ปีศาจเด็กหนุ่มผู้ตกสวรรค์ภาค1คฤหาสห์สุดวุ่น?
8.7
เขียนโดย Milento
วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.10 น.
4 ตอน
2 วิจารณ์
8,411 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558 19.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ไม่ใช่ฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2 : ไม่ใช่ฝัน
ขอให้เรื่องเมื่อวานเป็นแค่ฝันเถอะนะ ถูกสาปให้เป็นมนุษย์แล้วยังโดนทิ้งมาบนโลกแล้วก็หลงป่าอีก
ถ้าลืมตาตื่นขอให้อยู่ที่บ้านในห้องนอนตัวเองนะ ผมรีบลุกขึ้นเพื่อตอบคำถามตัวเอง
นี่ไม่ใช่ห้องของผมนี่นา ตัวผมนั่งอยู่บนเตียงขนาดกลางที่มีผ้าห่มสีแดงคลุมอยู่
รอบๆห้องถูกตกแต่งไว้แบบยุโรป ด้านซ้ายมีหน้าต่างบานใหญ่สองบานถูกบังไว้ด้วยผ้าม่านสีเหลืองนวลตา
แต่ผมยังไม่ทันมองได้ทั่วห้องก็หันไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
เป็นเด็กผู้หญิงไว้ผมสีเขียวมรกตยาวเลยบ่ามาเล็กน้อยเข้ากับผิวสีขาวราวกับขนนกและ
ดวงตาสีฟ้าคล้ายท้องฟ้ายามบ่ายที่กำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจก็เลื่อนขึ้นมามองผม
"อ้าว ฟื้นแล้วเหรอ" เธอพูดพลางปิดหน้าหนังสือ ผมแนะนำตัวก่อนดีกว่า
"เออ ผมคาเลน ดาร์กไนท์ยินที่ได้รู้จักนะครับ แล้ว..." ยังไม่ทันพูดจบเธอก็พูดซะก่อน
"ฉันจี้เรียกว่าจี้จังก็ได้นะ ถ้านายฟื้นแล้วก็ไปหาทุกคนก่อนเถอะนะ" เธอลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู
พอผมลุกมันก็ทำให้ผมเริ่มสงสัยขึ้นมาว่า ใครเป็นคนทำแผลให้ผม? ทั้งที่แขน หน้า ขา
แต่ปัญหาจริงๆตอนนี้ก็คือ มันดันไม่ใช่ฝันแล้วผมจะทำไงต่อดีล่ะ
.
.
.
"หึ มีคนมาใหม่งั้นเหรอ เหยื่อคนนี้น่าสนใจแฮะ"
เสียงพูดไร้ที่มาดังขึ้นมา เสียงคนพูดนั้น
"เห็นว่าเป็นคนตกสวรรค์พลังน่าจะเยอะ หน้าตาก็ดี หึๆ"
อาจจะกำลังแสยะยิ้มมองคาเลนจากที่ไหนซักแห่ง
โปรดติดตามตอนไป
[คนแต่งขอสัญญารอบหน้าจะเขียนให้ยาวกว่านี้นะ พอดีช่วงนี้งานรุ่มน่ะค่ะ]
[ขอโทษนะค่ะ]
ขอให้เรื่องเมื่อวานเป็นแค่ฝันเถอะนะ ถูกสาปให้เป็นมนุษย์แล้วยังโดนทิ้งมาบนโลกแล้วก็หลงป่าอีก
ถ้าลืมตาตื่นขอให้อยู่ที่บ้านในห้องนอนตัวเองนะ ผมรีบลุกขึ้นเพื่อตอบคำถามตัวเอง
นี่ไม่ใช่ห้องของผมนี่นา ตัวผมนั่งอยู่บนเตียงขนาดกลางที่มีผ้าห่มสีแดงคลุมอยู่
รอบๆห้องถูกตกแต่งไว้แบบยุโรป ด้านซ้ายมีหน้าต่างบานใหญ่สองบานถูกบังไว้ด้วยผ้าม่านสีเหลืองนวลตา
แต่ผมยังไม่ทันมองได้ทั่วห้องก็หันไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
เป็นเด็กผู้หญิงไว้ผมสีเขียวมรกตยาวเลยบ่ามาเล็กน้อยเข้ากับผิวสีขาวราวกับขนนกและ
ดวงตาสีฟ้าคล้ายท้องฟ้ายามบ่ายที่กำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจก็เลื่อนขึ้นมามองผม
"อ้าว ฟื้นแล้วเหรอ" เธอพูดพลางปิดหน้าหนังสือ ผมแนะนำตัวก่อนดีกว่า
"เออ ผมคาเลน ดาร์กไนท์ยินที่ได้รู้จักนะครับ แล้ว..." ยังไม่ทันพูดจบเธอก็พูดซะก่อน
"ฉันจี้เรียกว่าจี้จังก็ได้นะ ถ้านายฟื้นแล้วก็ไปหาทุกคนก่อนเถอะนะ" เธอลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู
พอผมลุกมันก็ทำให้ผมเริ่มสงสัยขึ้นมาว่า ใครเป็นคนทำแผลให้ผม? ทั้งที่แขน หน้า ขา
แต่ปัญหาจริงๆตอนนี้ก็คือ มันดันไม่ใช่ฝันแล้วผมจะทำไงต่อดีล่ะ
.
.
.
"หึ มีคนมาใหม่งั้นเหรอ เหยื่อคนนี้น่าสนใจแฮะ"
เสียงพูดไร้ที่มาดังขึ้นมา เสียงคนพูดนั้น
"เห็นว่าเป็นคนตกสวรรค์พลังน่าจะเยอะ หน้าตาก็ดี หึๆ"
อาจจะกำลังแสยะยิ้มมองคาเลนจากที่ไหนซักแห่ง
โปรดติดตามตอนไป
[คนแต่งขอสัญญารอบหน้าจะเขียนให้ยาวกว่านี้นะ พอดีช่วงนี้งานรุ่มน่ะค่ะ]
[ขอโทษนะค่ะ]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