When you're in love เดือนแห่งรักอันลิมิตเลิฟ

8 : เหตุการณ์ไม่คาดคิด 2/2

"อือ........" ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาลห้องพิเศษในนามของตระกูลคาเทียร์ที่เคลวินคงจะเป็นคนจัดการให้ทั้งหมดเหล่าพยาบาลหมอเกือบ 10 คนกรูเข้ามาในห้องเพื่อเช็ดอาการเพราะเป็นคนไข้VIPแต่ที่ฉันยังไม่เห็นคือ เคลวิน เขาไปไหนกันนะ ?

ก๊อกๆ

"เออ....เข้ามาเลยคะ..." ฉันพูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะประตู

"ผมมาเยื่ยมครับ ตกใจหมดเลยที่รู้ว่าโจรเข้าบ้านคุณ" และคนที่เข้ามาไม่ใช่เคลวินแต่เป็นยูตะซังที่เอาดอกกุหลาบสีขาวช่อโตมาเยื่ยมฉัน

"ขอบคุณนะคะที่อตสาห์มาเยื่ยม ... สงสัยคงต้อเงลื่อนนัดไปอีกแล้วละคะ " ฉันพูดขึ้นอย่างรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรหรอกแค่เฟรย่าไม่เป็นไรมากก็พอแล้วละ" ยูตะซังพูดแล้วลูบหัวฉันเบาๆ -/////- เขินจังแหะ

ปัง !!

"หมดเวลาเยื่ยมแล้ว...คนไข้ต้องการพักผ่อน" เคลวินเปิดประตูเข้ามาด้วยความเร่งรีบแล้วมองตรงมาที่ยูตะซัง

"เพื่อนสนิทของเฟรย่าเนี่ยหวงก้าง...จังเลยนะ" ยูตะซังพูดแล้วมองเฉียดไปที่เคลวินเล็กน้อย "งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ...แล้วถ้าว่างผมจะโทรหานะ.." ยูตะซังพูดก่อนจะจับมือฉันขึ้นมาจุมพิตเบาแล้วเดินออกไป

"คะ...เคลวิน....เป็นอะไรไปหรอ ?" ฉันพูดแล้วมองไปที่เคลวินที่ทำหน้าไม่พอใจจากการกำหมัดอย่างแรงซึ่งเห็นได้ชัด

"เปล่านิ" เคลวินตอบแล้วเดินมานั่งที่โซฟาข้างๆเตียงนอนของฉัน

"แล้วรู้ได้ไงว่าโจรเข้าบ้านฉัน ?"

"ฉันเห็นคนใช้บ้านเธอคลานออกมาจากหลังบ้านนะสิ"

"จริงสิ ! พี่กิ๊ฟซี่อยู่ไหนละ ?" ฉันพูดขึ้นอย่างตกใจลืมไปซะสนิทเลย

"เขาไม่ได้เป็นอะไรมากเลยกลับไปเฝ้าบ้านเธอแล้วละ"

"อย่างงั้นเองสินะ....จะว่าไปฉันยังจุกๆที่ท้องอยู่เลย" ฉันพูดขึ้นแล้วลูบท้องเบาๆ

"ต่อจากนี้ต้องกินอาหารได้บางอย่างนะ เพราะการที่เธออาเจียนเป็นเลือดถือว่าอาการหนักมาก หมอบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้กินข้าวต้มหรือโจ๊ะเป็นหลักใน1อาทิตย์นี้"

"อืม รู้แล้วละ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ ^^ " ฉันพูดขึ้นทำเอาเคลวินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ

"เดี๋ยวเธอต้องย้ายไปอยู่บ้าน"

"อะไรนะ -0- ไม่มีทาง !"

"ฉันก็ไม่ได้อยากให้เธอไปอยู่หรอกถ้าไม่ใช่คำสั่งของคุณน้านภา กับคุณน้าเอริค" เคลวินพูดขึ้นแล้วทำหน้าคิ้วขมวด

"อะไรนะ คุณพ่อกับคุณแม่บอกให้ฉันไปอยู่กับนาย ?"

"ไม่เชิงหรอก หลังจากคุณน้านภากับคุณน้าเอริครู้เขาก็โทรมาหาพ่อฉันบอกว่าขอฝากเธอไว้สัก 2 เดือนกว่าพวกท่านจะกลับมาจากต่างประเทศ"

"อย่างงั้นเองหรอกหรอ....ฉันพึ่งรู้นะเนี่ยว่าพ่อแม่เรารู้จักกัน ?"

"ก็เคยทำธุรกิจร่วมกันบ้าง แต่ตอนเด็กๆฉันและพี่น้องไปเรียนต่างประเทศหมดเลยไม่รู้จักเธอเท่านั้นเอง"

"ถ้าไปอยู่บ้านนายก็ได้เจอพี่กราฟฟิกนะสิ -////- "

"เธอคิดว่าฉันจะปล่อยให้เธอไปข่มขืนน้องชายฉันรึไง ?" เคลวินพูดแล้วกระตุกยิ้มชั่วร้าย (?)

