Overs gameภารกิจลับ(รัก)พิชิตเกมส์

9.2

เขียนโดย Isabella

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.49 น.

  8 chapter
  50 วิจารณ์
  11.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ไลน์นิ่ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     ที่นี่ที่ไหน...?
     มันเป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน ที่นี่ที่ไหน...? ตอนนี้ฉันกำลังพยายามลุกขึ้นถึงแม้ว่าตาจะยังไม่เปิด ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ฉันพยายามลืมตาขึ้นถึงแม้ว่ามันจะรู้สึกหนักอึ้งเหมือนกับมีช้างตัวหนึ่งมาทับก็เถอะ
     
     ([0].[0] ) ( [0].[0])
 
     ภาพที่ฉันเห็นก็คือห้องๆหนึ่ง ไม่ถึงกับใหญ่และก็ไม่ถึงกับเล็กมาก มีโคมไฟติดบนเพดานซึ่งบนหัวของฉันพอดี ภายในห้องตกแต่งด้วยสีดำอ่อนๆแซมด้วยสีเทาซึ่งฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเด็กผู้ชาย ในห้องไม่มีอะไรเลยนอกจากเตียงตัวใหญ่สีขาว แจกันดอกไม้กับโต๊ะตัวเล็กๆ ประตู พรมผืนใหญ่... ทั้งห้องมีแค่นั้น
 
     "ตื่นแล้วเหรอ...?"
 
     เสียงทุ้มต่ำแต่หล่อ(?)ดังขึ้นมา ก่อนที่ตัวจะโผล่ตามมาทีหลัง เขามีใบหน้าขาวเนียน มีผมสีเทาและดวงตาสีเทาซึ่งดูเย็นชา ปากสีชมพูอวบอิ่มน่าจุ๊บ!? ใส่เสื้อสีขาวและมีเสื้อกั๊กสีเดียวกันกับผมและดวงตาของเขา เดินมาพร้อมกับถือผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก
 
     "อย่าเพิ่งขยับตัวล่ะ แผลยังไม่สมานกันเลยนะ"
 
     เขาเดินมาหาฉันพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวที่ชุบน้ำมาเช็ดหน้าของฉัน อ่า~ หล่อชะมัด 
 
     "เธอชื่ออะไร?"
 
     "เฮรา ฉันชื่อเฮรา แล้วนายละ?"
 
     "ไลน์นิ่ง เธอหลับไปตั้ง3วัน ฉันเห็นเธอนอนอยู่แถวๆน้ำพุปลานะ นึกว่าตายซะแล้ว"
 
     ชื่ออย่างหล่อ คำพูดอย่างหล่อ แต่ไอ้ประโยคหลังนี่สิ แต่...งั้นก็แปลว่าเขาอุ้มฉันเข้ามาในนี้เหรอ และเราก็ยุ่งกัน2ต่อ2ด้วย กรี๊ดดดดด
 
     "ไม่มีคนอื่นเลยเหรอ อู๊ยย เจ็บ"
 
     ตะกี้นี้ฉันแค่บิดตัวนิดหน่อยเอง เจ็บชะมัด[T]0[T] ทำไมสาวสวยน่ารักและรักคัสตาร์ดเป็นที่สุดอย่างเฮราจะต้องมานั่งเจ็บกับแผลพวกนี้ด้วยเนี่ยย โฮ~
 
     "ไม่มี ปกติฉันก็อยู่ที่นี่คนเดียว"
 
     ส่วนใหญ่แล้วคนหล่อมักจะน่าสงสารแบบนี้รึเปล่าคะเนี่ย? ไม่เป็นไร เดี๋ยวคนสวยคนนี้จะอยู่เป็นเพื่อนคนหล่อเอง แต่ก็ได้แค่คิดในใจเพราะปากมันไม่กล้าอ้า อีกอย่าง ถ้าเกิดพูดออกไปคงขายขี้หน้าเขาน่าดูเลย
 
     "ยังไงต่อไปนี้เธอคงต้องอยู่กับฉันนะ แล้วก็ถ้าอยากอาบน้ำก็เดินไปที่ประตูนั้น" เขาชี้ไปที่ประตูสีน้ำตาล "ส่วนชุดเดี๋ยวฉันค่อยเอามาว่างให้ รู้ไหม? ตอนนี้เธอดูมอมแมมมากสกปรกและกลิ่นเหม็นมากด้วย อีกอย่างผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำอยู่แล้วนะ" เขาลุกขึ้น
 
     ฉันจะอาบน้ำให้สะอาดสุดๆไปเลย ชิ!
 
     ว่าแต่แล้วชุดชั้นในละ เขา..เขารู้ไซส์ของฉันเหรอ แล้วๆๆๆ...ยังไงก็แล้วแต่รีบพูดก่อนจะดีกว่า เพราะถ้าเกิดมันคับฉันจะซวยเอา[0]///[0]
 
     "เดี๋ยว แล้วชุดชั้นในของฉันละ นายรู้ขนาดเหรอ แล้วก็เสื้อผ้าที่ฉันใส่นายรู้ขนาด..."
 
