naruto(version girl)จอมซน ภาค อดีตที่แสนยาวนาน

เป็นเช้าที่สดใสจังนะวันนี้ แต่ว่านะอะไรมาอยู่ตรงเท้าฉันเนี่ย ข ไข่เหรอ นี่มันไข่อะไรเนี่ยถึงวันอีสเตอร์แล้วเหรอ แต่ทำไมมันมาอยู่ตรงนี้ล่ะ อ อุ่นจังไม่รู้เหมือนกันนะว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นแต่ว่า
"ฉันควรทำยังไงต่อไปดีล่ะเนี่ย!!!!!"
เอาน่าในเย็นเข้าไว้ ยังไงฉันก็ต้องดูแลไข่5ฟองนี้สินะคงต้องเป็นอย่างงั้นแหละ ฉันจะเอาพวกเธอไว้ที่ฉันวางหนังสือของฉันก็แล้วกัน 
"นารูโตะ เมื่อกี้เธอ"
"กรี๊ดดดดดดดด ออกไปเดี๋ยวนี้นะไอ้พี่บ้า"
ปัง
พี่เนี่ยจริงๆเลยเข้ามาไม่หัดเคาะประตูกันเลยนี่ดีนะยังไม่ได้..........ไม่อยากจะพูดถึงมันเลยแหะ แต่ส่านะมันน่าเบื่อจริงๆเลย ซากุระก็ไม่อยู่บ้าน มันน่าเบื่อที่สุดเลย ฉันควรทำยังไงต่อกับไข่พวกนั้นดีล่ะเนี่ย ก็มีทางเดียวคงต้องดูแลสินะ
"งั้นก็ออกไปข้างนอกสิ"
"ใครพูดน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ"
"ฉันอยู่ตรงฉันวางหนังสือของเธอ"
ไข่ลอยได้ด้วยเหรอ คงไม่ใช่ไข่ธรรมดาแน่ๆ
ค เคร้ง
"อ๊า อากาศข้างนอกนี่ดีจังนะว่ามั้ยนารูโตะ"
"นี่นายรู้ชื่อฉันได้ยังไง แล้วนายเป็นใคร"
"ฉันเนี่ยเสียมารยาทจังนะ ฉันชื่อ ยูริเตะ ฉันคือคาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ของเธอ"
"คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์?"
"เฮ้อก็คือตัวตนที่เธออยากเป็น ถาเสียความไว้ใจจากเธอ ฉันกับไข่อีกสี่ใบจะหายไป"
"ฉันไม่รู้หรอกะว่านี่หมายความว่ายังไงแต่ฉันจะไม่ยอมให้นายกับเพื่อนทั้งสี่ต้องหายไป เพราะว่าพวกนายคือ ตัวตนที่ฉันอยากจะเป็นใช่มั้ยงั้นเราก็ออกไปข้างนอกกันเถอะ"
"อื้อ ฉันดีใจนะที่เธอเชื่อฉัน"
"หว๊าาายังไงก็น่าเบื่อกว่าที่คิดเลยแหะ"
"หึ งั้นจะทำให้สนุกขึ้นเอง"
"หมายความว่ายังไง"
วิ้ง เปลี่ยนคาแรคเตอร์ นี่มันอะไรนี่ยร่างกายขยับไปเองหยุดไม่ได้แล้ว
"ซาสึเกะ ฉันจับลางสังหรณ์คาแรคเตอร์ได้ด้วยล่ะ เมี้ยว"
"น่ารำคาญน่า คาบูโตะ"
"รู้สึกเจ้าของจะเป็น ผู้หญิงผมสีทองคนนั้นยังไงล่ะ"
นารูโตะน่ะเหรอมีคาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ 
"สรุปนายจะไปมั้ย เมี้ยว"
"ไม่งั้นฉันจะลุกมั้ยล่ะคาบูโตะ"
ฟึ่บ
"รอด้วยสิ เมี้ยว"
"นี่มันเรื่องอะไรเนี่ยยูริเตะ หยุดมันเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"ไม่เอาน่าสนุกกับมันหน่อยสิ"
จะว่าไปมันก็ไม่ได้สาหัสอะไรนักน๊านี่ สนุกจังที่ได้ปีนต้นไม้และวิ่งขึ้นต้นไม้ โดดไปต้นนู้น ต้นนี้ต้นนั้น
"พอแล้วน่ายูริเตะ"
"งั้นก็ได้"
"เดี๋ยวไอ้บ๋อง นี่เราอยู่บนต้นไม้นะ นายเนี่ยซื้อบื่อชะมัดเลยนะ"
"ก็ใครเป็นคนบอกให้ฉันหยุดล่ะ"
"ฉันหมายถึงบนพื้นไม่ใช่บนต้นไม้ เฟ้ย อีตาบ๋อง"
"ถูกอย่างที่เธอพูดนั้นแหละ เมี้ยว"
กึก ย แย่แล้ว
"อ๊าาาา"
ฟรึ่บ ห๊า 
"เป็นอะไรมั้ย นารูโตะ?"
"ไม่เป็นไร ขอบใจนะ ยูริเตะฉันจะฆ่านายให้ตาย"
"ใจเย็นสิ เมี้ยว"
"เดี๋ยวสินี่นายเป็นใคร"
"ฉันน่ะเหรอ ฉันคือคาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ของซาสึเกะ ชื่อว่าคาบูโตะ ยินดีที่ได้รู้จักนะเมี้ยว"
คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ของซาสึเกะอย่างงั้นเหรอ หมอนั้นก็มีกับเขาด้วยเหรอไม่อยากเชื่อเลยนะเนี่ย
เด็กหนุ่มคนนี้ชื่อซาสึเกะอย่างงั้นเหรอ หน้าตาเท่ห์ไม่เบาเลยนี่นา ถึงว่าล่ะทำไมนารูโตะถึงได้ชอบ ถ้า ยูริกะฟักตอนนี้เลยก็ดีสิ แบบนี้ฉันต้องหาเรื่องสนุกเข้าตัวหน่อยซะแล้ว
"นี่รู้มั้ยว่าซาสึเกะว่านนรูโตะน่ะ...."
"หยุดเดี๋วนี้เลยนะ ยูริเตะ คิดว่าฉันไม่รู้ทันนายรึยังไง ถ้านายบอกซาสึเกะ ฉันจะฆ่านายให้ตายคามือฉันเลย นายก็รู้นี่ว่าฉันเป็นคนยังไง ใช่มั้ยยูริเตะ?"
"อึก...ขอโทษทีฉันแค่อยากหาเรื่องสนุกใส่ตัวก็เท่านั้นเอง"
"แต่ฉันไม่สนุกด้วยนะ ไอ้ตาบ๋อง!!!!"
"นี่นารูโตะ....."
"อะไรเหรอ ซาสึเกะ?"
"ค...คือว่า....พรุ่งนี้น่ะ....ป....ไป....เดทกับฉันหน่อยได้มั้ย-////-"
"ห๊า-///- ท ทำไมนายถึงชวนฉันล่ะ"
"ก็แค่อยากลองดูน่ะเพื่อว่าผู้หญิงที่ฉันแอบชอบจะได้..."
"ก...ก็ได้...-////-แต่จะต้องไม่มีอย่างนี้อีกนะเข้าใจมั้ย"
"ง งั้นเจอกันพรุ่งนี้ตอนสามโมงเช้าที่สวนสาธารณะน่ะ-///-"
"อ อื้อ ฉันไปก่อนนะ"
แอ๊ด ปัง
นี่มันวันอะไรกันเนี่ย มีคาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ไม่พอยังโดนชวนไปเดทอีกเหรอเนี่ย แต่ว่าเซนต์เรื่องเสื้อผ้าฉันไม่เก่งซะด้วยสิ ใส่ตัวไหนไปดีล่ะเนี่ย 
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยเอง"
"นี่อีกฟองแล้วเหรอ คงไม่เหมือนกับยูริเตะหรอกนะ"
"ไม่หรอกค่ะ "
เคร้ง
"อ๊า เดี๋ยวมิราเบลล่าจะช่วยเองค่ะ"
"เธอชื่อมิราเบลล่าหรือ"
"ค่ะ ขอฉันดูหน่อยก็แล้วกันนะ เอ่อนารูโตะจังเนี่ยมีแต่เสื้อผ้าที่เหมือนผู้ชายจังนะค่ะ"
"โทษทีนะ แม่เห็นฉันคล้ายๆพวกผู้ชาย ก็เลยซื้อชุดพวกนี้มาให้น่ะ"
"ถ้าอยากงั้นฉันช่วยเอง"
"อีกฟองแล้วเหรอ"
"อ๊า เดี๋ยวฉันจะออกแบบให้นารูโตะจังเองนะจ๊ะ"
"เธอชื่ออะไรเหรอ"
"ชื่อยูริกะจ้ะ"
"ขอบใจเธอทั้งสองนะ"
"ไม่เป็นไร แต่ว่าฉันคงต้องใช้ความคิดหน่อยนะเธอรอหน่อยได้มั้ย"
"ได้สิ ยูริกะ แต่อย่าช้ามากนะ เรื่อง เครื่องประดับล่ะ เธอว่าไงมิราเบลล่า"
"ฉันไม่มีเซนต์เรื่องนี้หรอกนะคะ"
"ถ้าเรื่องนี้ล่ะก็ฉันช่วยเอง"
"อ๊า ฉันชื่อ ไอริ ฝากด้วยนะนารูโตะ"
"ฉันไว้ใจพวกเธอนะ"
"คือว่านารูโตะจัง"
"มีอะไรเหรอยูริกะ"
"คือว่าเรื่องสีน่ะฉันไม่มีเซนต์น่ะ"
"งั้นให้ฉันจัดการเอง"
"อ๊า ฉันชื่อโอฮานะ ฝากตัวด้วยนะ"
"ทำไมมีแต่ผู้หญิงเนี่ยไม่เห็นมีผู้ชายบ้างเลย"
"นายคงไม่สนุกแล้วสิ"
"แหง ก็แน่แหละมีแต่ผู้หญิงนี่ อย่างน้อยถ้ามีผู้ชายอีกซักคนก็ดีน่ะสิ"
"ไม่เอาน่า ยูริเตะ ออกไปก่อนเถอะนะ"
"นารูโตะเรื่องเครื่องประดับน่ะน่าจะเอาอันนี้ไปนะ"
"นี่มัน ฮารต์ตี้ล็อคนี่"
"ชุดเธอเองก็เสร็จแล้วนะ"
"ว้าวมันดูน่ารักจัง"
"ลองใส่ดูมั้ยล่ะ"
"นี่ฉันขอเข้าไปเลยนะ อะ"
"น่ารักจังเลยนารูโตะ"
"ชอบใจพวกเธอสี่คนนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก "
"น่ารักดีนี่ แต่ฉันว่ามันยังขาดอะไรนะ รอแปปนึงนะ"
"นี่ทำไมเธอถึงเรียกมันว่าฮารต์ตี้ล็อคล่ะนารูโตะ"
"ไม่สังเกตุเหรอมิราเบลล่า มันถูกล็อคไว้อยู่"
"ถ้ามีล็อคก็ต้องมีคีสิ"
"ฉันไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนั้นหรอก"
"เจอแล้ว ถึงแม้ฉันจะไม่มีเซนต์แต่ว่านะ ลองเอาไปติดผมดูสิ"
"นายเนี่ย มันบ้าที่สุดเลย ยูริเตะ"
"ริบบิ้นสวยจังนารูโตะ ริบบิ้นนี่ของเธอเองเหรอ เมี้ยว"
"ไม่หรอก แม่ฉันให้มาตอนฉันยังเล็กๆน่ะ ว่าแต่นายมาทำอะไรแถวนี้ฉันคิดว่านายมาอยู่บ้านซาสึเกะซะอีก"
"ก็ไม่มีอะไรให้ทำน่ะ ก็เลยออกมาเที่ยวน่ะ เมี้ยว ว่าแต่นี่คืออีกสี่ฟองเหรอทำไมมีแต่ผู้หญิงล่ะเมี้ยว"
"ฉันจะไปรู้มั้ย แต่ว่านายควรกลับไปได้แลวนะ เจอกันพรุ่งนี้นะ คาบูโตะคุง"
"เดี๋ยวสิ เมี้ยว"
วันนี้มีแต่เรื่องวุ่นๆทั้งนั้นเลย แต่ก็ดีนะที่มีตัวตนฉันมาอยู่ข้างๆถึงจะมีเจ้าตัวแสบที่คอยกวนโอ๊ยฉันตลอดก็ตามนะ แต่ว่า อีกสี่คนคงไม่เหมือนกับเจ้า ยูริเตะ เซนต์แต่ละคนแต่ว่า ถ้าของซาสึเกะเป็นผู้ชาย แต่ทำไมของฉันถึงเป็น หญิงสี่ชายหนึ่งล่ะ เจ้าซาสึเกะมีคนเดียวแต่ทำไมฉันมีห้ากันล่ะ แต่ยังไงซะ ก็ต้องดูแลพวกนี้ให้ดีที่สุดสินะ ฉันคงต้องใช้เวลาอยู่กับพวกนี้อีกนานเลยสินะ ตัวตนที่ฉันอยากเป็นได้กำเนิด และ จะต้องมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นแน่ๆ ชิ...
....................................................................................................................
                                                ติดตามตอนต่อไป