" อะไรกันละ ! ไหนนายบอกว่าจะช่วยให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆกับพี่กราฟฟิกไงละ :( " ฉันพูดแล้วทำหน้ามุ่ยเชิงคัดค้าน

"ก็ใกล้แหละๆ แต่ฉันไม่อนุญาติให้เธอไปหาหมอนั่นตอนมืดๆแน่ ถ้าจะสวีทกันไปนนอกบ้านนู้น :) "

"โอเคๆ >< " ความฝันฉันใกล้จะเป็นจริงแล้วทั้งพยายามเปลี่ยนตัวเองแถมยังได้ไปอยู่บ้านเดี่ยวกันอีกนาทีทองชัดๆ

Naxt Day~

"เคลวิน เร็วๆสิ -0- " ฉันพูดเร่งในขณะที่เคลวินกำลังขนกระเป๋าลากของฉัน 3-4 ใบขึ้นรถเฟอร์รารี่ของเขา

"เธอจะย้ายบ้านรึไงมาอยู่แค่2เดือนทำเหมือนกับจะอยู่ชั่วชีวิตยังงั้นละ-*-" เคลวินพูดบ่นแล้วเดินไปนั่งในที่คนขับ

"Let Go ! >0<"

"ดูอารมณ์ดีจังนะ - -^ แต่ขอบอกไว้ก่อน อาทิตย์นี้กราฟฟิกไปถ่ายหนังที่สิงคโปร์ทั้งอาทิตย์กว่าจะกลับก็จันทร์หน้า"

เพล้ง ! T^T หัวใจแตกสลายเลยฉัน

"ฉันได้ยินเสียงหัวใจเธอหล่นแตกด้วยแหละ - -^"

"หุบปากนะ T[]T"

         และแล้วก็ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีก็ถึงบ้าน ไม่สิคฤหาสน์ ไม่ๆ พระราชวัง - -^ ต่างหากของเหล่าคนที่ใช่นามสกุลคาร์เทียร์ แต่ถึงจะพูดอย่างงั้นก็มีเพียงพี่น้อง 5 คนและพ่อเท่านั้นแหละที่อยู่นอกนั้นก็เป็นคนใช้เกือบๆจะ100คน *0*

"อ้าว หนูเฟรย่ามาแล้วหรอ" มิสเตอร์คาร์เทียร์ออกมาต้อนรับฉันด้วยตัวเองพร้อมลูกชายอีก 3 คนส่วนพี่กราฟฟิกไปถ่ายหนังสินะ...

"ขอบคุณที่อุตสาห์ให้หนูพักที่นี่นะคะ มิสเตอร์คาร์เทียร์ ^^ " ฉันพูดตามมารยาทแล้วเดินเข้าไปจับมือตามประเพณีของชาวต่างชาติ

"อะไรกันไม่ต้องเรียกอะไรมากเรียกลุงก็ได้ 55+ หนูเนี่ยน่ารักดีนะ ชักอยากได้เป็นสะใภ้แล้วสิ" คุณลุงชาร์ล คาร์เทียร์พูดขึ้นแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะพาฉันเข้าไปรับปะทานอาหารเช้า -///////-

"จัดที่นั่งสำหรับคุณเฟรย่าไว้แล้วใช่มั้ย แอนนา" คุณลุงชาร์ลหันไปพูดกับสาวใช้ผมบลอนล์

"เรียบร้อยแล้วคะ คุณหนูเชิญทางนี้เลยคะ ^^ "แอนนาพูดอย่างเป็นมิตรแล้วจัดที่นั่งให้ฉันนั่งข้างๆเคลวิน

"ขอบคุณคะ ^^ " ฉันพูดแล้วยิ้มน้อยๆก่อนจะนั่งลง

"ผิดหวังรึไงที่ไม่ได้นั่งใกล้กราฟฟิก" เคลวินหันมาพูดกระซิบข้างๆหูฉัน

"บ้ารึไงย่ะ ถึงฉันจะชอบพี่กราฟฟิกก็เถอะแต่ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันเหมือนนายกับสาวๆของนายหรอกนะ !"

"หึ........"

"เคลวินกับหนูเฟรย่าดูสนิทกันจังเลยนะ" คุณลุงชาร์ลพูดขึ้นพร้อมยิ้มให้

"สงสัยเคลวินคงถึงเวลาแล้วละครับคุณพ่อ" <<< ไตเติ้ล ลูกชายคนที่ 3 ของตระกูล

"ได้แฟนน่ารักๆแบบนี้มันคงดิ้นไม่หลุดแล้วละ" <<< เดนีส ลูกชายคนที่ 2 ของตระกูล

"ถึงว่าพักนี้มันไม่ค่อยมีแฟนกับผู้หญิง..แถมชอบหายหัวไปไหนก็ไม่รู้" <<< แกร์รี่ ลูกชายคนโตของตระกูล

"หยุดพูดเถอะ...อย่าให้ถึงตาพวกพี่ๆมีผู้หญิงมายุ่งบ้างนะ..." เคลวินพูดกระทบพวกพี่ๆตัวเอง

"-/////-"

"เอาละๆ รีบทานข้าวกินเถอะ หนูเฟรย่าคงหิวแล้วละ"คุณลุงชาร์ลรีบตัดบทแล้วทั้งหมดก็รับปะทานอาหารกัน พอเสร็จคุณลุงก็ขอตัวไปขึ้นเครื่องเพื่อไปประชุมที่ออสเตรเรียทันที แสดงว่าที่ท่านกลับมาเพื่อต้อนรับฉันโดนเฉพาะนะสิเป็นคนใจดีจัง ^^~