The Secret แผนการลับ จับหัวใจคุณชายสุดโหด

ฉันวิ่งออกมา แบบโง่ๆ ทั้งที่ตอนนี้มันดึกมากแล้ว (2 ทุ่มครึ่ง) แล้วจะให้ฉันทำอะไรล่ะ ก็เพราะมันเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลไงล่ะ..โถ่..ยัยบ้านางฟ้าตกสวรรค์เอ้ยย ทำไมแกโง่อย่างงี้

ฉันวิ่งมาโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ..จน..

"ที่นี่...มันที่ไหนว้าาาาา!!!" ตายแน่ๆ ตายแน่ๆฉัน..วิ่งออกมาแบบไม่สนว่าอะไรเป็นอะไรบอกตรงๆไม่รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด(เหรอ) จากที่ขาดน่ะน่าจะสัก 400-500 เมตรนี่แหละ อีกทั้งตรงนี้เป็นทาง 4 แยก (4แพร่ง)ฉันมองไปทางไหนก็มีแต่แสงไฟวาบๆ ทั้งนั้นจะเป็นลมม~~~

"น้องสาวจ๋าา ไปนั่งรถกับพี่มั้ยจ๊ะ สนุกน่ะน้องสาวว" เสียงไอ่ขี้ยาขับรถสปอร์ตเอ่ยขึ้น น้องสาวงั้นเหรอ แถมยังพูดว่าจ๋าอีกก หยี๊ แหวะะ "ไปมั้ยจ๊ะๆ" ไอ่ขี้ยาย้ำฉันอีกรอบ แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ เดินต่อเลื่อยๆ ไอ่นั้นก็ยังขับรถแบบชลอๆ ช้าๆ ปี๊น ปี๊น ปี๊น มันบีบแตรรถแบบ หนวกหูสุดๆ "ไปมั้ยจ๊ะๆ คนสวย"ฉันรำคาญแล้วน่ะ

ตึบ!

"โอ้ย..หนวกหูโว้ยจะไปไหนก็ไปสิ..ฉันรำคาญกุ๊ยอย่างแกเต็มทนแล้วน่ะย่ะ!"(นางเอกของเรากล้ามาก) ฉันรำคาญจนเผลอไปเตะรถไอ้กุ๊ยนี่ จนมันทำหน้าเงิบบและโมโห ช่วยไม่ได้ เชอะ!

"นี่ ยัยขี้เหร่! ทำอะไรของเธอหน่ะ!" กุ๊ยหน้าปลาทองเอ้ย ยังจะมาถามว่าทำอะไร ก็เห็นๆกันอยู่ เอ้ยเวร..แล้วเมื่อกี้ที่บอกว่าฉันขี้เหร่มันคืออะไรของแก ทั้งเมื่อกี้ของเมื่อกี้บอกฉันว่า 'ไปมั้ยจะ คนสวย'  

"เฮ้ย! ปล่อยมือฉันน่ะ อย่ามาลามปามแถวนี้ ไอ้บ้า!" อยู่ดีๆ ไอ้บ้านี่ก็ฉุดมือฉัน เอาล่ะสิทีนี้!

 แอร๊ดดดดดดด~~~

เสียงรองเท้าส้นสูง ปรากฎขึ้น

ผู้หญิงปรากฎขึ้นพร้องเสียงรองเท้า เธอใช้รองเท้าส้นสูงของตัวเอง ยกขึ้นวางทาบหน้ารถแล้วลากยาวจนเป็นรอยยย

"นี่แก! ไม่มีวิธีอื่นจีบผู้หญิงบ้างรึไง เอาแต่ทำร้าย โรคจิตรึเปล่าย่ะ!"

"*0*----*0*" ฉันถึงกับเงิบบบบ และไอ่บ้านั้นก็ไม่ต่างกับฉัน ไอ่กุ๊ยที่กำลังจับมือฉันถึงกลับปล่อยมือ แล้วเอามือทั้งสองมาทาบหน้า อย่างตกใจ ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันหน่ะ สวยยมากกก สวยแบบซุปเปอร์สวย..ว๊าววว..หน้าแบบนี้เหมือนเคยเห็นเลย หน้าคล้ายใครน้าาา 

"นี่! แก"ไอ่กุ๊ยเรียกพี่สาวคนคนั้น อย่าโมโหสุดๆ

แอร๊ดดดด~~~~

พี่สาวคนเดิมเอาอีกแล้ว เธอลากรองเท้าส้นสูงคู่เดิมอีกแล้ว ฉันหน้าซีดเมื่อเห็นการกระทำที่สุดยอดดดของสุดยอดด

"พอแล้วๆ ไม่เอาแล้วครับ ผมขอโทษ"บรื๊นนนน กุ๊ยหน้าปลาทองขอโทษ พร้อมขับรถออกไป พร้อมนำตาที่เจ็บใจ

"หึ! นึกว่าแน่ ไอ่บ้าโรคจิตเอ้ยยย!" เสียงพี่สาว ตระโกนออกไปทางไอ่กุ๊ยนั้น แล้วหันมามองหน้าฉัน แล้วเธอคนนี้ ก็เอามือจับคางฉันขึ้นเบาๆ แล้วมองไปมาบน ใบหน้าฉัน...อย่าน่ะฉันกลัววว T^T

"นี่ แล้วเธอน่ะมาทำอะไรคนเดียวดึกดื่นป่านนี้ รู้มั้ยมันอันตรายแค่ไหน"เอิ่ม...คุณคือใครแล้วอะไร ยังไงกับฉันค่ะ (?)

"..."ฉันไม่ตออบ ยืนอึ้งแบบนี้อึดอัดมากอ่ะ

"นี่เธอหน้าซีดนี่นา งั้นไปบ้านฉันก่อนน่ะ..อ่อลืม..ฉันชื่อ แอนเดล น่ะ"อยู่ดีๆ เธอคนนี้ ก็ลากฉันไปที่บ้านเค้า ทำไมเธอถึงได้..เห็นแก่ตัวแบบนี้น่ะ"อ้อ..แล้วก็บ้านฉันน่ะ พี่น้องชายอยู่1คน เดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จักน่ะจ๊ะ^^"อะไร ของคุณพี่ค่ะ ฉันไม่อยากรู้จักเลยน่ะค่ะ

"เดี๋ยวสิค่ะ เอ่อ..คือฉัน..ขอกลับ.."

"ห๊ะ..อะไรน่ะจ๊ะ"ทันทีที่ฉันพูดไม่จบ เธอคนนี้ก็หันหน้ามาหาฉันแบบดุๆ จนฉันไม่กล้า พูดว่า 'ขอกลับบ้าน' และได้ตอบไปว่า

"อ..อ้อ..คือกำลังจะบอกว่า ฉันชื่อนางฟ้า ค่ะ" ใครมันจะกล้าาาา TT^TT

"อ้อ..จ๊ะ"เชอะ เห็นแก่ตัวจริง แต่เธอคนนี้ก็ไม่ได้ร้ายกาจนี่นา งั้นก็ชั่งมันเถอะ

"นี่ไงจ๊ะ! บ้านฉันน^^" พี่สาวกับฉันหยุดตรงหน้าบ้าน..