     "แน่นอนฉันวัดกับมือเชียวนะ ไม่พลาดหรอก [^]_[^]b
 
     "อ่า โอเคร ไปดีมาดีละ..."
 
     เดี๋ยวนะ ตะกี้เขาพูดว่าอะไรนะ!!! ย้อนกลับไปใหม่ทีสิ
 
     'เดี๋ยว แล้วชุดชั้นในของฉันละ นายรู้ขนาดเหรอ แล้วก็เสื้อผ้าที่ฉันใส่นายรู้ขนาด...'
 
     'แน่นอนฉันวัดกับมือเชียวนะ ไม่พลาดหรอก [^]_[^]b'
 
     กรี๊ดดดด เขาบอกว่าเขาวัดกับมือ ก็แสดงว่า กรี๊ดดดดดด เขาเห็นมันหมดแล้วว[Q]///[Q] ฉันรีบเลิ่กผ้าห่มออกก็เห็นว่าอวัยวะครบ32 ไม่มีส่วนใดขาดหาย แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่มีหายสักชิ้น เว้นเสียแต่ว่าดูเหมือนว่ามันจะสะอาดมาก เสื้อสีชมพูลายหมีลิละคุมะคุง กางเกงสีน้ำตาลทุกๆอย่างเหมือนเดิม แต่ทำไมถ้าฉันตกแล้วกระอักเลือดมีแผลซะขนาดนั้นทำไมเสื้อถึงโคตรสะอาด...หรือว่า ไม่! ไม่! ไม่! หยุดคิดเรื่องแบบนั้นเดี๋ยวนะนะเฮรา!!!
     ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียง เดินตรงไปที่ห้องน้ำ อยากจะบอกว่าเจ็บแผลมากก แต่ก็ต้องทนอ่ะน่ะ ช่วยไม่ได้ อยากไม่ระมัดระวังเองตาเนี่ยก็ไม่มองเลยว่ามีหลุมอยู่ใต้เท้า แล้วขาก็ยังไม่รีบหลบอีก เฮ้อออ กำแท้ๆ[T]0[T]
 
     ปัง!
 
    ฉันปิดประตูเสียงดังไปหน่อยแหะ ช่างเถอะ...ฉันรีบถอดเสื้อผ้า อยากจะบอกว่าแผลเนี่ยเต็มไปหมด แต่มันกลับสะอาด สงสัยว่าไลน์นิ่งเนี่ยจะเช็ดให้ เขาเป็นสุภาพบุรุษเกินไปแล้ว แผลของฉันมีหมดทั้งตัว รวมถึงบริเวณหน้าอกด้วย โฮ~ เลิกคิดเถอะอาบน้ำดีกว่า
 
     ซ่า ซ่า
 
     - 20 นาทีผ่านไป -
 
     ตอนนี้ฉันอาบน้ำล้างแผลให้สะอาดและล้างผมเสร็จหมดเรียบร้อยแล้ว ฉันรีบเอาผ้าขนหนูมาคลุมตัว คิดว่าไลน์นิ่งคงเอาผ้าเช็ดตัวเนี่ยมาให้แล้วละ
 
     แกร๊ก
 
     ฉันเปิดประตูออกไปด้านนอก ผ้าเช็ดตัวนี้นะโคตรเล็กเลยแต่มันก็พอจะพันรอบตัวฉันได้อ่านะ ถึงจะดูโป๊ไปหน่อยก็เถอะ แต่ทว่า...ทำไมมันต้องมีแต่ทว่าด้วยเนี่ย!
 
     [0]///[o] 
 
     ไลน์นิ่ง!!! ไลน์นิ่งซึ่งกำลังวางเสื้อผ้าให้ฉันมองมาทางฉัน หน้าของเขาแดงก่ำ แดงก่ำจนถึงหูเลยละ และฉันก็เพิ่งตรัสรู้ได้ว่าตัวเองมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปกคลุมร่างกายเพียงชิ้นเดียว
 
     ตุ้บ!
 
     เสียงผ้าหล่นลงมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดของฉัน...
 
     "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด[>]0[<]"
 
     คร่า ก็จบกันไปอีกตอนแล้วว ตอนนี้ก็เป็นการที่นางเอกพบเจอพระเอกครั้งแรก แท่น แท้นน ตอนนี้พยายามแก้ไขผลงานแล้วคะอาจจะไม่ดีมากแต่จะพยายามแก้ไขต่อไปเรื่อยๆนะคะ ถ้าไม่ดีตรงไหนก็ฝากติชมด้วยนะคะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านวิจารณ์ติชมโหวตติดตามด้วยน่ะค่ะ
 
 
 
 
 
 
                            
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา