คิวบิก (รักที่ไม่เรียกรัก)

 
 
 
     อืมมเสียงฉันเองแหละ เอ๊ะะ! ฉันอยู่บนสวรรค์หรอเนี่ยยย แปลว่าฉันโดนยิงจริงๆสินะ ฮือๆTT แต่บรรยากาศบนสวรรค์มันเหมือนกับห้องนอนเลยอ่ะ มันดูเรียบหรู ถูกตกแต่งแบบให้ได้กลิ่นไอความเป็นโบราณนิดๆฝรั่งเศสหน่อยๆ แต่เตียงนี่มันนุ่มชะมัดยาดด >< ถ้านี่คือสวรรค์ฉันคงยอม ชิสุกะยอมค้าาา ฮุฮุ ^^
 
 
     "นี่ยัยมอมแมม จะทำหน้าฝันหวานอะไรนักหนาห้ะ!!"   เอ๊ะ! เสียงใครหว่า 0_0   เสียงนั่นทำให้ฉันต้องลืมตา 0-0 ไอบ้านีที่มันสั่งให้คนยิงฉันนิ!
 
     "นี่นาย ! ขนาดฉันอยู่บนสวรรค์นายยังตามมารังควานฉันอีกหรอ ฮือๆ เอ๊ะ! หรือว่านายก็โดนลูกน้องยิงเหมือนกันหรอ"   พูดเสร็จฉันก็พุ่งดเข้าหาเค้าเหมือนสำรวจร่างกาย
 
     "นี่เธอ! ทำบ้าอะไรเนี้ยย"   เค้าผลักฉันออกแล้วบีบไหล่ฉัน
 
     "โอ๊ย เจ็บนะ แต่เอ๊ะ! ทำไมฉันถึงเจ็บ หรือว่านายมีมนต์มีพิเศษ ใช่ไหม"  ฉันทำท่าทางสำรวจเค้าต่อ  แต่เค้าก็ผลักและบียไหล่ฉันแน่นกว่าเดิมอีก  เจ็บนะว้อยยย! - -
 
     "ฟังนะยัยเด็กมอมแมม! เธอกับฉัน ! ยัง! ไม่! ตาย!"   อะไรของหมอนี่เสียงดังชะมัดเลอะ ! -0- แต่เดี๋ยว! ฉันยังไม่ตาย เย้ ! ><
 
     "จะจริงของนายเรายังไม่ตาย เย้เย้ ! วู้วววว ฮ่าฮ่า"   ฉันดีใจจนเผลอกอดเค้าอย่างลืมตัว 
 
   ผลัก!!!
 
 
     "โอ๊ยยย! นี่อีตาบ้า! "   จู่ๆหมอนี่ก็ผลักฉันล้มดูๆทำหน้าแหมรังเกียจกันขนาดนั้นเลยไง้ ? -,-
 
     "อย่าเอาเนื้อตัวสกปรกของเธอมาแตะต้องฉัน!"   จึ้ก! เหมือนมีอะไรหนักมาตบหน้าฉันเลยอ่ะ -!- มันชั้งเจ็บชัางชาพร้อมกันอะไรดยี่ยงนี้ T_T 
 
     "อยากจับนายตายแหละ !"  ฉันเบ้ปากใส่เค้า
 
     "เอาละ ในเมื่อเธอฟื้นแล้วก็ดี ไปเอาผู้หญิงคนนี้ไปโยนทิ้งแทนฆ่า!"   ทิ้ง ! อีกแล้วหรอ โอ๊ยยไม่เอาๆ ฉันพึ่งโดนทิ้งมานะY.Y  เออจรองสิ! ต้องใช้มารยาหญิง 
 
     "คุณโนบิครับเธอคือคนที่นายอรุณ ใช้มาขัดดอกครับ"  ห้ะ! พ่อนะพ่อ! ทำไมทำกับฉันแบบนี้ล่ะ 
 
     "ว่าไงนะ ?"  เค้าทำหน้าสงสัย
 
     "เธอชื่ออะไร!"  ถามดีๆก็ไม่ได้ขึ้นเสียงมองค้อนอีกต่างหากเดี๋ยวก็จกเข้าให้! -_-
 
     "ชิสุกะ ถามทำไม? "   ฉันตอบพร้อมกับทำหน้ากวนๆ
 
     "ชิสุ? อ๋อพันธุ์ที่มันตัวเล็กๆ"   เค้าทำน้านิ่งเรียบ
 
     "นี่นาย! ฉันไม่ใช่หมานะ !"  ฉันค้อนใส่ ก็แหงแหละฉันชื่อชิสุกะไม่ใช่ชิสุสักหน่อย! 
 
     "เอาล้ะๆ เธออยู่ห้องนี้ไปก่อน ไว้ฉันได้ตัวพ่อกับพี่สาวเธอมาเมื่อไหร่ เธอ ซึ้ด!"   ทำท่าเอานิ้วไปปาดคอ หมอนี่ซาดิซหรือเปล่าว้ะ! -()-
 
     "แต่เดี๋ยว นายชื่ออะไรอ่ะ ขออีกมีได้ป้ะ ?"   ฉันพยายาสยียวนให้ได้มากที่สุด
 
     "โนบิ"   เค้าตอบสั้นๆแล้วหันหลังเดินจากไปทันที  ฉันจะทำยังไงดีอ้ะไม่ให้เค้าคิดจะฆ่าฉันทิ้ง ลูกน้องเยอะขนาดนี้ต้องหาตัวพี่อันเร็วๆแน่  -0- พ่อคะช่วยพาพี่อันหนีไปไกลๆเลยนะคะ พลีสสสสสส (__)"
 
 
 
     เป็นไงมั่งชอบไหมอ่ะ แก้ไขตรงไหนอีกป่าว เค้าตั้งใจมากๆเลย ช่วยเม้นโหวตเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ :*