Love you Monster รักหมดใจนายปีศาจ

8.3

เขียนโดย Kwang_BamB

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.31 น.

  3 chapter
  0 วิจารณ์
  5,715 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) นายต้องการอะไรจากฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     หลังจากตอนพักกลางวันพวกบ้านั้นก็ไม่ค่อยจะมาวุ่นวายกับฉันสักเท่าไหร่มีบ้างตามประสาคนกวนติงอย่างเร็นที่จะมาก่อกวนให้ฉันรำคาญเล่น (ในที่สุดฉันก็จำชื่อนายนี่ได้) วันนี้มันเป็นวันที่เฮงซวยสำหรับฉันที่สุดเลย แค่เจอหน้าเจ้าบ้านั้นก็ทำให้ความสุขฉันหายไปภายในพริบตา
ตึกๆๆ ซวบ เฮ้!!! เสียงโฮ่ร้องดีใจดังมาจากสนามบาสที่ฉันกำลังเดินผ่านเพื่อกลับบ้านพอดีสงสัยไอ้พวกนี้จะมีความสุขกันอยู่สินะ จะว่าไปก็ไม่ได้เข้าไปเล่นกับไอ้พวกบ้านี่นานแล้วแฮะ คิดไปคิดมาเข้าไปทักทายพวกมันหน่อยดีกว่าแฮะ
ปึก เอี้ยดดด
เสียงประตูเหล็กที่ฉันเปิดเข้าไปดังขึ้นเรียกความสนใจจากทุกคนในสนามได้เป็นอย่างดีเอาละตอนนี้ฉันกลายเป็นจุดสนใจขึ้นมาทันทีละ
"เฮ้พาย!! ไม่เจอกันนานเลยน้าาาา"เสียงหนึ่งดังมาพร้อมกับแรงที่กดลงบนไหล่
"มากเกินไปไหมฮะ ระวังศพไม่สวยนะยะ"ฉันเลยหันไปกัดมันทันที เต เพื่อนชายที่สนิทกับฉันมากคนหนึ่งคนอื่นอาจคิดว่าฉันสนิทกับมันเพราะอยากดัง เพราะไอ้เตเป็นหนุ่มป็อบประจำโรงเรียนเชียวนะ แต่ใครจะรู้เบื่องหลังของมันแสนจะบ้าระห่ำขนาดไหน
"โหดอ่าาา ถึงว่าหาแฟนไม่ได้สักทีเพราะว่ามัวแต่ทำตัวโหดร้ายอย่างนี้นี่เองผู้ชายถึงหนีเธอหมดอะ ยัยพายผู้น่าสงสาร" แหมน้ำเสียงแกช่างปลอบประโลมซะจริงนะ
"จะมีไม่มีฉันไม่ได้สนใจหรอก แต่ตอนนี้ฉันสนเรื่องนี้มากกว่า ว่าจะมาเล่นบาสสักหน่อยแต่เจอแกแล้วฉันหมดอารมณ์ว่ะ"
"โหใจร้ายจัง ออจริงสิพวกเรากำลังจะแข่งสตรีท เธอสนใจป่ะละทีมฉันยังว่างนะจะบอกให้ 5555"
"เอาสิฉันก็กำลังคันไม่คันมือเหมือนกัน ^_^"
หลังจากที่จัดการเรื่องทีมกันเรียบร้อยก็ได้เวลาปลดปล่อยของฉันแล้วละ การเล่นบาสมันทำให้อารมณ์ของฉันดีขึ้นนะจะบอกให้
"เฮ้ยเต สกัดไอ้เรไว้ไอ้บ้านี่มันไวเกินไปแล้วแกน่าจะสู้แรงมันไหวเข้าใจป่ะ"ฉันเริ่มวางแผนกันไอ้เตอย่างรอบคอบที่สุด ขึ้นชื่อว่าแข่งมีเหรอที่ฉันจะยอมโดยเฉพาะกับไอ้พวกนี้ถ้าแพ้มีหวังได้ไปทำอะไรแปลกๆแหงมเลย
"ถ้างั้นเอาตามนี้ โอเคมารวมๆๆๆๆ พวกเราสู้!!!"
การแข่งขันเริ่มต้นขึ้นโดยที่ฝ่ายฉันเป็นฝ่ายได้ลูกก่อน เอาวะถึงจะขัดๆบ้างเพราะไม่ได้เล่นนานแล้วแต่ก็ถือว่าฝีมือไม่ได้ตกอะไรมาก ฉันเลี้ยงลูกส่งไปให้เตแล้วให้มันล่อพวกนั้นไปก่อนที่จะส่งมาให้ฉันเป็นคนชูต เราเล่นกันอยู่นานจนฝ่ายฉันเป็นฝ่ายชนะ 5555 บอกแล้วว่าฉันอะไม่แพ้ง่ายๆหรอก
"เฮ้ยเจ้ มีคนมองเจ้อยู่อะ มองนานแล้วด้วยตั้งแต่เจ้ลงแข่งอะ" พายุ รุ่นน้องและเป็นคล้ายๆมือขาของฉัน (แบบลับๆ) เอ่ยขึ้นหลังจากที่ชั่งใจอยู่นานว่าจะบอกเธอดีไหม
"ใครวะ" พอหันไปมองเท่านั้นละ อารามณ์ที่ว่าดีแล้วเนี่ยมันเริ่มกรุ่นขึ้นมาอีกแล้ว
"เหอะๆ ปล่อยมันเถอะอยากมองก็ช่างจะไปสนทำไม"
"เด็กเธอเรอะพาย"ไอ้เตแหมปาก
"ดูหน้าฉันสิ ถ้าเด็กฉันอะคงยิ้มรับแล้วแหละ เหอะอย่าพูดถึงหมอนั่นได้ป่ะ หงุดหงิด เออวันนี้เราไปเที่ยวกันเปล่าที่เดิมๆๆๆ รู้สึกอยากรำลึกความหลังอะหลังจากห่างหายไปนานที่สำคัญ ช่วงนี้หงุดหงิดอยากไประบายอารมณ์ให้มันรู้แล้วรู้แรดไป"
"ใจเย็นๆๆๆๆ โอเควันนี้นะนัดทั้งแก๊งโอเค๊ ที่สำคัญวันนี้ฉันจะได้ไปหลีสาวด้วย ขาว หมวย สวย เซ็ก สเป็กเฮียรอฉันอยู่ เพราะงั้นแกอย่าได้บังอาจทำฉันผิดหวังละยัยบ้า คราวก่อนก็ปั่นหัวผู้หญิงที่ฉันไปฉกมาซะกระเจิง แถมฉันยังโดนตบอีก เพราะแกเลยรอบนี้อย่าหวัง"
"เคๆๆๆๆ งั้น6โมงเย็นเจอกันที่บ้านนะ จะรอนะจ๊ะที่รัก55555"
"บรึ้ยยย มาที่รงที่รักแกมีแผนจะทำอารายยยย" 555การที่ฉันได้แกล้วพวกมันนี้สนุกที่สุดแล้ว หลังจากที่คุยกันรู้เรื่องแล้วฉันก็ขอตัวกลับมาเตรียมตัวที่บ้านก่อน พอหันกลับไปที่ประตูทางออกหมอนั่นไม่อยู่แล้วแฮะ บ้าจริงแล้วทำไมฉันต้องสนใจด้วย พอเดินมาได้สักระยะฉันก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินตามมา พอหันกลับไปมอง สิ่งที่เห็นทำฉันตกใจจนเกือบอุทานออกมา ไอ้บ้าจิน เดินตามมาทไมนะ
หมับ ร่างสูงเดินเข้ามาจับที่แขนของฉันอย่างหาเรื่องแล้วกระชากให้เดินตามไปอย่างเอาแต่ใจฉันรู้ ใช่ ฉันรู้ว่าเขาเป็นคนที่เอาแต่ใจมากแค่ไหน
"ปล่อยนะ นายต้องการอะไรจากฉันเนี่ย!!!"
"มันเป็นใคร" 
"มันไหนละ ฉันจะตรัสรู้กับนายไหม!!!"
"ไอ้คนที่เธอคุยเล่นกับมันที่สนามบาสคือใครฮะ!!!"
"แล้วทำไมฉันต้องบอกนายฮะ นายต้องการอะไรจากฉันเนี่ยในเมื่อเรื่องของเรามันจบไปแล้วจบไปตั้งนานแล้วตั้งแต่วันที่นายทิ้งฉันไปแล้ว นายต้องการอะไรจากฉันอีก!!!" ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้หน้าฉันเป็นยังไงแต่ที่รู้ๆคือฉันไม่มีทางอ่อนแอต่หน้าเขาไปมากกว่านี้อีกแล้ว เขาทำร้ายฉันมากเกินไปมันเจ็บจนไม่อยากจะรู้สึกไม่อยากนึกถึงมันอีกแล้ว แต่ทำไมเขาต้องมาวุ่นวายมาทำให้ฉันนึกถึงด้วยทำไมกัน!!!
 
 
 

 
 
ขอโทษค่ะที่ไม่ได้มาอัปเลย 
 ตอนนี้ค่อนข้างจะมีเวลามากขึ้นแล้วเลยเข้ามาอัปให้อย่าโกรธเค้าน้าาาาา
แต่อย่างว่ามีใครคิดถึงเค้าไหมอะ 
ขอความกรุณาช่วยวิจารณ์ให้เค้าหน่อยน้าาาา เค้าไม่รู็ว่ามีคนชอบหรือเปล่าหรืออยากให้แก้ไขตรงไหรหรือเปล่า และการเม้นเป็นกำลังใจของไรเตอร์
ทุกคนคนละคอมเม้นก็ชื้นใจแล้วน้าาาา
อย่าเป็นนักอ่านเงา ขอร้อง!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา