magic city เวทมนต์ในเมืองมหัศจรรย์

"นี่คือห้องฝึกซ้อมของพวกเรา ขอให้พวกเราหาความรู้จากหนังสือและฝึกซ้อมกันที่นี่นะจ๊ะ"เมื่อคุณโมอิพูดจบแม่ยูตะ คุณโมอิ อ.เลเยอร์ก็หายไปเหลือแต่พวกเราทั้ง10คนยืนเอ๋ออยู่ ไปๆมาๆดีจังนะ-0-
"ฝึกซ้อมงั้นหรอ"ยูตะพูดเบาๆ เออ ก็ฝึกซ้อมน่ะสิ- -
"เฮ้! มาดูนี่สิ"นิโกะกวักมือเรียกพวกเรา
"เห!? มันคืออะไรงั้นหรอ"เมื่อเดินไปถึงฉันก็เห็นปุ่มอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด ปุ่มไรหว่า
"งั้นลองกดดูเถอะ"พูดจบนิโกะก็เอานิ้วไปกดปุ่มอะไรก็ไม่รู้ แล้วจู่ๆก็มีพายุมาดูดพวกเราไป
"ว๊าก! กรี๊ด! แว้ก!"เสียงแต่ละคนตะโกนด้วยความตกใจ มันจะดูดพวกเราไปที่ไหน!!
"ตุ้บ!"เสียงก้นสวยๆของฉันตกลงบนพื้นหญ้า
"โอย เจ็บๆ"ฉันลุกขึ้นแล้วเอามือลูบก้นตัวเองเบาๆ ว่าแต่นี่มันที่ไหน0..0แล้วทุกคนล่ะหายไปกันหมด ฉันหันหัวไปมองรอบๆ
"กึก"เสียงหน้าผาถล่ม....หน้าผาถล่ม ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่ไหนหว่า...หน้าผาสินะ
"กรี๊ด!"ฉันกรีดร้องโหยหวน(?) ฉ..ฉันต้องตายแน่เลยQ^Q
"ตู้ม!"เสียงฉันตกลงไปในน้ำ เวรล่ะสิ ฉันว่ายน้ำไม่เป็น! รู้งี้ฉันไปเรียนว่ายน้ำไว้ล่วงหน้าดีกว่าT^T 
ฉันพยายามตะเกียก ตะกายขึ้นมาจากน้ำแต่ก็ไม่สำเร็จ ห..หายใจไม่ออกเลย ลาก่อนค่ะโลกนี้ไว้เจอกันชาติหน้านะ ตาฉันค่อยๆปิดลง
.
.
.
.
.
.
.
"แค่ก แค่ก"ฉันสำลักน้ำออกมา น..นี่ฉันยังไม่ตายใช่ไหม ขอบคุณพระเจ้า ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนถ้ำหรอ
"ฟ..ฟื้นแล้วหรอครับ"ผู้ชายคนหนึ่งหันมาถามฉัน หน้าตาแบบนี้ใช่เลย ตายูตะแน่นอน ไหงถึงได้พูด'ครับ'กับฉันล่ะ
"ย..ยูตะ"ฉันพูดเบาๆ พูดดังไม่ได้อ่ะเจ็บคอT^T
"เห ยูตะ..ใครหรอครับ?"ผู้ชายคนนั้นทำหน้างง อย่าบอกนะว่าตานี่จำตัวเองไม่ได้
"ก็นายไง"ฉันพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วชื่อไปทางมนุษย์ความจำเสื่อม- -
"เห..จำคนผิดรึปล่าวครับผมชื่อชาลีไม่ใช่ยูตะ"มนุษย์ความจำเสื่อมแย้ง เฮ้! ตานี่คิดจะแกล้งอะไรฉันรึปล่าวเนี่ย
"มั่นใจนะว่าไม่ใช่ยูตะ"ฉันจ้องยูตะ2(?)เขม็ง 
"แน่ใจครับ"ยูตะ2พยักหน้า 
"ถ้านายไม่ใช่ยูตะแล้วนายเป็นใคร?"ฉันเอียงคอ 
"ผมชื่อชาลีเป็นคนของที่นี่ครับ"ยูตะ2แนะนำตัวเอง คนของที่นี่งั้นหรอ..ว่าแต่ที่นี่มันคือที่ไหน- -
"คนของที่นี่?"
"ที่นี่ก็เปรียบเสมือน'สนามฝึกซ้อม'ของผู้ครองเพชรทั้ง10นั่นแหละครับ ที่นี่จะมีปีศาจและภัยอันตรายมากมาย ในที่นี้ผมเปรียบเสมือนผู้ชี้นำครับ ผมจะหน้าตาเหมือนกับคนที่ผมจะชี้นำ แต่น่าแปลกใจที่ผมหาคนๆนั้นไม่เจอ"ชาลีอธิบาย อ่อ..ที่นี่คือสนามฝึกซ้อมสินะ หมอนี่เป็นผู้ชี้นำของยูตะงั้นหรอ "ทำไมถึงหายูตะไม่เจอล่ะ"ฉันถาม นั่นสินะ หมอนี่ควรจะเจอยูตะมากกว่าเจอฉันแล้วผู้ชี้นำของฉันอยู่ไหนกันนะอยู่กับยูตะรึไง- -
"ระบบคงจะแปรปรวนมั้งครับ"พูดจบยูตะ2ก็ลุกขึ้น ระบบแปรปรวนงั้นหรอ
"จะไปไหนหรอ"ฉันเงยหน้าขึ้นไปถาม หมอนี่คิดจะทิ้งฉันให้ปีศาจกินเรอะQ^Q
"ไปหาเสบียงกับฟืนครับไฟใกล้จะดับแล้ว คุณรออยู่ที่นี่นะ"แล้วยูตะ2ก็เดินไป รออยู่ในถ้ำนี้คนปล่าวเปลี่ยวหัวใจ(ร้องเป็นเพลง) หาอะไรทำดีกว่า ฉันจะทำอะไรดีล่ะใครก็ได้ช่วยคิดหน่อย เล่นกับหมีดีมะแต่...ที่นี่ไม่มีหมีอ่ะ
"กุกกัก กุกกัก"เสียงอะไรบางอย่างดังมาจากพุ่มไม้ข้างๆ อะไรอ่ะ รึว่าจะเป็น..ปีศาจ!
"จี้"จู่ๆก็มีลูกเจี๊ยบตัวหนึ่งกระโดดออกมาจากพุ่มไม้แล้วมาเกาะหัวฉัน เฮ้ย! ออกไปหัวฉันไม่ใช่บ้านของแกนะ! ฉันพยายามดึงลูกเจี๊ยบออกจากหัวแต่พยายามแล้วพยายามอีกมันก็.......ไม่ออกอ่ะT^T
"จี้ จิ๊"ลูกเจี๊ยบส่ายก้นแล้วนอนบนหัวฉัน หัวคนนะไม่ใช่ที่นอน...แต่ลูกเจี๊ยบตัวนี้ก็น่ารักดีนะเสียงร้องก็แปลกๆ- -{พอดีเป็นคนชอบของแปลกค่ะ(?)}
"แกว้ก"เสียง...แม่ลูกเจี๊ยบดังมาแต่ไกล เวรล่ะสิ0..0
โปรดติดตามตอนต่อไป