ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

     กรุ๊งกริ๊งๆ แหม่เสียงกระดิ่งน่ารักจริงเชียว

     ฉัน นีน่า และ อีตาแวมไพร์ ก้าวเท้าเข้ามาในร้านพร้อมกับความเย็นของแอร์ที่ปะทะเข้ามา

จนนีน่าถึงกลับต้องเอามือลูบแขนตัวเองและบ่นออกมาเบาๆ

นีน่า : "ฮู่ว!! เย็นนะเนี่ย"

เคน : "หนาวหรอ?"

     อีตาแวมไพร์หันมาถามนีน่าหลังจากที่เห็นว่าอาการนีน่าไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จ้าาาาาาาาเป็นห่วง

เป็นใยกันเข้าไปเดียวฉันยืนเป็นตอไม้อยู่ตรงนี้แหละ แม้ปากจะอยากพูดออกไปซักเท่าไหร่ก็

ต้องเก็บไว้ในใจ เลยได้แต่แขวะเบาๆ

ขนมผิง : "ไม่มั้งเพื่อนฉันยืนปากซีดแล้วเนี่ย"

     เคนหันมามองฉันในเชิงว่าจะเอายังไง มาซี่ๆฉันพร้อมอยู่แล้วซักยกมั้ยล่ะ

นีน่า : "หึยๆอย่าทะเลาะกันเลยคนในร้านเยอะแยะ ไปหาที่นั่งกันเถอะ"

     เสียงสวรรค์แม่พระผู้ประเสริฐศรีประทานพรมาอีกแล้วจ้า555555 ไม่งั้นฉันกับอีตานี่คงจะได้

ทะเลาะกันอีกตามเคย

นีน่า : "กินอะไรดีน่าาา ผิง กับ เคน กินอะไรอ่ะ?"

     นีน่าเงยหน้าขึ้นมาจากเมนูแล้วมองฉันกับอีตาแวมไพร์สลับกัน

ขนมผิง,เคน : "ดาร์คช๊อคโกแลทซันเดย์"

     ฉันกับตาแวมไพร์ที่หันไปพูดพนักงานที่ยืนอยู่หัวโต๊ะ หันขวับมามองกันอย่างไม่ได้นัดหมาย

เคน : "กินตามฉันหรอ?"

     ใครอยากจะไปกินแบบเดียวกับนายเล่า แต่เมื่อกี้เราพูดพร้อมกันนะเนื้อคู่กันเปล่าเนี่ย เห้ย!!!

คิดอะไรอยู่ยัยผิงล้มเลิกความคิดนี้ซะ

ขนมผิง : "บ้าหรอใครจะอยากินตามนาย ฉันไม่ได้ชอบนายสักหน่อย"

เคน : "กินตามนี่เขาถือว่าชอบหรอ"

     เคนมองหน้าฉันอย่างจับผิดแหวบหนึ่งฉันเห็นเข้าแอบๆยิ้มที่มุมปากด้วย ทําไมใจฉันเต้นแรง

อีกแล้วเนี่ย ฉันเริ่มรู้สึกได้ว่าหน้าตัวเองเริ่มร้อนผ่าวขึ้นซึ่งอาจจะแดงกล้าได้ ไม่กล้าแม้จะสบ

สายตา ฉันเหลือบไปมองหน้านีน่าเล็กน้อยซึ่งสีหน้าเธอดูเจื่อนอย่างเห็นได้ชัด จนฉันต้องรีบตัดบท

อย่างทันควัน

ขนมผิง : "ชอบบ้าชอบบอไรล่ะ ไร้สาระ ฉันไปเข้าห้องนํ้าแล่ว"

ขนมผิง : "ฟู่ว!! นี่ฉันทําอะไรอยู่เนี่ย นีน่าเป็นแฟนกับอีตาแวมไพร์ฉันจะมาแอบชอบแฟนเพื่อน

แบบนี้ได้ไง พอๆพอๆเลิกคิดเลิกรู้สึกแบบนี้สักทีผิง"

     ฉันตบหน้าตัวเองสะลัดหัวไปมาให้หยุดคิดอะไรผิดๆแบบนี้ ก่อนจะมองกระจกและสูดลม

หายใจเข้าเพื่อทําให้ตัวเองกลับมาปกติแบบเดิม

 "เธอชอบฉันหรอ?"

     ตึกตักๆ ตึกๆ ตักๆ หัวใจเต้นรัวๆจนแทบพุ่งออกมาเมื่อฉันต้องหยุดอยู่หน้าประตูห้องนํ้าเพราะ

โดนผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งยืนบัง แค่มองแค่ชุดนักเรียนที่ใส่ก็ไม่ต้องเดาเลยว่าคือใคร ตายยยยยยฉันตายแน่ๆ 

เคน : "ตอบสิ"

ขนมผิง : "..."

     ฉันยังคงยืนก้มหน้าต่อไปไม่พูดอะไร จะให้พูดอะไรเหล่าตัวมันแข็งทื้อไปหมด

เคน : "ฉันได้ยินที่เธอพูดหมดแล้วล่ะ"

     จึก!! โอ๊ยขอหายตัวได้มั้ยยยยยย ฉันไม่ไหวแล้ว

ขนมผิง : "..."

เคน : "ฉัน...ก็ชอบเธอนะ"

     หื้ม!!!!!!!!!ฉันเงยหน้าขึ้นมาขวับอย่างตกใจ  แต่ไม่ตกใจยิ่งกว่าสิ่งที่เขาทํากับฉันตอนนี้

ริมปีปากของเขาโน้มลงมาประกบกับริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันตั้งตัว เมื่อพยายามจะ

ดันออกเขาก็เอามือทั้งสองข้างมากดไทน์ทอยฉันให้แนบชิดกับปากเขาต่อไป นี่มันคือจูบแรกของ

ฉัน หน้าฉันร้อนผ่าวไปหมดหัวใจเต้นแรงกว่าเดิมจนแทบจะซีอค ฉันสัมผัสได้ว่าริมฝีปากของเรา

สองคนร้อนฉ่ามาก และยิ้งเข้ากดให้ริมฝีปากประคบกันเท่าไหร่ความร้อนก็ยิ่งแผ่ซ่านไปทั่ว

ร่างกายมากเท่านั้น ร่างกายของฉันพยายมผลักเข้าออกมากเท่าไหร่เข้าก็ยิ่งจะดันเข้ามามาก

เท่านั้น จนกระทั่ง

ขนมผิง : "อื้ออื้อื้อ...เอ้อ! เฮ้อ!!! นีน่า!!"