Don't Break รักใสๆกระชากใจ ร้ายเกินพิกัด! (R18+)

นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นเพื่อวันครบรอบการคบกันของเรากับแฟนค่ะ เป็นเรื่องที่สมมติขึ้นมาเท่านั้น

คนที่อยู่ในเรื่องเป็นบุคคลที่มีอยู่จริง เพียงแต่เรื่องราวนั้น เป็นเรื่องราวที่สมมติขึ้นมา ไม่มีเนื้อหาจากความเป็นจริงแต่ประการใด มีเนื้อหาเกี่ยวข้องในทางเพศ (NC18+ จ้า) ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะจ๊ะ ขอบคุณมากๆค่ะ  

เด็กสาวกับแว่นสีเงิน..เดินวนไปมาอยู่ในศาลาข้างโรงเรียนได้ประมาณครึ่ง ชม.แล้ว 

เพราะเธอกำลังรอกลับบ้านพร้อมใครบางคนที่กำลังเล่นบอลอยู่ที่สนามหน้าโรงเรียนกับเพื่อนๆ

"ขุน" แฟนหนุ่มของเธอนั่นเอง..

เด็กสาวนั่งรถจนเกือบ 4 โมงเย็น จนกระทั่งแฟนหนุ่มของเธอเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางเหน็ดเหนื่อย

ขุน: ..จะกลับรึยัง ^^

ว่าน: อื้อออ~~ กลับเลยสิ เรานั่งรอขุนตั้งนานนะ

ขุน: โห..ขอโทษค้าบบบ > < //ทำท่าไหว้ปลกๆ

ว่าน: 555 อะไรล่า..ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย

ขุน: อ้าววว..ก็ทำท่าเหมือนดุเราอ่ะ

ว่าน: ปล่าวเลยน้าาา

ขุน: หรอค้าบบบ

ว่าน: 555 ไปๆกลับบ้าน ค่อยไปเถียงกันต่อ

ขุน: 555 มีต่ออีก..งั้นป่ะ กลับกัน

ว่าน: อื้มมม ^^

ทั้งคู่เดินจูงมือกันกลับบ้านอย่างมีความสุขเหมือนเช่นทุกวัน..

แต่..วันนี้ มีอะไรบางอย่างที่เด็กสาวอยากจะบอกกับแฟนหนุ่มของเธอ และเธอคิดว่ามันถึงเวลาแล้ว..

ทั้งคู่เดินเข้ามาในบ้าน และนั่งลงพักผ่อนบนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่น...

ว่าน: ขุน..เรามีอะไรจะบอก

ขุน: ว่า //กินน้ำ

ว่าน: ขุนจะมีอะไรกับเราก็ได้นะ...เรายอมให้ //หน้าแดงฉ่า

ขุน: อึก! แค่กๆๆ!

ว่าน: อ..อ้าว ค่อยๆกินสิ สำลักเลยหรอ >///<

ขุน: ม..เมื่อกี๊ว่านว่าไงนะ

ว่าน: ร...เราบอกว่า..ว่าขุนจะมีอะไรกับเราก็ได้ เรายอมให้ 

ขุน: อ..อ่า จริงหรอ

เด็กสาวได้แต่พยักหน้าน้อยๆด้วยความเขินอาย ก่อนจะก้มหน้าหลบสายตาเด็กหนุ่มจนผมลงมาปรกหน้าที่ตอนนี้แดงไปถึงหูแล้ว

ขุน: อืมมม..แน่ใจแล้วนะ //ทำหน้าจริงจัง

ว่าน: แน่ใจ..ก็เราคิดว่า เราคบกันมาได้ขนาดนี้แล้ว ขุนก็สัญญาว่าจะมีเราคนเดียว

เราก็..อุ๊บ!

คำพูดของเด็กสาวถูกกลืนหายไปด้วยริมฝีปากร้อนๆของแฟนหนุ่มของเธอ..ที่ประกบเข้ามา จนทำให้ร่างของเด็กสาวนอนยาวลงตามโซฟา ริมฝีปากของเด็กหนุ่มยังคงครองริมฝีปากของเธอ

ในตอนนี้ในหัวของเด็กสาวเป็นสีขาวโพลน แต่เธอก็ตอบรับจูบนั้นอย่างแนบแน่น

ขุน: //ถอนจูบออกมา

ว่าน: //หน้าแดงฉ่า

ขุน: ว่านรู้มั้ย..เรารอเวลานี้มาตั้งนานแล้ว..แต่เราไม่อยากขออะไรที่มันมากเกินไป แต่ตอนนี้..เราดีใจมากเลย //ก้มลงไปกระซิบข้างหู

ว่าน: อ..อืม..เรารักขุนนะ..

