รักได้ไง ไอ้หนุ่ม HOT

-

เขียนโดย acertam

วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.56 น.

  11 ตอน
  3 วิจารณ์
  13.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

"คิดว่ากู จะหยุดแค่นี้หรอ"

 

ผมชื่อ มิกซ์ เป็นตัวละครใหม่ในเรื่อง ผมเป็นน้องชายคนล่ะแม่กับพี่กาน ผู้ชายที่ผมรัก

ผมนะหรอ เป็นน้องชายที่เขาไม่อยากมี หน้าเขายังไม่มอง ยิ้มก็ไม่เคย คุยด้วยก็ไม่คับ ทรมานใจมาก ผมอายุ 16 ปี ถ้าเรียน คงอยู่ม.4 ผมเรียนต่อสายอาชีพ เถื่อนดี

วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขา พูดกับผม แถมตบหน้าผม ทำร้ายผม บอกว่าผมไปยุ่งกับไอ้ก้องไอ้บ้านั้นทำไมผมไม่มีทาง ยอมให้คนที่ผมรัก ไปรักกับไอ้ก้องนั้นหรอก

 

สงสัยผมคงต้อง เผยบทบาทของตัวเองออกมาแล้วสิ

 

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องนอน คิดถึงวิธีจัดการไอ้บ้าก้องนั้นซะ ใช่แหละ

 

"ฮโหล" ผมพูดทักเพื่อนในสาย

 

"มีอะไรว่ะมิกซ์" เพื่อนผมตอบกลับมา

 

"กูยืมปืนมึงหน่อย" ใช่ผมยืมปืนมัน ผมนะยิงปืนเป็นนะคับ ถึงกล้า

 

"สัส ยืมไปทำเหี้ิยไรว่ะ" อย่าถามเลย

 

"ฆ่าคน" ใช่ฆ่าคน

 

"สัส วันนั้นก็ยืมกู เออๆ เดี๋ยวเจอกัน ที่เดิม "

 

"เออ เจอกัน"

 

สิ้นสุดบทสนทนา ผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัว ถ้าจับไม่ผิด น่าจะ 3 ทุ่มได้ แล้วเจอดี  ไอ้ก้อง

 

 

----------------------------------------------------------------------------

ก้อง

 

หลังจากที่ไอ้วิน มันป้อนข้าวผม เราก็นั่งคุยกัน มันพยายามที่จะ ถามเรื่องระหว่างผมกับมัน ซึ่งตอนนี้ผมก็สับสนกับใจตัวเองมาก

คนที่ใช่

ผมกลับไม่รัก

คนที่ไม่ใช่

ทำไมผมต้องรัก

ทุกคนคงเจอกันมาบ้างใช่ไหมคับ เชื่อเลยทรมาน

 

"ก้องขอบใจนะ ที่ไม่เป็นอะไร" วินพูดออกมา ในขณะที่ผมกำลังคิดเรื่อยเปื่อย

 

"คับ แล้วแม่นมล่ะ" 

 

"ออ เราอาสาจะนอนเฝ้าก้องเลยให้แม่นมกลับบ้านไปพักผ่อนนะ" วินตอบกลับมาพร้อมกับส่งยิ้ม

รอยยิ้มแบบนี้ คนตรงหน้าตรงนี้ ผมไม่อยากเห็นเขาต้องทรมาน เพราะผมเลย ผมมันบ้า บ้า ที่ทำร้ายจิตใจคนที่เขารักผมมาก โดยที่ผม คิดได้แค่เป็นเพื่อนกัน

 

"งั้นทานยาเถอะ อ่า อ่า ปากสิ" วินป้อนยาเข้าปากผม พร้อมกับยิ้มแก้วน้ำมา ผมกลั้นใจกินยา เพื่อให้ตัวเองหาย

หลังจากนั้น ผมก็นอน วินจึงห่มผ้าให้ แล้วผมก็หลับตาไป เสียงลมหายใจของใครสักคนเริ่มใกล้เข้ามา

 

"วินรักก้องนะ วินพร้อมทำทุกย่างเพื่อก้อง ฝันดีคับ" สิ้นประโยคของชายที่รักผมมาก ผมกลับอยากร้องไห้กลับสิ่งที่เขาพูด

 

23:30

 

"แอด"

 

เสียงประตูเปิดออก ร่างของชาย 2 คนเดินเข้ามาในห้องมืด พร้อมกับมีผ้าเช็ดหน้า 2 ผืน มาปิดที่หน้า ของชาย 2 คนที่นอน โดยไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น

 

"เร็วสิว่ะ รีบอุ้มไปขึ้นรถ" บทสนทนาของ 2 คน กลับไม่ทำให้คนที่หลับรู้สึกตัวสักนิด

 

-----------------------------------------------------------------------------

วิน

 

"สาดดดดดดดด" น้ำที่ไหนเนี่ย

"อะแฮกกกกกก" ฮ่ะนี่เราอยู่ไหนเนี่ย ก้อง ก้อง อยู่ไหน ผมเหลือบมองเห็นก้องถูกมันมือ มัดเท้าติดกับโต๊ะ ส่วนผมถูกมัดมือ นอนอยู่บนพื้นที่สัมผัส ได้ว่ามันสกปรก

 

"ก้อง ก้อง ฟื้นสิก้องๆๆๆๆ" ผมพยายามปลุกคนที่ผมรัก  ผู้ชาย คน 1 เดินเข้ามาหาผม แล้วพูดว่า

 

"แกจะได้เห็น เพื่อแกตายต่อหน้า" ไม่นะ บ้าไปแล้ว ผมฝันหรอ หรอไอ้นี่คือคนยิงก้องตอนนั้น

 

"ไอ้เลว" ใช่ไอ้เลวๆๆๆๆๆๆๆ

 

"เลวหรอ ฮ่าๆ ฉันเลวตั้งแต่เกิด" แน่ล่ะไอ้บ้า มันจับคางผมขึ้น และมันกำลังจะ

 

"ตึง"

 

"พวกมึงทำอะไร" ฮ่ะ ไอ้กานมา พระเจ้า ไอ้บ้าวิ่งเข้าไปชกอีกคน ที่กำลังจะจูงก้องด้วย

 

"เพลี้ย" ตบหน้าไอ้บ้าที่กำลังจูบเราหรอ พร้อมกับวิ่งไปแก้หมัดก้อง ผมก็พยายามแก้มัดออก เร็วสิๆ รีบออก บ้าเอยยยยยยยยยยยยยยย 

 

 

"ปัง"

 

 

 

### แน่ๆ อยากรู้ใช่ไหมใครถูกยิง อร๊ายยยยย เจ๊ล่ะทรมานแทนความรักนี้จังเลย แต่ดีนะ กานมาช่วย ก้องของเจ๊ ไว้ทันเนี่ย แต่ ใคร ถูก ยิง >< ###

 

ติดตามกันตอนต่อไปเด้อจ้า (เจ๊ขออภัยนะ ที่มีคำไม่สุภาพ แฮ่ๆๆ )

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา