Overs gameภารกิจลับ(รัก)พิชิตเกมส์

9.2

เขียนโดย Isabella

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.49 น.

  8 chapter
  50 วิจารณ์
  11.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) สลิล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    "ไกล ไม่ว่าอยู่ที่ใดก็ยังคงมีคำตอบ นาน ไม่ว่านานเท่าไรก็ยังไม่เคยลืมเลือนหายไปมองมองดาว ที่ยังคอยเป็นเพื่อนเมื่อเหงาได้ คิดถึงใครคนนั้น เธอยังคงเป็นเหมือนดาวที่คอยให้พักใจ หลับตาลงและฝัน"(อยากจะรู้ ของ นท เดอะสตาร์7)

 

     ฉันร้องเพลงไปพลางเฉาะ(?)ดิน ตอนนี้ฉันขุดดินมาได้...ติ๊ดนึง เศษดินกระจัดกระจายไปตามทุ่งหญ้า สายลมอ่อนๆ ท้องฟ้าแจ่มใส เหมาะแก่การขุดดินเยี่ยงนัก ถุ้ย!

     ตอนนี้ฉันขุดดินมาเป็นชาติแล้ว แต่ก็ยังขุดได้แค่นิ๊ดเดียว ย้ำว่านิ๊ดเดียว ฉันอยากจะฆ่าไรเตอร์จริงๆ ทำไมฉันจะต้องมายืนขุดหินท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยงๆด้วยเนี่ย แทนที่จะได้นั่งสบายใจอยู่ในห้องแอร์อันเย็นฉ่ำพลางนั่งลิ้มรสคัสตาร์ดแสนอร่อยราคา 75 บาท

     ให้ตายเถอะ ทำไมตอนนี้ฉันรู้สึกคิดถึสลิลจัง ช่างเถอะร้องเพลงต่อดีกว่า

 

     "เอารูปใส่ลงมือถือ พิมพ์ข้อความไม่ได้ส่ง กี่คนมาแล้วยังคง ฝันแค่ในใจ ต้องอยู่แบบคนแอบรัก คนที่เขามองข้ามเราไป คนไม่มีคู่ ไปเดินอยู่มุมไหนกัน"(รักแบบไม่ต้องแอบรัก นทเดอะสตาร์7)

 

     เสียงเพลงเอาเพราะพริ้งหลุดออกมาจากปากของฉันมันช่างไพเราะ มากกกก~

 

     ผ่าาาา!!!(สาบานได้ว่านี่คือเสียงของฟ้าผ่าจริงๆ)

 

     "กรี๊ดดดดกิ้วววว"

 

     ฉันแหกปากร้องอย่างไม่อายใคร เพราะที่นี่ไม่มีใคร...ทำไมไม่อยากฟังเพลงอันไพเราะเพราะพริ้งของฉันงั้นเหรอ[T]0[T] 

     จากท้องฟ้าที่โคตรจะแจ่มใสกลับมืดมน ฝนแล้วตก เมฆเป็นสีดำ

     ตะกี้นี้...อยู่ๆก็มีฟ้าผ่าลงมาเหมือนกับที่อยู่บนหัวแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยอ่า หรือว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์ ปรากฏตัวกรี๊ดดด ดีจัง ฉันเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเขาเลยนะ รู้ตั้งแต่เมียของเขาชื่ออะไร ชื่อเต็มของเขา พ่อแม่ตายเพราะอะไร ใครเป็นคนเลี้ยงแฮร์รี่ ใครเป็นคนพาแฮร์รี่มาที่ฮอกวอตส์ รู้จนกระทั่งที่ว่า เขาใส่บ๊อกเซอร์สีอะไรตอนนอน กรี๊ดดด

 

     ผ่าาาาา

 

     "กรี๊ดดดด"

 

     นั่น ยังผ่าไม่หยุด แฮร์รี่ พอตเตอร์ คงอายละดิที่ฉันรู้ว่าเขาใส่บ๊อกเซอร์สีอะไรตอนนอน

 

     ผ่าาาาา

 

     "กรี๊ดดด ขอโทษคร่า"

 

     แล้วฉันก็วิ่งไปหลบใต้ต้นไม้ใหญ่ ให้ตายเถอะ

 

     "ท่านแฮร์รี่ พอตเตอร์คะ ดิฉันขอโทษค่ะที่แอบไปส่องดูบ๊อกเซอร์ของท่าน ฉันรู้ว่าขนาดเมียหลวง(?)ของท่าน ท่านจินนี่ ยังไม่เคยเห็น แต่ท่านไม่ต้องกลัวบวกไม่ต้องอายนะคะว่าฉันจะเอาไปบอกใคร เราจะรู้กันแค่สองคนคะ[T]0[T]" ฉันพูดพลางไหว้

 

     ผ่าาาาา

 

     "กรี๊ดดดดดด"

 

     ถ้าเกิดไอ้กรี๊ดนี่เป็นสแตมป์สะสมของเซเว่นป่านี้ฉันคงได้ของรางวัลครบหมดแล้วละ โฮ

 

     ผ่าาาาา

 

     อยากเต้นเพลงพับผ่า(?)สิน่ะคะ เดี๋ยวดิฉันจะร้องให้ฟังเองนะคะ ท่านแฮร์รี่ พอตเตอร์

 

     "เอาอีกแล้วสินะ เราอีกแล้วสินะ ไปรักตัวเขา ชอบตัวเขา แต่เขามองเราเป็นแค่ขยะ แล้วมันตลกมะ พอใครสักคนเข้ามา มารักแต่เรา ชอบแต่เรา เราก็ดันไม่ชอบเขาว่ะ"

 

     ผ่า!!!

 

     "กรี๊ดดด[T]0[T]"

 

     ผ่า!!!

 

     "กรี๊ดดด[T]0[T]"

 

     ผ่า!!!

 

     "กรี๊ดดด[T]0[T]"

 

     เสียงฟ้าผ่าสลับกับเสียงกรี๊ดของฉัน

 

      ชะแว้บบบบ

 

     อยู่ๆก็มีแสงสว่างสีขาว ขาวมากขึ้นมาพร้อมกับร่างของใครบางคนที่ตกลงมาด้วย

 

     ฝนตก ฝนตก ฝนตก(สาบานได้ว่านี่คือเสียงฝนตกจริงๆ)

 

     ....

 

     อยู่ๆทุกอย่างก็เงียบมีแต่เสียงฝนตก ตัวของฉันเปียกปอนไปหมด ฉันรีบนั่งลงเพราะความเมื่อย ที่ขุดดินหลุดออกจากมือ ฉันเอาย่ามมาวางบริเวณต้นไม้ก่อนจะค้นหาดาบที่อยู่ในย่าม ฉันคิดว่าจะไปหาคนๆนั้นคนที่ตกลงมา แต่ถ้าเกิดเขาเป็นตัวแปลกๆฉันจะใช้ดาบเนี่ยฟันให้ขาดเลย!

 

     สวบ สวบ สวบ

 

     ตัวฉันเปียกหมดแล้ว อุตสาห์อาบน้ำสระผมซะสะอาด สุดท้ายก็กลับมาสกปรกมอมแมมเหมือนเดิม รู้งี้ไม่อาบน้ำตั้งแต่แรกดีกว่า ตอนอาบแสบแผลก็แสบ

 

     "เห๋?"

 

     ร่างข้างหน้าช่างคุ้นตาฉันมา เพราะเธอคือ...

 

     "สลิล!!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา