ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

   ฟึบบบบบบ

อึ้ยทัาไมไม่รู้สึกเจ็บอ่ะ หรือว่า... ฉันกลบไปมองร่างที่กําลังประคองตัวฉันไม่ให้ตกบันไดอยู่ตอนนี้ ผู้ชาย

ดวงตากลมโตสีนํ้าฟ้า จมูกเป็นสันได้รูป ผมสีคารเมล ปากเรียวสีแดง รวมๆดูแล้วเขาดุเหมือนลูกครึ่ง

มาก

...:"ผิงโอเคนะ" ผู้ชายคนนี้เอ่ยถามฉันด้วยสําเนียงไทยจ๋า แต่เขารู้ชื่อฉันได้ไงเนี่ย

ขนมผิง:"โอะ...โอะโอเค" ฉันรีบผละออกจากอ้อมแขนของเขาอย่างทันควัน ผู้ชายจากที่ไหนก็ไม่รู้

มาถูกเนื้อต้องตัวฉันได้ไง ฉันเป็นผู้หญิงนะ แล้วมองหน้าเขาอย่างงๆ (คนแต่ง:"เอิ่ม...แล้วเคนล่ะจ๊ะ

จับมือยังไม่ปฏิเสธเลย")

...:"ออ อะแฮ่ม ผมชื่อ KJ ครับ" ชายหน้าลูกครึ่งแนะนําตัวอย่างสุภาพ ยังกะหลุดออกมาจาก

พระราชวัง เพราะเกิ๊นๆๆๆ

ขนมผิง:"ออจ่ะ" ยิ้มแห้งๆ

เคน:"มาจนได้สินะไอเจ"

KJ:"Hey Kane how are you?" เอ้ะเดี๋ยวนะสองคนนี้เขารู้จักกันหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าอีตาแวม

ไพร์จะมีเพื่อนกับเขาด้วย แถมมีดีกรีเป็นลูกครึ่งด้วย

เคน:"สบายดี"

    เจกําลังจะเดินขึ้นมาบนกับดักที่ฉันวางไว้ดีนะที่ห้ามไว้ทันไม่งั้นเละเเน่

ขนมผิง:"อย่าๆอย่างขึ้นมามันเปื้อนเดี๋ยวฉันเช็ดก่อน"

     ไม่นานฉันก็เช็ดกับดักที่ตัวเองทําขึ้นเพื่อแกล้งนายแวมไพร์แต่ตัวเองโดนเอง นี่รึเปล่านะที่เขา

เรียกว่ากรรมตามทัน แถมยังต้องทอดรองเท้าคู่ใหม่ไปทิ้งเพราะเปื้อนนํ้ายาล้างจานอีก แย่ที่สุด

ขนมผิง:"โอเค เช็ดเสร็จแล้ว"

KJ:"ขึ้นได้แล้วใช่มั้ยครับ" 

ขนมผิง:"กลัวฉันเช็ดไม่เกลี้ยงรึไง ถึงฉันจะดูไม่ใช่แม่บ้านแม่เรือน แต่ฉันก็ถูบ้านเป็นนะ"

KJ:"ครับๆ 555"

   ขึ้นมาได้ก็นั่งคุยกับอีตาแวมไพร์เป็นตุเป็นตะเลย ทําเหมือนฉันไม่มีตัวตนเลย แต่ทําฉันถึงรู้สึก

แปลกๆ ต้องแต่ฉันรู้จักนายนี่มาไม่เคยเห็นนายนี่คุยกับใครแล้วมีความสุขมากขนาดนี่เลย หรือ

ว่า...เขาสองคนเป็น...เป็น...เป็น..............................เกย์ ต้องใช่แน่ๆเลย ถึงได้ว่านายนี่ไม่

ค่อยอยากคุยกับใคร เห้ยๆ คิดเพ้อเจ้อไปแล้วเรา นายแวมไพร์ไม่มีทางเป็นเกย์แน่้นอน แล้ว...ฉัน

เขาข้างเขาทําไมเนี่ย แล้วเรื่องที่มีอาการแปลกๆล่ะ

           ถ้างั้นเอาโอกาศตอนนี้ค้นดูเลยดีกว่าว่าทําไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆเวลาอยู่ใกล้ๆนาย