินเข้าห้องมา

''ว่าไง'' เปรมตอบหน้านิ่งๆ

''เรื่องที่มึงช่วยไอ่นั่นเมื่อกี้..'' 

''กูไม่ได้ช่วยกูแค่อยากกลับห้องมานอนไวๆ...แค่นั้น''

เปรมตอบหน้านิ่งๆก่อนที่จะเอาหูฟังขึ้นมาฟังเพลงแล้วหลับตาลง

ไอ่จิมนั่งอารมณ์เสียเพราะความค้างคาเรื่องเมื่อกี้ แต่มีเพื่อนฮอลคอยตบไหล่เชิงว่าให้ใจเย็นๆอยู่ข้างๆ 

''เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไม่ต้องเสือกตามด้วยจะไปขี้"

ผมพูด พร้อมชี้หน้าดักทางไอ่จิมไว้เพราะเวลาเครียดๆแม่งชอบตามไปห้องน้ำไปทำอะไรหนะหรอสูบบุหรี่ครับ ซึ่งตามความจริงผมไม่ค่อยจะชอบกลิ่นของมันสักเท่าไหร่มันแถมไม่ดีต่อสุขภาพ

โอ้ย...ผมปวดท้องสงสัยเมื่อเช้าไม่ได้กินอะไรก่อนมาแน่ๆ ในขณะที่ผมกำลังเดินไปโรงอาหารบังเอิญเจอกับไอ่ซัน

"สัส...โดดเรียนหรอมึง'' ซันทักพร้อมทำหน้าตากวนตีนยักคิ้วเบะปากใส่

''โดดเรียนพ่อดิ กูหิวจะไปหาอะไรแดกยังไม่เห็นครูสักคนเลยวันนี้''

''เอาแต่หลับสิมึง'' ซันพูดเบาๆ

''ว่าไงนะ?''

''ป้าวววว''

''ไอ่นี่...เออวันนี้ส่งกูไปซื้อรองเท้าใหม่หน่อยดิมันคับๆยังไงไม่รู้วะ''

''เออได้ๆ มึงไปหาอะไรแดกเหอะกูไปละ'' ซันพูดพร้อมกับต่อยแขนผมทีนึง

ผมพยักหน้าให้ก่อนจะแยกกันกับซัน