รักได้ไง ไอ้หนุ่ม HOT
เขียนโดย 
acertam
วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.56 น.
แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) ความเสียสละ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ปัง"
"วินนนนนนนนนนนนนนนนน" ร่างของชายหนุ่ม ถูกจากคนที่เขารัก
ห้องฉุกเฉิน ที่ดูเหมือนเงียบสงัด ไร้คนที่เดินออกมาตอบคำถาม
ผมก้อง นั่งลงพร้อมกับหยดน้ำตา ที่ไหลออกมา ผ่านไป 2 ชั่วโมง ไม่มีวีแววของหมอที่ออกมา แล้วก็ร่างของ กานซึ่งเขากอดผมเอาไว้
"แอด"
เสียงประตู เปิดออกพร้อมกับหมอเดินออกมาสีหน้าของหมอ ดูหนักใจ ทำให้ใจผมยิ่งทรมาน
ผมตัดสินใจวิ่งไป ถามอาการของวิน
"หมอคับ เพื่อนผมเขา เป็นยังไงบ้างคับ" ทั้งถาม ทั้งน้ำตา เพราะ ผม ทั้งนั้น
จากนั้น พ่อกับแม่ของวิน ก็วิ่งมาถามคุณหมอ
"หมอค่ะลูกดิฉันเป็นไงบ้างค่ะ" ท่านร้องไห้ออกมา
"คือ หมอ ช่วยเต็มที่แล้วคับ คนไข้นะคับถููกยิงที่จุดสำคัญ" ฮ่ะไม่จริง
"หมอว่าไงนะค่ะ ลูกฉัน............." จากนั้นแม่ของวินเป็นลม
"หมอคับ" ผม ผม ไม่มีแรงจะยืนแล้วตอนนี้
"คือ คนไข้ยังไม่เสียชีวิตนะคับ แต่คนไข้เขากลายเป็นคนที่ไม่รับรู้อะไรนะคับ"
"แล้วเขาจะฟื้นไหมคับหมอ" ผมทั้งตอบ ทั้งหมดแรง ไม่ไหวๆ
"เออ มีโอกาสนะคับ แต่หมอเจอกระดาษแผ่นหนึ่งในถุงกางเกงคนป่วยนะคับ" ผมรับกระดาษสีขาวจากมอ
"หมอขอตัวคับ"
"ขอบคุณคับ" ผมเปิดกระดาษออกที่ล่ะข้าง เพราะมันพับซ้อนกันอยู่นะคับ ทั้งร้องไห้ มือก็สั่น ไม่ไหวๆ พอผมเปิดออก ผมก็ตั้งใจอ่านมีบทความว่า
ก้องเรารักก้องมากนะ แต่เรารู้ในใจก้องไม่เคยมีเรา เราเข้าใจ เราบังคับใจใครไม่ได้แต่เรามีความสุข
มากเลยนะ ที่ได้ใกล้ก้องทุกๆเวลา ฮ่าๆ อย่าทำหน้าซึ้งดิ ที่เราเขียนแบบนี้นะเพราะเราจะย้ายไปอยู่
กับพ่อที่จีน ไม่กล้าบอกตรงๆนิหนา สุดท้ายนี้ ขอให้ก้อง
รักกานเท่าที่วินรักก้องนะ
จากเพื่อนวินถึงเพื่อนก้อง
ผมหันหน้าไปมองกาน กานเขาทำหน้าที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน เขาน้ำตาไหลหลังจากอ่านพร้อมผม
------------------------------------------------------------------------------
กาน
ผมมองเข้าไปในห้อง เห็นผู้ชายที่ชื่อวินเพื่อนของก้อง เขากลายเป็นเจ้าชายนิทรา ใจหนึ่งผมอยากจะขอบคุณเขามากที่เขา ยอมเสี่ยงชีวิต ถูกยิง เพื่อผมและก้อง ผมมองเข้าไปเห็นพ่อกับแม่เขากอดพร้อมกับร้องไห้ มันอธิบายด้วยคำพูดไม่ได้คับ แต่พวกท่านคงทรมาน
ไม่ต่างอะไรจากเพื่อน 2 คนของก้องที่กำลังวิ่งมาชนผม และรีบเปิดประตูเข้าไป ด้วยใบหน้าที่เศร้าของทั้ง 2
ผมได้แต่ยืนมองด้านนอก ก้องก็ร้องไห้กอดร่างของวินอยู่ ผมนะทรมานมาก
ผมพูดออกมาคนเดียวนอกห้อง
"ฉันสัญญานะวิน ฉันจะรักก้องให้สมกับที่นายรักเขา ไม่สิ ฉันจะรักก้องให้มากกว่าที่นายรัก"
------------------------------------------------------------------------------
ก้อง
"ไอ้ก้อง แฟนมึงมาว่ะ" นั้นไงๆ
"กลับกันคับ ที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ดูมันพูด
"ฉันยังไม่ได้บอกว่าฉันเป็นที่รักนายนิ" ใช่ๆ
"อ้าวๆ นี่ จะผิดคำสัญญาหรอ ไม่เห็นที่วินเขาขอหรอฮ่ะครับ" นั้นไง เอาไอ้วินมาอ้างทุกที
"จะขึ้นไม่ขอรับ ไม่รอนะครัช" อ้าววววววววววววว
"รอเก๋าด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย" จบบบบบบบบบบบ จุ๊ฟคนอ่าน
----------------------------------------------------------------------------------
วิน
ผมเขียน เพื่อคนอ่านด้วยนะคับ
แค่เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็มีความสุขแล้วล่ะคับ อย่าลืมนะครัชชชชชชชชชชชชช
บายยยยยยยยยยยยยยยยยยย จายเจี่ยน
### แหม๋ เผลอแปปเดียว จบแล้วค่ะ เจ๊ลำบากใจ จริ๊งๆๆ เดี๋ยวเจ๊ จะพยายามนะ ช่วงนี้เจ๊ก็ยุ่ง
พอวันที่ 11 เจ๊ต้องสอบชิงทุนเรียนต่อ
พอเปิดเทอม เจ๊ก็ต้องสอบ O-NET
พอเดือน ธันวาคม เจ๊ก็ต้องสอบ โควตา ม.ข เจ๊จะสู้ๆนะ ###
เจ๊รู้ หลายครั้ง ที่เจ๊พยายาม
จนลืมคำว่า เหนือย
เพียงเพราะ ความพยายามนั้น
มีหลายๆคนของเจ๊รออยู่ ------ > FAMILY
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
