ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

   ฟึบบบบบบ
อึ้ยทัาไมไม่รู้สึกเจ็บอ่ะ หรือว่า... ฉันกลบไปมองร่างที่กําลังประคองตัวฉันไม่ให้ตกบันไดอยู่ตอนนี้ ผู้ชาย
ดวงตากลมโตสีนํ้าฟ้า จมูกเป็นสันได้รูป ผมสีคารเมล ปากเรียวสีแดง รวมๆดูแล้วเขาดุเหมือนลูกครึ่ง
มาก
...:"ผิงโอเคนะ" ผู้ชายคนนี้เอ่ยถามฉันด้วยสําเนียงไทยจ๋า แต่เขารู้ชื่อฉันได้ไงเนี่ย
ขนมผิง:"โอะ...โอะโอเค" ฉันรีบผละออกจากอ้อมแขนของเขาอย่างทันควัน ผู้ชายจากที่ไหนก็ไม่รู้
มาถูกเนื้อต้องตัวฉันได้ไง ฉันเป็นผู้หญิงนะ แล้วมองหน้าเขาอย่างงๆ (คนแต่ง:"เอิ่ม...แล้วเคนล่ะจ๊ะ
จับมือยังไม่ปฏิเสธเลย")
...:"ออ อะแฮ่ม ผมชื่อ KJ ครับ" ชายหน้าลูกครึ่งแนะนําตัวอย่างสุภาพ ยังกะหลุดออกมาจาก
พระราชวัง เพราะเกิ๊นๆๆๆ
ขนมผิง:"ออจ่ะ" ยิ้มแห้งๆ
เคน:"มาจนได้สินะไอเจ"
KJ:"Hey Kane how are you?" เอ้ะเดี๋ยวนะสองคนนี้เขารู้จักกันหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าอีตาแวม
ไพร์จะมีเพื่อนกับเขาด้วย แถมมีดีกรีเป็นลูกครึ่งด้วย
เคน:"สบายดี"
    เจกําลังจะเดินขึ้นมาบนกับดักที่ฉันวางไว้ดีนะที่ห้ามไว้ทันไม่งั้นเละเเน่
ขนมผิง:"อย่าๆอย่างขึ้นมามันเปื้อนเดี๋ยวฉันเช็ดก่อน"
     ไม่นานฉันก็เช็ดกับดักที่ตัวเองทําขึ้นเพื่อแกล้งนายแวมไพร์แต่ตัวเองโดนเอง นี่รึเปล่านะที่เขา
เรียกว่ากรรมตามทัน แถมยังต้องทอดรองเท้าคู่ใหม่ไปทิ้งเพราะเปื้อนนํ้ายาล้างจานอีก แย่ที่สุด
ขนมผิง:"โอเค เช็ดเสร็จแล้ว"
KJ:"ขึ้นได้แล้วใช่มั้ยครับ" 
ขนมผิง:"กลัวฉันเช็ดไม่เกลี้ยงรึไง ถึงฉันจะดูไม่ใช่แม่บ้านแม่เรือน แต่ฉันก็ถูบ้านเป็นนะ"
KJ:"ครับๆ 555"
   ขึ้นมาได้ก็นั่งคุยกับอีตาแวมไพร์เป็นตุเป็นตะเลย ทําเหมือนฉันไม่มีตัวตนเลย แต่ทําฉันถึงรู้สึก
แปลกๆ ต้องแต่ฉันรู้จักนายนี่มาไม่เคยเห็นนายนี่คุยกับใครแล้วมีความสุขมากขนาดนี่เลย หรือ
ว่า...เขาสองคนเป็น...เป็น...เป็น..............................เกย์ ต้องใช่แน่ๆเลย ถึงได้ว่านายนี่ไม่
ค่อยอยากคุยกับใคร เห้ยๆ คิดเพ้อเจ้อไปแล้วเรา นายแวมไพร์ไม่มีทางเป็นเกย์แน่้นอน แล้ว...ฉัน
เขาข้างเขาทําไมเนี่ย แล้วเรื่องที่มีอาการแปลกๆล่ะ
           ถ้างั้นเอาโอกาศตอนนี้ค้นดูเลยดีกว่าว่าทําไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆเวลาอยู่ใกล้ๆนาย