Don't Break รักใสๆกระชากใจ ร้ายเกินพิกัด! (R18+)

"ฮ่าวว~..นี่กี่โมงแล้วอ่ะ อะไรกันนะ แสงแดดบ้าๆพวกนี้ แยงตาเค้าหมดแล้ว..TAT"

เราขยี้ตา ก่อนจะบิดตัวไปมาเบาๆเพื่อไล่ความง่วง..เรานั่งกระพริบตาเบาๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์.. เฮ้อ~ โล่งอก ตื่นสายก็ไม่เป็นไรแล้วสินะ TwT 

เราเหลือบไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆกาย แล้วเผลอยิ้มออกมา..

เวลาหลับเค้าช่างน่ารักเหลือเกิน..

"ขุน" ที่รักของเราเองค่ะ เมื่อคืนก็..อ่านะ -///- ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดขึ้นได้ไง..เพียงแต่รู้แค่ว่าคงต้องไปหาอะไรมาป้องกันเรื่องนั้นซะแล้วล่ะ

เรานอนมองคนที่หลับอยู่อย่างมีความสุข.. "เหมือนความฝันเลยน้า..ที่เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้"

เราพูดเบาๆ แล้วเอามือคนหลับมาแนบแก้ม คนนี้สินะ..ที่ทำให้เรารักได้หมดหัวใจ

เหลือบไปมองนาฬิกา ตอนนี้ก็ 8 โมงครึ่งแล้ว..ลงไปเตรียมอะไรให้ตาตัวยุ่งกินดีกว่า..

เราทำท่าจะลุกแต่ก็..!

'หมับ!'

ว่าน: อ๊ะ...

ขุน: จะไปหนายอ่ะ..//งัวเงีย

ว่าน: ข..ขุุน ตื่นแล้วหรอ >///<

ขุน: งืมมม..เพิ่งตื่น แล้วว่านจะไปไหน 

ว่าน: ก..ก็จะไปเตรียมอะไรให้กินไง ลุกได้แล้วๆ

ขุน: วันเสาร์..จะรีบไปไหนนักหนาเล่า...

ว่าน: งืออ..งั้นก็ไปล้างหน้าล้างตาไป ปล่อยเราด้วย >///<

เราดิ้นเบาๆด้วยความเขิน เพราะตอนนี้ตาตัวยุ่งที่เพิ่งตื่นได้พันธนาการตัวเราด้วยแขนแข็งแรงเรียบร้อยแล้ว..

งือออ เล่นทีเผลอทุกทีเลยตาคนนี้ >///<*

ขุน: แล้ววันนี้จะทำอะไรกินดี..ฮ่าววว~ //หาว

ว่าน: ก..ก็อยากกินอะไรล่ะ //หน้าแดงฉ่า

ขุน: เราอยากกินว่านอ่ะ..

ว่าน: ก..กินอะไร เมื่อคืนก็กินไปแล้วไม่ใช่หรอ >////<

ขุน: ก็เราอยากกินอีกอ่ะ...กินแล้วย่อย แล้วท้องมันก็ว่าง..

ว่าน: งือออ..ค่อยกินอีก ตอนนี้ปล่อยเราก่อน

ขุน: ไม่เอา..//หอมซอกคอ

ว่าน: อืออ..ขุน ไม่เอาสิ

ตาตัวยุ่งทำเป็นไม่ได้ยินเราไปซะเฉยๆ แล้วเริ่มไซร้คอเราอีก >O<///

โอ๊ย..ทำไมถึงหนีตาตัวแสบคนนี้ไม่ได้ซะทีนะ ดูสิ..เอาใหญ่แล้วๆ! >///<*

ว่าน: ข..ขุนเราหิวแล้ว ป..ปล่อยเราก่อน

ขุน: งืมม..ค่อยให้เรากินเสร็จก่อน ว่านค่อยกิน เคป่ะ? //เลียขอบหู

ว่าน: ฮ๊ะ..ม..ไม่เอาสิ ขี้โกง //หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ

ขุน: น่า..เราขอนะ นะๆ //ทำเสียงอ้อน

ว่าน: งือออ..จะทำไงได้ล่ะ

ขุน: เย้ ให้แล้วใช่ป่ะ 

ว่าน: คิก..อ..อื้ม

เราเผลอขำเบาๆออกมาเพราะเสียงดีใจเหมือนเด็กได้ของเล่นของตาตัวยุ่ง เฮ้อ..~ ทำไมไม่เคยใจแข็งกับคนๆนี้ได้ซะทีนะ

ขุนค่อยๆพลิกตัวมาคร่อม แล้วเริ่มไซร้ไปตามลำคอของเรา.. ปากร้อนค่อยๆเม้มทำรอยสีแดงจางๆเอาไว้ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วค่อยๆเอามือใหญ่ๆมานวดคลึงหน้าอกที่เปลือยเปล่า แล้วขยำซะเต็มมือ จนเราเผลอร้องครางเสียงหวานออกมาอีก และเหมือนตาตัวยุ่งจะยิ่งสนุก เอานิ้วเขี่ยรัวไปที่ยอดหน้าอกที่ตอนนี้เริ่มชันขึ้นอีกแล้ว จนเราเผลอบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน

'ท..ทำไมรู้สึกดีขนาดนี้นะ'

มือใหญ่ค่อยๆบีบเค้นมาที่หน้าอกขาวเต็มมือ สลับกับเขี่ยไปมาที่ยอดของมัน หน้าอุ่นๆก็ยังคงไซร้อยู่ที่ลำคอร้อนเพราะอุณหภูมิในร่างกายที่เพิ่มขึ้นของเรา

คนตัวสูงยังคงสนุกกับการเล่นที่หน้าอก..จนตอนนี้มันเริ่มแดงเป็นรอยมือหมดแล้ว

'ต..ตาบ้า เล่นซะช้ำไปหมดแล้วนะ >///<' เราคิดในใจ

ขุนเริ่มเปลี่ยนจากหน้าอก มาเป็นที่หน้าท้องเนียนขาวที่เผยิบขึ้นลงตามจังหวะหายใจที่แรงขึ้นทุกขณะ ที่มือของอีกคนไปถึงจุดไหนบนร่างกาย

ขุนค่อยๆก้มลงมาไล้ลิ้นไปตามร่องอก..เรื่อยลงมาถึงหน้าท้อง ใช้ปากร้อนจูบไปทั่วๆ

ตอนนี้ในหัวเราเริ่มเป็นสีขาวและเริ่มคิดอะไรไม่ออก ความรู้สึกบนร่างกายที่ถูกคนรักสัมผัส..มันเป็นความรู้สึกที่ดีจนอยากให้มันมากขึ้นเรื่อยๆ..และไม่อยากให้จบลงง่ายๆเลย

ว่าน: อ..อืออ..ฮ๊าา..//ครางเบาๆ

ขุน: ว่าน..เป็นไงบ้าง

ว่าน: ร..รู้สึก..ดีมากเลย 

ขุน: งืมม...

ขุนได้แต่ตอบรับมาสั้นๆ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปที่หว่างขา..

ลิ้นอุ่นๆค่อยๆเลียไล้ขึ้นลงตามกลีบสีชมพูสด แล้วตวัดไปมาเหมือนกำลังรับรสไอติมหวานๆ 

จนตอนนี้ในหัวเราเริ่มเป็นสีขาวโพลนไปแล้วจริงๆ..ความรู้สึกเสียวซ่านทำให้เราต้องครางออกมาเสียงหลงพร้อมกับแอ่นตัวขึ้น 'ค..คนบ้า พอได้แล้ว'

ว่าน: อ..อ๊าา..ฮ๊า ข..ขุนพอได้แล้วน้า ลงไปกินข้าวกันเถอะ

ขุน: เฮ้ย..ได้ไงเล่า มาถึงขนาดนี้แล้ว..

ว่าน: งืออ..ก..ก็เราหิวแล้วจริงๆนี่ 

ขุน: บอกแล้วว่าให้เรากินเสร็จก่อน เคนะ

ว่าน: ก..ก็ใช่ แต่..อ๊ะ อ๊าา~~!

จู่ๆ ตาตัวแสบก็กระแทกของๆของตัวเองเข้ามาเต็มแรง จนเราถึงกับน้ำตาเล็ด

ท..ทำอะไรของเค้าเนี่ย! อย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ ฮืออ..จ..เจ็บ T///T*

ว่าน: ฮึก..จ..เจ็บนะ

ขุน: ก็เคยบอกแล้ว..ว่าทำกับเราคงเจ็บหน่อย เพราะเราชอบใช้ความรุนแรงอ่ะ

ว่าน:ก..ก็รู้ แต่ก็เบาลงหน่อยสิ..

ขุน: งืมม...อ่ะ..อื้ม //เริ่มขยับ

ว่าน: ฮ๊าา..อ๊ะ อ๊าา..

พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่ไอแรงที่เข้ามานี่ไม่ใช่เลยนะ T///T

ถึงจะบอกว่าเจ็บ แต่ความรู้สึกข้างในนั้น..ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดีมากๆเหมือนกัน..

ขุน: เราจะเร็วขึ้นล่ะนะ..//ทำตามที่พูด

ว่าน: อ..อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ฮ๊าา..ฮึก อ๊าา~!

ขุน: ว่าน..อึก!!

ว่าน: ฮ๊าาาา...~~!

เรารู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลเข้ามาเต็มภายใน..ก่อนที่ขุนจะล้มตัวลงนอนทับเราเบาๆแล้วกอดแน่น

เราที่ได้แต่นอนหอบก็ค่อยๆเอื้อมมือไปกอดตาตัวยุ่งแน่นเช่นกัน..

หลังจากนี้..คงต้องใจแข็งกับตาคนนี้ให้มากขึ้นแล้วสิ T///T;;

ขุน: เหนื่อยมั้ย..//จูบหน้าผาก

ว่าน: เราว่าขุนน่าจะถามตัวเองนะ หอบซะแรงเลย //ขำทั้งที่ตัวเองก็หอบเหมือนกัน

ขุน: 555..เรารักว่านนะ //กอดแน่น

ว่าน: เราก็รักขุนนะ..//กอดตอบ

ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง..เราขอเชื่อใจขุนตลอดไปนะ..

รักกันแบบนี้ตลอดไปนะขุน..

---THE END Chapter 2---