เด็กสาวตอบรับคำพูดของเด็กหนุ่มสั้นๆ เพราะความเขินอายในตอนนี้ของเธอนั้น มากเกินกว่าจะทำให้เธอพูดอะไรได้มากกว่านั้นอีกแล้ว

ขุน: งืม..เราก็รักว่านนะ..เราสัญญานะ ว่าเราจะมีแต่ว่านคนเดียว

เด็กหนุ่มพูดพร้อมส่งสายตาอันลึกซึ้งให้กับแฟนสาวของเค้า เด็กสาวได้แต่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขพร้อมกับใบหน้าแดงๆของเธอ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะจัดการครอบครองริมฝีปากของแฟนสาวอีกครั้ง ลิ้นอุ่นๆของทั้งสองเกี่ยวพันกันมาอย่างโหยหา และต้องการชิมความหวานซึ่งกันและกัน

ปากร้อนๆของเด็กหนุ่มดูดดุนลิ้นของแฟนสาวราวกับต้องการให้รู้ว่ามีแค่เค้าคนเดียวที่จะได้ลิ้มลองมัน

เด็กสาวได้แต่ครางอยู่ในลำคออย่างแผ่วเบา ตามจังหวะลมหายใจของเธอที่แรงขึ้น แล้วเอื้อมเอาแขนไปโอบรอบคอเด็กหนุ่มให้ริมฝีปากทั้งสองประกบกันแน่นยิ่งขึ้น

มือหนาๆของเด็กหนุ่มก็เริ่มสอดเข้าไปในเสื้อนักเรียนสีขาวของแฟนสาว ก่อนจะเลื่อนมือไปปลดตะขอเสื้อในสีชมพูหวานออก

ก่อนจะถกเสื้อขึ้น เผยให้เห็นหน้าอกสีขาวกับยอดสีสวยที่ตอนนี้ดูชันขึ้นเพราะอารมณ์ที่มากขึ้นของแฟนสาว ที่ตอนนี้หน้าแดงจนไปถึงใบหูและหอบหายใจถี่

เด็กหนุ่มเริ่มเกลี่ยลิ้นไปตามยอดหน้าอกของแฟนสาว แล้วดูดดื่มมันอย่างหมั่นเขี้ยว

เพราะมันช่างยั่วอารมณ์ของเค้าเหลือเกิน..

เด็กสาวได้แต่ครางเสียงเล็กหวานออกมา  สำหรับเด็กหนุ่ม เสียงนั้นช่างน่ารักและไพเราะจนอยากจะฟังมากขึ้นอีกเรื่อยๆ...

ว่าน: ฮ๊าาา..อ๊ะ อ๊า //คราง

ขุน: รู้สึกยังไงบ้างว่าน...

ว่าน: อ..อืมม..ร..รู้สึกดีมากเลย //สั่นเบาๆ

ขุน: งืมม..ชอบใช่มั้ย //มองหน้า

ว่าน: อ..อืม..

เด็กหนุ่มยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ทำให้แฟนสาวของเค้ามีความสุขได้ จึงก้มลงไปเอาปากครอบครองหน้าอกสีขาวอีกครั้งและใช้มือใหญ่ๆบีบเค้นเข้าไปที่หน้าอกอีกข้างอย่างมันมือ จนเด็กสาวร้างครางเสียงหวานดังขึ้นและใช้มือเล็กๆกำเสื้อนักเรียนของแฟนหนุ่มจนยับยู้ยี้

เด็กหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าต้องทำอะไรมากกว่านี้แล้ว จึงปล่อยปากแล้วค่อยๆก้มลงไปถอดกระโปรงของแฟนสาวออก

เด็กสาวยกขาขึ้นอย่างรู้หน้าที่ พร้อมกับหอบออกมาอีก เพราะรู้ถึงสิ่งที่เด็กหนุ่มกำลังจะทำหลังจากนี้..

ขุน: ว่าน...แน่ใจแล้วนะ..?

ว่าน: อ..อืมมม..แน่ใจสิ

เด็กหนุ่มถามย้ำอีกครั้ง เพราะเค้าไม่อยากทำให้เด็กสาวต้องมาเสียใจภายหลัง เพราะเค้ารู้ว่าเรื่องแบบนี้เป็นสิ่งที่ยังไม่ถึงเวลาสำหรับวัยของพวกเค้า แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว..ถ้าแฟนสาวของเค้ามั่นใจ เค้าก็พร้อมที่จะมอบมันให้แฟนสาวเช่นกัน

เด็กหนุ่มทำทุกอย่างไปเรื่อยๆตามสัญชาตญาณของผู้ชายเพื่อทำให้แฟนสาวของเค้ามีความสุข

ขุน: ว่าน..แยกขาออก 

ว่าน: อ..อื้อ ข..ขุน อ..อย่าเพิ่งนะ  อ..อ๊าา~!

ขุน: ซี๊ดดด..จ..เจ็บมั้ย?

ว่าน: ม..ไม่จ้ะ อ๊ะ..ฮ๊าา อื๊มม

ขุน: ว่าน..เป็นของเรานะ

ว่าน: อ..อื้ม เรา..รักขุนนะ อ๊ะ..อ๊าา...

ตอนนี้ทั้งสองต่างก็มอบความสุขให้ซึ่งกันและกัน ในคืนนั้น..ทั้งคู่ผลอยหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันอย่างมีความสุข

ทั้งเสียงร้องครางหวานของเด็กสาวที่ดังออกมาทุกครั้งที่ร่างกายของเด็กหนุ่มเข้าไปกระทบภายในตัวเธอ...

ทั้งร่างกายทั้งหมดที่มีเพียงเเด็กหนุ่มเท่านั้นที่จะได้เห็น...

เค้าอยากให้เธอเป็นของเค้าคนเดียวเท่านั้น..และตลอดไป....

----THE END----