Don't Break รักใสๆกระชากใจ ร้ายเกินพิกัด! (R18+)

"ฮ่าวว~..นี่กี่โมงแล้วอ่ะ อะไรกันนะ แสงแดดบ้าๆพวกนี้ แยงตาเค้าหมดแล้ว..TAT"
เราขยี้ตา ก่อนจะบิดตัวไปมาเบาๆเพื่อไล่ความง่วง..เรานั่งกระพริบตาเบาๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์.. เฮ้อ~ โล่งอก ตื่นสายก็ไม่เป็นไรแล้วสินะ TwT 
เราเหลือบไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆกาย แล้วเผลอยิ้มออกมา..
เวลาหลับเค้าช่างน่ารักเหลือเกิน..
"ขุน" ที่รักของเราเองค่ะ เมื่อคืนก็..อ่านะ -///- ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดขึ้นได้ไง..เพียงแต่รู้แค่ว่าคงต้องไปหาอะไรมาป้องกันเรื่องนั้นซะแล้วล่ะ
เรานอนมองคนที่หลับอยู่อย่างมีความสุข.. "เหมือนความฝันเลยน้า..ที่เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้"
เราพูดเบาๆ แล้วเอามือคนหลับมาแนบแก้ม คนนี้สินะ..ที่ทำให้เรารักได้หมดหัวใจ
เหลือบไปมองนาฬิกา ตอนนี้ก็ 8 โมงครึ่งแล้ว..ลงไปเตรียมอะไรให้ตาตัวยุ่งกินดีกว่า..
เราทำท่าจะลุกแต่ก็..!
'หมับ!'
ว่าน: อ๊ะ...
ขุน: จะไปหนายอ่ะ..//งัวเงีย
ว่าน: ข..ขุุน ตื่นแล้วหรอ >///<
ขุน: งืมมม..เพิ่งตื่น แล้วว่านจะไปไหน 
ว่าน: ก..ก็จะไปเตรียมอะไรให้กินไง ลุกได้แล้วๆ
ขุน: วันเสาร์..จะรีบไปไหนนักหนาเล่า...
ว่าน: งืออ..งั้นก็ไปล้างหน้าล้างตาไป ปล่อยเราด้วย >///<
เราดิ้นเบาๆด้วยความเขิน เพราะตอนนี้ตาตัวยุ่งที่เพิ่งตื่นได้พันธนาการตัวเราด้วยแขนแข็งแรงเรียบร้อยแล้ว..
งือออ เล่นทีเผลอทุกทีเลยตาคนนี้ >///<*
ขุน: แล้ววันนี้จะทำอะไรกินดี..ฮ่าววว~ //หาว
ว่าน: ก..ก็อยากกินอะไรล่ะ //หน้าแดงฉ่า
ขุน: เราอยากกินว่านอ่ะ..
ว่าน: ก..กินอะไร เมื่อคืนก็กินไปแล้วไม่ใช่หรอ >////<
ขุน: ก็เราอยากกินอีกอ่ะ...กินแล้วย่อย แล้วท้องมันก็ว่าง..
ว่าน: งือออ..ค่อยกินอีก ตอนนี้ปล่อยเราก่อน
ขุน: ไม่เอา..//หอมซอกคอ
ว่าน: อืออ..ขุน ไม่เอาสิ
ตาตัวยุ่งทำเป็นไม่ได้ยินเราไปซะเฉยๆ แล้วเริ่มไซร้คอเราอีก >O<///
โอ๊ย..ทำไมถึงหนีตาตัวแสบคนนี้ไม่ได้ซะทีนะ ดูสิ..เอาใหญ่แล้วๆ! >///<*
ว่าน: ข..ขุนเราหิวแล้ว ป..ปล่อยเราก่อน
ขุน: งืมม..ค่อยให้เรากินเสร็จก่อน ว่านค่อยกิน เคป่ะ? //เลียขอบหู
ว่าน: ฮ๊ะ..ม..ไม่เอาสิ ขี้โกง //หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ
ขุน: น่า..เราขอนะ นะๆ //ทำเสียงอ้อน
ว่าน: งือออ..จะทำไงได้ล่ะ
ขุน: เย้ ให้แล้วใช่ป่ะ 
ว่าน: คิก..อ..อื้ม
เราเผลอขำเบาๆออกมาเพราะเสียงดีใจเหมือนเด็กได้ของเล่นของตาตัวยุ่ง เฮ้อ..~ ทำไมไม่เคยใจแข็งกับคนๆนี้ได้ซะทีนะ
ขุนค่อยๆพลิกตัวมาคร่อม แล้วเริ่มไซร้ไปตามลำคอของเรา.. ปากร้อนค่อยๆเม้มทำรอยสีแดงจางๆเอาไว้ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วค่อยๆเอามือใหญ่ๆมานวดคลึงหน้าอกที่เปลือยเปล่า แล้วขยำซะเต็มมือ จนเราเผลอร้องครางเสียงหวานออกมาอีก และเหมือนตาตัวยุ่งจะยิ่งสนุก เอานิ้วเขี่ยรัวไปที่ยอดหน้าอกที่ตอนนี้เริ่มชันขึ้นอีกแล้ว จนเราเผลอบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน
'ท..ทำไมรู้สึกดีขนาดนี้นะ'
มือใหญ่ค่อยๆบีบเค้นมาที่หน้าอกขาวเต็มมือ สลับกับเขี่ยไปมาที่ยอดของมัน หน้าอุ่นๆก็ยังคงไซร้อยู่ที่ลำคอร้อนเพราะอุณหภูมิในร่างกายที่เพิ่มขึ้นของเรา
คนตัวสูงยังคงสนุกกับการเล่นที่หน้าอก..จนตอนนี้มันเริ่มแดงเป็นรอยมือหมดแล้ว
'ต..ตาบ้า เล่นซะช้ำไปหมดแล้วนะ >///<' เราคิดในใจ
ขุนเริ่มเปลี่ยนจากหน้าอก มาเป็นที่หน้าท้องเนียนขาวที่เผยิบขึ้นลงตามจังหวะหายใจที่แรงขึ้นทุกขณะ ที่มือของอีกคนไปถึงจุดไหนบนร่างกาย
ขุนค่อยๆก้มลงมาไล้ลิ้นไปตามร่องอก..เรื่อยลงมาถึงหน้าท้อง ใช้ปากร้อนจูบไปทั่วๆ
ตอนนี้ในหัวเราเริ่มเป็นสีขาวและเริ่มคิดอะไรไม่ออก ความรู้สึกบนร่างกายที่ถูกคนรักสัมผัส..มันเป็นความรู้สึกที่ดีจนอยากให้มันมากขึ้นเรื่อยๆ..และไม่อยากให้จบลงง่ายๆเลย
ว่าน: อ..อืออ..ฮ๊าา..//ครางเบาๆ
ขุน: ว่าน..เป็นไงบ้าง
ว่าน: ร..รู้สึก..ดีมากเลย 
ขุน: งืมม...
ขุนได้แต่ตอบรับมาสั้นๆ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปที่หว่างขา..
ลิ้นอุ่นๆค่อยๆเลียไล้ขึ้นลงตามกลีบสีชมพูสด แล้วตวัดไปมาเหมือนกำลังรับรสไอติมหวานๆ 
จนตอนนี้ในหัวเราเริ่มเป็นสีขาวโพลนไปแล้วจริงๆ..ความรู้สึกเสียวซ่านทำให้เราต้องครางออกมาเสียงหลงพร้อมกับแอ่นตัวขึ้น 'ค..คนบ้า พอได้แล้ว'
ว่าน: อ..อ๊าา..ฮ๊า ข..ขุนพอได้แล้วน้า ลงไปกินข้าวกันเถอะ
ขุน: เฮ้ย..ได้ไงเล่า มาถึงขนาดนี้แล้ว..
ว่าน: งืออ..ก..ก็เราหิวแล้วจริงๆนี่ 
ขุน: บอกแล้วว่าให้เรากินเสร็จก่อน เคนะ
ว่าน: ก..ก็ใช่ แต่..อ๊ะ อ๊าา~~!
จู่ๆ ตาตัวแสบก็กระแทกของๆของตัวเองเข้ามาเต็มแรง จนเราถึงกับน้ำตาเล็ด
ท..ทำอะไรของเค้าเนี่ย! อย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ ฮืออ..จ..เจ็บ T///T*
ว่าน: ฮึก..จ..เจ็บนะ
ขุน: ก็เคยบอกแล้ว..ว่าทำกับเราคงเจ็บหน่อย เพราะเราชอบใช้ความรุนแรงอ่ะ
ว่าน:ก..ก็รู้ แต่ก็เบาลงหน่อยสิ..
ขุน: งืมม...อ่ะ..อื้ม //เริ่มขยับ
ว่าน: ฮ๊าา..อ๊ะ อ๊าา..
พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่ไอแรงที่เข้ามานี่ไม่ใช่เลยนะ T///T
ถึงจะบอกว่าเจ็บ แต่ความรู้สึกข้างในนั้น..ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดีมากๆเหมือนกัน..
ขุน: เราจะเร็วขึ้นล่ะนะ..//ทำตามที่พูด
ว่าน: อ..อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ฮ๊าา..ฮึก อ๊าา~!
ขุน: ว่าน..อึก!!
ว่าน: ฮ๊าาาา...~~!
เรารู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลเข้ามาเต็มภายใน..ก่อนที่ขุนจะล้มตัวลงนอนทับเราเบาๆแล้วกอดแน่น
เราที่ได้แต่นอนหอบก็ค่อยๆเอื้อมมือไปกอดตาตัวยุ่งแน่นเช่นกัน..
หลังจากนี้..คงต้องใจแข็งกับตาคนนี้ให้มากขึ้นแล้วสิ T///T;;
ขุน: เหนื่อยมั้ย..//จูบหน้าผาก
ว่าน: เราว่าขุนน่าจะถามตัวเองนะ หอบซะแรงเลย //ขำทั้งที่ตัวเองก็หอบเหมือนกัน
ขุน: 555..เรารักว่านนะ //กอดแน่น
ว่าน: เราก็รักขุนนะ..//กอดตอบ
ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง..เราขอเชื่อใจขุนตลอดไปนะ..
รักกันแบบนี้ตลอดไปนะขุน..
---THE END Chapter 2---