My first love รักครั้งแรกของฉัน

          หลายวันต่อมาก็มาถึงวันนี้ วันอะไรน่ะหรอหึๆ ก็วันคริสต์มาสไงล่ะโฮ๊ะๆ^0^ อารมณ์ดีมากๆค่า เพราะว่าวันนี้ฉันจะไปฟิวเจอร์กับฟิวไงล่ะ หลายๆคนอาจจะสงสัยในความสัมพันธ์ของเราแต่มันก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่า 'เพื่อนสนิท' เลยสักนิด ก็พอมีความหวังอยู่ค่อนข้างริบหรี่อ้ะนะแต่ก็ยังหวังให้หันมามองกันบ้างนะ ยังไงก็ช่างมันเหอะอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าาาา

          ฉันใช่เวลาอาบน้ำแต่งตัวประมาณ 15 นาที(เร็วไปมั้ย?) วันนี้ฉันใส่กางเกงเอวสูงขาวยาวกับเสื้อแขนสั้นสีขาว เสื้อกันหนาวสีแดงลายขวางสลับขาว บอกเลยว่าวันนี้มันหนาวมากถึงขนาดว่าไม่กล้าใส่กางเกงขาสั้นกันเลยทีเดียว

          วันนี้ฉันออกมารอเค้าที่เดิมอีกตามเคย รู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่างเลยแหะ แต่ว่าฉันลืมอะไรหว่า?

          "พิงค์" ห้ะๆ ใครเรียกๆ (-- )( --) อ้อฟิวนี่เอง

          "ไปกันเหอะ"

          "แล้วจะไปไหน?" ฉันถามด้วยความสงสัย

          "แล้วพิงค์อยากไปไหนล่ะ" แหนะยังอุตส่าห์ย้อนอีก--

          "ฉันหิวอ้ะไปหาไรกินก่อนดีมั้ย?"

          "เค้ :)" ไม่ต้องมายิ้มแบบนั้นจะได้มั้ยยะเดี๋ยวใจมันจะละลายก่อน

ร้านเค้ก Berry Cafe

          เราเดินเข้ามาในร้าน Berry Cafe แล้วเดินมานั่งที่นั่งติดริมกระจกที่สามารถมองออกไปเห็นสวนสาธารณะได้ พอมองออกไปรู้สึกได้เลยว่าชิวมากกก นั่งได้แปปนึงก็มีพนักงานเดินเข้ามาถามว่า...

          "รับอะไรดีคะ?" ฉันเปิดเมนูเค้กดูมีแต่เค้กน่ากินทั้งนั้นเลยอ่า เลือกอันไหนดีเนี้ยเลือกไม่ถูก@_@

          "ผมขอเป็นแบล็คเบอร์รี่ช็อกโก้คับ :)" ฟิวพูดพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนที่ทำให้ใจพนักงานหญิงเคลิ้มไปเลย หึ่ยมั่นไส้ชะมัด

          "ขอเป็น..เอ่อสตรอเบอร์รี่ชีสเค้กค่ะ" พนักงานคนนั้นรีบจดแล้วฉีกกระดาษไปวางบนเคาต์เตอร์ เพียงแค่แปปเดียวเค้กก็มาเสิร์ฟอยู่ตรงหน้า ว้าวววววน่ากินกว่าในรูปซะอีก แฮ่น้ำยายไหย

          "นี่ๆ ก่อนจะกินน่ะเช็ดน้ำลายก่อนเหอะ-.-" 

          "ซู้ดดดดด" แฮ่ๆเผลอได้ไงเนี้ย

          "555พิ้งเนี้ยตลกดีนะ"  ตรงไหนมิทราบยะ

          "เชอะ!"

          "อ่า โทดทีๆรีบๆกินกันเหอะ" เออเนอะลืมเลย

30 นาทีผ่านไป

          "เฮ้ออิ่มจุง กินต่อไม่ไหวแล้วอ่าาาาาา"

          "เหมือนกัน" จะไม่ให้อิ่มได้ไงเล่า ก็ต่อจากสตรอเบอร์รี่ชีสเค้กก็เป็นพายบลูเบอร์รี่ปิดถ้ายด้วยเยลลี่รสราสเบอร์รี่นี่นาไม่อิ่มก็บ้าแล้ว ส่วนฟิวน้ะหรออย่าให้พูดเลยกินเยอะกว่าฉันอีกบอกให้-..-

          "งั้นไปไหนต่ออ้ะ?"

          "ไปสยามต่อกัน"

          "ไปก้อไป"

          เราเดินเล่นกันอยู่พักใหญ่ๆ ไปเดินนู้นซื้อนี่ไปทั่วเลย บอกได้คำเดียวว่าหนุกมากกก หลังจากนั้นเราก้อไปเซ็นทรันต่อ ไปถ่ายรูปเยอะแยะเยย หนุกมากค่ะ

          ฉันกลับถึงบ้านตอนประมาณ 3 ทุ่มค่ะ แล้วไงต่อหรอออ ก้อรีบเข้าห้องเปิดคอมเล่นเฟสบุ๊คตามเคย(เหอะๆชีวิตนี้อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเฟสค่ะ) เปิดมาปุ๊ปยัยฝนก้อทักมาทันที ทีเงี้ยไวนะยะ

           'พิงค์ เป็นไงมั้งเที่ยวกะฟิวที่ไหนมามั้งง้า หนุกมั้ยๆ'

           'หนุกมากเลยอ้ะ ไปกินเค้กที่Berry Cafe ก่อนแล้วไปเดินสยามต่อ><'

           'แหมๆ ไปด้วยกันขนาดนี้ยังไม่เป็นแฟนกันอีกหรอจ๊ะ'

           'เห้ยยังแค่เพื่อนกันเฉยๆ'

           'แน่ใจอ้ะ เห็นตัวติดกันเป็นตังเมไปไหนด้วยกันตลอดไม่ใช่ไงยะ ยังงี้ไม่เรียกว่าชอบก้อไม่รู้จะว่าไงแล้ว' พอยัยฝนทักมาแบบนี้เล่นเอาสตั้นไป 3 วิเลยคับ-.- ก่อนจะตอบกลับไปว่า

           'ถึงฉันจะคิดกับฟิวเกินเพื่อนก้อเหอะ แต่ยังไงฟิวก้อเห็นเค้าเป็นได้แค่เพื่อนสนิทแค่นั้นน่ะแหละ'

           'แล้วแกถามไปรึยังล่ะว่ามันรู้สึกยังไง'

           'เอ่อ ก้อยังอ้ะ'

           'ถามเลยสิจะรออะไร'

           'งั้นพรุ่งนี้ค่อยถามล่ะกันวันนี้ง่วงแล้วอ้ะนอนก่อนนะ'

           'โอเคๆ ฝันดีที่รัก จุ้บๆ'

           'จ้าไปล่ะ ฝันดี'

ไรต์หายไปนานมากค่ะ ลืมกันยังเนี้ย5555 คือแบบรีดเดอร์ต้องเข้าใจไรต์หน่อยนะคะ การบ้านที่รร.นี่ก้อจะเยอะไปไหนก้อไม่รู้5555 ยังไง ณ จุดๆนี้ไรต์ต้องขอโทดรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะขอโทดจิงๆจากใจคะ