ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

               กริ๊งงงงงงงง

     เสียงสวรรค์มาโปรดฉันแล้ว ในที่สุดฉันก็จะได้กลับบ้านสักทีไม่ต้องมาทนนั่งดูคู่ตรงหน้าให้

ปวดหัวใจ

     แต่เหมือนสวรรค์จะให้ความสุขฉันแค่ชั่วครู่ เพราะตอนนี้นีน่ากับอีตาแวมไพร์ดันเดินมาหยุดอยู่

ที่โต๊ะของฉันซะแล้ว

นีน่า:"ผิง เย็นนี้เราไปกินไอติมกัน" ห่ะ เล่นมาชวนไปกินไอติมกันแบบนี้เลยหรอ เอาไงดีล่ะ ยัย

ผิงงงงง

ขนมผิง:"เอ่อ..."

เคน:"ถ้าไม่ตังค์ไปกิน เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเพราะวันนี้ฉันเลี้ยง" แหม่ๆๆๆๆ พ่อบุญทุ่มจะอวดรวยกับ

นีน่าล่ะสิ ชิน่าหมั้นไส้

ขนมผิง:"ไม่ใช่เรื่องนั้นซะหน่อย ฉันมีตังค์ซื้อกินเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาเลี้ยง ถ้านายจะเลี้ยงนะ ก็

เลี้ยงแค่แฟนนายไปซะ"

นีน่า:"ผิงพูดดูเหมือนโมโหๆ ประชตๆ ยังไงก็ไม่รุ้นะเนี่ย"

     เมื่อกี้อารมณ์มันขึ้น ฉันพูดอะไรออกไปบ้างเนี่ย นีน่าจะรู้มั้ยเนี่ยว่าฉันพูดประชต

ขนมผิง:"ไม่ใช่ๆ คือว่า เรากลัวตังค์เคนหมดน่ะ"

เคน:"ไม่ต้องห่วงฉันหรอก ห่วงตัวเองดีกว่า" อีตาแวมไพร์พูดจบ พร้อมกับส่งสายตาและการยิ้ม

เยาะเย้ยมาให้ฉัน นี่มันจะมากไปแล่วนนะเฟ้ยยย ฉันทําได้แค่ยืนกัดฟันอย่างโมโห แต่ก็ต้องเก็บ

อาการ 

นีน่า:"ถ้างั้นเราไปกันเลยมั้ย"

ขนมผิง:"อื้มมมม" ฉันยิ้มบางๆ ให้กับนีน่า ทั้งๆ ที่ในใจยังเดือนปุดๆ อยู่ อีตาแวมไพร์ เผลอเมื่อ

ไหร่ จะเอาให้น่วมเลย